สืบค้นงานวิจัย
โครงการวิจัยการพิสูจน์เอกลักษณ์ของกระเทียมจากแหล่งปลูกต่างๆ
จิรภา ออสติน - กรมวิชาการเกษตร
ชื่อเรื่อง: โครงการวิจัยการพิสูจน์เอกลักษณ์ของกระเทียมจากแหล่งปลูกต่างๆ
ชื่อเรื่อง (EN): Indentification of Garlic from Various Locations
บทคัดย่อ: โครงการวิจัยการพิสูจน์เอกลักษณ์ของกระเทียมจากแหล่งปลูกต่างๆ ดำเนินการเดือนตุลาคม 2554 ถึง กันยายน 2556 ระยะเวลา 2 ปี ที่ศูนย์วิจัยพืชสวนศรีสะเกษ และศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรน่าน จากการศึกษาลักษณะทางกายภาพของกระเทียมจากแหล่งปลูกต่างๆ พบว่า อายุการเก็บรักษากระเทียมนานที่สุด 180 วัน คุณภาพยังคงดีและสามารถจำหน่ายได้ จากการจำแนกลักษณะของกระเทียม พบความแตกต่างกัน 3 ลักษณะ คือ ลักษณะที่ 1 กระเทียมต้นใหญ่ ใบกว้าง กว่า 1.5 เซนติเมตร คอใบซ้อนเป็นกาบแน่น หัวกระเทียมมีสีขาว กลีบกระเทียมใหญ่ ตัวอย่างที่เด่นชัด คือ GA55011 ลักษณะที่ 2 กระเทียมต้นใหญ่ ใบกว้างกว่า 1.5 เซนติเมตร คอใบยืด ไม่ซ้อนกันเป็นกาบ หัวกระเทียมมีสีขาวและขาวปนม่วง รูปทรงหัวมีทั้งทรงรีกว้างและทรงรีแคบ กลีบกระเทียมเล็ก ตัวอย่างที่เด่นชัด คือ GA55012 และลักษณะที่ 3 กระเทียมต้นเล็ก ใบแคบกว่า 1.5 เซนติเมตร คอใบซ้อนเป็นกาบแน่น หัวกระเทียมมีสีขาว กลีบกระเทียมมีทั้งใหญ่และเล็ก ตัวอย่างที่เด่นชัด คือ GA55010 จากการศึกษาองค์ประกอบทางเคมีของกระเทียมจากแหล่งปลูกต่างๆ โดยทำการสกัดน้ำมันหอมระเหยจากตัวอย่างกระเทียม 2 วิธีการ คือ การสกัดด้วยวิธี Hot solvent extraction และการสกัดด้วยวิธี Cold solvent extraction โดยใช้ตัวทำละลาย 2 ชนิด คือ Ethyl alcohol และ Hexane พบสารที่แตกต่างกัน และมีปริมาณที่แตกต่างกัน ตัวอย่าง GA55018 พบองค์ประกอบทางเคมี 5 ชนิดและ พบTrisulfide,di-2-propenyl มากที่สุดในการสกัดด้วยตัวทำละลายร้อน ขณะที่การสกัดด้วยตัวทำละลายเย็น พบองค์ประกอบทางเคมีมากกว่า 10 ชนิด และพบ Phthalic acid, di-iso-octylester มากที่สุด ดังนั้น จำเป็นต้องใช้วิธีการสกัดทั้ง 2 วิธีการ และใช้ตัวทำละลาย Hexane ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมีในกระเทียมน้ำมันกระเทียมที่ได้จากการสกัดร้อนด้วย Hexane จำนวน 18 ตัวอย่าง สามารถแบ่งกลุ่มของสารประกอบและอนุพันธ์ของสารประกอบ ได้ 11 กลุ่มตามโครงสร้างทางเคมี ตัวอย่างกระเทียมมีปริมาณสารอาหารและแร่ธาตุไม่แตกต่างกัน แต่กระเทียมจากศรีสะเกษ มีปริมาณแคลเซียม และโซเดียมสูงกว่ากระเทียมจากทางภาคเหนือ จากศึกษาลายพิมพ์ดีเอ็นเอของกระเทียมในแหล่งปลูกที่สำคัญ โดยเก็บตัวอย่างกระเทียมนำมาสกัดดีเอ็นเอและเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอด้วยเทคนิค Random amplified polymorphism DNA (RAPD) ผลการศึกษา สามารถเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอได้ทุกไพรเมอร์ และมีไพรเมอร์ที่ให้ความแตกต่างทางพันธุกรรม 76 ไพรเมอร์ จากการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ของกระเทียม พบว่า สามารถจัดกลุ่มของกระเทียมได้เป็น 2 กลุ่ม ดังนี้ กลุ่มที่ 1 ประกอบด้วยกระเทียมจากจังหวัดศรีสะเกษ และสายพันธุ์ GACHI เป็นกระเทียมจีน จึงมีค่าความใกล้ชิดทางพันธุกรรมที่น้อยกับสายพันธุ์อื่นๆ ภายในกลุ่ม กลุ่มที่ 2 ประกอบด้วยกระเทียมจากจังหวัดลำพูน พะเยา เชียงราย และลำปาง และการศึกษาการใช้เครื่องหมายโมเลกุล Microsatellite พบว่า สามารถเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอของกระเทียมได้จำนวน 13 ไพรเมอร์ จากการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ สามารถจัดกลุ่มของกระเทียมได้เป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ 1 ประกอบด้วยกระเทียม 6 สายพันธุ์ ได้แก่ สายพันธุ์ GA55002, GA55005, GA55007, GA55008 และ GA55009 ทั้ง 5 สายพันธุ์ไม่มีความแตกต่างของสายพันธุ์ และมีแหล่งปลูกจากจังหวัดศรีสะเกษ ส่วนอีก 1 สายพันธุ์คือ GACHI เป็นกระเทียมจีน มีแหล่งที่มาจากประเทศจีน จึงมีค่าความใกล้ชิดทางพันธุกรรมที่น้อยกว่าสายพันธุ์อื่นๆ กลุ่มที่ 2 ประกอบด้วยกระเทียมจากลำพูน เชียงราย และพะเยา โดยกระเทียมทั้ง 4 สายพันธุ์ไม่มีความแตกต่างของสายพันธุ์ แต่มีความแตกต่างจากสายพันธุ์ GA55012 ซึ่งมีแหล่งที่มาจากลำปาง ดังนั้นการศึกษาในครั้งนี้จึงสามารถแยกสายพันธุ์กระเทียมศรีสะเกษออกจากสายพันธุ์กระเทียมจากแหล่งปลูกในภาคเหนือได้
บทคัดย่อ (EN): The identification of garlic from various locations project was conducted at Si Sa Ket Horticultural Research Center and Nan Agricultural Research and Development Centre from 2012 - 2013. Study on physical characteristics, properties and storability of garlic. Forty–one garlic samples were collected from the commercially cultivated areas. The collections were identified according to the descriptor list for garlic (IPGRI). According to the resulted data, the storability of garlic bulbs was over 180 days for all samples. The characteristics of garlic were divided into the three groups according to pseudo stem, leaves wide, bulb size and bulb colour. Study on chemical compositions of garlic. Garlic essential oils were extracted using 2 methods, hot solvent extraction and cold solvent extraction were used hexane and ethyl alcohol. The result shown that, substance and the amount of chemical composition were different. GA55018 was found five substances, Trisulfide, di-2-propenyl was highest using hot solvent extraction. And were found more than 10 substances, Phthalic acid, di-iso-octylester was highest using cold solvent extraction. The study results suggest that the essential oils extraction of garlic must to use 2 methods with hexane. Garlic samples were extracted using hot solvent extraction with hexane. The samples were divided into the 11 groups based on their chemical composition. Nutrients and minerals of garlic were not different. Si Sa Ket garlic had higher calcium and sodium than the North garlic. Study on DNA fingerprint of garlic. The samples were collected for DNA extraction. Random amplified polymorphism DNA (RAPD) was used in this study. The results showed that all primers were able to amplify the garlic DNA. Seventy six primers could amplify and produce polymorphic bands. According to the dendrogram, studied samples were divided into two clusters. Group 1 consisted of 6 samples. There were five samples from Si Sa Ket. One sample, GACHI is Chinese garlic. Group 2 consisted of 5 samples. They were from the Northern. This study could divide garlic into 2 groups, the North and the Northeast garlic. Study on molecular markers for identification of garlic. DNA was amplified using 16 microsatellite primers. Among 16 primers, 13 primers could produce polymorphic bands and 3 primers could not amplify the garlic DNA. The polymorphic bands were analyzed of similarity coefficient. There were divided into 2 groups. Group 1 consisted of 6 samples from Si Sa Ket province. There was similarity among the samples. One sample, GACHI is Chinese garlic. It was not closely related among the group. Group 2 consisted of 5 samples from the North including GA55010, GA55011, GA55016 and GA55016/3. These samples were from Lamphun, Chiang Rai and Phayao, respectively. Four samples were not different in variety. In this group, GA55012 from Lampang showed different among the group. In this study, it could separated Si Sa Ket variety from the North varieties
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมวิชาการเกษตร
คำสำคัญ: ลายพิมพ์ดีเอ็นเอกระเทียม
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
โครงการวิจัยการพิสูจน์เอกลักษณ์ของกระเทียมจากแหล่งปลูกต่างๆ
กรมวิชาการเกษตร
30 กันยายน 2556
การพิสูจน์เอกลักษณ์ของกระเทียมจากแหล่งปลูกต่าง ๆ ออกแบบและพัฒนาเครื่องคัดขนาดกระเทียม โครงการวิจัยการพิสูจน์เอกลักษณ์ของกระเทียมจากแหล่งปลูกต่างๆ (โครงการวิจัยเดี่ยว) การแปรรูปผลิตภัณฑ์กลุ่มน้ำพริกและกระเทียม การศึกษาปริมาณการใช้น้ำของกระเทียม ปีที่ 2 สูตรไตรโคเดอร์มาเพื่อลดการปนเปื้อนของสารพิษอะฟลาท็อกซินในกระเทียม ผลของการปลูกหญ้าแฝกในแบบต่างๆ ต่อความชื้นดินในพื้นที่ปลูกมะม่วง ปริมาณธาตุอาหารในดิน ใบและผลผลิตมะม่วงจากแหล่งปลูกต่างๆ ในประเทศไทย ยาฆ่าแมลงในกระเทียมจีน การศึกษาแนวทางส่งเสริมการผลิตและการตลาดกระเทียม
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก