สืบค้นงานวิจัย
การรวบรวมและศึกษาแหล่งเกิดโรครากสีน้ำตาลของยางพาราในเขตปลูกยางภาคใต้
อุไร จันทรประทิน - การยางแห่งประเทศไทย
ชื่อเรื่อง: การรวบรวมและศึกษาแหล่งเกิดโรครากสีน้ำตาลของยางพาราในเขตปลูกยางภาคใต้
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: อุไร จันทรประทิน
บทคัดย่อ: การรวบรวมและศึกษาแหล่งเกิดโรครากสีน้ำตาลของยางพาราในเขตปลูกยางภาคใต้ เพื่อรวบรวมแหล่งเชื้อสาเหตุของโรครากสีน้ำตาล และศึกษาแหล่งเกิดโรคโดยการสำรวจพื้นที่เกิดโรค ระดับความรุนแรงของโรคและเก็บรวบรวมเชื้อราสาเหตุจากแหล่งต่าง ๆ นำมาแยกเชื้อเพื่อศึกษาลักษณะสำคัญทางสัณฐานวิทยา ดำเนินการใน 14 จังหวัด ที่ปลูกยางในเขตภาคใต้ ปี 2540-2542 โดยการส่งแบบสอบถามไปยังสำนักงานกองทุนสงเคราะห์การทำสวนยาง และเกษตรจังหวัด แล้วออกสำรวจในพื้นที่สวนยางตามข้อมูลเบื้องต้นที่ได้รับ เก็บตัวอย่างโรคจากทุกแหล่งที่สำรวจ นำมาแยกเชื้อและพิสูจน์โรคในห้องปฏิบัติการและเรือนทดลอง ที่ศูนย์วิจัยยางสงขลา ผลการดำเนินงาน ปี 2540-2541 ได้รับข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับแหล่งเกิดโรคจากแบบสอบถาม 409 ราย สำรวจจริงในพื้นที่เกิดโรค 121 ราย หรือร้อยละ 29.2 ของแบบสอบถาม พบเป็นโรครากสีน้ำตาล 31 ราย คิดเป็นร้อยละ 7.6 ของแบบสอบถาม หรือร้อยละ 25.6 ของสวนที่สำรวจ ความรุนแรงของโรคโดยเฉลี่ยร้อยละ 0.8 จังหวัดที่พบเป็นโรครากสีน้ำตาลคือ จังหวัดสงขลา พังงา พัทลุง ยะลา ตรัง และสตูล โดยจังหวัดสงขลาพบโรครากสีน้ำตาลมากที่สุด (ร้อยละ 58 ของสวนที่เป็นโรครากสีน้ำตาล) พันธุ์ยางที่พบเป็นโรครากสีน้ำตาลมากที่สุดคือ RRIM 600 ร้อยละ 51.4 รองลงมาคือ BPM 24 ร้อยละ 22.8 สวนยางอ่อน (1-6 ปี) ที่เป็นโรคมีร้อยละ 48.4 สวนยางหลังเปิดกรีด (7-15 ปี) เป็นโรคร้อยละ 22.6 ยางใหญ่ (16-30 ปี) เป็นโรคร้อยละ 29 ตัวอย่างโรคที่เก็บรวบรวมจากแหล่งสำรวจ สามารถแยกเชื้อได้ 8 แหล่ง การเจริญเติบโตของเชื้อรา Phellinus noxius ที่เป็นสาเหตุของโรครากสีน้ำตาลบนอาหาร PDA และ MA เมื่ออายุ 3 วัน พบว่ามีความแตกต่างกันทางสถิติ แต่เมื่อเลี้ยงเชื้อได้ 5 วัน และ 7 วัน บนอาหารทั้ง 2 ชนิด การเจริญของเชื้อไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ค่าเฉลี่ยการเจริญของเชื้อราบนอาหาร MA ดีกว่าบนอาหาร PDA ทุกระยะการเจริญ รูปร่างลักษณะของเชื้อราที่เจริญออกจากเนื้อไม้ มีลักษณะเป็นขุยสีน้ำตาล เมื่อแยกเลี้ยงบนอาหาร PDA และ MA เชื้อราที่เพิ่งเจริญจะเป็นสีขาว ต่อมาจะกลายเป็นสีน้ำตาล เจริญออกจากศูนย์กลางเป็นวงกลม โคโลนีบนอาหารจะเป็นสีน้ำตาลขอบสีขาวเจริญเติบโตเร็ว เปลี่ยนสีอาหารเป็นสีน้ำตาลและมีเส้นสีน้ำตาลแทรกในอาหาร เส้นใยอ่อนของเชื้อราจะเป็นสีใส ส่วนเส้นใยแก่จะเห็นเป็นเส้นสีน้ำตาลใส ผนังหนา 2 ชั้น มีผนังกั้น แตกกิ่งก้านสาขา ความสามารถในการเข้าทำลายพืชพบว่าเชื้อราทำให้ต้นกล้ายางตายหลังการปลูกเชื้อ 2 เดือนขึ้นไป เปอร์เซ็นต์การเป็นโรคมีความแตกต่างกันทางสถิติ โดยเชื้อที่มีความรุนแรงทำให้ต้นกล้ายางมีเปอร์เซ็นต์การเป็นโรคสูงแตกต่างจากวิธีการเปรียบเทียบคือ เชื้อจากตำบลพะตง จังหวัดสงขลา และเชื้อจากอำเภอธารโต จังหวัดยะลา ส่วนเชื้อที่เหลืออีก 6 แหล่ง มีเปอร์เซ็นต์การเป็นโรคไม่ต่างจากวิธีเปรียบเทียบ
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: การยางแห่งประเทศไทย
คำสำคัญ: เขตปลูกยางภาคใต้
เจ้าของลิขสิทธิ์: การยางแห่งประเทศไทย
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การรวบรวมและศึกษาแหล่งเกิดโรครากสีน้ำตาลของยางพาราในเขตปลูกยางภาคใต้
การยางแห่งประเทศไทย
2547
การรวบรวมและศึกษาแหล่งเกิดโรครากขาวของยางพาราในเขตปลูกยางภาคใต้ การรวบรวมและศึกษาแหล่งเกิดโรครากแดงของยางพาราในเขตปลูกยางภาคใต้ การศึกษาเบื้องต้นในการส่งถ่ายยีนเข้าสู่ยางพาราด้วยเทคนิค Agrobacterium transformation พืชร่วมบางชนิดที่เป็นพืชอาศัยโรครากสีน้ำตาลของยางพารา การยับยั้งอย่างจำเพาะเจาะจงต่อการแสดงออกของยีน Rubber Elongation Factor (REF) ที่เกี่ยวข้องกับการสร้างโปรตีนก่อภูมิแพ้ในยางพาราด้วยเทคโนโลยีแอนติเซน การตลาดยางของชาวสวนยางรายย่อยในเขตภาคใต้ตอนบน การสำรวจโรคของยางพาราในแหล่งปลูกยางเดิมและแหล่งปลูกยางใหม่ การวิเคราะห์ศักยภาพการปลูกยางพาราในช่วงก่อนเปิดกรีดระดับแปลงเกษตรกรในโครงการปลูกยางเพื่อยกระดับภาคใต้และความมั่นคงในเขตปลูกยางใหม่ ระดับธาตุอาหารพืชในดินลูกรังที่ใช้ปลูกยางพาราในเขตปลูกยางพาราในเขตปลูกยางใหม่ โครงการฝึกอบรมการผลิตกล้ายางพาราและการปลูกยางพาราแบบมืออาชีพ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก