สืบค้นงานวิจัย
การใช้น้ำออกซิไดซ์ที่ผ่านการแยกด้วยไฟฟ้าในการควบคุมเชื้อแบคทีเรียเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาผักอินทรีย์
เกวลิน คุณาศักดากุล - มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ชื่อเรื่อง: การใช้น้ำออกซิไดซ์ที่ผ่านการแยกด้วยไฟฟ้าในการควบคุมเชื้อแบคทีเรียเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาผักอินทรีย์
ชื่อเรื่อง (EN): Using Electrolyzed Oxidizing Water in Controlling Bacteria for Prolonging Storage-life of Organic Vegetables
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: เกวลิน คุณาศักดากุล
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Wanwisa Techawong
บทคัดย่อ: วัตถุประสงค์ในการศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบผลของน้ำออกซิไดซ์ที่ผ่านการแยกด้วยไฟฟ้า (electrolyzed oxidizing water: น้ำ EO) ต่อการลดการเกิดโรคเน่าเละเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาของผักอินทรีย์ โดยการผลิตน้ำ EO ด้วยเครื่อง Super Oxseed Labo ที่เตรียมได้จากสารละลายเกลือโซเดียมคลอไรด์ (NaCl) ที่ระดับความเข้มข้น 0.00625, 0.0125, 0.025, 0.05, 0.1, 0.2, 0.3, 0.4 และ 0.5 เปอร์เซ็นต์ พบว่าน้ำ EO มีค่าความเข้มข้นของคลอรีนอิสระอยู่ในช่วง 0.40-137.00 ppm และมีค่า pH ระหว่าง 3.65-4.11 เมื่อวัดค่าความสามารถในการแตกตัวของสารละลาย (electrolyte conductivity; EC) พบว่ามีค่าอยู่ในช่วง 0.49-6.23 mS/cm เมื่อนำเซลล์แขวนลอยของเชื้อแบคทีเรีย Erwinia carotovora ที่แยกได้จากอาการเน่าเละของผักกาดขาวปลี แช่ในน้ำ EO ที่ความเข้มข้นต่าง ๆ เป็นเวลา 1 และ 5 นาที หลังจากบ่มเชื้อบนอาหาร NA เป็นเวลา 48 ชั่วโมง พบว่าเชื้อแบคทีเรียไม่สามารถเจริญเติบโตได้ทุกกรรมวิธี คิดเป็นเปอร์เซ็นต์การยับยั้งเท่ากับ 100 เปอร์เซ็นต์ ยกเว้นที่ระดับความเข้มข้น 0.00625 เปอร์เซ็นต์ ที่พบโคโลนีของแบคทีเรียเจริญบนจานอาหารจำนวนน้อย นอกจากนี้ยังพบว่าเซลล์ของแบคทีเรียที่แช่รวมกับน้ำ EO ทุกความเข้มข้นมีขนาดเล็กลง ยกเว้นความเข้มข้น 0.00625 และ 0.0125 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเปรียบเทียบกับชุดควบคุมที่ใช้น้ำกลั่นฆ่าเชื้อ และจากการคัดเลือกระดับความเข้มข้นของน้ำ EO ที่นำมาใช้ในการเช็ดโคนและรอยตัดของผักอินทรีย์ 2 ชนิด ได้แก่ ผักกาดกวางตุ้งและผักกาดหวาน พบว่าที่ความเข้มข้น 0.3 เปอร์เซ็นต์สามารถลดการเกิดโรคเน่าเละของผักได้ดีที่สุด โดยไม่ก่อให้เกิดความเป็นพิษกับพืช และเมื่อนำน้ำ EO ความเข้มข้นดังกล่าวมาประยุกต์ใช้เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพในการลดโรคเน่าเละกับกับสารฆ่าเชื้อชนิดอื่น ๆ ได้แก่ น้ำโอโซน (ความเข้มข้น 0.02 เปอร์เซ็นต์) น้ำผสมด่างทับทิม (อัตราส่วน 0.05 กรัมต่อลิตร) น้ำผสมผงฟู (อัตราส่วน 2.5 กรัมต่อลิตร) และน้ำผสมคลอรีน (ความเข้มข้น 0.02 เปอร์เซ็นต์) พบว่าสามารถลดการเกิดโรคเน่าเละและยืดอายุการเก็บรักษาผักกาดกวางตุ้งและผักกาดหวานได้ดีกว่าสารฆ่าเชื้อที่นำมาทดสอบ ยกเว้นผักกาดฮ่องเต้เล็กที่พบว่าการใช้น้ำผสมคลอรีนได้ผลดีที่สุด
บทคัดย่อ (EN): The purpose of this study was to examine the effects of electrolyzed oxidizing water (EO water) on reduction of rot disease in organic vegetables. EO water was produced in various concentrations of NaCl at 0.00625, 0.0125, 0.025, 0.05, 0.1, 0.2, 0.3, 0.4 and 0.5 percent. Then the free chlorine concentrations and pH values were measured in the range of 0.40-137.00 ppm and 3.65-4.11, respectively. While the electrolyte conductivity (EC) showed in the range of 0.49-6.23 mS/cm. Erwinia carotovora, bacterial pathogens of soft rot disease were isolated from Chinese cabbage and were used for inhibitory effect trials of EO water. Bacterial suspension cells were soaked for 1 and 5 min into each concentration of EO water. After incubated on NA medium for 24-48 hrs., results showed that the bacterial growth was completely inhibited except the trial of EO water at concentration of 0.00625 percent which was found very few colonies grew up. In addition, magnification observed on the bacterial cell size, revealed that those the EO treated trials showed smaller size than in the control (distilled water) treatment, except in the concentrations of 0.00625 and 0.0125 percent. Applications of various concentrations of EO water for reduction of soft rot disease were done on organic vegetables (Chinese cabbage and Cos lettuce) and the results showed that the 0.3 percent EO treatment was the best to reduce soft rot incident. Then, soft rot inhibitory effect of EO water at 0.3 percent was compared to other disinfectants; Ozone water (0.02 percent), potassium permanganate (0.05 g/l), sodium bicarbonate (2.5 g/l) and chlorinated water (0.02 percent). The results revealed that EO water could reduce soft rot disease and prolong shelf-life of organic vegetables (Chinese cabbage and Cos lettuce) better than other disinfectant solutions.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
คำสำคัญ: ยืดอายุการเก็บรักษา(Prolonging shelf-life) น้ำออกซิไดซ์ที่ผ่านการแยกด้วยไฟฟ้า(electrolyzed oxidizing water (EO water)) ผักอินทรีย์(organic vegetables)
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

เกวลิน คุณาศักดากุล. "การใช้น้ำออกซิไดซ์ที่ผ่านการแยกด้วยไฟฟ้าในการควบคุมเชื้อแบคทีเรียเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาผักอินทรีย์Using Electrolyzed Oxidizing Water in Controlling Bacteria for Prolonging Storage-life of Organic Vegetables". มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 2558

เกวลิน คุณาศักดากุล. "การใช้น้ำออกซิไดซ์ที่ผ่านการแยกด้วยไฟฟ้าในการควบคุมเชื้อแบคทีเรียเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาผักอินทรีย์Using Electrolyzed Oxidizing Water in Controlling Bacteria for Prolonging Storage-life of Organic Vegetables". มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 2558. Print.



TARR Wordcloud:
การใช้น้ำออกซิไดซ์ที่ผ่านการแยกด้วยไฟฟ้าในการควบคุมเชื้อแบคทีเรียเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาผักอินทรีย์
เกวลิน คุณาศักดากุล
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
2558
สรุปชุดโครงการวิจัย การเฝ้าระวังการดื้อสารต้านจุลชีพของเชื้อแบคทีเรียและการศึกษากลไกทางเภสัชเพื่อกำหนดการใช้สารต้านจุลชีพในสัตว์น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ ปีงบประมาณ 2546 - 2548 บทบาทของเชื้อแบคทีเรียในทางเดินอาหารของแมลงวันผลไม้ (Diptera: Tephritidae) การแยกและคัดเลือกแบคทีเรียที่สามารถผลิตพอลิเบต้าไฮดรอกซีบิวทิเรทเพื่อผลิตพลาสติกชีวภาพ มะพร้าวน้ำหอมตัดแต่งส่งออกและการควบคุมคุณภาพระหว่างการเก็บรักษา การศึกษาการใช้รังสีอุลตร้าไวโอเลตควบคู่กับกระบวนการพาสเจอร์ไรซ์เพื่อช่วยยืดอายุการเก็บรักษานมแพะ การพัฒนาสารเคลือบและฟิล์มยับยั้งจุลินทรีย์โดยใช้สารสกัดจากธรรมชาติเพื่อยืดอายุการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์อาหาร การแยกหาฟาจจากธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเพื่อรักษาและป้องกันโรคจากเชื้อ Salmonella Enteritidis ในไก่เนื้อพันธุ์พื้นเมืองลูกผสม ผลของน้ำออกซิไดซ์ที่ผ่านการแยกด้วยไฟฟ้าต่อการลดโรคราแป้งในพืชวงศ์แตง การจำแนกเชื้อแบคทีเรีย Vibrio spp. และการปนเปื้อนแบคทีเรียโคลิฟอร์มในอาร์ทีเมีย Artemia salina (Linnaeus,1778 ) และไรน้ำกร่อย (Diaphanosoma sp.) จากการเพาะเลี้ยง การเปรียบเทียบความไวและความจำเพาะระหว่าง 4 คู่ไพรเมอร์ยีน ที่แตกต่างกันโดยการใช้ปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอร์เลส และ 3 คู่ไพรเมอร์ยีนที่แตกต่างกันโดยการใช้ปฏิกิริยาเรียวทามลูกโซ่โพลีเมอร์เลส สำหรับการตรวจห
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair