สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาปัจจัยที่ขัดขวางการดูดซึมแร่ธาตุ ปริมาณธาตุเหล็ก สังกะสี และทองแดง และการนำธาตุเหล็ก
Amornrat Buncherdchu - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: การศึกษาปัจจัยที่ขัดขวางการดูดซึมแร่ธาตุ ปริมาณธาตุเหล็ก สังกะสี และทองแดง และการนำธาตุเหล็ก
ชื่อเรื่อง (EN): Study on anti-nutritional factors iron zinc and copper contentsiron bioavailability in new breedng line of Thai rice varieties using in bitro digestionCACO-2 cell
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Amornrat Buncherdchu
บทคัดย่อ: ข้าวเป็นอาหารหลักของประชากรทั่วโลกโดยเฉพาะในทวีปเอเชีย ภาวะโลหิตจางซึ่งเกิดจากการได้รับธาตุเหล็กในอาหาร ไม่เพียงพอถือเป็นปัญหาสำคัญในภูมิภาคนี้ ดังนั้นการปรับปรุงพันธุกรรมข้าวเพื่อเพิ่มปริมาณธาตุเหล็กจึงเป็นทางเลือกที่สำคัญและ ยั่งยืนทางหนึ่งเพื่อแก้ปัญหาภาวะการขาดธาตุเหล็ก ในการวิจัยครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์ข้อแรกเพื่อศึกษาปริมาณแร่ธาตุ อะไมโลส และ ปัจจัยต่างๆที่มีผลต่อการนำธาตุเหล็กไปใช้ รวมทั้งศึกษาความสามารถในการนำเหล็กไปใช้ด้วยวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell ใน ข้าวเหนียวและข้าวเจ้าสายพันธุ์ต่างๆ วัตถุประสงค์ข้อสอง เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณอะไมโลสและความสามารถใน การนำเหล็กไปใช้ของข้าวไทยสายพันธุ์ต่างๆ นอกจากนึ้ได้ทำการเปรียบเทียบผลการนำธาตุเหล็กไปใช้จากวิธีวิเคราะห์ในหลอด ทดลองที่แตกต่างกัน 3 วิธีในตัวอย่างอาหารมังสวิรัติ 5 ตัวอย่าง รวมทั้งทำการเปรียบเทียบหาความสัมพันธ์ของผลการนำธาตุเหล็ก ไปใช้ในตัวอย่างโจ๊กข้าวสำเร็จรูปที่เสริมธาตุเหล็กชนิดต่างๆระหว่างวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell กับผลที่ได้จากการทดลองใน มนุษย์ จากผลการทดลองในข้าวไทย 116 สายพันธุ์ พบว่ามีปริมาณเหล็กอยู่ระหว่าง 0.92 ถึง 1.77 และ 0.45 ถึง 1.15 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม ซึ่งเฉลี่ยเท่ากับ 1.22 และ 0.61 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม ในข้าวกล้องและข้าวขัดตามลำดับ โดยพบว่าข้าวกล้องเจ้าหอมนิลสี ม่วง และ ข้าวขัด O. nivara x BT # 19 มีปริมาณเหล็กสูงสุด (1.77 และ 1.15 มิลลิกรัม ต่อ 100 กรัม ตามลำดับ) ในขณะที่ปริมาณ สังกะสีมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.21 และ 1.76 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม และทองแดงมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.18 และ 0.16 มิลลิกรัม ต่อ 100 กรัม ใน ข้าวกล้องและข้าวขัดตามลำดับ นอกจากนี้พบว่า ปริมาณไฟเตท อัตราส่วนระหว่างไฟเตทต่อเหล็ก และปริมาณโพลีฟีนอล มี ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในเชิงลบต่อการนำเหล็กไปใช้ (r = -0.542, -0.509 และ -0.501 ในข้าวกล้อง และ r = -0.519, -0.363 และ -0.401 ในข้าวขัด ตามลำดับ) แต่ไม่พบความสัมพันธ์กับปริมาณแทนนิน โดยข้าวกล้องสายพันธุ์ # 58-33 และข้าวขัดพันธุ์ # 31-9-11-1-0 สามารถนำเหล็กไปใช้ได้มากที่สุด (6.80 และ 9.67 นาโนกรัมเฟอริติน ต่อ มิลลิกรัมโปรตีน ตามลำดับ) และใน การศึกษาครั้งนี้พบว่าปริมาณอะไมโลสในข้าวไม่มีผลต่อการนำเหล็กไปใช้ สำหรับการศึกษาหาความสัมพันธ์ระหว่างผลการนำธาตุ เหล็กไปใช้จากวิธีวิเคราะห์ในหลอดทดลองที่แตกต่างกัน 3 วิธี (iron ionizability, dialyzability and Caco-2 cells) ในตัวอย่างอาหาร มังสวิรัติ 5 ตัวอย่างพบว่า ผลที่ได้มีแนวโน้มไปในทางเดียวกัน และเมื่อเปรียบเทียบผลการนำเหล็กไปใช้ในโจ๊กที่เสริมธาตุเหล็ก ชนิดต่างโดยวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell กับผลที่ได้จากการทดลองในมนุษย์พบว่า มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในเชิงบวก (r = 0.413, p < 0.05) ในขณะที่ พบว่าค่าการดูดซึมเหล็กของโจ๊กที่เสริมเหล็กทั้ง 4 ชนิด (โซเดียมไอออนอีดีทีเอกับเฟอรัสซัลเฟต, เฟ อริกแอมโมเนียมซิเตรท, เฟอรัสแลคเตท และ เฟอรัสซัลเฟต) มีค่าใกล้เคียงกัน โดยมีค่าการนำเหล็กไปใช้อยู่ระหว่าง 1.02 ถึง 1.38 เท่าของโจ๊กที่เสริมเฟอรัสซัลเฟตซึ่งเป็นสูตรควบคุม ผลการทดลองจากการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่า วิธีการวิเคราะห์การนำเหล็กไปใช้ในหลอดทดลองทั้งสามวิธีมีความสอด คล้องกัน โดยเฉพาะวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการทดลองในมนุษย์ ดังนั้นวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell สามารถใช้เป็นวิธีวิเคราะห์หาค่าการนำเหล็กไปใช้เบื้องต้นในอาหารชนิดต่างๆ ก่อนทำการทดลองในมนุษย์ ต่อไป
บทคัดย่อ (EN): FS) provided similar values and varied from 1.02 to 1.38 as compared to the reference cooked porridge (FS). Results of the present study indicate similar tendency among three in vitro methods. Results from in vitro digestion/Caco-2 cells showed especially good correlation with data from human studies. Thus in vitro digestion/Caco-2 cell model can be used as a screening tool to rank various foods before they are further explored in human study
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=4285&obj_id=4570
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Breeding
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: ข้าวเป็นอาหารหลักของประชากรทั่วโลกโดยเฉพาะในทวีปเอเชีย ภาวะโลหิตจางซึ่งเกิดจากการได้รับธาตุเหล็กในอาหาร ไม่เพียงพอถือเป็นปัญหาสำคัญในภูมิภาคนี้ ดังนั้นการปรับปรุงพันธุกรรมข้าวเพื่อเพิ่มปริมาณธาตุเหล็กจึงเป็นทางเลือกที่สำคัญและ ยั่งยืนทางหนึ่งเพื่อแก้ปัญหาภาวะการขาดธาตุเหล็ก ในการวิจัยครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์ข้อแรกเพื่อศึกษาปริมาณแร่ธาตุ อะไมโลส และ ปัจจัยต่างๆที่มีผลต่อการนำธาตุเหล็กไปใช้ รวมทั้งศึกษาความสามารถในการนำเหล็กไปใช้ด้วยวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell ใน ข้าวเหนียวและข้าวเจ้าสายพันธุ์ต่างๆ วัตถุประสงค์ข้อสอง เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณอะไมโลสและความสามารถใน การนำเหล็กไปใช้ของข้าวไทยสายพันธุ์ต่างๆ นอกจากนึ้ได้ทำการเปรียบเทียบผลการนำธาตุเหล็กไปใช้จากวิธีวิเคราะห์ในหลอด ทดลองที่แตกต่างกัน 3 วิธีในตัวอย่างอาหารมังสวิรัติ 5 ตัวอย่าง รวมทั้งทำการเปรียบเทียบหาความสัมพันธ์ของผลการนำธาตุเหล็ก ไปใช้ในตัวอย่างโจ๊กข้าวสำเร็จรูปที่เสริมธาตุเหล็กชนิดต่างๆระหว่างวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell กับผลที่ได้จากการทดลองใน มนุษย์ จากผลการทดลองในข้าวไทย 116 สายพันธุ์ พบว่ามีปริมาณเหล็กอยู่ระหว่าง 0.92 ถึง 1.77 และ 0.45 ถึง 1.15 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม ซึ่งเฉลี่ยเท่ากับ 1.22 และ 0.61 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม ในข้าวกล้องและข้าวขัดตามลำดับ โดยพบว่าข้าวกล้องเจ้าหอมนิลสี ม่วง และ ข้าวขัด O. nivara x BT # 19 มีปริมาณเหล็กสูงสุด (1.77 และ 1.15 มิลลิกรัม ต่อ 100 กรัม ตามลำดับ) ในขณะที่ปริมาณ สังกะสีมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.21 และ 1.76 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม และทองแดงมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.18 และ 0.16 มิลลิกรัม ต่อ 100 กรัม ใน ข้าวกล้องและข้าวขัดตามลำดับ นอกจากนี้พบว่า ปริมาณไฟเตท อัตราส่วนระหว่างไฟเตทต่อเหล็ก และปริมาณโพลีฟีนอล มี ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในเชิงลบต่อการนำเหล็กไปใช้ (r = -0.542, -0.509 และ -0.501 ในข้าวกล้อง และ r = -0.519, -0.363 และ -0.401 ในข้าวขัด ตามลำดับ) แต่ไม่พบความสัมพันธ์กับปริมาณแทนนิน โดยข้าวกล้องสายพันธุ์ # 58-33 และข้าวขัดพันธุ์ # 31-9-11-1-0 สามารถนำเหล็กไปใช้ได้มากที่สุด (6.80 และ 9.67 นาโนกรัมเฟอริติน ต่อ มิลลิกรัมโปรตีน ตามลำดับ) และใน การศึกษาครั้งนี้พบว่าปริมาณอะไมโลสในข้าวไม่มีผลต่อการนำเหล็กไปใช้ สำหรับการศึกษาหาความสัมพันธ์ระหว่างผลการนำธาตุ เหล็กไปใช้จากวิธีวิเคราะห์ในหลอดทดลองที่แตกต่างกัน 3 วิธี (iron ionizability, dialyzability and Caco-2 cells) ในตัวอย่างอาหาร มังสวิรัติ 5 ตัวอย่างพบว่า ผลที่ได้มีแนวโน้มไปในทางเดียวกัน และเมื่อเปรียบเทียบผลการนำเหล็กไปใช้ในโจ๊กที่เสริมธาตุเหล็ก ชนิดต่างโดยวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell กับผลที่ได้จากการทดลองในมนุษย์พบว่า มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญในเชิงบวก (r = 0.413, p < 0.05) ในขณะที่ พบว่าค่าการดูดซึมเหล็กของโจ๊กที่เสริมเหล็กทั้ง 4 ชนิด (โซเดียมไอออนอีดีทีเอกับเฟอรัสซัลเฟต, เฟ อริกแอมโมเนียมซิเตรท, เฟอรัสแลคเตท และ เฟอรัสซัลเฟต) มีค่าใกล้เคียงกัน โดยมีค่าการนำเหล็กไปใช้อยู่ระหว่าง 1.02 ถึง 1.38 เท่าของโจ๊กที่เสริมเฟอรัสซัลเฟตซึ่งเป็นสูตรควบคุม ผลการทดลองจากการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่า วิธีการวิเคราะห์การนำเหล็กไปใช้ในหลอดทดลองทั้งสามวิธีมีความสอด คล้องกัน โดยเฉพาะวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการทดลองในมนุษย์ ดังนั้นวิธี in vitro digestion/Caco-2 cell สามารถใช้เป็นวิธีวิเคราะห์หาค่าการนำเหล็กไปใช้เบื้องต้นในอาหารชนิดต่างๆ ก่อนทำการทดลองในมนุษย์ ต่อไป
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

Amornrat Buncherdchu. "การศึกษาปัจจัยที่ขัดขวางการดูดซึมแร่ธาตุ ปริมาณธาตุเหล็ก สังกะสี และทองแดง และการนำธาตุเหล็กStudy on anti-nutritional factors iron zinc and copper contentsiron bioavailability in new breedng line of Thai rice varieties using in bitro digestionCACO-2 cell". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2551

Amornrat Buncherdchu. "การศึกษาปัจจัยที่ขัดขวางการดูดซึมแร่ธาตุ ปริมาณธาตุเหล็ก สังกะสี และทองแดง และการนำธาตุเหล็กStudy on anti-nutritional factors iron zinc and copper contentsiron bioavailability in new breedng line of Thai rice varieties using in bitro digestionCACO-2 cell". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2551. Print.



TARR Wordcloud:
การศึกษาปัจจัยที่ขัดขวางการดูดซึมแร่ธาตุ ปริมาณธาตุเหล็ก สังกะสี และทองแดง และการนำธาตุเหล็ก
Amornrat Buncherdchu
มหาวิทยาลัยมหิดล
2551
ปริมาณธาตุเหล็กที่จะถูกดูดซึมได้จากอาหารเสริมทารกวัยหย่านม การศึกษาการนำธาตุเหล็กไปใช้ในร่างกายจากพันธุ์ข้าวธาตุเหล็กสูงพันธุ์ใหม่ในประเทศไทย การศึกษาการนำธาตุเหล็กชนิดต่างๆที่เสริมลงในบะหมี่สดไปใช้ประโยชน์ได้โดยวิธีการเลียนแบบระบบการย่อยและการดูดซึมในหลอดทดลอง ความสามารถในการดูดซึมธาตุสังกะสีและผลต่อการลดปริมาณธาตุแคดเมียมในข้าวพันธุ์ขาวดอกมะลิ 105 การประเมินการดูดซึมธาตุเหล็กและปัจจัยที่มีผลต่อการดูดซึมของธาตุเหล็กในข้าวที่มีการคัดเลือกพันธุ์ที่ปลูกในประเทศไทย การวิเคราะห์หาปริมาณเหล็ก สังกะสี และทองแดงในน้ำธรรมชาติของแอ่งเชียงใหม่โดยวิธี Absorption spectrophotometry การศึกษาชีวภาพความพร้อมของการดูดซึมและนำไปใช้ และผลในการยับยั้งการอักเสบและภาวะดื้อต่ออินสุลินของสารแซร การหาปริมาณธาตุที่พืชสามารถดูดซึมได้โดยใช้เทคนิคการสกัดด้วยระบบการสกัดอย่างต่อเนื่อง การขจัดไอออนทองแดงออกจากน้ำเสียโดยการดูดซับบนถ่านกัมมันต์ การลดปริมาณโลหะหนักในน้ำเสียสังเคราะห์โดยการดูดซับด้วยเบนโทไนท์
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair