สืบค้นงานวิจัย
การฆ่าเชื้อในสถานที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
ทินรัตน์ ศรีสุวรรณ์ - กรมปศุสัตว์
ชื่อเรื่อง: การฆ่าเชื้อในสถานที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
ชื่อเรื่อง (EN): Disinfection of aquaculture establishments
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ทินรัตน์ ศรีสุวรรณ์
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Tuangthong Patchimasiri
บทคัดย่อ: การฆ่าเชื้อเป็นมาตรการสำคัญในการจัดการสุขภาพสัตว์น้ำในสถานที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ หรือฟาร์ม โดยทั่วไปสถานที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคสูง เนื่องจากสัตว์น้ำจำนวนมากต้องถูกเลี้ยงอยู่ในพื้นที่จำกัด ซึ่งทำให้สัตว์เกิดความเครียดสูงและส่งผลให้ความต้านทานโรคของสัตว์ลดลง การฆ่าเชื้อในสถานที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำมักใช้สารเคมีที่มีความเข้มข้นและระยะเวลาที่เหมาะสม เพื่อทำลายเชื้อโรคซึ่งอาจปะปนเข้ามาสู่ฟาร์ม การเลือกวิธีการฆ่าเชื้อขึ้นกับขนาด ชนิด และ วัสดุหรือองค์ประกอบของฟาร์ม ขั้นตอนทั่วไปของการฆ่าเชื้อประกอบด้วย 4 ขั้นตอน ดังนี้ (1) การแยกสัตว์น้ำออกจากบริเวณนั้น (ทั้งสัตว์ที่ตายแล้วและสัตว์มีชีวิต) โดยขณะทำการเคลื่อนย้ายสัตว์น้ำออกจากบริเวณที่จะทำการฆ่าเชื้อ ไม่ควรทิ้งซากสัตว์ที่ตายแล้วลงในแหล่งน้ำ เพราะอาจทำให้เชื้อแพร่กระจายไปสู่ฟาร์มอื่นหรือไปสู่สัตว์น้ำในธรรมชาติได้(2) การทำความสะอาดและขจัดคราบอินทรีย์บนพื้นผิว เนื่องจากสารอินทรีย์จะทำให้ประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อของสารเคมีลดลง โดยน้ำยาทำความสะอาดหรือผงซักฟอกที่ใช้ต้องเข้ากันได้กับสารเคมีฆ่าเชื้อ และต้องเข้ากันได้กับพื้นผิวด้วย (3) การใช้สารเคมีฆ่าเชื้อ ได้แก่ การฆ่าเชื้อสำหรับไข่และสัตว์น้ำวัยอ่อน มักใช้ไอโอดีน ไอโอโดฟอร์ หรือสารเคมีที่เหมาะสม สำหรับอุปกรณ์และเครื่องมือทุกชนิด ตลอดจนอาคาร สถานที่ ยานพาหนะ ก็ควรทำความสะอาด ตากแดดให้แห้งและฆ่าเชื้อ อย่างสม่ำเสมอด้วยคลอรีน แต่สำหรับพื้นผิวที่ไม่ทนต่อการกัดกร่อนอาจใช้ไอโอโดฟอร์แทน และห้ามนำอุปกรณ์หรือเครื่องมือมาใช้งานปะปนกัน สำหรับบุคลากรโดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ฟาร์มควรล้างทำความสะอาดมือ ฆ่าเชื้อที่รองเท้า และเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเข้าและออกจากฟาร์ม สำหรับเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายใช้วิธีการซักทำความสะอาดและตามแดดให้แห้งตามปกติ โดยควรทำความสะอาดและฆ่าเชื้อทุกวัน สำหรับการฆ่าเชื้อในน้ำที่ใช้เลี้ยงสัตว์น้ำโดยทั่วไปใช้การกรอง ร่วมกับวิธีการอื่น เช่น การใช้คลอรีนและการขจัดคลอรีนในน้ำก่อนนำไปใช้ เป็นต้น สำหรับการฆ่าเชื้อในน้ำทิ้งมีหลายวิธี เช่น การใช้โอโซน คลอรีน เป็นต้น สำหรับอาหารที่ใช้เลี้ยงสัตว์น้ำ ควรเลือกซื้ออาหารที่สด สะอาด และมาจากแหล่งที่ไม่พบการระบาดของโรคสัตว์น้ำ (4)การลดความเป็นพิษของสารเคมีฆ่าเชื้อโดยการทำให้เป็นกลางโดยใช้สารเคมีที่เหมาะสม เนื่องจากสารเคมีฆ่าเชื้อโดยเฉพาะคลอรีนและไอโอดีนมีความเป็นพิษต่อสัตว์น้ำ จึงต้องทำให้สารเคมีเหล่านี้เป็นกลางเสียก่อนโดยใช้โซเดียมไทโอซัลเฟต และกรองผ่าน activated charcoal เสียก่อน สำหรับฟาร์มเพาะพันธุ์กุ้ง รวมทั้งฟาร์มขุนโดยทั่วไปใช้น้ำทะเลที่ผ่านการฆ่าเชื้อด้วยวิธีการต่างๆ เช่น การกรอง การใช้แสงอัลตราไวโอเล็ต การใช้สารเคมี เป็นต้น ทั้งนี้เพื่อกำจัดเชื้อโรค ปรสิต รวมทั้งสัตว์พาหะที่อาจติดมากับน้ำ นอกจากนี้ฟาร์มกุ้งยังอาจใช้คลอรีนเพื่อฆ่าเชื้อในบ่อเลี้ยงโดยเฉพาะกรณีที่พบโรคระบาดร้ายแรง ร่วมกับการโรยปูนขาวที่พื้นบ่อที่ผ่านการตากแดดแล้ว หลังจากฟาร์มผ่านการฆ่าเชื้อเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เกษตรกรสามารถปล่อยสัตว์น้ำคืนสู่ฟาร์มได้ โดยสัตว์น้ำที่นำมาเลี้ยงใหม่นี้ควรเป็นสัตว์ปลอดเชื้อ ซึ่งผ่านการทดสอบแล้วว่าไม่มีเชื้อโรคร้ายแรง
บทคัดย่อ (EN): Disinfection is a key measure of health management program in all aquaculture establishments. It is due to the fact that aquaculture establishments have a high risk for emergence of aquatic animal diseases. Most possible reason for this is that a high number of animals are raised in a limited area, thereby resulting in increase of animals’ stress and decrease of their body defense’s capability. It is, therefore, essential for farms to employ a sanitary and health management program in order to prevent, control and eradicate diseases of aquatic animals. Disinfection is one of such practices that aquaculture establishments commonly apply chemical treatments in sufficient concentrations and for sufficient periods to destroy all pathogenic organisms that would somehow enter into surrounding water systems. Selection of disinfection methods is generally based on size, type and material or accessory components within farms. Basic disinfection protocols, however, include (1) the removal of all aquatic animals (both dead and alive) from the facility, (2) a cleaning program designed to eliminate all the remaining organic matters adhering to the surfaces, (3) the use of disinfectants on equipment and installations and (4) a final neutralization step applying chemical compounds. A caution has to be taken when aquatic animals are being transferred. For example, carcasses are not to be disposed into public water systems because the organisms may spread from one place to another. For egg and early staged aquatic animals, disinfection may include the use of appropriate chemicals such as iodine, iodophor, etc. For equipment, large machines used in farms as well as buildings, facilities and vehicles, it is advised that disinfection, including thorough cleaning, sun drying, and chemical application is performed on regular basis. Chlorine may also be used except for surfaces highly sensitive for corrosion that other chemicals such as iodophor may be instead applied. For farm personnel, that hand washing, disinfection of boots and change of cloth before entering and after exiting farm are highly recommended. For cloth and apparels, general washing and sun drying is suggested. For water to be used for culturing aquatic animals, disinfection is carried out by filtering of organic materials combined with other methods such as chlorination and dechlorination. For waste water, there are many disinfection methods to be used, such as application of ozone, chlorine, etc. For feeds of any types and forms, it is advised that they are obtained from disease free-areas and are in good conditions. For shrimp farming, water is disinfected by various methods such as filtering, ultraviolet radiation, chemical application. Chlorine and application of lime may be utilized in marine shrimp farms especially when disease is found. Following a thorough cleaning process, restocking of the disinfected facilities or farms should be achieved only with stocks known to be free from significant diseases of concern.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://km.dld.go.th/th/index.php/th/research-system/knowledge-office/82-present-general/212-2010-08-10-07-33-48
เผยแพร่โดย: กรมปศุสัตว์
คำสำคัญ: ฟาร์ม
คำสำคัญ (EN): farms
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ทินรัตน์ ศรีสุวรรณ์. "การฆ่าเชื้อในสถานที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำDisinfection of aquaculture establishments". กรมปศุสัตว์. 2553

ทินรัตน์ ศรีสุวรรณ์. "การฆ่าเชื้อในสถานที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำDisinfection of aquaculture establishments". กรมปศุสัตว์. 2553. Print.



TARR Wordcloud:
การฆ่าเชื้อในสถานที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
ทินรัตน์ ศรีสุวรรณ์
กรมปศุสัตว์
2553
กรมปศุสัตว์
คุณภาพน้ำเพื่อการเลี้ยงสัตว์ในแหล่งดินเค็มในบริเวณทุ่งกุลาร้องไห้ วิกฤติน้ำกับสัตว์เลี้ยง การอนุรักษ์ความอุดมสมบูรณ์ของดินเพื่อการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์อย่างยั่งยืน การใช้ไรน้ำนางฟ้าเพื่อเป็นอาหารสัตว์น้ำเศรษฐกิจในจังหวัดตรัง การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีภูมิสารสนเทศ ในการจัดทำฐานข้อมูลการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ จังหวัดภูเก็ต การสำรวจพรรณสัตว์น้ำในพื้นที่โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเองมาจากพระราชดำริสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี พื้นที่เขื่อนจุฬาภรณ์ การสำรวจพรรณสัตว์น้ำในพื้นที่โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเองมาจากพระราชดำริ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี พื้นที่เขื่อนห้วยกุ่ม การใช้น้ำมันกานพลูเป็นยาสลบสำหรับสัตว์น้ำ ความถี่ อัตราและช่วงระยะเวลาการให้น้ำสำหรับอ้อยในเขตชลประทานภาคกลาง การประเมินคุณภาพน้ำและดินในร่องสวนปาล์มน้ำมันภายในบ่อกุ้งร้างเพื่อเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair