สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาขั้นตอนการสังเคราะห์โพลีไอโซพรีนที่ได้จากยางธรรมชาติ : ขั้นเริ่มต้นของการสังเคราะห์ยาง
Dararat Mekkriengkrai - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: การศึกษาขั้นตอนการสังเคราะห์โพลีไอโซพรีนที่ได้จากยางธรรมชาติ : ขั้นเริ่มต้นของการสังเคราะห์ยาง
ชื่อเรื่อง (EN): Biosynthesis study of natural polyisoprenes : initiation step of rubber formation
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Dararat Mekkriengkrai
บทคัดย่อ: งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเพื่อศึกษาโครงสร้างของหมู่ที่ตำแหน่งปลายเริ่มต้นที่เรียกว่าปลายโอเมก้าใน โมเลกุลยางธรรมชาติที่ได้จากต้นพาราโดยการวิเคราะห์โครงสร้างทางโมเลกุลของยางโมเลกุลต่ำและโพลีพรีนอล ที่ได้จากยางพารา ร่วมด้วยการศึกษาทางชีวเคมีเกี่ยวกับสารเริ่มต้นในการสังเคราะห์ยาง จากการศึกษาการสังเคราะห์ยางในหลอดทดลองจากส่วนล่างสุดของการปั่นยางด้วยการเติมสาร ทรานส์-ทรานส์-ฟาร์เนซิลไดฟอสเฟตจำนวนต่าง ๆ พบว่าเปอร์เซนต์การเกิดยางโมเลกุลใหม่น้อยลงแต่เกิดการ เข้าร่วมของไอโซเพนทีนิลไดฟอสเฟตที่ติดฉลากในส่วนของโพลีพรีนอลมีมากขึ้น เมื่อจำนวนของสารฟาร์เนซิล ไดฟอสเฟตมากขึ้น ซึ่งชี้ให้เห็นว่าการเกิดยางโมเลกุลใหม่จะถูกเริ่มต้นจากฟาร์เนซิลไดฟอสเฟต จากการวิเคราะห์ โครงสร้างของโพลีพรีนอลที่สกัดได้จากยางของต้นที่งอกใหม่และส่วนล่างสุดของการปั่นยางพารา อีกทั้งยาง โมเลกุลต่ำที่สุดที่แยกได้จากยางที่ปั่นล้างด้วยสารลดแรงตึงผิว ด้วยเทคนิค 1H-, 13C-NMR and 2D-COSY พบว่าที่ปลายโอเมก้าประกอบด้วยหมู่ไดเมทิลแอลลิลและทรานส์ไอโซพรีนสองหมู่ แสดงให้เห็นว่าสารเริ่มต้น ของการสังเคราะห์ยางในต้นพาราคือ ทรานส์-ทรานส์-ฟาร์เนซิลไดฟอสเฟตเหมือนในกรณีของโพลีพรีนอลชนิด สองทรานส์ไอโซพรีน อย่างไรก็ดีปลายโอเมก้านี้ไม่สามารถตรวจวัดได้ในยางที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำของยางที่ปั่น ล้างและยางที่มีโมเลกุลสูงที่ได้จากส่วนต่าง ๆ ของต้นยางพาราและยางที่สกัดโปรตีนออกทั้งนี้เนื่องมาจากการ ดัดแปลงที่หมู่ไดเมทิลแอลลิล จากการวิเคราะห์จำนวนไนโตรเจนอะตอมต่อหนึ่งสายโซ่ของยางที่มีน้ำหนัก โมเลกุลต่าง ๆ ของยางที่ปั่นล้างพบว่ามีความเป็นไปได้ต่ำที่โอลิโกเปปไทด์จะต่อกับหมู่ไดเมทิลแอลลิลซึ่ง สามารถสนับสนุนผลที่ได้จากการวัด FTIR อีกทั้งได้ศึกษายางจากขนุนที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำและสูงพบว่าปลาย โอเมก้าประกอบด้วยหมู่ไดเมทิลแอลลิล-ทรานส์-ทรานส์ นอกจากนี้ยังได้ทำการศึกษาเอนไซม์ฟาร์เนซิลได ฟอสเฟตซินเทสซึ่งแยกได้จากเห็ด ซึ่งเป็นครั้งแรกในการศึกษาเอนไซม์พรีนิลทราสเฟอเรสในเห็ด จากงานวิจัยนี้สามารถสรุปได้ว่าโครงสร้างของหมู่ไดเมทิลแอลลิลทางด้านปลายโอเมก้าของโมเลกุล ยางพาราโดยทั่วไปถูกดัดแปลงโดยปฏิกิริยาทางเอนไซม์หรือทางเคมีบนผิวอนุภาคยางในขั้นตอนการต่อเติมสาย โซ่ให้ได้โมเลกุลที่ยาวขึ้นและกระบวนการจับตัวน้ำยาง
บทคัดย่อ (EN): -terminal of the ordinary NR is modified by some enzymatic or chemical reaction on the surface of latex in the course of chain elongation to form high MW NR and coagulation process of latex.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=124&obj_id=2164
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Hevea
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเพื่อศึกษาโครงสร้างของหมู่ที่ตำแหน่งปลายเริ่มต้นที่เรียกว่าปลายโอเมก้าใน โมเลกุลยางธรรมชาติที่ได้จากต้นพาราโดยการวิเคราะห์โครงสร้างทางโมเลกุลของยางโมเลกุลต่ำและโพลีพรีนอล ที่ได้จากยางพารา ร่วมด้วยการศึกษาทางชีวเคมีเกี่ยวกับสารเริ่มต้นในการสังเคราะห์ยาง จากการศึกษาการสังเคราะห์ยางในหลอดทดลองจากส่วนล่างสุดของการปั่นยางด้วยการเติมสาร ทรานส์-ทรานส์-ฟาร์เนซิลไดฟอสเฟตจำนวนต่าง ๆ พบว่าเปอร์เซนต์การเกิดยางโมเลกุลใหม่น้อยลงแต่เกิดการ เข้าร่วมของไอโซเพนทีนิลไดฟอสเฟตที่ติดฉลากในส่วนของโพลีพรีนอลมีมากขึ้น เมื่อจำนวนของสารฟาร์เนซิล ไดฟอสเฟตมากขึ้น ซึ่งชี้ให้เห็นว่าการเกิดยางโมเลกุลใหม่จะถูกเริ่มต้นจากฟาร์เนซิลไดฟอสเฟต จากการวิเคราะห์ โครงสร้างของโพลีพรีนอลที่สกัดได้จากยางของต้นที่งอกใหม่และส่วนล่างสุดของการปั่นยางพารา อีกทั้งยาง โมเลกุลต่ำที่สุดที่แยกได้จากยางที่ปั่นล้างด้วยสารลดแรงตึงผิว ด้วยเทคนิค 1H-, 13C-NMR and 2D-COSY พบว่าที่ปลายโอเมก้าประกอบด้วยหมู่ไดเมทิลแอลลิลและทรานส์ไอโซพรีนสองหมู่ แสดงให้เห็นว่าสารเริ่มต้น ของการสังเคราะห์ยางในต้นพาราคือ ทรานส์-ทรานส์-ฟาร์เนซิลไดฟอสเฟตเหมือนในกรณีของโพลีพรีนอลชนิด สองทรานส์ไอโซพรีน อย่างไรก็ดีปลายโอเมก้านี้ไม่สามารถตรวจวัดได้ในยางที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำของยางที่ปั่น ล้างและยางที่มีโมเลกุลสูงที่ได้จากส่วนต่าง ๆ ของต้นยางพาราและยางที่สกัดโปรตีนออกทั้งนี้เนื่องมาจากการ ดัดแปลงที่หมู่ไดเมทิลแอลลิล จากการวิเคราะห์จำนวนไนโตรเจนอะตอมต่อหนึ่งสายโซ่ของยางที่มีน้ำหนัก โมเลกุลต่าง ๆ ของยางที่ปั่นล้างพบว่ามีความเป็นไปได้ต่ำที่โอลิโกเปปไทด์จะต่อกับหมู่ไดเมทิลแอลลิลซึ่ง สามารถสนับสนุนผลที่ได้จากการวัด FTIR อีกทั้งได้ศึกษายางจากขนุนที่มีน้ำหนักโมเลกุลต่ำและสูงพบว่าปลาย โอเมก้าประกอบด้วยหมู่ไดเมทิลแอลลิล-ทรานส์-ทรานส์ นอกจากนี้ยังได้ทำการศึกษาเอนไซม์ฟาร์เนซิลได ฟอสเฟตซินเทสซึ่งแยกได้จากเห็ด ซึ่งเป็นครั้งแรกในการศึกษาเอนไซม์พรีนิลทราสเฟอเรสในเห็ด จากงานวิจัยนี้สามารถสรุปได้ว่าโครงสร้างของหมู่ไดเมทิลแอลลิลทางด้านปลายโอเมก้าของโมเลกุล ยางพาราโดยทั่วไปถูกดัดแปลงโดยปฏิกิริยาทางเอนไซม์หรือทางเคมีบนผิวอนุภาคยางในขั้นตอนการต่อเติมสาย โซ่ให้ได้โมเลกุลที่ยาวขึ้นและกระบวนการจับตัวน้ำยาง
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

Dararat Mekkriengkrai. "การศึกษาขั้นตอนการสังเคราะห์โพลีไอโซพรีนที่ได้จากยางธรรมชาติ : ขั้นเริ่มต้นของการสังเคราะห์ยางBiosynthesis study of natural polyisoprenes : initiation step of rubber formation". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2548

Dararat Mekkriengkrai. "การศึกษาขั้นตอนการสังเคราะห์โพลีไอโซพรีนที่ได้จากยางธรรมชาติ : ขั้นเริ่มต้นของการสังเคราะห์ยางBiosynthesis study of natural polyisoprenes : initiation step of rubber formation". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2548. Print.



TARR Wordcloud:
การศึกษาขั้นตอนการสังเคราะห์โพลีไอโซพรีนที่ได้จากยางธรรมชาติ : ขั้นเริ่มต้นของการสังเคราะห์ยาง
Dararat Mekkriengkrai
มหาวิทยาลัยมหิดล
2548
การเปรียบเทียบสมบัติเชิงกลของยางธรรมชาติโปรตีนต่ำและยางสังเคราะห์โพลีไอโซพรีนในระบบที่มีและไม่มีผงเขม่าดำ ชีวเคมีของการสังเคราะห์ยางในหลอดทดลองจาดส่วนล่างสุดของน้ำยาง : การเกิดพอลิพรีนอลและยาง สมบัติของยางผสมระหว่างยางธรรมชาติกับ ทรานส์พอลิไอโซปรีนที่ผ่านการวัลคาไนซ์แล้ว ผลของ PDJ (n-propyl dihydro jasmonate) ต่อการแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการสังเคราะห์ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการสังเคราะห์แอนโทไซยา การศึกษาการปรับปรุงสมบัติการทนน้ำมันและทนความร้อนของยางธรรมชาติโดยการผสมกับยางอะคริลิก การศึกษาจลนศาสตร์ปฏิกิริยาวัลคาไนเซซันของยางธรรมชาติที่มีทรานส์พอลิไอโซปรีนผสมอยู่ อิทธิพลของยาฆ่าแมลงบางชนิดต่อการสังเคราะห์แสงของคลอโรพลาสต์จากใบยาสูบ การปรับผิวยางธรรมชาติเพื่อการยึดติดกับยางสังเคราะห์ สมบัติของยางผสมระหว่างยางธรรมชาติและยางเอสบีอาร์ซึ่งมีผลจากการใส่สารเสริมแรงประเภทคาร์บอนแบรคและซิลิกา การสังเคราะห์ไบโอดีเซลโดยตรงจากเมล็ดมะเขือเทศ Lycopersicon esculentum Mill.
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair