สืบค้นงานวิจัย
บทบาทของแทนนินในการป้องกันตัวของไม้ป่าชายเลน
พันธุ์ทิพย์ วิเศษพงษ์พันธ์ - มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ชื่อเรื่อง: บทบาทของแทนนินในการป้องกันตัวของไม้ป่าชายเลน
ชื่อเรื่อง (EN): Roles of tannin as chemical defenses for mangroves
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: พันธุ์ทิพย์ วิเศษพงษ์พันธ์
บทคัดย่อ: จากการศึกษาบทบาทของแทนนินในการป้องกันตัวของไม้ป่าชายเลน โดยทำการวิเคราะห์หาปริมาณแทนนินในพรรณไม้ชายเลนเปรียบเทียบในแต่ละส่วนของต้น คือ ใบ 22 ชนิด เปลือก 17 ชนิด ราก 7 ชนิด และผล 9 ชนิด พบว่าปริมาณแทนนินในแต่ละส่วนของพรรณไม้ชายเลนมีค่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยพบปริมาณแทนนินสูงสุดในใบของตาตุ่ม (Excoecaria agallocha) เปลือกของโกงกางใบเล็ก (Rhizophora apiculata) รากของโกงกางใบใหญ่ (Rhizophora mucronata) และผลของโกงกางใบใหญ่ โดยคิดเป็นร้อยละ 48.76?1.08, 39.60?0.48, 38.13?0.26, 34.21?0.34 และ 33.67?0.22 ต่อน้ำหนักแห้ง ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบปริมาณแทนนินในส่วนต่างๆ ในพรรณไม้ 5 ชนิดได้แก่ โกงกางใบเล็ก โกงกางใบใหญ่ ลำพู (Sonneratia caseolaris) ลำแพน (Sonneratia ovata) และถอบแถบน้ำ (Derris trifoliata) พบว่ามีการสร้างสารแทนนินในส่วนของใบ เปลือก ราก และผลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ทั้งนี้จะพบว่าพรรณไม้ในวงศ์เดียวกันหรือขึ้นอยู่ในบริเวณเดียวกันมีการสร้างสารแทนนินแตกต่างกัน และยังพบว่าปริมาณแทนนินใบสีเหลืองของโกงกางใบใหญ่ โกงกางใบเล็ก และแสมดำ (Avicennia officinalis) มีค่าสูงกว่าใบใบสีเขียวและสีน้ำตาล เมื่อนำสารสกัดแทนนินไปทดสอบทางชีวภาพเพื่อศึกษาบทบาทของแทนนินในการป้องกันตัวจากจุลชีพ ผู้ล่า และสิ่งมีชีวิตที่ลงเกาะ พบว่าสารสกัดแทนนินจากใบลำพูสร้างสารป้องกันตัวในวงกว้างที่สุด โดยออกฤทธิ์ต้านจุลชีพ ยับยั้งการถูกกินโดยปลา เป็นพิษต่ออาร์ทีเมียและลูกน้ำยุง ยับยั้งสาหร่ายเซลล์เดียว และยับยั้งการลงเกาะของเพรียงและหอยในภาคสนาม ทั้งนี้สารสกัดแทนนินที่ออกฤทธิ์ต้านจุลชีพได้ดีที่สุดมาจากลำพู สารสกัดแทนนินที่มีบทบาทในการป้องกันตัวจากผู้ล่าโดยการสร้างยับยั้งการถูกกินเป็นอาหารโดยปลามี 12 สารและสารจากใบลำพูและตาตุ่มยับยั้งการถูกกินได้สูงสุดคือ 100% และสารสกัดแทนนินที่แสดงความเป็นพิษสูงสุดต่ออาร์ทีเมียคือสารสกัดจากใบเบญจมาศน้ำเค็ม (Wedelia biflora) ผลโกงกางใบเล็ก ใบปรงทะเล (Acrostichum aureum) และผลถอบแถบน้ำ ส่วนสารสกัดแทนนินที่ทำให้ลูกน้ำยุงมีอัตราการตายสูงมีเพียงสารสกัดจากรากของเถาถอบแถบและลำแพนเท่านั้น สารแทนนินจากพรรณไม้ชายเลนมีบทบาทในการป้องกันการลงเกาะ โดยการสร้างสารยับยั้งสาหร่ายเซลล์เดียวและยับยั้งการลงเกาะของตัวอ่อนของหอยและเพรียง โดยสารสกัดแทนนินที่ยับยั้งสาหร่ายเซลล์เดียวได้ดีที่สุดคือสารสกัดจากใบและเปลือกของแสมขาว (Avicennia alba) และผักบุ้งทะเล (Ipomoea pes-capra) และสารสกัดจากรากและผลของถอบแถบน้ำ ส่วนสารสกัดแทนนินที่สามารถยับยั้งการลงเกาะของตัวอ่อนและเพรียงในภาคสนามได้มี 9 ชนิดได้แก่ สารสกัดจากใบและเปลือกของโกงกางใบเล็ก ใบโกงกางใบใหญ่ ใบลำพู และเปลือกและผลของถอบแถบน้ำ ทั้งนี้ความสามารถในการป้องกันตัวของพรรณไม้ไม่มีความสัมพันธ์กับปริมาณแทนนิน การที่พรรณไม้ชายเลนแต่ละชนิดใช้แทนนินในการป้องกันตัวได้แตกต่างกัน จึงน่าจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ลักษณะโครงสร้างประชากรและชุมชนของพรรณไม้ป่าชายเลนแต่ละชนิดแตกต่างกัน ดังนั้นผลการศึกษานี้ก่อเกิดองค์ความรู้ใหม่ในการจัดการการใช้ประโยชน์และอนุรักษ์ทรัพยากรป่าชายเลน รวมทั้งการประยุกต์นำแทนนินจากพรรณไม้ชายเลนไปใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมต่อไปจากการศึกษาบทบาทของแทนนินในการป้องกันตัวของไม้ป่าชายเลน โดยทำการวิเคราะห์หาปริมาณแทนนินในพรรณไม้ชายเลนเปรียบเทียบในแต่ละส่วนของต้น คือ ใบ 22 ชนิด เปลือก 17 ชนิด ราก 7 ชนิด และผล 9 ชนิด พบว่าปริมาณแทนนินในแต่ละส่วนของพรรณไม้ชายเลนมีค่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยพบปริมาณแทนนินสูงสุดในใบของตาตุ่ม (Excoecaria agallocha) เปลือกของโกงกางใบเล็ก (Rhizophora apiculata) รากของโกงกางใบใหญ่ (Rhizophora mucronata) และผลของโกงกางใบใหญ่ โดยคิดเป็นร้อยละ 48.76?1.08, 39.60?0.48, 38.13?0.26, 34.21?0.34 และ 33.67?0.22 ต่อน้ำหนักแห้ง ตามลำดับ เมื่อเปรียบเทียบปริมาณแทนนินในส่วนต่างๆ ในพรรณไม้ 5 ชนิดได้แก่ โกงกางใบเล็ก โกงกางใบใหญ่ ลำพู (Sonneratia caseolaris) ลำแพน (Sonneratia ovata) และถอบแถบน้ำ (Derris trifoliata) พบว่ามีการสร้างสารแทนนินในส่วนของใบ เปลือก ราก และผลแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ทั้งนี้จะพบว่าพรรณไม้ในวงศ์เดียวกันหรือขึ้นอยู่ในบริเวณเดียวกันมีการสร้างสารแทนนินแตกต่างกัน และยังพบว่าปริมาณแทนนินใบสีเหลืองของโกงกางใบใหญ่ โกงกางใบเล็ก และแสมดำ (Avicennia officinalis) มีค่าสูงกว่าใบใบสีเขียวและสีน้ำตาล เมื่อนำสารสกัดแทนนินไปทดสอบทางชีวภาพเพื่อศึกษาบทบาทของแทนนินในการป้องกันตัวจากจุลชีพ ผู้ล่า และสิ่งมีชีวิตที่ลงเกาะ พบว่าสารสกัดแทนนินจากใบลำพูสร้างสารป้องกันตัวในวงกว้างที่สุด โดยออกฤทธิ์ต้านจุลชีพ ยับยั้งการถูกกินโดยปลา เป็นพิษต่ออาร์ทีเมียและลูกน้ำยุง ยับยั้งสาหร่ายเซลล์เดียว และยับยั้งการลงเกาะของเพรียงและหอยในภาคสนาม ทั้งนี้สารสกัดแทนนินที่ออกฤทธิ์ต้านจุลชีพได้ดีที่สุดมาจากลำพู สารสกัดแทนนินที่มีบทบาทในการป้องกันตัวจากผู้ล่าโดยการสร้างยับยั้งการถูกกินเป็นอาหารโดยปลามี 12 สารและสารจากใบลำพูและตาตุ่มยับยั้งการถูกกินได้สูงสุดคือ 100% และสารสกัดแทนนินที่แสดงความเป็นพิษสูงสุดต่ออาร์ทีเมียคือสารสกัดจากใบเบญจมาศน้ำเค็ม (Wedelia biflora) ผลโกงกางใบเล็ก ใบปรงทะเล (Acrostichum aureum) และผลถอบแถบน้ำ ส่วนสารสกัดแทนนินที่ทำให้ลูกน้ำยุงมีอัตราการตายสูงมีเพียงสารสกัดจากรากของเถาถอบแถบและลำแพนเท่านั้น สารแทนนินจากพรรณไม้ชายเลนมีบทบาทในการป้องกันการลงเกาะ โดยการสร้างสารยับยั้งสาหร่ายเซลล์เดียวและยับยั้งการลงเกาะของตัวอ่อนของหอยและเพรียง โดยสารสกัดแทนนินที่ยับยั้งสาหร่ายเซลล์เดียวได้ดีที่สุดคือสารสกัดจากใบและเปลือกของแสมขาว (Avicennia alba) และผักบุ้งทะเล (Ipomoea pes-capra) และสารสกัดจากรากและผลของถอบแถบน้ำ ส่วนสารสกัดแทนนินที่สามารถยับยั้งการลงเกาะของตัวอ่อนและเพรียงในภาคสนามได้มี 9 ชนิดได้แก่ สารสกัดจากใบและเปลือกของโกงกางใบเล็ก ใบโกงกางใบใหญ่ ใบลำพู และเปลือกและผลของถอบแถบน้ำ ทั้งนี้ความสามารถในการป้องกันตัวของพรรณไม้ไม่มีความสัมพันธ์กับปริมาณแทนนิน การที่พรรณไม้ชายเลนแต่ละชนิดใช้แทนนินในการป้องกันตัวได้แตกต่างกัน จึงน่าจะเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ลักษณะโครงสร้างประชากรและชุมชนของพรรณไม้ป่าชายเลนแต่ละชนิดแตกต่างกัน ดังนั้นผลการศึกษานี้ก่อเกิดองค์ความรู้ใหม่ในการจัดการการใช้ประโยชน์และอนุรักษ์ทรัพยากรป่าชายเลน รวมทั้งการประยุกต์นำแทนนินจากพรรณไม้ชายเลนไปใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมต่อไป
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คำสำคัญ: การสร้างสารป้องกันตัว
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

พันธุ์ทิพย์ วิเศษพงษ์พันธ์. "บทบาทของแทนนินในการป้องกันตัวของไม้ป่าชายเลนRoles of tannin as chemical defenses for mangroves". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2553

พันธุ์ทิพย์ วิเศษพงษ์พันธ์. "บทบาทของแทนนินในการป้องกันตัวของไม้ป่าชายเลนRoles of tannin as chemical defenses for mangroves". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2553. Print.



TARR Wordcloud:
บทบาทของแทนนินในการป้องกันตัวของไม้ป่าชายเลน
พันธุ์ทิพย์ วิเศษพงษ์พันธ์
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
2553
การเสริมวัตถุดิบแหล่งแทนนินต่อการติดเชื้อพยาธิตัวกลมในแพะ การศึกษาพลวัตของสังคมพืชป่าชายเลนในท้องที่ตำบลกำพวน จังหวัดระนอง ความหลากหลายของแมลงน้ำในป่าชายเลนในเขตภาคกลางของประเทศไทย แหล่งของแทนนินในกล้วย diploid (2n) triploid (3n) tetraploid (4n) และการใช้ประโยชน์ในการขับไข่พยาธิในแพะเนื้อ การสกัดแทนนินจากเปลือกกล้วย ความสัมพันธ์ของแทนนินที่มีผลต่อค่าพลังงานใช้ประโยชน์และโปรตีนไหลผ่านของกระถินพันธุ์ต่างๆ ความหลากชนิดและความชุกชุมของปลาในบริเวณป่าชายเลนคลองกำพวนและพื้นที่ชายฝั่ง อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง ความหลากชนิดและความชุกชุมของปลาในบริเวณป่าชายเลนคลองกำพวนและพื้นที่ชายฝั่ง อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง ผลของแมกนีเซียมคลอไรด์ต่อกิจกรรมของเอนไซม์ Ribulose -1, 5-bisphosphate carboxylase ปริมาณแทนนินในใบสบู่ดำ และคาร์โรทีนอยด์ในน้ำมันไบโอดีเซลจากผลสบู่ดำ ผลของแมกนีเซียมคลอไรด์ต่อกิจกรรมของเอนไซม์ Ribulose -1, 5-bisphosphate carboxylase ปริมาณแทนนินในใบสบู่ดำ และคาร์โรทีนอยด์ในน้ำมันไบโอดีเซลจากผลสบู่ดำ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair