สืบค้นงานวิจัย
การใช้สารยับยั้ง polyphenol oxidase ร่วมกับสารละลาย thidiazuron ในการชะลออาการเสื่อมสภาพของเบญจมาศตัดดอก
มัณฑนา บัวหนอง - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
ชื่อเรื่อง: การใช้สารยับยั้ง polyphenol oxidase ร่วมกับสารละลาย thidiazuron ในการชะลออาการเสื่อมสภาพของเบญจมาศตัดดอก
ชื่อเรื่อง (EN): Combination of an inhibitor of polyphenol oxidase and thidiazuron in delaying senescence of cut chrysanthemum
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: มัณฑนา บัวหนอง
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): MANTANA BUANONG
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
บทคัดย่อ: การศึกษาผลของสารยับยั้ง peroxidase ในการชะลอการอุดตันของท่อลำเลียงดอกเบญจมาศ พบว่า สารละลาย catecho ที่ระดับความเข้มข้น 1-5 มM สามารถชะลอการลดลงของการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักสด อัตราการดูดน้ำ ปริมาณลอโรฟิลด์ทั้งหมด คลอโรฟิลด์เอ และคลอโรฟิลด์บี เมื่อเทียบกับชุดควบคุม ในขณะที่ ดอกเบญจมาคที่พัลซิ่งด้วยสารละลาย catechol ที่ระดับความเข้มข้น 10 |M มีการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักสด อัตราการดูดน้ำ ปริมาณคลอโรฟิลด์ทั้งหมด คลอโรฟิลด์เอ และคลอโรฟิลด์บีลดลงมากกว่าชุดการทดลองอื่น ๆ จากนั้นยังพบว่าcatechoที่ระดับควมเข้มข้น10 |M ทำให้เกิดความเป็นพิษต่อพืช (phytotoxi โดยเฉพาะก้านดอกซึ่งมีลักษณะเป็นสีดำและใบเหี่ยว ดอกเบญจมาศที่พัลชิ่งด้วยสารละลาย catechol ที่ระดับ ดวามเข้มขัน 1 uM มีอายุการปักแจกันนานที่สุด เท่ากับ 9.3 วัน ในขณะที่ดอกเบญจมาศที่พัลซิ่งด้วยสารละลาย catechol ที่ระดับความเข้มข้น 10 มM มีอายุการปักแจกันสั้นที่สุด เท่ากับ 5.4 วัน การเปลี่ยนแปลงลักษณะ เนื้อเยื่อท่อลำเลียงดอกเบญจมาศโดยใช้ Scaning Electron Microsope (SEM) พบว่า ท่อลำเลียงของดอก เบญจมาศในชุดควบคุมมีลักษณะยุ่ยและรูพรุนมีขนาดใหญ่ขึ้นในวันที่ 7 ของการปักแจกัน ส่วนสารละลาย catechol ที่ระดับความเข้มขันสูงขึ้นยิ่งทำให้เนื้อเยื่อภายในท่อลำเลียงมีลักษณะเป็นรูพรุนที่มีขนาดใหญ่กว่า ปกติ การทดลองที่สองเป็นการศึกษาผลของสารละลาย TDZ ในการชะลออาการใบเหลืองและการสลายตัวของ คลอโรฟิลด์ของดอกเบญจมาศ พบว่า TDZ ที่ระดับความเข้มข้น 5-45 JM สามารถชะลอการลดลงของการ เปลี่ยนแปลงน้ำหนักสด อัตราการดูดน้ำ ปริมาณคลอโรฟิลด์ทั้งหมด คลอโรฟิลด์เอ และคลอโรฟิลด์บี เมื่อเทียบกับชุดควบคุม ดอกเบญจมาศที่ปักในสารละลาย TDZ ที่ระดับความเข้มข้น 10 |M มีอายุการปักแจกันนาน ที่สุด เท่ากับ 12.5 วัน ในขณะที่ดอกเบญจมาศที่ปักในน้ำกลั่นมีอายุการปักแจกันสั้นที่สุด เท่ากับ 8.7 วัน ลักษณะท่อลำเลียงของดอกเบญจมาศที่ปักในน้ำกลั่น (ชุดควบคุม) มีลักษณะยุ่ยและรูพรุนมีขนาดใหญ่ขึ้นในวันที่ 7 ของการปักแจกัน ส่วนดอกเบญจมาศที่ปักในสารละลาย TDZ นั้นพบว่า เนื้อเยื่อท่อลำเลียงมีลักษณะยุ่ย และ เมื่อปักในสารละลาย TDZ ที่ระดับความเข้มขันสูงขึ้น ยิ่งทำให้เนื้อเยื่อภายในท่อลำเลียงมีลักษณะเป็นรูพรุนที่มี ใหญ่กว่าปกติ ในขณะที่เนื้อเยื่อของท่อลำเลียงดอกเบญจมาศที่ปักในสารละลาย TDZ ที่ระดับความเข้มขัน 10 IM มีลักษณะคล้ายคลึงกับชุดควบคุมในวันเริ่มตันการปักแจกันมากที่สุด การทคลองที่สามเป็นการศึกษาการใช้สาร ยับยั้ง peroxidase ร่วมกับ catecho! ในการชะลอการเสื่อมสภาพของดอกเบญจมาศ พบว่า การใช้ catechol ร่วมกับ TDZ ไม่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักสด อัตราการดูดน้ำ และปริมาณคลอโรฟิลด์บี อย่างไรก็ตาม การใช้ catechol และ TDZ เพียงอย่างเดียว หรือการใช้ catechol ร่วมกับ TDZ สามารถชะลอการลดลงของ ปริมาณคลอโรฟิลด์ทั้งหมด และคลอโรฟิลด์เอได้เมื่อเทียบกับชุดควบคุม ดอกเบญจมาศที่ปักในสารละลาย TDZ มีอายุการปักแจกันนานที่สุด เท่ากับ 12.2 วัน และดอกเบญจมาศที่พัลซิ่งด้วยสารละลาย catechol แล้วนำไปปัก ในสารละลาย TDZ มีอายุการปักแจกัน เท่ากับ 11.5 วัน ในขณะที่ดอกเบญจมาศที่ปักในน้ำกลั่น (ชุดควบคุม) มี อายุการปักแจกันสั้นที่สุด เท่ากับ 9.7 วัน
บทคัดย่อ (EN): Effect of an inhibitor of peroxidase on delaying water occlusion of cut chrysanthemum was investigated. Treatments of 1-5 ijM catechol delayed the decrease of fresh weigh, water uptake, total chlorophyll content, chlorophyll a and chlorophyll b contents as compared to flower pulsed with distilled water (control) while increasing the concentration of catechol from 5 to 10 uM did not show further improvement in the quality and vase life. Additionally, toxicity was observed with a high concentration of 10 uM catechol. Cut chrysanthemum pulsed with 1 uM had the lobegst vase life (9.3 d) while flowers pulsed with 10 uM had the shortest vase (5.4 d). Scanning Electron Microscope (SEM) was used to characterize the microstructural changes of xylem tissue of cut chrysanthemum. It was found that the xylem tissue of the control in d7 became larger and looser than that of the control in day 0, as well as treatment of catechol at high concentration. Effect of TDZ on delaying leaf yellowing and chlorophyll degradation of cut chrysanthemum was studied. Treatments of 5-45 uM TDZ delayed the decreased fresh weight, water uptake, total chlorophyll content, chlorophyll a and chlorophyll b content as compared to the control. The vase life of flowers held in 10 uM TDZ was longer than other treatemnts (12.5 d) while that of flowers held in distilled water (control) was the shortest (8.7 d). Xylem tissue of flower held in distilled water (control) became larger and looser than that of flower held in distilled water in day 0, as well as the treatments of TDZ, especially at high concentration, while the xylem tissue of flowers held in 10 uM TDZ was similar to the control in d 0. Combination between catechol and TDZ on delaying senescence of cut chrysanthemum was evaluated. Use of catechol combined with TDZ did not affect the fresh weight, water uptake and chlorophyll b content. Treatments of catechol and TDZ alone or combination between catechol and TDZ delayed the reduction of total chlorophyll and chlorophyll a contents as compared to the control. Additionally, Flowers held in TDZ alone had the longest vase life (12.2 d) and flowers pulsed with catechol then held in TDZ had 11.5 d of vase life while the control had the shortest vase life (9.7 d).
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
คำสำคัญ: สารละลาย
คำสำคัญ (EN): TDZ
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การใช้สารยับยั้ง polyphenol oxidase ร่วมกับสารละลาย thidiazuron ในการชะลออาการเสื่อมสภาพของเบญจมาศตัดดอก
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
30 กันยายน 2551
การติดตามตรวจสอบสารกลุ่มโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนในอากาศริมถนนโดยใช้ใบไม้ในเขตจังหวัดนนทบุรี ชุดโครงการศึกษาเทคโนโลยีเพื่อพัฒนาประสิทธิภาพการผลิตและการตลาดดอกเบญจมาศ โครงการย่อยที่ 2 การศึกษาการจัดการธาตุอาหารเบญจมาศ การผลิตพันธุ์เบญจมาศปลอดเชื้อโดยการใช้ความร้อนร่วมกับการเลี้ยงเนื้อเยื่อเจริญ สาร 3-MCPD กับซอสถั่วเหลือง โครงการศึกษารูปแบบโรงเรือนและระบบการจัดการที่เหมาะสมสำหรับการปลูกเบญจมาศ โครงการย่อยที่ 5 โครงการวิเคราะห์ปริมาณสาร THC ในเฮมพ์ โครงการย่อยที่ 1 โครงการคัดเลือกสายพันธุ์เฮมพ์ที่มีปริมาณสาร THC ต่ำ กาเปรียบเทียบประสิทธิภาพของสารยับยั้ง Dopamine สภาพการใช้สื่อของเจ้าหน้าที่เกษตรตำบลในภาคใต้ การผลิตดอกเบญจมาศของเกษตรกร
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก