สืบค้นงานวิจัย
การประเมินความยั่งยืนของการปลูกข้าวหอมมะลิของประเทศไทย
Kittipong Chaimanuskul - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: การประเมินความยั่งยืนของการปลูกข้าวหอมมะลิของประเทศไทย
ชื่อเรื่อง (EN): Sustainable analysis of Thai Hom Mali rice cultivation in Thailand
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Kittipong Chaimanuskul
บทคัดย่อ: การศึกษาครั้งนี้เป็นการความประเมินยั่งยืนการปลูกข้าวหอมมะลิไทย โดยสารวจจากตัวแทน เกษตรกรจังหวัดพะยา จังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดฉะเชิงเทรา และจังหวัดนครศรีธรรมราช จานวน 460 คน โดยการประเมินแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกคือ การนาเสนอแบบจาลองการปลูกข้าวหอมมะลิ ไทยที่ยั่งยืนประกอบด้วย 1) แบบจาลองการป้องกันดิน 2) แบบจาลองการเพิ่มผลผลิต และ 3) แบบจาลองการป้องกันผลผลิต เพื่อพยากรณ์ค่าโอกาสที่เกษตรกรจะปฏิบัติตามกระบวนการปลูก ข้าวหอมมะลิไทยที่ยั่งยืน ส่วนที่สองคือการนาเสนอดัชนีรวมข้าวหอมมะลิไทยที่ยั่งยืน เพื่อบ่งชี้ ระดับความยั่งยืนของการปลูกข้าวหอมมะลิไทย ผลการศึกษาพบว่า จังหวัดพะเยามีค่าโอกาส การบารุงดิน 0.65 การเพิ่มผลผลิต 0.74 การป้องกันผลผลิต 0.26 และดัชนีรวมร้อยละ 50.21 จังหวัดศรีสะเกษมีค่าโอกาสการบารุงดิน 0.62 การเพิ่มผลผลิต 0.61 การป้องกันผลผลิต 0.74 และดัชนีรวมร้อยละ 65.36 จังหวัดฉะเชิงเทรามีค่า โอกาสการบารุงดิน 0.86 การเพิ่มผลผลิต 0.42 การป้องกันผลผลิต 0.73 และดัชนีรวมร้อยละ 56.58 และจังหวัดนครศรีธรรมราชมีค่าโอกาสการบารุงดิน 0.63 การเพิ่มผลผลิต 0.25 การป้องกันผลผลิต 0.67 และดัชนีรวมร้อยละ 54.00 การวิจัยครั้งนี้บ่งชี้ว่าจังหวัดศรีสะเกษมีค่าโอกาสที่สมดุล และค่าดัชนีรวมสูงกว่าจังหวัดอื่นๆ นอกจากตัวแปรอิสระที่มีนัยสาคัญในแต่ละแบบจาลอง ในภาพรวมยังพบว่า ต้นทุนการผลิต การใช้ปุ๋ย การใช้สารกาจัดศัตรูพืช ความเสี่ยงจากหญ้า และความเสี่ยงจากสัตว์คือตัวแปรอิสระร่วม ที่ควรจะพัฒนาให้เป็นแบบจาลองในระดับประเทศต่อไป
บทคัดย่อ (EN): The purpose of this study was to analyse the sustainability of Thai Hom Mali Rice cultivation, based on a survey of 460 farmers from Phayao, Sisaket, Chachoengsao, and Nakhonsithammarat provinces. The methodology was divided into 2 phases. Phase I was performed using the Thai Hom Mali Rice Cultivating Sustainability Models (THMR-CSM), which consists of 1) Soil Preservation Model (SP-M), 2) Increasing Production Model (IP-M), and 3) Prevention Production Model (PP-M) for predicting the probability values of Thai Hom Mali Rice Cultivating Sustainability Practices (THMR-CSP). Phase II was performed using the Thai Hom Mali Rice Composite Sustainability Indicators (THMR-CSI) for indicating sustainable cultivation level of farmers. The results from Phayao province had probability values of SP-M: 0.65, IP-M: 0.74, PP-M: 0.26, and THMR-CSI: 50.21 %. Sisaket province had SP-M: 0.62, IP-M: 0.61, PP-M: 0.74, and THMR-CSI: 65.36 %. Chachoengsao province had SP-M: 0.86, IP-M: 0.42, PP-M: 0.73, and THMR-CSI: 56.58 %. Nakhonsithammarat province had SP-M: 0.63, IP-M: 0.25, PP-M: 0.67, and THMR-CSI: 54.00 %. These findings indicate that Sisaket province had equilibrium with probability values and more THMR-CSI than other provinces. Besides, independent variables which were significant in all models, the overall image of case studies, production costs, fertilizer use, pesticide use, the risk of plants being killed by weeds, and the risk of plants being killed by animals were common variables that should be further developed in the model for national level
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=5421&obj_id=4140
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Thailand
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: การศึกษาครั้งนี้เป็นการความประเมินยั่งยืนการปลูกข้าวหอมมะลิไทย โดยสารวจจากตัวแทน เกษตรกรจังหวัดพะยา จังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดฉะเชิงเทรา และจังหวัดนครศรีธรรมราช จานวน 460 คน โดยการประเมินแบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกคือ การนาเสนอแบบจาลองการปลูกข้าวหอมมะลิ ไทยที่ยั่งยืนประกอบด้วย 1) แบบจาลองการป้องกันดิน 2) แบบจาลองการเพิ่มผลผลิต และ 3) แบบจาลองการป้องกันผลผลิต เพื่อพยากรณ์ค่าโอกาสที่เกษตรกรจะปฏิบัติตามกระบวนการปลูก ข้าวหอมมะลิไทยที่ยั่งยืน ส่วนที่สองคือการนาเสนอดัชนีรวมข้าวหอมมะลิไทยที่ยั่งยืน เพื่อบ่งชี้ ระดับความยั่งยืนของการปลูกข้าวหอมมะลิไทย ผลการศึกษาพบว่า จังหวัดพะเยามีค่าโอกาส การบารุงดิน 0.65 การเพิ่มผลผลิต 0.74 การป้องกันผลผลิต 0.26 และดัชนีรวมร้อยละ 50.21 จังหวัดศรีสะเกษมีค่าโอกาสการบารุงดิน 0.62 การเพิ่มผลผลิต 0.61 การป้องกันผลผลิต 0.74 และดัชนีรวมร้อยละ 65.36 จังหวัดฉะเชิงเทรามีค่า โอกาสการบารุงดิน 0.86 การเพิ่มผลผลิต 0.42 การป้องกันผลผลิต 0.73 และดัชนีรวมร้อยละ 56.58 และจังหวัดนครศรีธรรมราชมีค่าโอกาสการบารุงดิน 0.63 การเพิ่มผลผลิต 0.25 การป้องกันผลผลิต 0.67 และดัชนีรวมร้อยละ 54.00 การวิจัยครั้งนี้บ่งชี้ว่าจังหวัดศรีสะเกษมีค่าโอกาสที่สมดุล และค่าดัชนีรวมสูงกว่าจังหวัดอื่นๆ นอกจากตัวแปรอิสระที่มีนัยสาคัญในแต่ละแบบจาลอง ในภาพรวมยังพบว่า ต้นทุนการผลิต การใช้ปุ๋ย การใช้สารกาจัดศัตรูพืช ความเสี่ยงจากหญ้า และความเสี่ยงจากสัตว์คือตัวแปรอิสระร่วม ที่ควรจะพัฒนาให้เป็นแบบจาลองในระดับประเทศต่อไป
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

Kittipong Chaimanuskul. "การประเมินความยั่งยืนของการปลูกข้าวหอมมะลิของประเทศไทยSustainable analysis of Thai Hom Mali rice cultivation in Thailand". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2552

Kittipong Chaimanuskul. "การประเมินความยั่งยืนของการปลูกข้าวหอมมะลิของประเทศไทยSustainable analysis of Thai Hom Mali rice cultivation in Thailand". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2552. Print.



TARR Wordcloud:
การประเมินความยั่งยืนของการปลูกข้าวหอมมะลิของประเทศไทย
Kittipong Chaimanuskul
มหาวิทยาลัยมหิดล
2552
ในประเทศไทย การตรวจสอบสายพันธุ์ปลูกระดับโมเลกุลของข้าวในภาคใต้ของประเทศไทย สำหรับประเทศไทย การประเมินการดูดซึมธาตุเหล็กและปัจจัยที่มีผลต่อการดูดซึมของธาตุเหล็กในข้าวที่มีการคัดเลือกพันธุ์ที่ปลูกในประเทศไทย การเปรียบเทียบต้นทุนและผลตอบแทนจากการปลูกข้าวหอมมะลิ 105 แบบหว่านกับแบบหว่านและปักดำของเกษตรกร อำเภอสำโรงทาบ จังหวัดสุรินทร์ การประเมินปริมาณน้ำที่เพิ่มเติมให้กับแหล่งน้ำบาดาลของลุ่มน้ำในประเทศไทย การวิเคราะห์คุณสมบัติทางกายภาพ เคมีและคุณภาพทางหุงต้มของข้าวกล้องดอยที่ปลูกในพื้นที่สูงภาคเหนือของประเทศไทย การประเมินศักยภาพและเทคโนโลยีการผลิตเชื้อเพลิงเหลวจากมวลชีวภาพในประเทศไทย การบริหารธุรกิจเพื่อความยั่งยืน : อุตสาหกรรมอาหารทะเลแช่เยือกแข็งในประเทศไทย การอนุรักษ์และการจัดการช้างในประเทศไทย
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair