สืบค้นงานวิจัย
โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการกระจายการผลิตมะม่วงคุณภาพเพื่อการส่งออก
กรมวิชาการเกษตร - กรมวิชาการเกษตร
ชื่อเรื่อง: โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการกระจายการผลิตมะม่วงคุณภาพเพื่อการส่งออก
ชื่อเรื่อง (EN): Research and Development of Technologies on Yield’s Distribution of Quality Mangoes for Export
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: กรมวิชาการเกษตร
ผู้ร่วมงาน / ผู้ร่วมวิจัย:
  1. สุภัทรา เลิศวัฒนาเกียรติ
  2. สุภัทรา เลิศวัฒนาเกียรติ
คำสำคัญ:
  1. มะม่วง
  2. มะม่วงมหาชนก
  3. เขตกรรม
  4. แอนโทไซยานิน
  5. สารควบคุมการเจริญเติบโต
  6. วิทยาการหลังการเก็บเกี่ยว
  7. การตัดแต่งกิ่ง
  8. ธาตุอาหาร
  9. การฉายรังสี
  10. สารเคลือบ
  11. มะม่วง
  12. มะม่วงมหาชนก
  13. เขตกรรม
  14. แอนโทไซยานิน
  15. สารควบคุมการเจริญเติบโต
  16. วิทยาการหลังการเก็บเกี่ยว
  17. การตัดแต่งกิ่ง
  18. เชื้อชีวินทรีย์
  19. พืชทางเลือก
  20. ระบบเกษตร
  21. การควบคุมศัตรูพืชแบบผสมผสาน
  22. การพัฒนาเทคโนโลยีแบบมีส่วนร่วม
  23. เกษตรยั่งยืน
  24. อาหารปลอดภัย
  25. เกษตรดีที่เหมาะสม
  26. ความต้องการธาตุอาหารมะม่วง
  27. มะม่วงน้ำดอกไม้ล่าฤดู
  28. ภาคเหนือตอนบน
  29. เทคโนโลยีการผลิต
  30. ศูนย์เรียนรู้
บทคัดย่อ: ปัจจุบันมะม่วงมหาชนกนับว่ามีศักยภาพในการส่งออกสูง ตลาดมีความต้องการผลที่มีสีผิวผลสวยงาม ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงศึกษาหาวิธีที่เหมาะสมในการพัฒนาสีผิวผลของมะม่วงมหาชนกเพื่อให้ได้สีแต้มแดงตรงตามความต้องการของตลาด โดยทำการทดลองเปรียบเทียบสารควบคุมการเจริญเติบโต Jasmonic acid ที่ความเข้มข้นต่างๆ และ Salicylic acid ที่ 10-4 M รวมทั้งปัจจัยการได้รับแสง คือ อยู่ในทรงพุ่มและชายทรงพุ่ม ดำเนินการที่ศูนย์วิจัยพืชสวนสุโขทัยระหว่างปี 2554-2556 ได้ดำเนินการจุ่มผลเมื่ออายุ 55-60 วันหลังดอกบานโดยใช้ Jasmonic acid ความเข้มข้น 100 200 และ 300 ppm และ Salicylic acid ที่ 10-4 M ร่วมกับการได้รับแสงของผลที่อยู่ในทรงพุ่มและชายทรงพุ่มโดยมี 12 กรรมวิธี พบว่า กรรมวิธีที่จุ่มสาร Jasmonic acid 300 ppm และอยู่ชายทรงพุ่ม มีสีผิวผลแดงเข้มกว่ากรรมวิธีอื่นๆ แสดงโดยค่า a* 23.6-29.4 และมีปริมาณแอนโธไซยานินสูง 0.370 mg/ 100g-FW นอกจากนี้พบว่าผลที่อยู่ชายทรงพุ่มจะมีสีแดงกว่าและปริมาณแอนโธไซยานินสูงกว่าผลที่อยู่ในทรงพุ่ม และพบว่า Jasmonic acid 300 ppm ให้ผลดีกว่า 500 ppm และไม่แตกต่างกับ Salicylic acid 10-4 M ทั้งนี้แสงเป็นปัจจัยที่มีความสำคัญต่อการพัฒนาสีผิวของมะม่วงมหาชนก ผลที่อยู่ชายทรงพุ่มซึ่งได้รับแสงมากกว่ามีโอกาสพัฒนาสีแต้มแดงได้มากกว่าผลที่อยู่ในทรงพุ่ม สารควบคุมการเจริญเติบโตมีผลต่อการพัฒนาสีผิวของมะม่วงมหาชนกเช่นกัน โดยสาร Jasmonic acid 300 ppm ให้ประสิทธิภาพดีที่สุด ดังนั้นผลมะม่วงที่ได้รับทั้งสองปัจจัยร่วมกันจะส่งผลต่อการพัฒนาสีแต้มแดงบนผิวผลได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด จากการศึกษาช่วงเวลาการออกดอกที่มีต่อการพัฒนาสีผิวของมะม่วงมหาชนก มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนาการของสีผิวผลของมะม่วงมหาชนกที่เก็บเกี่ยวในช่วงเวลาต่างๆกัน เพื่อหาแนวทางหรือวิธีการในการพัฒนาสีผิวของผลให้เพิ่มมากขึ้น การดำเนินการมี 2 ส่วนคือการศึกษาการพัฒนาสีของมะม่วงมหาชนกจากแหล่งผลิตต่างๆ 5 แหล่งคือฉะเชิงเทรา สุพรรณบุรี สุโขทัย เชียงใหม่และ เชียงราย และการชักนำการออกดอกของมะม่วงมหาชนกในช่วงเวลาต่างๆ โดยดำเนินการที่ศูนย์วิจัยพืชสวนสุโขทัยระหว่างปี 2554-2556 ผลการดำเนินการพบว่า มะม่วงมหาชนกที่เก็บเกี่ยวจากแหล่งผลิตต่างๆ 5 แหล่งในปี 2556 มีการพัฒนาสีผิวผลไม่ต่างกัน โดยส่วนใหญ่สีผิวผลมีปริมาณแอนโธไซยานินระหว่าง 0.0005-0.0010 มิลลิกรัม/กรัมน้ำหนักสด และมะม่วงมหาชนกที่เก็บเกี่ยวจากแหล่งผลิตจังหวัดเชียงใหม่มีปริมาณแอนโธไซยานินสูงสุดคือ 0.0017 มิลลิกรัม/กรัมน้ำหนักสด ด้านคุณภาพผลมีปริมาณ Total Soluble Solids (TSS) ระหว่าง 11 -16.6% บริกซ์ และปริมาณกรด (Tritrable Acidity: TA) ระหว่าง 0.11-0.49 % และพบว่าปริมาณ TSS และ TA ไม่มีความสัมพันธ์กับปริมาณแอนโธไซยานินที่ผิวผลโดยมีค่า R2 เท่ากับ 0.0416 และ 0.0067 ตามลำดับ ส่วนการควบคุมการออกดอกของมะม่วงมหาชนกในช่วงเวลาต่างๆ จากการดำเนินการพบอุปสรรคโดยในปีแรกเกิดภาวะน้ำท่วมแปลง สภาพต้นโทรม ในปีที่ 2 มีการออกดอกเพียงเล็กน้อย และกรรมวิธีพฤษภาคมและสิงหาคม มีการออกดอกแต่การติดผลต่ำมากดังนั้นจึงได้ข้อมูลเฉพาะช่วงเวลาที่ออกดอกตามฤดูกาลปกติ โดยพบว่าสีผิวผลมะม่วงมีค่าแอนโธไซยานิน เฉลี่ย 0.0019 มิลลิกรัม/กรัม-น้ำหนักสด และมีค่าสูงสุด 0.0031 มิลลิกรัม/กรัมน้ำหนักสด ต่ำสุด 0.0009 มิลลิกรัม/กรัมน้ำหนักสด ด้าน TSS มีค่าเฉลี่ย 15.6% บริกซ์ และมีค่าสูงสุดและต่ำสุด 17.2 และ 14.2 % บริกซ์ ตามลำดับ ส่วนปริมาณ TA มีค่าเฉลี่ย 0.26% สูงสุด 0.384 % และต่ำสุด 0.17% และพบว่าปริมาณ TSS และ TA ไม่มีความสัมพันธ์กับปริมาณแอนโธไซยานินที่ผิวผลโดยมีค่า R2 เท่ากับ 0.0669 และ 0.0323 ตามลำดับ จากการศึกษาการปลูกมะม่วงระบบปลูกชิดในมะม่วงพันธุ์การค้า 2 พันธุ์ คือ มะม่วงมหาชนก และมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้สีทอง โดยวางแผนการทดลอง แบบ RCBD มี 5 ซ้ำ 4 กรรมวิธี คือ ปลูกระยะปลูก 2.5 x 4 เมตร และควบคุมความสูงต้นที่ 2 เมตร ปลูกระยะปลูก 3 x 4 เมตร ปลูกระยะปลูก 3.5 x 4 เมตร ปลูกระยะปลูก 4 x 4 เมตร และควบคุมความสูงต้นที่ 3 เมตร โดยปลูกมะม่วงทั้ง สองพันธุ์ เมื่อ มีนาคม 2554 พบว่า ในมะม่วงมหาชนกที่ปลูกระยะชิดมีการเจริญเติบโตระยะแรกหลังปลูกดีกว่าการปลูกที่ระยะที่ห่างกว่าแต่เมื่อมะม่วงอายุ 4 ปี การปลูกที่ระยะ 3.5x4 และ3x4 เมตร จะมีการเจริญเติบโต ดีที่สุด คือ มี ความสูงต้น 383 เซนติเมตร ขนาดทรงพุ่มต้น 367 เซนติเมตร ผลผลิตมะม่วงพันธุ์มหาชนกเฉลี่ย 2 ปี การปลูกที่ระยะ 3.5x4 เมตร ให้จำนวนผลต่อต้นมากกว่ากรรมวิธี อื่นๆ 13.16 ผลต่อต้น รองลงมาคือการปลูกที่ระยะ 4x4 เมตร ให้ 11.3 ผลต่อต้น ส่วนขนาดผลเฉลี่ยทุกกรรมวิธีมีขนาดผล 352-429 กรัม ทุกระยะของการปลูกมะม่วงมหาชนก มีค่าอัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้นทุน (BCR) น้อยกว่า 1 แสดงว่ารายได้จากการเก็บเกี่ยวมะม่วงเพียง 2 ปี ยังน้อยกว่าต้นทุนที่ได้ลงไป ไม่คุ้มค่ากับการลงทุน แต่จะสังเกตเห็นว่า การปลูกมะม่วงพันธุ์มหาชนกที่ระยะ 3.5x4 เมตร ผลประโยชน์สุทธิของผลผลิตปีที่ 2 สูงขึ้น (7,758 บาท) มากกว่ากรรมวิธีอื่น ๆ และมีค่า BCR ใกล้ 1 มากที่สุด (-0.66) มะม่วงน้ำดอกไม้สีทองที่ปลูกระยะชิดมีการเจริญเติบโตระยะแรกหลังปลูกดีกว่าการปลูกที่ระยะที่ห่างกว่าแต่เมื่อมะม่วงอายุ 4 ปี การปลูกที่ระยะ 3.5x4 เมตร จะมีการเจริญเติบโต ดีที่สุด คือ มี ความสูงต้น 347 เซนติเมตร ขนาดทรงพุ่มต้น 354 เซนติเมตร ผลผลิตมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้สีทองเฉลี่ย 2 ปี การปลูกที่ระยะ 3x4 เมตร ให้จำนวนผลต่อต้นมากกว่ากรรมวิธี อื่นๆ 17.13 ผลต่อต้น รองลงมาคือการปลูกที่ระยะ 2.5x4 เมตร ให้ 16.08 ผลต่อต้น ส่วนขนาดผลเฉลี่ยทุกกรรมวิธีมีขนาดผล 321-354 กรัม ซึ่งเป็นขนาดมาตรฐานสำรับมะม่วง ทุกระยะของการปลูกมะม่วงน้ำดอกไม้สีทองมีค่าอัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้นทุน (BCR) น้อยกว่า 1 แสดงว่ารายได้จากการเก็บเกี่ยวมะม่วงเพียง 2 ปี ยังน้อยกว่าต้นทุนที่ได้ลงไป ไม่คุ้มค่ากับการลงทุน แต่จะสังเกตเห็นว่า การปลูกมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้สีทองที่ระยะ 2.5x4 เมตร ผลประโยชน์สุทธิของผลผลิตปีที่ 2 สูงขึ้น (27,438 บาท) มากกว่ากรรมวิธีอื่น ๆ และมีค่า BCR ใกล้ 1 มากที่สุด (-0.51) ซึ่งหากได้มีการเก็บข้อมูลต่อเนื่องอีก 3-4 ปี โดยเฉพาะข้อมูลด้านผลผลิต และการดูแลแปลงโดยเฉพาะเรื่องการควบคุมขนาดทรงพุ่มให้เหมาสมกับการให้ผลผลิตของแต่ละระยะปลูก น่าจะได้ค่าอัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้นทุนที่ชัดเจนขึ้น เนื่องจากมะม่วงเป็นพืชยืนต้น มีการลงทุนมากในการสร้างสวน และข้อมูลผลผลิต เพียง 2 ปีไม่เพียงพอ มะม่วงยังให้ผลผลิตไม่เต็มที่ ค่าอัตราส่วนผลประโยชน์ต่อต้นทุนในการทดลองนี้จึงต่ำ ในการทดสอบเทคโนโลยีการผลิตมะม่วงล่าฤดู ดำเนินการในสวนเกษตรกร อ. แม่แตง จ. เชียงใหม่และศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรลำปาง เริ่มการทดลอง ตุลาคม 2556 ได้ศึกษาผลของปริมาณการตัดแต่งกิ่ง ร่วมกับช่วงระยะเวลาการตัดแต่งกิ่งที่เหมาะสมต่อการออกดอกมะม่วงล่าฤดู การพัฒนาของดอกมะม่วงระยะต่าง ๆ และศึกษาผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อการออกดของมะม่วง มีการวางแผนการทดลองแบบ factorial in RCB มี 2 ปัจจัย ประกอบด้วย ปัจจัย A คือ การตัดแต่งกิ่ง 2 ระดับ ประกอบด้วย 1. ตัดแต่งกิ่ง 20 เปอร์เซ็นต์ 2. ตัดแต่งกิ่ง 50 เปอร์เซ็นต์ ปัจจัย B ช่วงระยะเวลาการตัดกิ่ง 5 ระดับ ประกอบด้วย 1. ตัดแต่งกิ่งหลังการเก็บเกี่ยว 30 วัน 2. ตัดแต่งกิ่งหลังการเก็บเกี่ยว 60 วัน 3. ตัดแต่งกิ่งหลังการเก็บเกี่ยว 90 วัน 4. ตัดแต่งกิ่งหลังการเก็บเกี่ยว 120 วัน 4 ซ้ำ ๆ ละ 4 ต้น จากการทดลอง พบว่า สวนเกษตรกร อ. แม่แตง จ. เชียงใหม่ ภายหลังการตัดแต่งกิ่งตามกรรมวิธี สวนมะม่วงประสบปัญหาขาดแคลนแรงงาน มีการใช้แรงงานต่างด้าวเข้ามาแทนแรงงานปกติ ซึ่งไม่ได้ปฏิบัติการจัดการตามแผนการทดลอง ทำให้ไม่สามารถเก็บข้อมูลได้ตามแผนการทดลอง จึงมีข้อมูลเฉพาะในส่วนการสำรวจ และการสัมภาษณ์เกษตรกรด้านข้อมูลการผลิตและการจัดการสวนมะม่วงล่าฤดูในเชิงการค้า สำหรับสวนมะม่วงในศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรลำปาง ผลของปริมาณการตัดแต่งกิ่ง ร่วมกับช่วงระยะเวลาการตัดแต่งกิ่งที่เหมาะสมต่อการออกดอกมะม่วงล่าฤดู พบว่า การตัดแต่งกิ่งหลังเก็บเกี่ยวหลังเก็บเกี่ยว 30 วัน มะม่วงออกดอกล่าฤดูมากที่สุด เฉลี่ย 20.5 วัน แตกต่างทางสถิติกับการตัดแต่งกิ่งหลังการเก็บเกี่ยว 120 วัน มีวันที่มะม่วงแทงช่อดอกน้อยที่สุด เฉลี่ย 17.1 วัน มีปฏิกิริยาสัมพันธ์ (interaction) ระหว่างการตัดแต่งกิ่งและปริมาณการตัดแต่งกิ่ง ในระยะเดือยไก่ และได้มีการศึกษาช่วงระยะเวลาการพัฒนาของดอกมะม่วงน้ำดอกไม้ (ปี 2557) พบมีการออกดอก ระยะเดือยไก่ ช่วงระหว่างวันที่ 2-4 มกราคม 2557 ระยะแทงช่อดอก ช่วงระหว่างวันที่ 7-10 มกราคม 2557 ระยะก้างปลา ช่วงระหว่างวันที่ 1-30 มกราคม 2557 ระยะดอกบาน ช่วงระหว่างวันที่ 2-10 กุมภาพันธุ์ 2557 ระยะเมล็ดถั่วเขียว ช่วงระหว่างวันที่ 20-26 กุมภาพันธุ์ 2557 ในปี 2558 จากผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ (ปริมาณน้ำฝน) ต่อการออกดอกของมะม่วงน้ำดอกไม้ ในเดือนธันวาคม และมกราคม ปี 2555 และ2558 ไม่มีปริมาณน้ำฝน หรือมีน้อยมาก (ฤดูกาลตามปกติ) แตกต่างจากเดือนมกราคม 2558 มีปริมาณน้ำฝนมากถึง 87.8 มิลลิเมตร โดยเฉพาะปริมาณน้ำฝนรายวันในระหว่างวันที่ 8-10 มกราคม 2558 มีปริมาณน้ำฝนตั้งแต่ 1.4-56.6 มิลลิเมตร มีผลทำให้มะม่วงน้ำดอกไม้สีทองมีการติดดอกเพียง 15 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งจากผลการทดลองที่ได้สามารถนำไปต่อยอดในการพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตมะม่วงล่าฤดูต่อไป ในการตัดแต่งกิ่งจะกระตุ้นให้ต้นมีการแตกใบใหม่ ซึ่งต้นมะม่วงต้องดูดใช้ธาตุอาหารเพื่อการเจริญเติบโตของใบใหม่ แต่ยังมีข้อมูลการดูดใช้ธาตุอาหารในช่วงการเจริญเติบโตนี้ของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้สีทองและน้ำดอกไม้เบอร์4 ซึ่งเป็นพันธุ์ที่ผลิตเพื่อการส่งออกเป็นลำดับต้นแรกของประเทศไทย จึงได้ดำเนินการเก็บตัวอย่างใบมะม่วงอายุ 45-50 หลังจากแตกใบอ่อน พันธุ์น้ำดอกไม้สีทองและน้ำดอกไม้เบอร์ 4 จากสวนมะม่วงจำนวน 8 สวน ในพื้นที่อำเภอแปลงยาว อำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา อำเภอศรีมหาโพธิ์ จังหวัดปราจีนบุรี และ อำเภอเขาฉกรรจ์ จังหวดสระแก้ว วิเคราะห์ปริมาณธาตุอาหารในใบ พร้อมทั้งเก็บตัวอย่างดินเพื่อให้ทราบสมบัติดินเริ่มต้น ในปี 2556- 2557 พบว่า ดินปลูกมะม่วงมีความอุดมสมบูรณ์มากที่สุดคือ อ.เขาฉกรรจ์ ส่วนดินปลูกมะม่วงจาก อ.พนมสารคามมีความอุดมสมบูรณ์ต่ำที่สุด แต่สมบัติของดินของสวนมะม่วงที่เลือกทำการทดลองอยู่ในระดับที่เหมาะสมเมื่อเทียบกับค่าที่เหมาะสมกับการปลูกไม้ผลทั่วไป ส่วนปริมาณธาตุอาหารในใบพบว่า ตัวอย่างใบมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้สีทองและน้ำดอกไม้เบอร์4 มีปริมาณไนโตรเจนสูงที่สุด มีค่าระหว่าง 1.35-2.19 % รองลงมาคือ โพแทสเซียม (0.91-.39%) และแคลเซียม (0.46-1.06%) และฟอสฟอรัสและแมกนีเซียมซึ่งมีปริมาณใกล้เคียงกัน (0.16-0.27 และ 0.20-0.26% ตามลำดับ
บทคัดย่อ (EN): (being processed)
ปีเริ่มต้นงานวิจัย: 2553-10-01
ปีสิ้นสุดงานวิจัย: 2558-09-30
ลิขสิทธิ์: แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย (CC BY-NC-ND 3.0 TH)
เผยแพร่โดย: กรมวิชาการเกษตร
ภาษา (EN): th
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

กรมวิชาการเกษตร. "โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการกระจายการผลิตมะม่วงคุณภาพเพื่อการส่งออกResearch and Development of Technologies on Yield’s Distribution of Quality Mangoes for Export". กรมวิชาการเกษตร. 2558

กรมวิชาการเกษตร. "โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการกระจายการผลิตมะม่วงคุณภาพเพื่อการส่งออกResearch and Development of Technologies on Yield’s Distribution of Quality Mangoes for Export". กรมวิชาการเกษตร. 2558. Print.



TARR Wordcloud:
โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการกระจายการผลิตมะม่วงคุณภาพเพื่อการส่งออก
กรมวิชาการเกษตร
กรมวิชาการเกษตร
30 กันยายน 2558
การผลิต Inulin และ Oligofructose จากกล้วยเพื่อใช้เป็นสารเสริมอาหาร ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการผลิตมะม่วงของเกษตรกรที่เป็นสมาชิกและไม่ได้เป็นสมาชิกกลุ่มพัฒนาไม้ผลอุดรธานี ปี 2538 โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตขิงคุณภาพ ศึกษาการใช้เทคโนโลยีการผลิตมะม่วงเพื่อการส่งออกของเกษตรกรภาคตะวันออก โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตกล้วยไข่คุณภาพเพื่อการส่งออก โครงการวิจัยการพัฒนาและทดสอบเทคโนโลยีการผลิตลองกองคุณภาพ โครงการวิจัยเทคโนโลยีการผลิตมันฝรั่งที่มีคุณภาพ โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตองุ่น โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตพริก โครงการวิจัยเทคโนโลยีการผลิตทุเรียนให้มีคุณภาพ

แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง 3.0 ประเทศไทย (CC BY-NC-ND 3.0 TH)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair