สืบค้นงานวิจัย
การจัดการวัชพืชเพื่อปลูกข้าวล้มตอซังของเกษตรกรทำนาในเขตชลประทานภาคกลาง
สมพงษ์ แก้วจันทึก - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: การจัดการวัชพืชเพื่อปลูกข้าวล้มตอซังของเกษตรกรทำนาในเขตชลประทานภาคกลาง
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สมพงษ์ แก้วจันทึก
บทคัดย่อ: การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ข้อมูลพื้นฐานทั่วไปของเกษตรกรที่ปลูกข้าวแบบล้มตอซัง 2) การจัดการวัชพืชและความคิดเห็นของเกษตรกรต่อการจัดการวัชพืช เพื่อการปลูกข้าวแบบล้มตอซัง 3) ปัญหาและความต้องการของเกษตรกรที่ปลูกข้าวแบบล้มตอซัง ทำการคัดเลือกกลุ่มประชากรตัวอย่างให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์ที่ต้องการ คือ จะต้องเป็นเกษตรกรทำนาที่มีประสบการณ์ในการปลูกข้าวแบบล้มตอซัง กล่าวคือ ในจังหวัดปทุมธานีได้แก่เกษตรกรตำบล ระแหง และตำบลบางหลวง อำเภอลาดหลุมแก้ว ซึ่งเป็นแหล่งต้นกำเนิดของภูมิปัญญาท้องถิ่น ส่วนจังหวัดนครปฐม ได้แก่เกษตรกรตำบลไทรงาม และตำบลนิลเพชร อำเภอบางเลน ซึ่งเป็นพื้นที่ที่อยู่ติดกับแหล่งภูมิปัญญาดังกล่าว สำหรับจังหวัดสิงห์บุรี ได้แก่เกษตรกร ตำบลบ้านจ่า ตำบลสระแจง อำเภอบางระจัน ซึ่งเป็นแหล่งที่มีการขยายผลการปลูกข้าวแบบล้มตอซัง ในแหล่งดังกล่าวมีประชากรปลูกข้าวล้มตอซังทั้งสิ้น 580 ราย จึงใช้จำนวนประชากรร้อยละ 25 รวมเป็นตัวแทนประชากร 145 ราย จากนั้นจึงทำการสุ่มคัดเลือกตัวแทนกลุ่มประชากรแบบง่าย (SIMPLE RANDOM SAMPLING) ปรากฏว่า ได้กลุ่มตัวแทนจากจังหวัดปทุมธานี 118 ราย จากจังหวัดนครปฐม 15 ราย และจากจังหวัดสิงห์บุรี 12 ราย จังหวัด เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา เป็นแบบสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้าง และประมวลผลข้อมูลด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติสำหรับงานวิจัยทางสังคม (STATISTICAL PACKAGE FOR SOCIAL SCIENCES) หาค่าความถี่ ร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษา พบว่าเกษตรกรที่ทำการศึกษาเป็นเพศชาย ร้อยละ 55.9 และเป็นเพศหญิง ร้อยละ 44.1 มีอายุเฉลี่ย 47.6 ปี ระดับการศึกษา พบว่า เกษตรกรส่วนใหญ่ ร้อยละ 73.1 จบการศึกษาระดับประถมศึกษาปีที่ 4 เกษตรกร มีแรงงานในครัวเรือนเฉลี่ย 2.1 คน ส่วนใหญ่ ร้อยละ 86.2 มีการจ้างเพิ่มเติม โดยเรื่องที่จ้างส่วนใหญ่ คือ การเก็บเกี่ยว การหว่านข้าว การพ่นสารเคมี และการล้มตอซัง เกษตรกร มีพื้นที่ถือครองเฉลี่ย 37.1 ไร่ ร้อยละ 71 มีประสบการณ์ในการทำนาหว่านน้ำตม 16 ปีขึ้นไป ร้อยละ 54.5 มีประสบการณ์ในการทำนาล้มตอซังมาแล้ว 1-2 ครั้ง สำหรับผลผลิตและรายได้ของเกษตรกรที่ทำนาหว่านน้ำตมพบว่าได้ผลผลิตเฉลี่ย 32,963 กิโลกรัม (8,88.5 กิโลกรัมต่อไร่) มีรายได้เฉลี่ยจากการทำนาหว่านน้ำตม 138,488.62 บาท (3,732.85 บาท ต่อไร่) ในขณะที่เกษตรกรที่ทำนาแบบล้มตอซังได้ผลผลิตเฉลี่ย 28,457.7 กิโลกรัม (767.1 กิโลกรัม ต่อไร่) และมีรายได้เฉลี่ยจากนาล้มตอซัง 115867.72 บาท (3,123.11 บาท ต่อไร่) โดยคิดจากพื้นที่ถือครองเฉลี่ย 37.1 ไร่ในการศึกษาครั้งนี้ เกษตรกร ร้อยละ 56.6 ปลูกข้าวพันธุ์สุพรรณบุรี 1 ในนาหว่านน้ำตมเพื่อนำเป็นข้าวล้มตอซัง โดยที่เกษตรกร ร้อยละ 63.4 ทราบแหล่งข้อมูลการปลูกข้าวล้มตอซังจากญาติและเพื่อนบ้าน สำหรับวิธีการปฏิบัติในการควบคุมวัชพืชในการปลูกข้าวนาหว่านน้ำตมเพื่อล้มตอซังนั้นเกษตรกร ร้อยละ 77.2 ใช้วิธีการเผาตอซังและวัชพืชก่อนเตรียมดินในนาหว่านน้ำตม ร้อยละ 92.4 มีการคัดเมล็ด ร้อยละ 58.6 ใช้อัตราเมล็ดพันธุ์ ต่อไร่ อยู่ระหว่าง 21.30 กิโลกรัม ต่อไร่ พบวัชพืชใบแคบในแปลงนาเกษตรกร ร้อยละ 100 พบใบกว้าง ร้อยละ 80.7 ส่วนพวกกกสาหร่าย และเฟิน พบในแปลงนาเกษตรกร ร้อยละ 71.0 6.2 และ 2.8 ตามลำดับ เกษตรกรร้อยละ 100 ใช้สารเคมีควบคุมวัชพืชดังกล่าว โดยแบ่งเป็นพวกที่ใช้สารประเภททั้งก่อนและหลังวัชพืชงอก ร้อยละ 50.7 ประเภทสารที่ใช้ก่อนวัชพืชงอก ร้อยละ 40.8 และประเภทสารที่ใช้หลังวัชพืชงอก ร้อยละ 8.5 เกษตรกร ร้อยละ 64.8 พิจารณาชนิดวัชพืชเป็นเหตุผลในการเลือกใช้สารเคมี ในส่วนของนาส้มตอซัง เกษตรกร ร้อยละ 89.7 ใช้ปริมาณฟางทั้งหมดที่เกี่ยวจากแปลงนาเดิม เพื่อใช้ในการคลุมผืนนา ควบคุมวัชพืชและรักษาความชื้นให้กับข้าวล้มตอซัง และ ร้อยละ 64.9 ใช้อุปกรณ์ติดท้ายรถเกี่ยวและรถแทรกเตอร์ ในการเกลี่ยฟาง และมีเกษตรกรเพียง ร้อยละ 10 เท่านั้น ที่มีการควบคุมวัชพืชในนาข้าวแบบล้มตอซัง สำหรับความคิดเห็นของเกษตรกรต่อวิธีการปฏิบัติในการควบคุมวัชพืชนั้น พบว่าเกษตรกรส่วนใหญ่ มีวิธีปฏิบัติในการควบคุมวัชพืชในการทำนาแบบล้มตอซัง อยู่ในระดับเหมาะสมมาก ใน 11 ประเด็น เหมาะสมปานกลาง 3 ประเด็น มีเพียง 1 ประเด็นที่มีความเหมาะสมน้อย ในเรื่องบทบาทของเกษตรกรต่อการดำเนินกิจกรรมควบคุมวัชพืช ส่วนใหญ่มีบทบาทอยู่ในระดับที่เหมาะสมปานกลาง ในส่วนปัญหาและความต้องการของเกษตรกรนั้น เกษตรกรต้องการให้มีการประกันราคาข้าว และมีการดูแลเรื่องประสิทธิภาพและราคาของสารกำจัดวัชพืช รวมไปถึงพันธุ์ข้าวที่เหมาะสมในการปลูกข้าวแบบล้มตอซัง
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: https://dric.nrct.go.th/Search/SearchDetail/152061
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: ทำนาในเขตชลประทานภาคกลาง
หมวดหมู่:
  1. TARR::พืช::พืชอาหาร::ข้าวเจ้า
  2. 7
หมวดหมู่ AGRIS:
  1. H การอารักพืช (Protection of plants and stored products)::H60 วัชพืช และการควบคุมวัชพืช (Weeds)
  2. 53
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สมพงษ์ แก้วจันทึก. "การจัดการวัชพืชเพื่อปลูกข้าวล้มตอซังของเกษตรกรทำนาในเขตชลประทานภาคกลาง". กรมส่งเสริมการเกษตร. 2545

สมพงษ์ แก้วจันทึก. "การจัดการวัชพืชเพื่อปลูกข้าวล้มตอซังของเกษตรกรทำนาในเขตชลประทานภาคกลาง". กรมส่งเสริมการเกษตร. 2545. Print.



TARR Wordcloud:
การจัดการวัชพืชเพื่อปลูกข้าวล้มตอซังของเกษตรกรทำนาในเขตชลประทานภาคกลาง
สมพงษ์ แก้วจันทึก
กรมส่งเสริมการเกษตร
2545
ข้าวให้พลังงานผสานคุณค่าอาหาร การใช้เมล็ดพันธุ์ข้าวของเกษตรกรภาคกลาง เทคโนโลยีและต้นทุนการผลิตข้าวแบบล้มตอซังของเกษตรกรจังหวัดปทุมธานี การใช้ไถจอบหมุนรับจ้างเตรียมดินนาข้าวชลประทานในเขตภาคกลางและเขตภาคเหนือตอนล่าง ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจทำการเกษตรแบบผสมผสานของเกษตรกรในเขตชลประทาน จังหวัดมหาสารคาม ปัจจัยที่สนับสนุนและที่เป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติงานในหน้าที่ของผู้นำกลุ่มเกษตรกรทำนาในจังหวัดภาคกลางของประเทศไทย สถานการณ์โดยทั่วไปของกลุ่มเกษตรกรในภาคกลาง การใช้เทคโนโลยีเมล็ดพันธุ์ของเกษตรกรผู้จัดทำแปลงขยายพันธุ์ถั่วเขียวใน 4 จังหวัดภาคกลาง ลักษณะของเทคโนโลยีการผลิตข้าวที่เกษตรกรรับรู้ในเขตโครงการพัฒนาการเกษตรอาศัยน้ำฝนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ วิธีการจัดการข้าววัชพืชแบบผสมผสานโดยเกษตรกรมีส่วนร่วม
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair