สืบค้นงานวิจัย
ผลของแดดเมียมและปรอทที่มีต่อการปรับสรีรวิทยาของกุ้งกุลาดำ
นัยนา อาภาสุวรรณกุล - มหาวิทยาลัยบูรพา
ชื่อเรื่อง: ผลของแดดเมียมและปรอทที่มีต่อการปรับสรีรวิทยาของกุ้งกุลาดำ
ชื่อเรื่อง (EN): Effects of mercury and cadmium on adaptive physiology of shrimps (Penaeus monodon)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: นัยนา อาภาสุวรรณกุล
บทคัดย่อ: จากการศึกษาพบว่า อัตราการรอดตายของลูกกุ้งที่ระดับความเข้มข้นของแคดเมียม 0.0, 1.0, 1.5, 2.0, 2.5, 3.0, 3.5 และ 4.0 ppm ในระยะเวลา 96 ชั่วโมง มีค่าเท่ากับ 100%, 100%, 90%, 67%, 17%, 13% และ 0% ตามลำดับ โดยมีค่า 96h LC50 เท่ากับ 0.25 ppm สำหรับอัตราการบริโภคออกซิเจนของลูกกุ้งที่เลี้ยงในน้ำที่มีสารแคดเมียมที่ความเข้มข้น 0, 0.1, 0.5 และ 1.0 ppm มีค่าเท่ากับ 6.21+-1.53, 6.92+-1.21, 4.87+-1.24 และ 4.37+-12.8 umol/g/h ตามลำดับ ส่วนอัตราการบริโภคออกซิเจนของลูกกุ้งที่เลี้ยงในน้ำที่มีสารปรอทที่ความเข้มข้น 0, 0.01, 0.05 และ 0.1 ppm มีค่าเท่ากับ 6.14+-1.33, 5.65+-1.03, 5.07+-0.80 และ 4.17+-1.13 umol/g/h ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบอัตราการบริโภคออกซิเจนของลูกกู้งที่เลี้ยงในที่มีความเข้มข้นของแคดเมียมและปรอทในระดับต่าง ๆ กัน พบว่า อัตราการบริโภคออกซิเจนของลูกกุ้งที่เลี้ยงในน้ำที่มีความเข้มข้นของแคดเมียมและปรอดสูง จะมีค่าต่ำกว่าอัตราการบริโภคออกซิเจนของลูกกุ้งที่เลี้ยงในน้ำที่มีความเข้มข้นของแคดเมียมและปรอทต่ำ สำหรับการศึกษาเกี่ยวกับการควบคุมสมดุลของน้ำในร่างกายกุ้งที่ระดับความเข้มข้นต่าง ๆ ของแคดเมียมและปรอท พบว่าค่าการควบคุมสมดุลน้ำในกุ้งจะมีค่าต่ำลงเมื่อเลี้ยงในน้ำที่มีความเข้มข้นของแคดเมียมและปรอทสูงขึ้น โดยกุ้งที่เลี้ยงที่ระดับความเข้มข้นของแคดเมียม 0, 0.1, 0.5 และ 1.0 ppm มีค่าการควบคุมสมดุลน้ำในกุ้งเท่ากับ 636.50+-10.33, 628.21+-8.66, 591.29+-7.37 และ 559.93+-7.94 mOsmol ตามลำดับ ส่วนกุ้งที่เลี้ยงที่ระดับความเข้มข้นของปรอท 0, 0.01, 0.05 และ 0.1 ppm มีค่าความเข้มข้นของเลือดเท่ากับ 686.71+-7.23, 626.0+-13.48, 573.25+-14.38 และ 536.71+-7.25 mOsmol ตามลำดับ เมื่อนำกุ้งที่เลี้ยงไว้มาวิเคราะห์หาปริมาณสะสมของสารแคดเมียมและปรอท พบว่าปริมาณแคดเมียมและปรอทที่พบในส่วนหัวจะมีค่าสูงกว่าส่วนลำตัว และปริมาณที่สะสมจะมีค่าสูงขึ้นในกุ้งที่เลี้ยงในน้ำที่มีความเข้มข้นของแคดเมียมและปรอทสูงขึ้นจากผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า ปริมาณของสารแคดเมียมและปรอทที่ปนเปื้อนในน้ำทะเล สามารถมีผลต่อการสะสมของสารแคดเมียมและปรอทในร่างกายของลูกกุ้งกุลาดำ ซึ่งแม้จะไม่มีผลต่อการตายของกุ้งในทันทีทันใด แต่การสะสมดังกล่าวจะมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงสรีรวิทยาของกุ้ง ดังเห็น ได้จากอัตราการบริโภคออกซิเจนและการควบคุมสมดุลของน้ำในร่างกายที่เปลี่ยนแปลงไป ซึ่งการเปลี่ยนแปลงนี้อาจใช้เป็นดัชนีบ่งชี้ถึงการเปลี่ยนแปลงของสภาวะแวดล้อมในบริเวณที่กุ้งนั้น ๆ อาศัยอยู่
บทคัดย่อ (EN): The effects of cadmium and mercury on adaptive physiology of shrimps (Penaeus monodon) was conducted in Marine Science Laboratory, Faculty of Science, Burapha University. The aims were studied survival rate LC50, oxygen consumption, osmoregulation and accumulation of these heavy metals in shrimps.It was found that percentage survival of shrimps in seawater with cadmium concentration of 0.0, 1.0, 1.5, 2.0, 2.5, 3.0, 3.5 and 4.0 ppm within 96 hours were 100%, 100%, 100%, 90%, 67%, 17%, 13% and 0% respectively, and 96h LC50 was 2.42 ppm. Survival percentage of shrimps in seawater with mercury concentration of 0.0, 0.1, 0.2, 0.3, 0.4 and 0.5 ppm within 96 hours were 100%, 100%, 80%, 40%, 17% and 0% respectively, and 96h LC50 was 0.25 ppm. Oxygen consumption rate of shrimps reared in sewwater with cadmium concentration of 0, 0.1, 0.5 and 1.0 ppm were 6.21+-1.53, 6.92+-1.21, 4.87+-1.24 and 4.37+-12.8 umol/g/h respectively. Oxygen concumption rate of shrimps reared in seawater with mercury concentration of 0, 0.01, 0.05 and 0.1 mg/l were 6.14+-1.33, 5.65+-1.03, 5.07+-0.80 and 4.17+-1.13 umol/g/h respectively. For osmoregulation study osmolality in shrimp reared in seawater with cadmium and mercury found decreased with the increasing concentration of both heavy metals. Osmolality in shrimp reared in seawater with cadmium concentration 0, 0.1, 0.5 and 1.0 ppm were 636.50+-10.33, 628.21+-8.66, 591.29+-7.37 and 559.93+-7.94 mOsmol respectively. Blood osmolality of shrimp reared in seawater with mercury concentration 0, 0.01, 0.05 and 0.1 ppm were 686.71+-7.23, 626.0+-13.48, 573.25+-14.38 and 536.71+-7.25 mOsmol respectively. Cadmium and mercury accumulation analysis of in the reared shrimps showed that the concentration of cadmium and mercury in the head region of shrimp was higher than in the body the concentration in both parts increased with the increasing of the concentration of cadmium and mercury.The results, it is indicated that shrimps may not abruptly died after exposed to cadmium and mercury, both heavy metals may accumulate in shrimps had effect on their physiology. Changes in the oxygen consumption rates and osmolalities of shrimps may be and ecological indicator of the shrimps may be and ecological indicator of the shrimps' habitat.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=95&RecId=13212&obj_id=102398
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยบูรพา
คำสำคัญ: ปรอท
คำสำคัญ (EN): 639
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยบูรพา
รายละเอียด: The effects of cadmium and mercury on adaptive physiology of shrimps (Penaeus monodon) was conducted in Marine Science Laboratory, Faculty of Science, Burapha University. The aims were studied survival rate LC50, oxygen consumption, osmoregulation and accumulation of these heavy metals in shrimps.It was found that percentage survival of shrimps in seawater with cadmium concentration of 0.0, 1.0, 1.5, 2.0, 2.5, 3.0, 3.5 and 4.0 ppm within 96 hours were 100%, 100%, 100%, 90%, 67%, 17%, 13% and 0% respectively, and 96h LC50 was 2.42 ppm. Survival percentage of shrimps in seawater with mercury concentration of 0.0, 0.1, 0.2, 0.3, 0.4 and 0.5 ppm within 96 hours were 100%, 100%, 80%, 40%, 17% and 0% respectively, and 96h LC50 was 0.25 ppm. Oxygen consumption rate of shrimps reared in sewwater with cadmium concentration of 0, 0.1, 0.5 and 1.0 ppm were 6.21+-1.53, 6.92+-1.21, 4.87+-1.24 and 4.37+-12.8 umol/g/h respectively. Oxygen concumption rate of shrimps reared in seawater with mercury concentration of 0, 0.01, 0.05 and 0.1 mg/l were 6.14+-1.33, 5.65+-1.03, 5.07+-0.80 and 4.17+-1.13 umol/g/h respectively. For osmoregulation study osmolality in shrimp reared in seawater with cadmium and mercury found decreased with the increasing concentration of both heavy metals. Osmolality in shrimp reared in seawater with cadmium concentration 0, 0.1, 0.5 and 1.0 ppm were 636.50+-10.33, 628.21+-8.66, 591.29+-7.37 and 559.93+-7.94 mOsmol respectively. Blood osmolality of shrimp reared in seawater with mercury concentration 0, 0.01, 0.05 and 0.1 ppm were 686.71+-7.23, 626.0+-13.48, 573.25+-14.38 and 536.71+-7.25 mOsmol respectively. Cadmium and mercury accumulation analysis of in the reared shrimps showed that the concentration of cadmium and mercury in the head region of shrimp was higher than in the body the concentration in both parts increased with the increasing of the concentration of cadmium and mercury.The results, it is indicated that shrimps may not abruptly died after exposed to cadmium and mercury, both heavy metals may accumulate in shrimps had effect on their physiology. Changes in the oxygen consumption rates and osmolalities of shrimps may be and ecological indicator of the shrimps may be and ecological indicator of the shrimps' habitat.
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

นัยนา อาภาสุวรรณกุล. "ผลของแดดเมียมและปรอทที่มีต่อการปรับสรีรวิทยาของกุ้งกุลาดำEffects of mercury and cadmium on adaptive physiology of shrimps (Penaeus monodon)". มหาวิทยาลัยบูรพา. 2545

นัยนา อาภาสุวรรณกุล. "ผลของแดดเมียมและปรอทที่มีต่อการปรับสรีรวิทยาของกุ้งกุลาดำEffects of mercury and cadmium on adaptive physiology of shrimps (Penaeus monodon)". มหาวิทยาลัยบูรพา. 2545. Print.



TARR Wordcloud:
ผลของแดดเมียมและปรอทที่มีต่อการปรับสรีรวิทยาของกุ้งกุลาดำ
นัยนา อาภาสุวรรณกุล
มหาวิทยาลัยบูรพา
2545
การปนเปื้อนของปรอทในน้ำทะเล ดินตะกอน และสิ่งมีชีวิต บริเวณชายฝั่งทะเล จังหวัดชลบุรี อิทธิพลของความเค็มระดับต่ำที่มีการเจริญเติบโตอัตราการรอดตายและสรีรวิทยาการหายใจของลูกกุ้งกุลาดำวัยอ่อน (penaeus monodon fabricius) การกระจายของปรอทตามระดับความลึกในแท่งดินตะกอนจากอ่าวมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์และอ่าวไทยประเทศไทย ปริมาณสารปรอทในเนื้อเยื่อส่วนต่างๆของสัตว์ทะเลที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจบริเวณชายฝั่งทะเลภาคตะวันออกของประเทศไทย การใช้แบคทีเรียเพื่อจัดการคุณภาพน้ำและปริมาณสารอินทรีย์ในตะกอนดินในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำระบบปิด การศึกษาพิษเฉียบพลันของตะกั่วและแคดเมี่ยมที่มีต่อกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon fabricius การสะสมของสารปรอทในหอยนางรมและหอยแมลงภู่จากบริเวณอ่าวไทยและทะเลอันดามัน การตรวจวัดการทำงานผิดปกติของไตระยะเริ่มต้นในคนไทยที่สัมผัสแดดเมียมปริมาณสูง ผลของปรอทที่มีต่อการงอกของเมล็ดและความยาวของรากข้าวในดินที่ปนเปื้อนด้วยปรอทบริเวณเหมืองทองคำ การควบคุมโรคใบจุดของข้าวพันธุ์ปทุมธานี 1 โดยใช้สารสกัดจากเชื้อราคีโตเมียม
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair