สืบค้นงานวิจัย
การใช้วัสดุอินทรีย์ในท้องถิ่นปรับปรุงดินเค็มเพื่อเพิ่มผลผลิตข้าว
วิเชียร ฝอยพิกุล - มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์
ชื่อเรื่อง: การใช้วัสดุอินทรีย์ในท้องถิ่นปรับปรุงดินเค็มเพื่อเพิ่มผลผลิตข้าว
ชื่อเรื่อง (EN): The improvement of saline soils by local organic matters for increasing rice yields
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: วิเชียร ฝอยพิกุล
บทคัดย่อ: ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีพื้นที่ดินเค็มประมาณ 17 แห่ง ล้านไร่ และพื้นที่มีศักย์ที่จะกลายเป็นดินเค็มอีกประมาณ 20 ล้านไร่ ซึ่งเป็นปัญหาต่อการประกอบอาชีพของเกษตรกรเป็นอย่างยิ่ง เพราะพื้นทีเหล่านี้อยู่ในพื้นที่ลุ่มต่ำ และใช้ปลูกข้าวเป็นหลัก ทำให้ผลผลิตข้างตกต่ำ แม้ว่าจะใช้ข้าวพันธุ์ทนเค็ม เช่น ข้าวขาวพันธุ์หอมดอกมะลิ 105 หรือเหนียวสันปาตองพันธุ์ทนเค็ม ซึ่งจากข้อมูลเบื้องต้น พบว่า วิธีการหนึ่งที่สามารถจะช่วยปรับปรุงดินเค็มเพื่อเพิ่มผลผลิตข้าวอย่างได้ผล คือ การวัสดุอินทรีย์ประเภทต่าง ๆ ใส่ลงไปในช่วงการเตรียมดินเพาะปลูกข้าว กรทดลองในครั้งนี้จึงเป็นการทดลองผลในสภาพพื้นที่ดินเค็มจริงภาคสนาม เพื่อกำหนดชนิดอัตราของวัสดุอินทรีย์ชนิดต่าง ๆ ที่สามารถจัดหาได้ในท้องถิ่นมาดำเนินการ จากการทดลองโดยใช้พื้นที่ดินเค็ม เขตอำเภอราษีไศล (ต.ไผ่ และ ต.เมืองแคน) เพาะปลูกข้าวหอมพันธุ์ขาวมะลิ 105 และข้าวเหนียวสันป่าตอง ในช่วงเพาะปลูกข้าวนา ปี 2537 จำนวนทั้งสิ้น 5 บริเวณ (ซ้ำ) ในแผนการทดลองแบบ RCBD กำหนดวัสดุอินทรีย์ เป็น 8 ตำรับการทดลอง คือ ตำรับที่ 1 ใส่ปุ๋ยหมัก อัตรา 2 ตันต่อไร่ ตำรับที่ 2 ใส่ปุ๋ยคอก อัตรา 2 ตันต่อไร่ ตำรับที่ 3 ใช่แกลบสด อัตรา 2 ตันต่อไร่ ตำรับที่ 4 ใช้ปุ๋ยพืชสด ตำรับที่ 5 ใช้ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยคอก แกลบ และพืชสด รวม 2 ตันต่อไร่ ตำรับที่ 6 ปลูกข้าวขาวดอกมะลิ 105 ปลูกปกติ ไม่มีการใช้วัสดุอินทรีย์ ตำรับที่ 7 ปลูกข้าวเหนียวสันป่าตองพันธุ์ทนเค็ม ตำรับที่ 8 ปลูกข้าวเหนียวพันธุ์พื้นเมือง ไม่มีการใส่วัสดุอินทรีย์ ผลการทดลอง พบว่า การเจริญเติบโต (ความสูง) ของข้าว ไม่แตกต่างกันมาก ข้าวหอมพันธุ์ขาวดอกมะลิ 105 สูงกว่า ข้าวเหนียวสันป่าตอง แปลงที่ใช้ปุ๋ยคอกและปุ๋ยอินทรีย์ผสม เจริญเติบโตที่สุด ด้านน้ำหนักของฟางไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ โดยมีค่าเฉลี่ยอยู่ในช่วง 1100-1250 กก. ต่อไร่ แปลงที่เจริญเติบโตดี มีฟางมากกว่า ส่วนเมล็ดกลีบในแปลงทดลอง ไม่มีความแตกต่าง แต่ขึ้นอยู่กับความแตกต่างของพื้นที่แปลงดินเค็มมากกว่าสาเหตุอื่น ในด้านผลผลิตข้าว พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างยิ่งทางสถิติ โดยมีตำรับที่ดีที่สุด คือ ปุ๋ยคอก รองลงมา ปุ๋ยหมัก ได้ผลผลิตข้าวเปลือก 620 และ 580 กก. ต่อไร่ ตามลำดับ ถัดไปคือตำรับที่ใส่ปุ๋ยพืชสด ปุ๋ยอินทรีย์ผสม และ แกลบ ซึ่งต่ำสุดในจำนวนตำรับที่ใส่ปุ๋ยอินทรีย์ทั้งหมด แปลงทั้งหมดนี้ยังให้ผลผลิตข้าวสูงกว่าแปลงที่ไม่มีการใช้อินทรีย์วัตถุค่อนข้างมาก ข้าวหอมพันธ์ขาวอดกมะลิ 105 ให้ผลผลิตดีกว่าข้าวเหนียวพันธุ์สันป่าตอง และแปลงทดลองทั้งหมดที่นำนี้ได้ผลผลิตสูงกว่าแปลงข้างเคียงของเกษตรกรมาก ซึ่งอาจจะเป็นผลมาจากการดูแลเอาใจใส่และการเขตกรรม ดังนั้นข้อเสนอแนะสำหรับการใช้วัสดุอินทรีย์ในท้องถิ่นปรับปรุงดินเค็มก็คือควรใส่อินทรีย์วัถตุทุกประเภทเท่าที่สามารถจัดหามาได้ โดยไม่เป็นภาระการเพิ่มต้นทุนมากนักจะทำให้ผลผลิตข้าวเพิ่มขึ้นแตกต่างกันอย่างชัดเจน ปุ๋ยอินทรีย์ที่ดีที่สุด คือ ปุ๋ยคอก รองลงมาคือ ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยพืชสด แกลบ ตามลำดับ โดยใช้ร่วมกับการคัดเลือกข้าวพันธุ์ทนเค็ม เช่น ข้าวขาวพันธ์มะลิ 105 เป็นวิธีการหนึ่งที่เหมาะสมในการเพิ่มผลผลิต และรายได่แก่เกษตรกรในพื้นที่ดินเค็มภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://library.srru.ac.th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์
คำสำคัญ: ปุ๋ยอินทรีย์
คำสำคัญ (EN): 631.86
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์
รายละเอียด: ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีพื้นที่ดินเค็มประมาณ 17 แห่ง ล้านไร่ และพื้นที่มีศักย์ที่จะกลายเป็นดินเค็มอีกประมาณ 20 ล้านไร่ ซึ่งเป็นปัญหาต่อการประกอบอาชีพของเกษตรกรเป็นอย่างยิ่ง เพราะพื้นทีเหล่านี้อยู่ในพื้นที่ลุ่มต่ำ และใช้ปลูกข้าวเป็นหลัก ทำให้ผลผลิตข้างตกต่ำ แม้ว่าจะใช้ข้าวพันธุ์ทนเค็ม เช่น ข้าวขาวพันธุ์หอมดอกมะลิ 105 หรือเหนียวสันปาตองพันธุ์ทนเค็ม ซึ่งจากข้อมูลเบื้องต้น พบว่า วิธีการหนึ่งที่สามารถจะช่วยปรับปรุงดินเค็มเพื่อเพิ่มผลผลิตข้าวอย่างได้ผล คือ การวัสดุอินทรีย์ประเภทต่าง ๆ ใส่ลงไปในช่วงการเตรียมดินเพาะปลูกข้าว กรทดลองในครั้งนี้จึงเป็นการทดลองผลในสภาพพื้นที่ดินเค็มจริงภาคสนาม เพื่อกำหนดชนิดอัตราของวัสดุอินทรีย์ชนิดต่าง ๆ ที่สามารถจัดหาได้ในท้องถิ่นมาดำเนินการ จากการทดลองโดยใช้พื้นที่ดินเค็ม เขตอำเภอราษีไศล (ต.ไผ่ และ ต.เมืองแคน) เพาะปลูกข้าวหอมพันธุ์ขาวมะลิ 105 และข้าวเหนียวสันป่าตอง ในช่วงเพาะปลูกข้าวนา ปี 2537 จำนวนทั้งสิ้น 5 บริเวณ (ซ้ำ) ในแผนการทดลองแบบ RCBD กำหนดวัสดุอินทรีย์ เป็น 8 ตำรับการทดลอง คือ ตำรับที่ 1 ใส่ปุ๋ยหมัก อัตรา 2 ตันต่อไร่ ตำรับที่ 2 ใส่ปุ๋ยคอก อัตรา 2 ตันต่อไร่ ตำรับที่ 3 ใช่แกลบสด อัตรา 2 ตันต่อไร่ ตำรับที่ 4 ใช้ปุ๋ยพืชสด ตำรับที่ 5 ใช้ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยคอก แกลบ และพืชสด รวม 2 ตันต่อไร่ ตำรับที่ 6 ปลูกข้าวขาวดอกมะลิ 105 ปลูกปกติ ไม่มีการใช้วัสดุอินทรีย์ ตำรับที่ 7 ปลูกข้าวเหนียวสันป่าตองพันธุ์ทนเค็ม ตำรับที่ 8 ปลูกข้าวเหนียวพันธุ์พื้นเมือง ไม่มีการใส่วัสดุอินทรีย์ ผลการทดลอง พบว่า การเจริญเติบโต (ความสูง) ของข้าว ไม่แตกต่างกันมาก ข้าวหอมพันธุ์ขาวดอกมะลิ 105 สูงกว่า ข้าวเหนียวสันป่าตอง แปลงที่ใช้ปุ๋ยคอกและปุ๋ยอินทรีย์ผสม เจริญเติบโตที่สุด ด้านน้ำหนักของฟางไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ โดยมีค่าเฉลี่ยอยู่ในช่วง 1100-1250 กก. ต่อไร่ แปลงที่เจริญเติบโตดี มีฟางมากกว่า ส่วนเมล็ดกลีบในแปลงทดลอง ไม่มีความแตกต่าง แต่ขึ้นอยู่กับความแตกต่างของพื้นที่แปลงดินเค็มมากกว่าสาเหตุอื่น ในด้านผลผลิตข้าว พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างยิ่งทางสถิติ โดยมีตำรับที่ดีที่สุด คือ ปุ๋ยคอก รองลงมา ปุ๋ยหมัก ได้ผลผลิตข้าวเปลือก 620 และ 580 กก. ต่อไร่ ตามลำดับ ถัดไปคือตำรับที่ใส่ปุ๋ยพืชสด ปุ๋ยอินทรีย์ผสม และ แกลบ ซึ่งต่ำสุดในจำนวนตำรับที่ใส่ปุ๋ยอินทรีย์ทั้งหมด แปลงทั้งหมดนี้ยังให้ผลผลิตข้าวสูงกว่าแปลงที่ไม่มีการใช้อินทรีย์วัตถุค่อนข้างมาก ข้าวหอมพันธ์ขาวอดกมะลิ 105 ให้ผลผลิตดีกว่าข้าวเหนียวพันธุ์สันป่าตอง และแปลงทดลองทั้งหมดที่นำนี้ได้ผลผลิตสูงกว่าแปลงข้างเคียงของเกษตรกรมาก ซึ่งอาจจะเป็นผลมาจากการดูแลเอาใจใส่และการเขตกรรม ดังนั้นข้อเสนอแนะสำหรับการใช้วัสดุอินทรีย์ในท้องถิ่นปรับปรุงดินเค็มก็คือควรใส่อินทรีย์วัถตุทุกประเภทเท่าที่สามารถจัดหามาได้ โดยไม่เป็นภาระการเพิ่มต้นทุนมากนักจะทำให้ผลผลิตข้าวเพิ่มขึ้นแตกต่างกันอย่างชัดเจน ปุ๋ยอินทรีย์ที่ดีที่สุด คือ ปุ๋ยคอก รองลงมาคือ ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยพืชสด แกลบ ตามลำดับ โดยใช้ร่วมกับการคัดเลือกข้าวพันธุ์ทนเค็ม เช่น ข้าวขาวพันธ์มะลิ 105 เป็นวิธีการหนึ่งที่เหมาะสมในการเพิ่มผลผลิต และรายได่แก่เกษตรกรในพื้นที่ดินเค็มภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

วิเชียร ฝอยพิกุล. "การใช้วัสดุอินทรีย์ในท้องถิ่นปรับปรุงดินเค็มเพื่อเพิ่มผลผลิตข้าวThe improvement of saline soils by local organic matters for increasing rice yields". มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์. 2538

วิเชียร ฝอยพิกุล. "การใช้วัสดุอินทรีย์ในท้องถิ่นปรับปรุงดินเค็มเพื่อเพิ่มผลผลิตข้าวThe improvement of saline soils by local organic matters for increasing rice yields". มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์. 2538. Print.



TARR Wordcloud:
การใช้วัสดุอินทรีย์ในท้องถิ่นปรับปรุงดินเค็มเพื่อเพิ่มผลผลิตข้าว
วิเชียร ฝอยพิกุล
มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์
2538
ผลการคลุกฟางข้าวติดต่อกันที่มีต่อดินและผลผลิตข้าว ศึกษาการเพิ่มอินทรีย์วัตถุในดินชุดโคราช ผลกระทบของระยะปักดำแคบที่มีต่อการเจริญเติบโตและผลผลิตของข้าวในสภาพปลูกล่าช้า งานวิจัยเรื่อง ข้าวหอมมะลิเสริมสมุนพรไทยพื้นบ้านภายในท้องถิ่น ความสามารถในการให้ผลผลิตของพืชลูกผสมเปรียบเทียบพันธุ์พ่อแม่ : ลูกผสม F1 และ BC1 ผลการใช้แหนแดงแทนปุ๋ยไนโตรเจนต่อผลผลิตของข้าว การตอบสนองของข้าวสาลีต่อปุ๋ยฟอสเฟตสองชนิด 5 ระดับในดินชุดโคราช ศึกษาองค์ประกอบทางเคมีของอินทรีย์วัสดุเหลือใช้จากกระบวนการผลิตทางการเกษตร และอุตสาหกรรมในจังหวัดยะลา ปัตตานี และนราธิวาส รายงานการวิจัย เรื่อง การประยุกต์ใช้จุลินทรีย์ท้องถิ่นที่ตรึงอยู่บนวัสดุชนิดต่างๆ ในการปรับปรุงคุณภาพดินนาข้าวที่เกิดอุทกภัย กรณีศึกษา :อ.บางบาล จ.พระนครศรีอยุธยา ผลการคลุมดินด้วยกระถินยักษ์บนพื้นที่ปลูกพืชไร่
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair