สืบค้นงานวิจัย
การจัดการปัญหาน้ำเสียโดยใช้ศิลปะสร้างสรรค์ขยะแปลงเป็นทุน ในอำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่
ณัฐวัฒน์ โสมดี - มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
ชื่อเรื่อง: การจัดการปัญหาน้ำเสียโดยใช้ศิลปะสร้างสรรค์ขยะแปลงเป็นทุน ในอำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่
ชื่อเรื่อง (EN): Management on waste Water Problem by Creative Art Activity Areas in Maerim District, Chiang Mai
บทคัดย่อ: การจดัการปัญหาน ้าเสียโดยใช้ศิลปะสร้างสรรค์ขยะแปลงเป็นทุน ในอ าเภอแม่ริม จังหวัด เชียงใหม่ มีวตัถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์ สาเหตุ ผลกระทบ และบริบทการจัดการปัญหาน ้า เสีย ในพื้นที่ต าบลแม่สา อ าเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อสร้างจิตส านึกในการแก้ไขปัญหาขยะ ของเสีย ซ่ึงเป็นต้นเหตุของปัญหาสภาพแวดล้อมและปัญหาน ้าเสียด้วยกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ แปลงขยะเป็นทุน ประชากรและกลุ่มตัวอย่างที่ใชใ้นการศึกษาและดา เนินการวิจยั กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ในการศึกษาครั้งนี้แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มตัวอย่างในท้องถิ่นที่ใช้ในการตอบปัญหาน ้าเสีย จ านวน 400 คน และกลุ่มตัวอย่างนักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ ประกอบไปด้วยนักเรียนชั้น ประถมศึกษา จา นวน 70 คน ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น จา นวน 60 คน และชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จา นวน 60 คน จากนักเรียนทั้งหมด 190 คน (ท าทั้งโรงเรียนบ้านแม่สา) ใช้แบบสอบถามเป็น เครื่องมือในการศึกษา จากนั้นจึงแสดงผลออกมาเป็นตาราง (Table) อตัราร้อยละ (Percentage) ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างที่ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มากกว่าเพศชาย อยู่ในช่วงอายุ 46-60 ปี ระดับการศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษา มีสถานภาพหวัหนา้ครอบครัว มีระยะเวลาที่อาศัยอยู่ มากกว่า 15 ปี ขึ้นไป อาชีพหลักธุรกิจส่วนตัว รายได้ต่อเดือนน้อยกว่า 10,000 บาท อาศยับา้นเดี่ยว มีบา้นและที่ดินเป็นของ และกลุ่มตัวอย่างใช้น ้าจากน ้าประปามากที่สุด ใช้น ้าเฉลี่ยต่อเดือน คือ 101-200 บาท กลุ่มผู้พักอาศัยไม่ได้รับผลกระทบจากปัญหาน ้าเสียเลย ผลกระทบที่ได้รับนั้นจะเป็น ผลกระทบด้านสุขภาพ ร่างกายและจิตใจมากที่สุด แหล่งที่ก่อให้เกิดปัญหาน ้าเสียมากที่สุดคือ สถานประกอบการ แหล่งก าเนิดน ้าเสียที่ก่อให้เกิดการปล่อยน ้าเสียออกสู่สิ่งแวดล้อม เพราะคน ส่วนใหญ่ไม่ใส่ใจ / ขาดความตระหนักมากที่สุด โดยผลกระทบที่เกิดจากปัญหาน ้าเสียท าให้เกิด ปัญหาต่าง ๆ ตามมา ได้แก่ ปัญหาแหล่งน ้าเน่าเสีย ซึ่งปัญหาน ้าเสียแก้ไขไม่ได้ และกลุ่มตัวอย่าง เห็นด้วยว่าน ้าเสียต้องผ่านระบบบ าบัดน ้าเสียก่อนปล่อยทิ้งและทุกบ้านควรมีระบบบ าบัดน ้าเสีย ทุกบา้นควรมีบ่อดักไขมัน+บ่อซึม โดยการบ าบัดน ้าเสียใช้พลังงานมาก ประชาชนจะมีส่วนร่วมใน การประหยัดพลังงานที่ใช้ในการบ าบัดน ้าเสียได้คือ สร้างความตระหนักเกี่ยวกับการจัดการ น ้าเสียโดยการประหยัดพลังงานให้แก่เยาวชน โดยแหล่งระบายน ้าเสียหลังจากการบ าบัดแล้ว คือต่อท่อลงสู่ท่อระบายน ้าสาธารณะ ผู้ที่ควรรับผิดชอบต่อการแก้ไขปัญหาน ้าเสีย คือ เทศบาล การแก้ไขปัญหาน ้าเสียในปัจจุบันยังไม่น่าพอใจ กลุ่มตัวอย่างต้องการให้มีการกวดขัน ลงโทษ ผู้ฝ่าฝืนกฎระเบียบโดยเคร่งครัด เมื่อพิจารณาถึงเรื่องของการมีระบบบ าบัดน ้าเสียแลว้ พบว่า ส่วนใหญ่ยินยอมจ่ายค่าธรรมเนียมการจัดการน ้าเสีย โดยข้อเสนอเสนอเกี่ยวกับอัตราค่าธรรมเนียม ที่สามารถจ่ายได้สูงสุดต่อเดือนในการจัดการน ้าเสียไม่มีความคิดเห็น หลักเกณฑ์ที่กลุ่มตัวอย่าง ได้เสนอไวใ้นอนัดับแรกคือ ตามประเภทอาคาร และการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ข่าวสารด้าน การจัดการปัญหาน ้าเสีย จากการสอบถามกลุ่มตัวอย่าง ส่วนใหญ่ข่าวสารด้านการจัดการน ้าเสียจะ ใชส้ื่อวิทยุ / หอกระจายข่าว กลุ่มตัวอย่างได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบทบาทของผู้พักอาศัยในต าบลแม่สา อ าเภอ แม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ กิจกรรมการมีส่วนร่วมด้านบริหารจัดการปัญหาน ้าเสียจากแหล่งชุมชนใน ต าบลแม่สา อ าเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ อยู่ในระดับปานกลางถึงมากที่สุด กลุ่มตัวอย่างมีการใช้ตะแกรงกรองเศษอาหาร ก่อนระบายน ้าทิ้งจากอ่างล้างจานอยู่ใน ระดับมาก ในครัวเรือนมีการตรวจสอบการรั่วไหลของน ้าเป็นประจ าและได้แก้ไข เมื่อพบเห็น การรั่วไหล อยู่ในระดับมาก การลา้งวตัถุดิบที่ใช้ในการปรุงอาหาร รวมทั้งภาชนะที่ใช้แล้วใน ภาชนะที่บรรจุน ้าแทน เป็นการล้างที่ประหยัดแทนการเปิดใช้น ้าจากก๊อกน ้าโดยตรง อยู่ในระดับ ปานกลาง ส่วนในการล้างภาชนะท่านจะเขี่ยเศษอาหารที่ติดภาชนะทิ้งลง ถังขยะก่อนทุกครั้ง อยู่ใน ระดบัมากที่สุด ด้านการน าน ้าที่ใช้แล้วกลับมาใช้ให้เกิดประโยชน์ตามความเหมาะสม อยู่ในระดับ ปานกลาง และมีการใช้น ้ายาล้างจานใน ปริมาณที่เหมาะสม เพื่อลดปริมาณน ้าล้างภาชนะ เกินความจา เป็น อยู่ในระดับมาก ผู้วิจัยได้ริเริ่มกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์แปลงขยะเป็นทุน เพื่อสร้างจิตส านึกในการแก้ไข ปัญหาขยะ ของเสีย ซึ่งเป็นต้นเหตุของปัญหาสภาพแวดล้อมและปัญหาน ้าเสีย โดยกลุ่มตัวอย่างที่ เข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ มีความพึงพอใจที่มีต่อการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์อยู่ในระดับมาก ทุกหัวขอ้ และกลุ่มตัวอย่างมีจิตส านึกต่อปัญหาน ้าเสียในท้องถิ่น ปัญหา น ้าเสียในพื้นที่อื่น ๆ เห็น ความส าคัญของปัญหา จิตส านึกต่อส่วนรวม การมีส่วนร่วมเผยแพร่ข้อมูล/บอกต่อคนในครอบครัว เพื่อช่วยแก้ปัญหาน ้าเสียอยู่ในระดับมากทุกหัวข้อ
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
คำสำคัญ: อำเภอแม่ริม
คำสำคัญ (EN): Maerim district
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การจัดการปัญหาน้ำเสียโดยใช้ศิลปะสร้างสรรค์ขยะแปลงเป็นทุน ในอำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
30 กันยายน 2557
การแก้ไขปัญหาน้ำเสียในพื้นที่โครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาดำเนินสะดวก โดยใช้ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพน้ำและการใช้ประโยชน์ที่ดิน การแก้ไขปัญหาน้ำเสียในพื้นที่โครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาดำเนินสะดวก โดยใช้ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพน้ำและการใช้ประโยชน์ที่ดิน (บทความ) การลดการปนเปื้อน Enterococci, Coliform และ Escherichia coli ในน้ำใช้และน้ำแข็งของสถานแปรรูปสัตว์น้ำเบื้องต้นในจังหวัดสงขลา การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์เพื่อส่งเสริมการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านการใช้สมุนไพรไทย ในพื้นที่สะลวง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ การจัดการศูนย์วัฒนธรรมชุมชนแบบมีส่วนร่วมบ้านแม่สาใหม่ ตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ การอนุรักษ์และการใช้ประโยชน์ความหลากหลายของเห็ดป่า ในพื้นที่สะลวง อำเภอแม่แตง และอำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ การอนุรักษ์และการใช้ประโยชน์ความหลากหลายของนกและแมลงภายในพื้นที่ตำบล สะลวง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ การแก้ปัญหาน้ำเสียจากสาหร่ายบลูม (Algae Bloom)ในอ่างเก็บน้ำชลประทาน : กรณีศึกษาโครงการส่งน้ำและบำรุงรักษาคลองเพรียว-เสาไห้ จ.สระบุรี การจัดการความรู้เชิงสร้างสรรค์สู่สังคมและเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ในการ เรียนรู้ระดับปริญญาตรี กระบวนการเรียนรู้เพื่อพัฒนาศักยภาพการจัดการเศรษฐกิจเชิงสร้างสรรค์ วิสาหกิจชุมชน อาเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่.
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก