สืบค้นงานวิจัย
ความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อรา colletotrichum falcatum และ Fusarium subglutinans หรือ F. Moniliforme สาเหตุโรคเหี่ยวเน่าแดงของอ้อย
วันทนีย์ อู่วาณิชย์ - กรมวิชาการเกษตร
ชื่อเรื่อง: ความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อรา colletotrichum falcatum และ Fusarium subglutinans หรือ F. Moniliforme สาเหตุโรคเหี่ยวเน่าแดงของอ้อย
ชื่อเรื่อง (EN): Relationship between Colletotrichum falcatum and Fusarium subglutinans of F. moniliforme Sugarcane Red Rot-Fusarium Stem Rot Pathogens
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: วันทนีย์ อู่วาณิชย์
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Wantanee Ouvanich
บทคัดย่อ: การตรวจลำอ้อยเน่าจะพบเชื้อรา C. falcatum และ Fusarium subglutinans หรือ F. moniliforme พร้อมกันเสมอ การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อ C. falcatum และ F. subglutinans isolate ชลบุรี ระยอง สิงห์บุรี สุพรรณบุรี และระหว่างเชื้อ c. falcatum และ F. monitliforme isolate สุโขทัย บนอาหารเลี้ยงเชื้อร่วมและภายในลำอ้อย พบว่าเชื้อทั้ง 2 ชนิดเจริญร่วมกันได้บนอาหารเลี้ยงเชื้อร่วมโดยไม่ยับยั้งหรือทำลายกัน การเจริญของ fusarium เข้มแข็งกว่า C. falcatum บนอาหาร สามารถเจริญไปบนโคโลนีของ C. falcatum ได้ ทุกคู่ isolate สปอร์ของเชื้อทั้ง 2 ชนิดในบริเวณโคโลนี C.falcatum ที่มี fusarium เจริญคลุม มีความงอกไม่ต่างจากสปอร์จากโคโลนีปกติเมื่อเตรียมเป็นspore suspension เมื่อนำชื้นวุ้นเชื้อจากโคโลนีดังกล่าวไปเลี้ยงขยายบนอาหารเลี้ยงเชื้อ และปลูกเข้าไปในลำอ้อยพันธุ์อ่อนแอ พบการทดลองของการเจริญของเชื้อ C. falcatum บนอาหารและในลำอ้อย เมื่อทดลองปลูกเชื้อ c. falcatum และ fusarium spp. แต่ละคู่ isolate แยกกันและรวมกันในลำอ้อยพันธุ์อ่อนแอ นาน 21 วัน พบว่าในทุก isolates ของเชื้อที่ทดสอบ ลำอ้อยที่ได้รับการปลูกเชื้อ C. falcatum จะมีจำนวนปล้องเน่าและยอดแห้งเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาได้แก่ลำอ้อยที่ได้รับการปลูกเชื้อ C. falcatum และ fusarium spp. รวมกันพร้อมกัน ลำอ้อยที่ได้รับการปลูกเชื้อ Fusarium spp. ก่อน C. falcatum ขณะที่ลำอ้อยที่ได้รับการปลูกเชื้อ Fusarium spp.มีจำนวนปล้องเน่าเฉลี่ยต่ำสุด จากผลการทดลองเห็นได้ว่า Fusarium spp. มีการเจริญที่เข้มแข็งกว่า c. falcatum บนอาหารเลี้ยงเชื้อร่วม แต่ C. falcatum ทำให้ลำอ้อยเน่าและยอดเหี่ยวได้รุนแรงกว่า Fusarium spp. จัดเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ลำอ้อยเน่ารุนแรงและรวดเร็ว C. falcatum และ Fusarium ทั้ง 2 ชนิด ต่างทำลายลำอ้อยรวมกันโดยไม่ปรากฎลักษณะความสัมพันธ์ที่ส่งเสริมกัน ในทางตรงข้ามพบลักษณะการกีดขวางการลุกลามของ C. falcatum .ในบริเวณที่เชื้อ Fusarium spp. เจริญอยู่ก่อน
บทคัดย่อ (EN): Colletotrichum faclcatum and fusarium subglutinans of f. moniliforme are commononly found on the same rotted cane stalks. Relationship between Chonburi, Rayong, Singburi and suphanburi isolates of c. falcatum and f. subglutinans and sukothai isolate of c. falcatum and F. moniliforme were tested in dual culture test and stalk of susceptible cane variety. No inhibition zones were found between C. falcatum and fusarium spp. in dual cultrue. However, all tested isolates of fusarium grew dominately on agar and finally cover the C. falcatum Colonies. spores of both organisms from those colony areas were still viable in spore suspension germination test. There were some reduction on growth of C. falcatum when the agar disk took from culture of C. falcatum covered with Fusarium were transfered to the new agar or inoculated in cane stalk. After C. falcatum and Fusarium spp. in each isolate wee inoculated seperately and together in susceptible cane stalks for 21 days, the stalks inoculated with C. falcatum alone showed most susceptible in stalk rotting and top wilting. Rot of stalk and wilt of top were reduced respectively in the stalk preinoculated with C. falcatum followed by Fusarium spp., inoculated with C. falcatum and Fusarium spp. simultaneously, preinoculated with fusarium spp. followed by C. falcatum and inoculated with Fusarium spp. alone. fusarium spp. grew dominately on agar media while C. falcatum had higher pathogenicity in stalk rotting and top wilting of sugarcane. C. falcatum and Fusarium spp. destroyed the same cane stalk without synergistic relationship. Some reduction of stalk rotting and top wilting were found in the areas where subglutinans or f. moniliforme previously grew.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมวิชาการเกษตร
คำสำคัญ: อ้อย
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมวิชาการเกษตร
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อรา colletotrichum falcatum และ Fusarium subglutinans หรือ F. Moniliforme สาเหตุโรคเหี่ยวเน่าแดงของอ้อย
กรมวิชาการเกษตร
2537
พืชอาศัยบางชนิดของเชื้อราสาเหตุโรคเหี่ยวและโรคเน่าแดงของอ้อย เปรียบเทียบการใช้ชนิดและปริมาณปุ๋ยอินทรีย์ในการปลูกอ้อยเพื่อเกษตรกรรายย่อยใน อำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ ราที่มีศักยภาพในอุตสาหกรรมการย่อยสลายแป้งและวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตรจากระบบนิเวศวิทยาป่าอุทยานสัตว์ป่าอุบลราชธานี โรคเหี่ยวเน่าของอ้อยพันธุ์สุพรรณ 1 การประเมินเชื้อพันธุกรรมอ้อยป่าเพื่อใช้ในการปรับปรุงพันธุ์อ้อยพลังงาน การแพร่กระจายของเพลี้ย Yamatotettix flavovittatus และ Matsumuratettix hiroglyphicus แมลงพาหะโรคใบขาวอ้อยในพื้นที่ภาคกลางตอนบนของประเทศไทยและการตรวจสอบเชื้อไฟโตพลาสมาสาเหตุโรคใบขาวอ้อย การคัดเลือกพันธุ์อ้อยเพื่อเพิ่มผลผลิตอ้อยและคุณภาพอ้อยลูกผสม ชุด CSB10 ขั้นที่ 4 เปรียบเทียบพันธุ์มาตรฐาน ในอ้อยปลูก อ้อยตอ 1 และอ้อยตอ 2 การกระจายตัวของด้วงหนวดยาวอ้อย Dorysthenes buqueti Guerin (Coleoptera: Cerambycidae). และความหลากหลายทางพันธุกรรมของเชื้อราเขียว Metarhizium anisopliae (Metchnikoff) Sorokin ที่พบในแปลงอ้อยในประเทศไทย การเพิ่มประสิทธิภาพในการควบคุมโรคใบขาวอ้อย โรคแส้ดำในอ้อยและวิธีป้องกันกำจัด
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก