สืบค้นงานวิจัย
ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของปลาดุก
Udarat Boonraksa - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของปลาดุก
ชื่อเรื่อง (EN): Effect of cadmium levels on chromosome structure of catfish (Clarias batrachus)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Udarat Boonraksa
บทคัดย่อ: การศึกษานี้เป็นการสำรวจการปนเปื้อนของแคดเมียมในเนื้อเยื่อหลายชนิดของปลาดุกที่มี จำหน่ายในตลาดกรุงเทพมหานคร และทดสอบความเป็นพิษของระดับแคดเมียมที่ตรวจพบต่อสาร พันธุกรรมในเซลล์เม็ดเลือดแดงของปลาดุกโดยวิธีไมโครนิวเคลียส รวมทั้งประเมินความเหมาะสม ของปลาดุกเพื่อใช้ในการศึกษาความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมโดยตรวจวัดระดับแคดเมียมที่เข้าสู่ เนื้อเยื่อต่างๆของปลาดุก และความถี่ของไมโครนิวเคลียสหลังสัมผัสกับแคดเมียมต่างระดับ การเก็บ ตัวอย่างปลาดุกอาศัยวิธีสุ่มตัวอย่างจากตลาดทั่วกรุงเทพมหานคร 6 ตลาด ได้แก่ ตลาดวงเวียน ใหญ่ ตลาดบางกอกน้อย ตลาดสายเนตร ตลาดยิ่งเจริญ ตลาดคลองเตย และ ตลาดราชวัตร จำนวน ตลาดละ 6 ตัวอย่าง ระดับแคดเมียมตกค้างในเนื้อเยื่อ ซึ่งตรวจโดยเทคนิคอะตอมมิกแอบซอร์ฟ ชันสเปกโทรโฟโตมิตรี พบแคดเมียมในเนื้อ หนัง เหงือก และตับปริมาณ 0-36.31, 0-45.27, 0- 67.47 และ 10.14-185.04 ppb ตามลำดับ ทั้งนี้เนื้อเยื่อส่วนที่มีการสะสมของแคดเมียมสูงสุดคือ ตับ โดยตับจากตัวอย่างที่เก็บจากตลาดราชวัตรมีปริมาณสูงที่สุด คือ 0.185 ppm ซึ่งเป็นปริมาณที่ยังไม่ สูงเกินค่ามาตรฐานที่กำหนดโดยกองตรวจสอบรับรองมาตรฐานคุณภาพสัตว์น้ำและผลิตภัณฑ์สัตว์ น้ำ กรมประมง (1.5 ppm) ผลการศึกษาการเหนี่ยวนำให้เกิดไมโครนิวเคลียสโดยระดับแคดเมียม ต่างกัน 7 ระดับ (0.005, 0.05, 0.5, 1, 5, 10 และ 20 ppm)ในเซลล์เม็ดเลือดแดงซึ่งได้รับแคดเมียม เป็นเวลา 96 ชั่วโมง พบว่า แคดเมียมระดับสูง (10 และ 20 ppm) เพิ่มความถี่ของการเกิดไมโคร นิวเคลียสอย่างมีนัยสำคัญ โดยความถี่ของไมโครนิวเคลียสขึ้นกับระดับของแคดเมียม ในขณะที่ แคดเมียมปริมาณต่ำไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความถี่ของไมโครนิวเคลียสเมื่อเทียบกับกลุ่ม ควบคุมตลอดการศึกษา นอกจากนี้ระดับแคดเมียมซึ่งเข้าสู่เนื้อเยื่อจะขึ้นกับระดับของแคดเมียมใน น้ำ และสัมพันธ์กับความถี่ของการเกิดไมโครนิวเคลียส การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าระดับแคดเมียมในเนื้อเยื่อปลาดุกเหมาะสมที่จะใช้เป็นตัวบ่งชี้ ระดับการปนเปื้อนของแคดเมียมในน้ำ แต่ปลาดุกมีไวน้อยในการเหนี่ยวนำให้เกิดไมโครนิวเคลียส เมื่อได้รับแคดเมียมในระยะเวลาสั้น จึงไม่เหมาะสมที่จะใช้ในการตรวจวัดคุณสมบัติการก่อกลาย พันธุ์ของแคดเมียมโดยวิธีไมโครนิวเคลียส เนื่องจากแคดเมียมที่ตรวจพบในเนื้อเยื่อปลาดุกที่เก็บ จากตลาดไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างของโครโมโซมปลาดุก ผู้ที่บริโภคปลาอาจไม่ เกิดอาการพิษเนื่องจากแคดเมียม แต่ควรศึกษาความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมของแคดเมียมโดย วิธีการอื่น ๆ เพิ่มเติมเพื่อประโยชน์ต่อผู้บริโภค
บทคัดย่อ (EN): This study aimed to determine the level of cadmium (Cd) contamination in various organs of commercial catfish (Clarias batrachus). The genotoxic effect of cadmium was determined from frequencies of micronucleus and nuclear abnormalities parameters. For commercial fish Cd contamination, catfish were purchased from six different markets in Bangkok metropolitan area: Wongweanyai, Bangkoknoi, Sainert, Yingcharoen, Khlongtoei, and Ratchawat markets. Cd residues in catfish were determined by the Graphite Furnace Atomic Absorption Spectrophotometer (GFAAS), as 0-36.31, 0-45.27, 0-67.47 and 10.14-185.04 ppb in muscle, skin, gills and liver respectively. The results showed high Cd accumulation in the liver, whereas accumulation in muscle, skin, and gills varied depending on the market. The highest level of Cd was 0.185 ppm (mg/kg wet weight), which was found in the liver tissue of a fish collected from Ratchawat market. This level did not exceed the acceptable standard level set by the Fish Inspection & Quality Control Division of Thailand, which is 1.5 ppm. Therefore, consumption of the commercial catfish may not cause acute Cd toxicity. The genotoxic potential of Cd and Cd uptake in catfish were determined by micronucleus assay and GFAAS, respectively. Young catfish (2 months old) were purchased from a commercial fish farm, cultured in glass aquaria and exposed to various concentrations of Cd (0.005, 0.05, 0.5, 1, 5, 10, and 20 ppm CdCl2) for 96 hours. After the exposure period, the erythrocytes were collected and smeared onto slides. They were observed for micronucleus and nuclear abnormalities and various tissues were collected to determine Cd uptake. The results showed concentration-dependent in increase of micronucleus, which were significantly different from control in 10 and 20 ppm treated groups. For the Cd uptake, the results showed high accumulations in liver, followed by gills, while muscle (including skin), Cd was in the relatively low concentrations. The results were concentration-dependent. Therefore, the increase in Cd uptake due to the increase in Cd concentration correlated well with the increase in genotoxic parameters. The results showed that the Cd uptake level by catfish is a suitable biomarker for Cd exposure. However, micronucleus frequencies assay in catfish erythrocytes induced by Cd was not a suitable biomarker for Cd genotoxic effect, since it required high cadmium concentration to induce genotoxicity
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=5040&obj_id=3261
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Genetic toxicology
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: การศึกษานี้เป็นการสำรวจการปนเปื้อนของแคดเมียมในเนื้อเยื่อหลายชนิดของปลาดุกที่มี จำหน่ายในตลาดกรุงเทพมหานคร และทดสอบความเป็นพิษของระดับแคดเมียมที่ตรวจพบต่อสาร พันธุกรรมในเซลล์เม็ดเลือดแดงของปลาดุกโดยวิธีไมโครนิวเคลียส รวมทั้งประเมินความเหมาะสม ของปลาดุกเพื่อใช้ในการศึกษาความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมโดยตรวจวัดระดับแคดเมียมที่เข้าสู่ เนื้อเยื่อต่างๆของปลาดุก และความถี่ของไมโครนิวเคลียสหลังสัมผัสกับแคดเมียมต่างระดับ การเก็บ ตัวอย่างปลาดุกอาศัยวิธีสุ่มตัวอย่างจากตลาดทั่วกรุงเทพมหานคร 6 ตลาด ได้แก่ ตลาดวงเวียน ใหญ่ ตลาดบางกอกน้อย ตลาดสายเนตร ตลาดยิ่งเจริญ ตลาดคลองเตย และ ตลาดราชวัตร จำนวน ตลาดละ 6 ตัวอย่าง ระดับแคดเมียมตกค้างในเนื้อเยื่อ ซึ่งตรวจโดยเทคนิคอะตอมมิกแอบซอร์ฟ ชันสเปกโทรโฟโตมิตรี พบแคดเมียมในเนื้อ หนัง เหงือก และตับปริมาณ 0-36.31, 0-45.27, 0- 67.47 และ 10.14-185.04 ppb ตามลำดับ ทั้งนี้เนื้อเยื่อส่วนที่มีการสะสมของแคดเมียมสูงสุดคือ ตับ โดยตับจากตัวอย่างที่เก็บจากตลาดราชวัตรมีปริมาณสูงที่สุด คือ 0.185 ppm ซึ่งเป็นปริมาณที่ยังไม่ สูงเกินค่ามาตรฐานที่กำหนดโดยกองตรวจสอบรับรองมาตรฐานคุณภาพสัตว์น้ำและผลิตภัณฑ์สัตว์ น้ำ กรมประมง (1.5 ppm) ผลการศึกษาการเหนี่ยวนำให้เกิดไมโครนิวเคลียสโดยระดับแคดเมียม ต่างกัน 7 ระดับ (0.005, 0.05, 0.5, 1, 5, 10 และ 20 ppm)ในเซลล์เม็ดเลือดแดงซึ่งได้รับแคดเมียม เป็นเวลา 96 ชั่วโมง พบว่า แคดเมียมระดับสูง (10 และ 20 ppm) เพิ่มความถี่ของการเกิดไมโคร นิวเคลียสอย่างมีนัยสำคัญ โดยความถี่ของไมโครนิวเคลียสขึ้นกับระดับของแคดเมียม ในขณะที่ แคดเมียมปริมาณต่ำไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความถี่ของไมโครนิวเคลียสเมื่อเทียบกับกลุ่ม ควบคุมตลอดการศึกษา นอกจากนี้ระดับแคดเมียมซึ่งเข้าสู่เนื้อเยื่อจะขึ้นกับระดับของแคดเมียมใน น้ำ และสัมพันธ์กับความถี่ของการเกิดไมโครนิวเคลียส การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าระดับแคดเมียมในเนื้อเยื่อปลาดุกเหมาะสมที่จะใช้เป็นตัวบ่งชี้ ระดับการปนเปื้อนของแคดเมียมในน้ำ แต่ปลาดุกมีไวน้อยในการเหนี่ยวนำให้เกิดไมโครนิวเคลียส เมื่อได้รับแคดเมียมในระยะเวลาสั้น จึงไม่เหมาะสมที่จะใช้ในการตรวจวัดคุณสมบัติการก่อกลาย พันธุ์ของแคดเมียมโดยวิธีไมโครนิวเคลียส เนื่องจากแคดเมียมที่ตรวจพบในเนื้อเยื่อปลาดุกที่เก็บ จากตลาดไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างของโครโมโซมปลาดุก ผู้ที่บริโภคปลาอาจไม่ เกิดอาการพิษเนื่องจากแคดเมียม แต่ควรศึกษาความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมของแคดเมียมโดย วิธีการอื่น ๆ เพิ่มเติมเพื่อประโยชน์ต่อผู้บริโภค
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

Udarat Boonraksa. "ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของปลาดุกEffect of cadmium levels on chromosome structure of catfish (Clarias batrachus)". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2550

Udarat Boonraksa. "ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของปลาดุกEffect of cadmium levels on chromosome structure of catfish (Clarias batrachus)". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2550. Print.



TARR Wordcloud:
ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของปลาดุก
Udarat Boonraksa
มหาวิทยาลัยมหิดล
2550
ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของเซลล์ปลาช่อน การเปลี่ยนแปลงลักษณะเนื้อเยื่อปลาดุกบิ๊กอุยที่ได้รับแคดเมียมในระดับความเป็นพิษแบบเฉียบพลันและความเป็นพิษแบบกึ่งเฉียบพลัน การติดเชื้อ Flavobacterium columnare ของปลาดุกบิ๊กอุยที่ได้รับเชื้อจากปลาดุกอเมริกัน โครงสร้างระดับอัลตราและความหลากหลายทางชีววิทยาของเรา Coelomycetes เขตร้อน ผลของการเพิ่มอุณหภูมิจากพลังงานแสงอาทิตย์ในบ่อเลี้ยงปลาต่อการเจริญเติบโตของปลาดุกรัสเซีย พิษของแคดเมียมที่มีผลต่อเนื้อเยื่อเหงือกตับไตในปลาตะเพียนขาว โครงสร้างประชากรปลาบริเวณป่าชายเลนชุมชนบ้านเปร็ดในจังหวัดตราด การผลิตลูกชิ้นปลาจากเนื้อปลาสองชนิด ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อระดับการมีส่วนร่วมของการดำเนินธุรกิจรวมกันซื้อของสหกรณ์การเกษตรในจังหวัดระยอง การถ่ายทอดเครื่องหมายอาร์เอพีดีในปลาดุกด้าน (Clarias batrachus Linnaeus)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair