สืบค้นงานวิจัย
ศึกษารูปแบบการปลูกเลี้ยงเอื้องแซะหอมในชุมชนท้องถิ่นจังหวัดแม่ฮ่องสอน
สมยศ มีสุข - มหาวิทยาลัยแม่โจ้
ชื่อเรื่อง: ศึกษารูปแบบการปลูกเลี้ยงเอื้องแซะหอมในชุมชนท้องถิ่นจังหวัดแม่ฮ่องสอน
ชื่อเรื่อง (EN): Pattern for Growing Dendrobium scabrilingue Lindl. In Local Community of Mae Hong Son
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สมยศ มีสุข
บทคัดย่อ: ศึกษาการปลูกเลี้ยงเอื้องแซะหอมระยะต้นกล้วยไม้รุ่นในชุมชนท้องถิ่น 4 แห่ง (บ้านน้ำกัด บ้านแม่สุยะ บ้านทุ่งมะสั้น และบ้านนาปลาจาด) ของจังหวัดแม่ฮ่องสอน โดยเปรียบเทียบภาชนะ และวัสดุปลูกที่แตกต่างกัน 4 ชนิด (กระถางพลาสติก 3.5 นิ้ว โดยใช้ตู้มมะพร้าว หรือเปลือกสน กระเข้าพลาสติก 3นิ้ว โดยไม่ติมวัสปลูก และปลูกติดท่อนไม้) ใช้แผนการทดลองแบบสปลิท พลอทระหว่างเดือนพฤษภาคม 2551 - มกราคม 2552 พบว่า ต้นในซุมชนบ้านน้ำกัด และบ้านทุ่ง มะส้านมีจำนวนลำถูกกล้วยมากที่สุด โดยต้นที่บ้านแม่สุยะมีจำนวนลำใหม่ และความสูงลำน้อย ที่สุด แต่มีอัตราการตายมากที่สุด ส่วนขนาดความกว้างลำไม่แตกต่างกัน โดยมีจำนวนใบที่ผันแปร ทุกเดือน ต้นที่บ้านทุ่งมะส้น และบ้านน้ำกัดสามารถพัฒนาดอกได้มาก และมีจำนวนดอกต่อต้น แตกต่างทางสถิติจากต้นที่บ้านแม่สุยะ และบ้านนาปลาจาต การใช้เปลือกสนทำให้ต้นมีจำนวนลำ ลูกกล้วยแตกต่างทางสถิติจากใช้ตุ้มมะพร้าว และปลูกติดท่อนไม้ แต่มีจำนวนลำใหม่ ขนาดความ กว้างและสูงลำ และจำนวนต้นที่พัฒนาดอกไม่แตกต่างกัน การปลูกติดท่อนไม้ทำให้มีอัตราการ ตายมากกว่าใช้เปลือกสน และไม่เติมวัสตุปลูก แต่การใช้ตุ้มมะพร้าว เปลือกสน และไม่เติมวัสดุมี จำนวนดอกต่อต้นมากกว่าปลูกติดท่อนไม้ ปัจจัยทั้ง 2 ไม่มีผลร่วมกันต่อจำนวนลำต่อต้น จำนวน ลำใหม่ และขนาดความสูงลำ โดยต้นที่บ้านแม่สุยะซึ่งปลูกเลี้ยงโดยไม่เติมวัสดุ และใช้เปลือกสนมี ความกว้างลำมากที่สุด แต่ต้นที่ปลูกติดท่อนไม้ และใช้ตุ้มมะพร้าวมีอัตราการตายแตกต่างทางสถิติจากตันที่บ้านทุ่งมะสำนที่ปลูกโดยไม่เติมวัสดุแต่ต้นที่ใช้ตุ้มมะพร้าวสามารถพัฒนาดอกได้ มาก โดยต้นที่บ้านน้ำกัดซึ่งปลูกเลี้ยงดยไม่ติมวัสดุ ต้นที่บ้านทุ่งมะส้น และบ้านนาปลาจาดที่ใช้ ตุ้มมะพร้าว และต้นที่บ้านแม่สุยะที่ใช้เปลือกสนมีจำนวนดอกต่อต้นไม่แตกต่างกันทางสถิติ การศึกษาการยอมรับการปลูกเลี้ยงของเกษตรกรในชุมชน พบว่า เกษตรที่สนใจปลูกเลี้ยง มีอายุเฉลี่ย 47.40 ปี ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง การศึกษาระดับประถมศึกษา อาชีพหลักเกษตรกรรม และมีอาชีพเสริม รายได้ครอบครัวเฉลี่ย 3,424 บาทต่อเดือน จำนวนสมาชิกในครอบครัวเฉลี่ย 3.90 คน มีพื้นที่รอบตัวบ้านไม่เกิน 200 ตารางเมตร ปัจจุบันไม่ได้ปลูกเลี้ยงกล้วยไม้ แต่รู้ว่ามี โครงทารวิจัยจากมหาวิทยาลัยแม่โจ้เข้ามาส่งเสริม และรู้ว่ามีตัวแทนที่ปลูกเลี้ยงในชุมชน โดย เกษตรกรเคยไปเยี่ยมชมและสอบถามการปลูกเลี้ยงจากตัวแทน และคิดว่าตนเองก็สามารถปลูก เลี้ยงได้ จึงสนใจที่จะปลูกเลี้ยง แต่ต้องการปลูกเลี้ยงเฉลี่ยเพียง 191 ต้น โดยต้องการได้รับการ สนับสนุนต้นพันธุ์ และปัจจัยการปลูกเลี้ยงที่จำเป็นจากมหาวิทยาลัยแมโจ้ และต้องการปลูกเลี้ยง กล้วยไม้ชนิดอื่นร่วมด้วย เกษตรกรเห็นว่า การปลูกเลี้ยงเอื้องแซะหอมสามารถยึดเป็นอาชีพได้ใน ระดับมากและปานกลาง โดยเกษตรกรมีความรู้พื้นฐานในการปลูกเลี้ยงกล้วยไม้ในระดับน้อยและ ปานกลาง แต่สนใจที่จะปลูกเลี้ยง และต้องการเข้ารับการฝึกอบรมในระดับมาก ซึ่งหลังจากเข้ารับ การฝึกอบรม เกษตรกรคิดว่าสามารถดำเนินการปลูกเลี้ยงเป็นอาชีพเสริมได้ในระดับมาก
บทคัดย่อ (EN): The study on growing of pre – reproductive stage of Dendrobium scabrilingue Lindl. in 4 local communities (Ban Namkad, Mae Suya, Tung Masan and Naplachad) of Mae Hong Son by comparing 4 types of containers and media (3.5 inch plastic pot with coconut bark, or with fir bark, 3 inch plastic pot without media added, and wood slab) were examined by using Split plot design during May 2008 – January 2009. Results showed that growing in Ban Namkad and Ban Tung Masan caused significantly highest pseudobulb per plant. While the lowest of new pseudobulb number and height, and the highest death rate were obtained from Ban Mae Suya. But pseudobulb width was not significant difference, and leaves number were varied monthly. The plants in Ban Tung Masan and Ban Namkad had significantly higher number of plants produced flowers and number of flowers per plant than those obtained from Ban Mae Suya and Ban Naplachad. Using fir bark caused significantly higher pseudobulb number than those of 3 coconut bark and wood slab. But, number of new pseudobulb, pseudobulb width and height, and number of plants produced flowers were not significantly differed. Growing by wood slab gave higher death rate than those of fir bark and without media added. While, using coconut bark, fir bark and without media added yielded significantly higher flower per plant than those of wood slab. None of interactions on number of pseudobulb per plant, number of new pseudobulb and height were found. Growing in Ban Mae Suya by without media added and using fir bark caused highest pseudobulb width. But, the significantly highest death rate was achieved by using wood slab and coconut bark. This differed from growing in Ban Tung Masan without media added, and which using coconut bark gave higher number of plants produced flowers. However, higher number of flowers per plant obtained from Ban Namkad by without media added, Ban Tung Masan and Ban Na Plachad using coconut bark, and Ban Mae Suya using fir bark were not significantly differed. The study on adoption of farmers in the communities found that they have an average age 47.40 years old, mainly of them were women, and graduated at primary school level. Their main occupations were agriculture, and having occupation added. Average incomes of the family were 3,424 baht per month, and members of the family were 3.90 persons. An area outside the house less than 200 square meters, and at present, they did not grow any orchids. They knew that the research project from Maejo University was coming for extension of growing Dendrobium scabrilingue Lindl., and they had visited and asked the farmer who is growing the orchid in the community. They also thought that they can do, and then, they interested to growing, but at only 191 plants in average. However, orchid seedlings and some essential growing factors from Maejo University could be supported, and another orchid species were needed. Growing of Dendrobium scabrilingue Lindl. as their occupation has been indicated at high and moderate levels. However, they also have based knowledge for growing orchids only at little and moderate levels, but interested to growing at high level. This leads them need to be trained at high level, and growing of Dendrobium scabrilingue Lindl. as their occupation added was expected at high level.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
คำสำคัญ: แม่ฮ่องสอน
คำสำคัญ (EN): Growing
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สมยศ มีสุข. "ศึกษารูปแบบการปลูกเลี้ยงเอื้องแซะหอมในชุมชนท้องถิ่นจังหวัดแม่ฮ่องสอนPattern for Growing Dendrobium scabrilingue Lindl. In Local Community of Mae Hong Son". มหาวิทยาลัยแม่โจ้. 2551

สมยศ มีสุข. "ศึกษารูปแบบการปลูกเลี้ยงเอื้องแซะหอมในชุมชนท้องถิ่นจังหวัดแม่ฮ่องสอนPattern for Growing Dendrobium scabrilingue Lindl. In Local Community of Mae Hong Son". มหาวิทยาลัยแม่โจ้. 2551. Print.



TARR Wordcloud:
ศึกษารูปแบบการปลูกเลี้ยงเอื้องแซะหอมในชุมชนท้องถิ่นจังหวัดแม่ฮ่องสอน
สมยศ มีสุข
มหาวิทยาลัยแม่โจ้
30 กันยายน 2551
การพัฒนาลูกผสมเอื้องแซะหอม การผลิตเอื้องแซะหอมเชิงพาณิชย์เพื่ออุตสาหกรรมเครื่องหอม การบังคับการออกดอกของเอื้องแซะหอม การถ่ายทอดองค์ความรู้ความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่นในแขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว สู่ชุมชน ศึกษาลักษณะประจำพันธุ์เอื้องแซะหอมที่เหมาะสมต่อการผลิตดอกเพื่อสกัดกลิ่นหอมและไม้กระถางเชิงพาณิชย์ การถ่ายทอดองค์ความรู้ความหลากหลายทางชีวภาพและการนำทรัพยากรธรรมชาติมาใช้ประโยชน์ในพื้นที่เขาซับแกงไก่สู่ชุมชน ผลของอุณหภูมิและระยะเวลาเก็บรักษาต่อเปอร์เซ็นต์ความมีชีวิตของกลุ่มเรณูของเอื้องแซะหอม เอื้องสายหลวง เอื้องน้ำครั่งสายสั้น และเอื้องนางลม การจัดทำแผนพลังงานชุมชน เพื่อชุมชนสีเขียว การผลิตกล้วยไม้เอื้องแซะหอมโดยวิธีการจัดการศัตรูพืชเชิงพาณิชย์ ข้าวท้องถิ่นในจังหวัดแม่ฮ่องสอนและคุณค่าทางโภชนาการ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair