สืบค้นงานวิจัย
กระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในการเลี้ยงไก่พื้นเมืองไทยพันธุ์ชี ของชุมชนบ้านวังเดือนห้า ตำบลโนนศิลาเลิง อำเภอฆ้องชัย จังหวัดกาฬสินธุ์
สุจิตรา สราวิช - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ชื่อเรื่อง: กระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในการเลี้ยงไก่พื้นเมืองไทยพันธุ์ชี ของชุมชนบ้านวังเดือนห้า ตำบลโนนศิลาเลิง อำเภอฆ้องชัย จังหวัดกาฬสินธุ์
ชื่อเรื่อง (EN): The Participatory Learning Process of Thai Indigenous Chicken : Chee at Wangduanha Village, Nonsilaloeng Community, Kongchai District, Kalasin Province.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สุจิตรา สราวิช
บทคัดย่อ: งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการเรียนรู้อย่างมีส่วนร่วมในการเลี้ยงไก่พื้นเมืองไทยพันธุ์ชี ของชุมชนบ้านวังเดือนห้า ตำบลโนนศิลาเลิง อำเภอฆ้องชัย จังหวัดกาฬสินธุ์ตลอดจนศึกษาการสร้างต้นแบบชุมชนแห่งการเรียนรู้การเลี้ยงไก่พื้นเมืองไทยพันธุ์ชี และศึกษาบริบทชุมชน บ้านวังเดือนห้า ตำบลโนนศิลาเลิง อำเภอฆ้องชัย จังหวัดกาฬสินธุ์ โดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (PAR: Participatory Action Research) จากการศึกษาบริบทของชุมชนพบว่าชุมชนบ้านวังเดือนห้าอพยพมาจากบ้านนาเชือก ตำบลหนองแปน อำเภอกมลาไสย มาตั้งบ้านเรือนอยู่ใกล้หนองน้ำวังเดือนห้า ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2446 ที่ตั้งแยกจากหมู่บ้านอื่น มีคลองชลประทานผ่านด้านทิศเหนือของหมู่บ้านจึงทำนาได้ปีละ 2 ครั้ง จำนวนครัวเรือน 91 ครัวเรือน ประชากร 407 คน เพศชาย 205 คน เพศหญิง 202 คน ในปี 2555 รายได้รวมของชุมชน 25,894,180 บาท เฉลี่ยคนละ 77,046 บาท รายได้หลักคือค่าจ้าง ค่าตอบแทน ค้าขายหรือเงินที่ลูกหลานส่งมาให้ รายได้จากการทำการเกษตรคิดเป็นร้อยละ 33 ของรายได้รวม รายจ่ายรวม 16,196,350 บาท รายจ่ายเพื่อเป็นต้นทุนการประกอบอาชีพมีเพียงร้อยละ 17.9 มีการร่วมกันจัดทำแผนชุมชนเพื่อรู้ทิศทางในการพัฒนา รวม 50 กิจกรรม เป็นกิจกรรมชุมชนต้องทำเอง 30 กิจกรรม ร่วมกันทำกับราชการหรือหน่วยงานภายนอก 7 กิจกรรม และให้หน่วยงานราชการทำให้ 13 กิจกรรม ชาวบ้านวังเดือนห้าได้ร่วมกันกำหนดรูปแบบทดสอบการเลี้ยงไก่ในชุมชน 3 รูปแบบคือ การเลี้ยงรวมกันฝูงใหญ่ การเลี้ยงฝูงย่อยลงแยกเป็นคุ้ม และการเลี้ยงเป็นรายครัวเรือน พบว่าระบบที่เหมาะสมคือการเลี้ยงเป็นรายครัวเรือน รับไก่ไปครัวเรือนละ 5 ตัว เพศผู้ 1 เพศเมีย 4 ตัว มีการขยายผลไปที่เครือข่ายผู้เลี้ยงไก่พื้นเมืองตามศูนย์เรียนรู้ศูนย์ปราชญ์ชาวบ้านในอีก 3 อำเภอคืออำเภอเมือง อำเภอยางตลาดและอำเภอดอนจาน ได้ถ่ายทอดเทคโนโลยีการเลี้ยงไก่พื้นเมืองด้วยวัสดุที่มีในท้องถิ่น เพื่อลดต้นทุนการผลิต และเทคโนโลยีการฟักไข่ด้วยตู้ฟักให้กับกลุ่มเครือข่ายที่ได้รับตู้ฟักไข่ซึ่งเป็นไปตามความต้องการของแต่ละศูนย์เรียนรู้ โดยตู้ฟักไข่ได้รับงบประมาณจากจังหวัดกาฬสินธุ์ เพื่อสนับสนุนให้มีการผลิตพันธุ์ไก่ได้เองในชุมชน จังหวัดกาฬสินธุ์ได้ออกระเบียบว่า ว่าด้วยการดำเนินการเกี่ยวกับ ตราสัญลักษณ์ รับรองมาตรฐานอาหารปลอดภัยจังหวัดกาฬสินธุ์ พ.ศ. 2558 มีตราสัญลักษณ์รับรอง 2 ระดับคือ ระดับอาหารปลอดภัยและระดับอาหารอาหารอินทรีย์ เพื่อให้ผู้บริโภคมีความมั่นใจยิ่งขึ้น
บทคัดย่อ (EN): The objectives of is research were to study on 1) the process of participatory action in Chee chicken production of Wangduanha Community ,TambonNonsilaloeng,AmphoeKhonchai, Kalasin Province 2) the creation of learning community model of Thai indigenous chicken production using Chee chicken and 3) the community context in Ban Wangduanha, TambonNonsilaloeng ,AmphoeKhonchai, KalasinProvince by Participatory Action Research (PAR). Based on community context study, it was found that Wangduanha Community had moved from Ban Na Chueak, TambonNong Pan, AmphoeKamalasai to settle near Wangduanha Swamp since 1903. Its location is departed from other villages with an irrigation canal in the north of the village. Rice is grown twice a year. There are 91 family with 407 people ( 205 male and 202 female). The total income in 2012 was 25, 894,180 bath with an average of 77,046 bath per head. The major income came from wage, payment, business income or income from descendents. The agriculture income accounted 33 percent of total income. The total expense was 16,196,350 bath. The career expense was 17.9 percent. Villagers were participated to oriented development dimension and provided 50 activities. Thirty activities were operated by their own while 7 activities were joined with government and non – government officers and 13 activities were operated by government officers. The Wangduanha villagers were together to propose the 3 model of chicken production testing comprised with a large flock, a small flock based on residence group (khum) and a family based flock. It was found that a family based flock was the most appropriate. Each family received 5 chickens with 1 male and 4 female. The result was extended to the networks of learning center or local wisdom center in 3 amphoes comprising with AmphoeMuang, Amphoe Yang Talad and Amphoe Don Jan. The technology of chicken production was transferred by using local resources in order to decrease cost of production. Moreover, hatching technology using hatchers was also transferred to the networks that obtained hatchers to fulfill each learning center demand. Hatchers were supported from the budget of Kalasin Province in order to promote chicken production in the community. KalasinProvince had proposed the regulation concerning the symbol that guaranteed the safety food of Kalasin Province in 2015. There are 2 levels consisting with the level of safety food and the level of organic food to strengthen consumer in food safety concern.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
คำสำคัญ: ชุมชนต้นแบบ
คำสำคัญ (EN): Community Model
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สุจิตรา สราวิช. "กระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในการเลี้ยงไก่พื้นเมืองไทยพันธุ์ชี ของชุมชนบ้านวังเดือนห้า ตำบลโนนศิลาเลิง อำเภอฆ้องชัย จังหวัดกาฬสินธุ์The Participatory Learning Process of Thai Indigenous Chicken : Chee at Wangduanha Village, Nonsilaloeng Community, Kongchai District, Kalasin Province.". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน. 2557

สุจิตรา สราวิช. "กระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในการเลี้ยงไก่พื้นเมืองไทยพันธุ์ชี ของชุมชนบ้านวังเดือนห้า ตำบลโนนศิลาเลิง อำเภอฆ้องชัย จังหวัดกาฬสินธุ์The Participatory Learning Process of Thai Indigenous Chicken : Chee at Wangduanha Village, Nonsilaloeng Community, Kongchai District, Kalasin Province.". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน. 2557. Print.



TARR Wordcloud:
กระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในการเลี้ยงไก่พื้นเมืองไทยพันธุ์ชี ของชุมชนบ้านวังเดือนห้า ตำบลโนนศิลาเลิง อำเภอฆ้องชัย จังหวัดกาฬสินธุ์
สุจิตรา สราวิช
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
30 กันยายน 2557
ไก่พื้นเมืองไทย: อดีต ปัจจุบัน และอนาคต สภาพการเลี้ยงไก่พื้นเมืองและความพึงพอใจต่อการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของเกษตรกรผู้ประสบอุทกภัยที่ได้รับการแจกไก่พื้นเมืองในเขตพื้นที่จังหวัดขอนแก่น ผลของระยะเวลาการให้แสงและอาหารสมดุลย์ที่ใช้เลี้ยงต่างกันในไก่เพื่อการค้าไก่ลูกผสมพื้นเมืองและไก่พื้นเมือง สมรรถภาพการให้ผลผลิตของไก่พื้นเมืองที่เลี้ยงในหมู่บ้าน ผลของ cysteine และ glutathione ต่อคุณภาพน้ำเชื้อแบบแช่แข็ง ของไก่พื้นเมืองไทย สมรรถภาพการเจริญเติบโตและอัตราการตายช่วงก่อนให้ไข่ของไก่พื้นเมืองที่เลี้ยงโดยเกษตรกรในหมู่บ้านพื้นที่จังหวัดลำปาง ผลของอายุและสายพันธุ์ต่ออัตราการเคลื่อนที่, อัตราการรอดชีวิต และความสมบูรณ์พันธุ์ของน้ำเชื้อแบบแช่แข็งของพ่อพันธุ์ไก่พื้นเมือง การพัฒนาการมีส่วนร่วมของสตรีในการเสริมสร้างผลิตภัณฑ์พื้นบ้านเพื่อตอบสนองการท่องเที่ยงในชุมชน ความหลากหลายของยีน STAT5B ของประชากรไก่พื้นเมืองท้องถิ่นในเขตภาคเหนือตอนล่าง ความหลากหลายทางพันธุกรรมและจำแนกกลุ่มพันธุกรรมไก่พื้นเมืองในจังหวัดน่านด้วยไมโครแซทเทิลไลท์
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair