สืบค้นงานวิจัย
โครงการวิจัยเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสมในสภาพแห้งแล้ง
กรมวิชาการเกษตร - กรมวิชาการเกษตร
ชื่อเรื่อง: โครงการวิจัยเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสมในสภาพแห้งแล้ง
ชื่อเรื่อง (EN): Appropriate Maize Production Technology Research under Drought Environments
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: กรมวิชาการเกษตร
บทคัดย่อ: โครงการวิจัยเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสมในสภาพแห้งแล้ง ดำเนินการในปี 2554-2558 ประกอบด้วย 4 กิจกรรม ได้แก่ การจัดการธาตุอาหารในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสมต่อพันธุ์และสภาพพื้นที่ การลดการไถพรวนในระบบปลูกพืชที่มีข้าวโพดเป็นหลัก การศึกษาปัจจัยการผลิตเพื่อเพิ่มผลผลิตข้าวโพด และการลดความสูญเสียผลผลิตจากศัตรูข้าวโพด มีวัตถุประสงค์เพื่อวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ลูกผสมที่เหมาะสมสำหรับเป็นคำแนะนำในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์อย่างมีประสิทธิภาพ กิจกรรมการจัดการธาตุอาหารในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสมต่อพันธุ์และสภาพพื้นที่ในพื้นที่ดินด่าง ดินเหนียวและดินร่วน จากผลการวิจัย สามารถให้คำแนะนำดังนี้ การผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ลูกผสมพันธุ์นครสวรรค์ 3 ที่ปลูกในดินด่าง อำเภอตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์ สำหรับชุดดินตาคลีควรใส่ปุ๋ยในอัตรา 5-5-2.5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ ชุดดินลพบุรีควรใส่ปุ๋ยในอัตรา 5-5-5 หรือ 10-5-5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ และการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ลูกผสมพันธุ์นครสวรรค์ 3 และพันธุ์ NSX052014 ที่ปลูกในดินด่าง อำเภอตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์ ชุดดินสมอทอด ควรใส่ปุ๋ยในอัตรา 10-5-5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ ส่วนชุดดินลำนารายณ์ที่มีหน้าดินลึกน้อยกว่า 65 เซนติเมตร ไม่เหมาะสมแก่การปลูกข้าวโพดเนื่องจากทำให้พืชได้รับความเสียหายเมื่อมีการกระทบกับภาวะแห้งแล้งยาวนาน การผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ลูกผสมที่ปลูกในดินเหนียว อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา สำหรับชุดดินโชคชัยควรใส่ปุ๋ยในอัตรา 5-2.5-5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ และชุดดินวังไฮ ควรใส่ปุ๋ยในอัตรา 5-5-5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ การผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ลูกผสมพันธุ์นครสวรรค์ 3 ในดินร่วนเหนียวชุดดินวังสะพุง อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย ควรใส่ปุ๋ยอัตรา 10-5-3 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ จนถึง 15-5-5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ ในดินร่วนปนทรายชุดดินโคราช อำเภอหนองบัว จังหวัดนครสวรรค์ ควรใส่ปุ๋ยอัตรา 10-5-5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ ถึง 10-10-5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ส่วนการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์พันธุ์นครสวรรค์ 3 และ พันธุ์ NSX052014 ในดินร่วนเหนียวชุดดินวังไฮ อำเภอตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์ ควรใส่ปุ๋ยในอัตรา 5-5-2.5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ การจัดการสมดุลของธาตุอาหารพืชในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์พันธุ์ดีเด่นในพื้นที่ต่างๆ สำหรับเป็นแนวทางในการให้คำแนะนำการจัดการดินและปุ๋ย เพื่อรักษาสมดุลของธาตุอาหารในพื้นที่ปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ สรุปเป็นคำแนะนำได้ดังนี้ การผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ลูกผสมพันธุ์นครสวรรค์ 3 และพันธุ์เอ็นเค 48 ที่ปลูกในดินด่าง ชุดดินตาคลี ชุดดินลพบุรีและชุดดินลำนารายณ์ แนะนำให้ใส่ปุ๋ยเคมีอัตรา 0.5 เท่าของคำแนะนำตามค่าวิเคราะห์ดินร่วมกับปุ๋ยมูลไก่อัตรา 500 กิโลกรัมต่อไร่ และไถกลบเศษซากพืช หรือ ใช้ปุ๋ยมูลไก่ 500 กิโลกรัมต่อไร่ร่วมกับไถกลบเศษซากพืช การใส่ปุ๋ยอินทรีย์มูลไก่ และการใส่ปุ๋ยอินทรีย์มูลไก่ร่วมกับปุ๋ยเคมี จะให้สมดุลของไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียมในดินมีค่าเกินดุลและยังให้ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจสูงสุด การผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในดินเหนียวชุดดินโชคชัย แนะนำให้เลือกใช้พันธุ์บี 80 ร่วมกับการจัดการปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดินทำให้ได้รับผลตอบแทนทางเศรษฐกิจที่คุ้มค่าและให้ปริมาณธาตุอาหารในดินเกินดุล การจัดการดินและปุ๋ยในชุดดินวังไฮแนะนำให้ปลูกพันธุ์นครสวรรค์ 3 ร่วมกับการใส่ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน ได้รับผลตอบแทนคุ้มค่าต่อการลงทุนมากที่สุด ส่วนชุดดินวังสะพุง ควรปลูกพันธุ์บี 80 และจัดการดินและปุ๋ยตามวิธีของเกษตรกร การผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในดินร่วน ควรปลูกข้าวโพดพันธุ์เมจิก 100 และพันธุ์ DK 919 ร่วมกับการจัดการดินและปุ๋ย ดังนี้ ใส่ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ (ไถกลบเศษซากพืช), การใส่ปุ๋ยมูลไก่ 500 กก.น้ำหนักแห้งต่อไร่ (ไถกลบเศษซากพืช) และการใส่ปุ๋ย 0.5 เท่าของค่าวิเคราะห์ + ปุ๋ยมูลไก่ 500 กก.น้ำหนักแห้งต่อไร่ (ไถกลบเศษซากพืช) สามารถชดเชยธาตุอาหารที่สูญเสียไปกับผลผลิตได้ การจัดการปัจจัยการผลิตในการปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในดินด่างโดยใช้จุลินทรีย์ละลายฟอสเฟตร่วมกับปุ๋ยเคมี ในชุดดินตาคลี พบว่า การใช้ปุ๋ยเคมีตามค่าวิเคราะห์ดินร่วมกับจุลินทรีย์ละลายฟอตเฟตสายพันธุ์ ML1 RPS 003F และ RPS 0081B ทำให้ดินมีฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์เพิ่มขึ้นมากกว่า ไม่ใส่ปุ๋ยและใส่ปุ๋ยมูลไก่ แต่การใช้ปุ๋ยเคมี + จุลินทรีย์ละลายฟอสเฟตไม่ทำให้ผลผลิตข้าวโพดแตกต่างจากการไม่ใส่ปุ๋ยและการใส่มูลไก่ 500 กิโลกรัมต่อไร่ ในชุดดินลพบุรี ไม่พบการตอบสนองต่อปุ๋ยเคมีและไม่พบการตอบสนองต่อการใช้ปุ๋ยชีวภาพละลายฟอสเฟต ชุดดินลำนารายณ์ การใส่ปุ๋ยเคมี N K ตามค่าวิเคราะห์ดิน ร่วมกับจุลินทรีย์ละลายฟอสเฟต RPS 0034B มีประสิทธิภาพเพิ่มผลผลิตข้าวโพดดีกว่าการใส่ปุ๋ยเคมี N K เพียงอย่างเดียว แต่เมื่อมีการใส่ปุ๋ย N P K ตามค่าวิเคราะห์ดิน ทำให้จุลินทรีย์ละลายฟอสเฟตมีประสิทธิภาพลดลง การใส่เชื้อและไม่ใส่เชื้อจึงไม่ต่างกัน การปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในดินเหนียวโดยใช้ปุ๋ยชีวภาพพีจีพีอาร์ ในชุดดินโชคชัยและชุดดินวังไฮ พบว่า การใส่และไม่ใส่ปุ๋ยชีวภาพพีจีพีอาร์ไม่มีผลต่อการให้ผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ลูกผสมพันธุ์นครสวรรค์ 3 ทั้งสองชุดดินแนะนำให้ใส่ปุ๋ยเคมีในอัตรา 0.7 เท่าของอัตราที่แนะนำตามค่าวิเคราะห์ดิน การปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในดินร่วน ชุดดินวังสะพุงซึ่งมีความอุดมสมบูรณ์สูง สามารถใช้ปุ๋ย 0.75 เท่าของคำแนะนำตามค่าวิเคราะห์ดิน หรือใช้ปุ๋ย 0.7 เท่าของคำแนะนำตามค่าวิเคราะห์ดินร่วมกับปุ๋ยมูลไก่หรือปุ๋ยชีวภาพพีจีพีอาร์ เนื่องจากมีประสิทธิภาพในการให้ผลผลิตไม่แตกต่างกันและสูงกว่าการไม่ใส่ปุ๋ย การจัดการปุ๋ยและระบบปลูกพืชต่อการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ในดินเหนียวชุดดินสมอทอด พบว่า การปลูกถั่วแปบเป็นพืชตามหลังจากที่เก็บเกี่ยวข้าวโพด ทำให้ดินมีอินทรียวัตถุสูงกว่าระบบที่ปลูกข้าวฟ่างและถั่วเขียวเป็นพืชตาม ในชุดดินสมอทอดที่ปลูกข้าวโพดอย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลานานนั้นการใส่ปุ๋ยมูลไก่ทำให้ดินมีอินทรียวัตถุในดินลดลงน้อยที่สุด ทำให้ดินมีฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์และโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ สะสมอยู่ในปริมาณสูง ส่วนการใส่ปุ๋ยเคมีเพียงอย่างเดียว ทำให้อินทรียวัตถุในดินลดลงมากกว่าวิธีที่ปรับปรุงดินด้วยมูลไก่ แต่ดีกว่าวิธีการที่ไม่ใส่ปุ๋ยซึ่งมีอินทรียวัตถุ ฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ และโพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ ลดลงมากที่สุด ระบบที่ปลูกข้าวโพดตามด้วยถั่วเขียวให้ผลตอบแทนต่อหน่วยลงทุนมากกว่าระบบที่ปลูกข้าวโพดตามด้วยข้าวฟ่างและข้าวโพดตามด้วยถั่วแปบ และการจัดการปุ๋ยในระบบปลูกพืชทั้ง 3 ระบบ ให้ผลตอบแทนคุ้มค่าแก่การลงทุนมากที่สุดเมื่อใช้ปุ๋ยในอัตรา 10-5-5 กิโลกรัม N-P2O5-K2O ต่อไร่ การลดการไถพรวนในระบบปลูกพืชที่มีข้าวโพดเป็นหลัก พบว่า การปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์พันธุ์นครสวรรค์ 3 โดยไม่มีการไถพรวนดินกับการปลูกโดยการไถพรวน ในชุดดินปากช่อง ให้ผลผลิตไม่แตกต่างกัน การปลูกแบบไม่ไถพรวนลดเวลาและแรงงานในการเตรียมดินและต้นทุนการผลิต สามารถปลูกพืชได้เร็วขึ้นและยังช่วยอนุรักษ์ดินและน้ำ การศึกษาปัจจัยการผลิตเพื่อเพิ่มผลผลิตข้าวโพดเพื่อวิเคราะห์และหาแนวทางในการใช้ปัจจัยการผลิตอย่างเหมาะสมในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์เพื่อลดต้นทุน เพิ่มผลตอบแทนและเป็นทางเลือกให้กับเกษตรกร ทั้งในด้านเมล็ดพันธุ์ การใช้ปุ๋ยและการใช้เครื่องเก็บเกี่ยวที่เหมาะสมกับสภาพการผลิตของเกษตรกร ผลการวิจัยพบว่า การผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์มีต้นทุนและผลตอบแทนที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับพื้นที่ สภาพภูมิอากาศ ต้นทุนการผลิตเรียงลำดับจาก ค่าปุ๋ย ค่าเก็บเกี่ยว ค่าเตรียมดิน ค่าเมล็ดพันธุ์ และค่าดูแลรักษา คิดเป็นร้อยละ 30, 29, 18, 10 และ 7 ตามลำดับ เกษตรกรส่วนใหญ่ใส่ปุ๋ยไม่ถูกต้อง ควรแนะนำการใช้ปุ๋ยเคมีที่เหมาะสมกับการใช้เครื่องจักรกลและเป็นทางเลือกแก่เกษตรกร ด้านพันธุ์ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ เกษตรกรเลือกใช้พันธุ์พิจารณาจากผลผลิตสูง ทนแล้ง แกนเล็ก น้ำหนักเมล็ดดี ไม่หักล้มเมื่อใช้เครื่องเก็บเกี่ยว ความงอกและความแข็งแรงของเมล็ดพันธุ์สูง จากการศึกษาเมล็ดพันธุ์ข้าวโพดสายพันธุ์แท้ที่ผ่านการเก็บรักษาพบว่ามีความงอกและความแข็งแรงแตกต่างกัน ดังนั้นจึงต้องมีความระมัดระวังตั้งแต่การเก็บเกี่ยวจนถึงกระบวนการปรับปรุงสภาพเมล็ดพันธุ์ เพื่อให้ได้เมล็ดพันธุ์ที่มีคุณภาพสำหรับนำไปปลูก การใช้ปุ๋ยชีวภาพพีจีพีอาร์-วัน ร่วมกับการใส่ปุ๋ยเคมีในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์พันธุ์นครสวรรค์ 3 ปุ๋ยชีวภาพพีจีพีอาร์–วัน สามารถช่วยเพิ่มผลผลิตและคุณภาพผลผลิตได้ ช่วยลดการใช้ปุ๋ยเคมีลงได้อย่างน้อย 50 เปอร์เซ็นต์ นอกจากนี้ยังได้พัฒนาเก็บเกี่ยวขนาดเล็กเป็นเครื่องเก็บเกี่ยวข้าวโพดแบบสองแถวปลิดเพื่อทดแทนแรงงานคนและสามารถเป็นเครื่องต้นแบบเพื่อพัฒนาเชิงการค้าและแนะนำสู่เกษตรกรต่อไป กิจกรรมวิจัยการลดความสูญเสียผลผลิตจากศัตรูข้าวโพดมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเสียหายต่อผลผลิตและแนวทางการลดความสูญเสียจากโรคและแมลงศัตรูที่สำคัญ พบว่า โรคใบด่างทำให้ผลผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์พันธุ์นครสวรรค์ 3 ลดลงตั้งแต่ 20.5-38.6 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเป็นโรคในระยะ V1-V9 หรือตั้งแต่หลังงอกจนอายุประมาณ 1 เดือน เมื่อเป็นโรคระยะหลังจากนั้นไม่กระทบต่อการให้ผลผลิต ส่วนการจำแนกปฏิกิริยาของข้าวโพดสายพันธุ์แท้นั้น พบว่า มี 4 สายพันธุ์ที่สามารถเป็นแหล่งพันธุกรรมของความต้านทานโรคใบด่าง ได้แก่ Nei452001 Nei452004 Nei541006 และ Nei502003 นอกจากนี้ยังได้ข้อมูลพันธุ์ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์สายพันธุ์ก้าวหน้าที่มีศักยภาพในการให้ผลผลิตในสภาพที่มีการปลูกเชื้อโรคใบด่าง จำนวน 22 พันธุ์ ที่สามารถแนะนำให้แก่เกษตรกรนำไปปลูกเพื่อลดความเสียหายต่อผลผลิต การสำรวจและประเมินความเสียหายผลผลิตข้าวโพดจากการเข้าทำลายของแมลงศัตรู พบว่า เพลี้ยไฟในข้าวโพดเลี้ยงสัตว์มีการแพร่ระบาดช่วงฤดูปลายฝนมากกว่าต้นฤดูฝน โดยพบน้อยกว่า 10-20 ตัว/ต้น/ฝัก ซึ่งเป็นปริมาณที่ไม่มีผลต่อผลผลิตของข้าวโพด เพลี้ยไฟที่พบมี 4 ชนิด ในช่วงการเจริญเติบโตทางลำต้นส่วนใหญ่เป็นเพลี้ยไฟดอกไม้ (Frankliniella schultzei Trybom) และส่วนน้อยเป็นเพลี้ยไฟถั่ว (Caliothrips phaseoli Hood และ Caliothrips indicus bagnall) สำหรับเพลี้ยไฟที่เข้าทำลายที่ไหมข้าวโพดเป็นเพลี้ยไฟดอกไม้ฮาวาย (Thrips hawaiiensis Morgan) การประเมินความเสียหายทางใบของข้าวโพดพันธุ์ทดสอบจากการทำลายของหนอนเจาะลำต้นข้าวโพดจัดอยู่ในกลุ่มของพันธุ์ต้านทานปานกลางและพันธุ์อ่อนแอ ส่วนการประเมินทำลายภายในลำต้นมีค่าเฉลี่ยของความยาวรอยทำลายเฉลี่ย 0.80 เซนติเมตรต่อหนอน 1 ตัว ในสภาพไร่พบการแพร่ระบาดของหนอนเจาะลำต้นข้าวโพดในการปลูกปลายฤดูฝนมากกว่าต้นฤดูฝนและพบความเสียหาย 0.86 และ 0.63 รูเจาะ/ต้น ในการปลูกปลายฤดูฝน และต้นฤดูฝนตามลำดับ ปริมาณการแพร่ระบาดยังไม่ถึงระดับที่ทำให้เกิดความเสียหายต่อผลผลิต การทดสอบสารเคมีป้องกันกำจัดแมลงศัตรูข้าวโพดโดยวิธีพ่นทางใบได้ผลดังนี้ ชนิดและอัตราสารที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันกำจัดหนอนเจาะลำต้นในข้าวโพด ได้แก่ flubendiamide 20%WG อัตรา 5 กรัมต่อน้ำ20 ลิตร chlorantraniliprole 5.17%SC อัตรา 20 มิลลิลิตรต่อน้ำ20 ลิตร indoxacarb 15%EC อัตรา 20 มิลลิลิตรต่อน้ำ 20 ลิตร fipronil 5%SC อัตรา 20 มิลลิลิตรต่อน้ำ 20 ลิตร และ thiamethoxam/lambdacyhalothrin 14.1 + 10.6%ZC อัตรา 15 มิลลิลิตรต่อน้ำ 20 ลิตร สารที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันกำจัดหนอนเจาะฝักในข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ได้แก่ indoxacarb 15%EC อัตรา 20 มิลลิลิตรต่อน้ำ 20 ลิตร, emamectin benzoate 1.92%EC อัตรา 20 มิลลิลิตรต่อน้ำ 20 ลิตร, lufenuron 5%EC อัตรา 20 มิลลิลิตรต่อน้ำ 20 ลิตร, thiamethoxam/lambdacyhalothrin 14.1/10.6%ZC อัตรา 15 มิลลิลิตรต่อน้ำ 20 ลิตร, และ fipronil 5%SC อัตรา 20 มิลลิลิตรต่อน้ำ 20 ลิตร
บทคัดย่อ (EN): Appropriate maize production technology under drought condition project was conducted during 2006 – 2010, consisted of 4 activities; optimum nutrient management for maize production under different varieties and locations, minimum tillage in maize based cropping system, integrated production inputs enhancing maize productivity and minimize yield loss due to maize pests. Nutrient management for maize production under different varieties and locations on alkaline, clayey and loamy soil can be recommended as follows; The optimum fertilizer application for maize production on alkaline soils at Tak Fa district Nakhon Sawan province for Nakhon Sawan 3 (NS3), were 5-5-2.5 kg N-P2O5-K2O/rai on Takli series and 5-5-5 to 10-5-5 kg N-P2O5-K2O/rai on Lop Buri series. The optimum nutrient level of fertilizer application for NS3 and NSX052014 production on Samo Thod series was 10-5-5 kg N-P2O5-K2O/rai. Whereas, the production of maize on Lam Narai series which had shallow soil depth less than 65 cm showed extremely high of yield loss during long periods of erratic seasonal rainfall shortage. The optimum fertilizer applications for maize production on clayey soils at Pak Chong district Nakhon Ratchasima province were 5-2.5-5 kg N-P2O5-K2O/rai on Chock Chai series and 5-5-5 kg N-P2O5-K2O/rai on Wang Hai series. The optimum fertilizer applications for maize production on loamy soils were 10-5-3 to 15-5-5 kg N-P2O5-K2O/rai on Wang Saphung series at Loei province for NS3 and 10-5-5 kg N-P2O5-K2O/rai to 10-10-5 kg N-P2O5-K2O on Korat series at Nongbua district Nakhon Sawan province. The optimum nutrient level of fertilizer application for NS3 and NSX052014 grown on Wang Hai series at Tak Fa district Nakhon Sawan province was 5-5-2.5 kg N-P2O5-K2O/rai. Nutrient balance for maize production under different varieties and locations was investigated to obtain a guideline for fertilizer and soil management on maize production which can preserve soil fertility and maintain nutrient balance. The results can be summarized as follows; the use of chemical fertilizer at 0.5x of recommended analytical rate with 500 kg/rai of chicken manure and incorporation of crop residues, or applied 500 kg/rai of chicken manure, gave nutrient balance surplus in three calcareous soil; Takhli, Lop Buri and Lam Narai soil series for maize varieties NS3 and NK48. These recommended practices can reserved the soil nutrient for the next crop season, reduced chemical fertilizer and maintained nutrient balance in soil. Moreover, applying chemical fertilizer and organic fertilizer gave value cost ratio which maximized benefit for economic return. The recommendations of fertilizer and soil for maize production on clayey soils were using the B80 variety with the application of recommended analytical rate on Chock Chai series and using NS3 variety with the application of recommended analytical rate on Wang Hai series. In addition, it was found that the recommended rate by farmer practice was used to facilitate fertilizer for B80 variety on Wang Saphung series. The recommendations of fertilizer and soil management for maize variety Magic 100 and DK919 production on loamy soils were using chemical fertilizer of recommended analytical rate together with incorporate of crop residue, or applied 500 kg/rai of chicken manure together with incorporation of crop residues, or applied 0.5x chemical fertilizer of recommended analytical rate with 500 kg/rai of chicken manure together with incorporate crop residues. These practices gave soil nutrient balance surplus. The results of Integrated agricultural inputs management of maize production can be recommended as follow; On alkaline soil, application of chemical fertilizer together with incorporate phosphate solubilizing microorganisms isolate ML1 RPS003F and RPS0081B for maize production on Takhli series, contained more available phosphate in the soil than the application of chicken manure and without chemical fertilizer application. Nevertheless, the effects of chemical fertilizer application together with incorporate phosphate solubilizing microorganisms, application of chicken manure and without chemical fertilizer application were not different on maize yield. There was no response of maize applied chemical fertilizer and phosphate solubilizing microorganisms on Lop Buri series. On Lam Narai series, application of recommended analytical rate of NK plus phosphate solubilizing microorganisms increased maize yield than the application of NK. Nevertheless, application of recommended analytical rate NPK reduced the efficacy of phosphate solubilizing microorganisms. Therefore, with or without application of phosphate solubilizing microorganisms were not different. The integrated of plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) for maize production on clayey soils; Chock Chai series and Wang Hai series found that PGPR had no effect on yield of NS3 variety. The recommendation of fertilizer for maize production on Chock Chai series and Wang Hai series were application of chemical fertilizer at 0.7x of recommended analytical rate. The integrated of inputs for maize production on high fertility Wang Saphung loamy soil found that application chemical fertilizer at 0.75x of recommended analytical rate or application chemical fertilizer at 0.7x of recommended analytical rate plus incorporated chicken manure or PGPR were effective methods and more effective than without fertilizer application. Fertilizer and cropping system management for maize production on Samo Thod clayey soil found that the soil organic matter in maize-lablab bean cropping system remained at a higher level than the maize-sorghum and the maize-mung bean cropping systems. A comparison between four methods of fertilizer management on soil properties showed that application of chicken manure caused the lowest depletion of soil organic matter and the highest accumulation of phosphorus and potassium. Whereas, application of chemical fertilizer caused higher depletion of soil organic matter than the application of chicken manure but less than the treatment without fertilizer application which soil organic matter, phosphorus and potassium highly declined. Analysis of economic return showed that the maize-mung bean cropping system resulted in higher economic return than the maize-sorghum and maize-lablab bean cropping systems. Among those three cropping systems, fertilizer application for maize at nutrients level of 10-5-5 kg N-P2O5-K2O/rai showed the highest economic return. The minimum tillage in maize based cropping system revealed that yield of NS3 variety grown on Chock Chai soil series under tillage and no tillage system were not different. No tillage system is not only save cost of labor and time but also preserve the soil and water. Study on maize production under integrated inputs was aimed to analyze and find out the appropriate technology for enhancing maize productivity in term of cost reduction and gain more return. The technology included seed, fertilizer application and optimum harvesting machine corresponding to farm size. The results found that cost and return of maize production varied depending on area and climate conditions. Cost of production comprised fertilizer, harvesting, land preparation, seed and general practices that accounted for 30, 29, 18, 10 and 7 percent respectively. Majority problem on maize production was misapplication of fertilizer. Therefore, farmers need recommendation on appropriate fertilizer application which suitable for mechanization. The farmer’s criteria used for selection maize variety were high yield, drought tolerance, small cob, no-lodging at harvest, good seed germination and high vigor. From this study, we found that some maize inbred lines differed in storability thus; to produce quality seed must be more careful during processing. Integrate chemical fertilizer with bio-fertilizer; PGPR-one can increase maize yield and decrease chemical fertilizer cost by 50%. Furthermore, the two row type harvester has been developed to reduce cost of labor which can be a prototype for commercial and introduce to farmer later on. Maize disease and insect pests are very important factors affecting yield. The objectives of these activities were to determine yield loss, identify maize germplasms for resistance to maize pests and find out appropriate control measures to minimize yield loss caused by maize dwarf mosaic disease (MDM), corn thrips, Asian corn borer and cotton bollworm. The results can be summarized as follows; Maize dwarf mosaic virus (MDMV) caused yield loss 20.5-38.6% on the single cross hybrid NS3 when infection takes place at V1-V9 stage or after emergence till one month after planting. There was no effect of MDM on yield when Infection takes place after V9 stage. Evaluation of inbred lines for resistance to MDMV indicated that four lines namely Nei452001 Nei452004 Nei541006 and Nei502003 can be used as source of resistance in breeding program. There were 22 promising hybrids that resistant and moderately resistant to MDM and also produced high yield in a range of 1,034-1,541 kilogram/rai under artificial inoculation. Thrips population was observed on maize and found that the infestation of thrips were higher in late rainy season than rainy season. The amount was lower than 20 thrips/plant and per ear. Therefore the infestation of thrips which were found in these studies did not affect the yield. Most of thrips which infested at seeding-vegetative stage were common blossom thrips (Frankliniella schultzei Trybom) and small number of bean thrips (Caliothrips phaseoli Hood, Caliothrips indicus bagnall). Hawaiian flower thrips (Thrips hawaiiensis Morgan) were found infested at reproductive stage by feeding on fresh silk. The evaluation of maize resistance to Asian corn borer in the whorl stage showed that the test hybrids were intermediate resistance and susceptible. Under flowering stage evaluation, the average damaged tunnel lengths were 0.80 cm/larvae. Field experiments were conducted in early and late rainy season to determine the level of damage caused by Asian corn borer. However late and early rainy season maize were found 0.85 and 0.63 damaged hole/plant, respectively, which were not severe to crop loss. Chemical control was also conducted to test the effectiveness of some insecticides for controlling Asian corn borer and cotton bollworm. The results showed that the effective insecticides for controlling Asian corn borer by foliar spray were flubendiamide 20%WG at the rate of 5 g/20l of water, chlorantraniliprole 5.17%SC at the rate of 20 ml/20l of water, indoxacarb 15%EC at the rate of 20 ml/20l of water, fipronil 5%SC at the rate of 20 ml/20l of water and thiamethoxam/lambdacyhalothrin 14.1+10.6%ZC at the rate of 15 ml/20l of water. The effective insecticides for controlling cotton bollworm by foliar spray were indoxacarb 15%EC at the of 20 ml/20l of water, emamectin benzoate 1.92 %EC at the of 20 ml/20l of water, lufenuron 5%EC at the of 20 ml/20l of water, thiamethoxam/lambdacyhalothrin 14.1/10.6%ZC at the rate of 15 ml/20l of water, and fipronil 5%SC at the rate of 20 ml/20l of water.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมวิชาการเกษตร
คำสำคัญ: เครื่องปลิดฝักข้าวโพด
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

กรมวิชาการเกษตร. "โครงการวิจัยเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสมในสภาพแห้งแล้งAppropriate Maize Production Technology Research under Drought Environments". กรมวิชาการเกษตร. 2558

กรมวิชาการเกษตร. "โครงการวิจัยเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสมในสภาพแห้งแล้งAppropriate Maize Production Technology Research under Drought Environments". กรมวิชาการเกษตร. 2558. Print.



TARR Wordcloud:
โครงการวิจัยเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่เหมาะสมในสภาพแห้งแล้ง
กรมวิชาการเกษตร
กรมวิชาการเกษตร
30 กันยายน 2558
ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการยอมรับเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกรตามโครงการส่งเสริมการผลิตข้าวโพดชุมชนจังหวัดพะเยา ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการยอมรับเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกรตามโครงการส่งเสริมการผลิตข้าวโพดชุมชนจังหวัดพะเยา ปกป้องสายตาด้วยข้าวโพด การถ่ายทอดเทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์เพื่อให้ได้ผลผลิตและคุณภาพlสูงในเขตอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา การปรับปรุงพันธุ์ข้าวโพดเพื่อเพิ่มคุณภาพโปรตีน เทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกรอำเภอนาวัง จังหวัดหนองบัวลำภู สภาพการใช้เทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์หลังนาของเกษตรกรจังหวัดพิษณุโลก สภาพการผลิตและการตลาดข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา เทคโนโลยีการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ปี 2543 ของเกษตรกรจังหวัดนครราชสีมา การใช้เทคโนโลยีในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ของเกษตรกร จังหวัดขอนแก่น ปี 2539
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair