สืบค้นงานวิจัย
ผลของรังสีแกมมาต่อการเปลี่ยนแปลงการสุกและการต้านอนุมูลอิสระของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้เบอร์ 4
จารุวัฒน์ บุญรอด - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
ชื่อเรื่อง: ผลของรังสีแกมมาต่อการเปลี่ยนแปลงการสุกและการต้านอนุมูลอิสระของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้เบอร์ 4
ชื่อเรื่อง (EN): Effect of Gamma Irradiation on Ripening and Antioxidant Activity of Nam Dok Mai No. 4 Mango Fruit
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: จารุวัฒน์ บุญรอด
บทคัดย่อ: การฉายรังสีแกมมาทำให้ผลมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้เบอร์ 4 มีการสุกไม่สม่ำเสมอ ดังนั้นงานวิจัยนี้มี วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของรังสีแกมมาต่อการสุกและการต้านอนุมูลอิสระของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้ เบอร์ 4 โดยนำมะม่วงมาทำความสะอาดด้วยสารละลายโซเดียมไฮโปรคลอไรท์ ความเข้มข้น 200 พีพี เอ็ม ก่อนทำการจุ่มสารกำจัดเชื้อราอะซ็อกซีสโตรบิน ความเข้มข้น 150 พีพีเอ็ม ร่วมกับโปรคลอราซ ความเข้มข้น 1,000 พีพีเอ็ม และผึ่งให้แห้ง สวมตาข่ายโฟม แล้วบรรจุลงกล่องกระดาษลูกฟูกติดตา ข่าย จากนั้นนำไปฉายรังสีแกมมาปริมาณ 400 และ 700 เกรย์ (ซึ่งปริมาณรังสีที่มะม่วงได้รับมีค่าเฉลี่ย เท่ากับ 495 และ 678 เกรย์ ตามลำดับ) เปรียบเทียบกับมะม่วงที่ไม่ฉายรังสี (ชุดควบคุม) และเก็บ รักษาที่อุณหภูมิ 13 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 21 วัน โดยในวันที่ 7 และ 21 ย้ายมะม่วงออกมาวางที่ อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส นาน 3 วัน (จำลองการวางจำหน่าย) พบว่า การฉายรังสีแกมมาปริมาณ 700 เกรย์ มีผลเร่งอัตราการหายใจและกิจกรรมของเอนไซม์ Polygalacturonase (PG) และ Pectin methylesterase (PME) ที่เกี่ยวข้องกับการอ่อนนิ่มของมะม่วงในวันแรกของการเก็บรักษา จึงมีผลทำ ให้มะม่วงที่ฉายรังสีแกมมามีค่าความแน่นเนื้อต่ำกว่ามะม่วงที่ไม่ได้ฉายรังสี ในทางกลับกัน พบว่า เมื่อเก็บรักษามะม่วงนานมากกว่า 7 วันขึ้นไป หรือหลังจากย้ายมะม่วงมาวางที่ 25 องศาเซลเซียส นาน 3 วัน (7+3 วัน) พบว่า การฉายรังสีแกมมาชะลอการลดลงของความแน่นเนื้อ กิจกรรมเอนไซม์ PG และ PME นอกจากนี้การฉายรังสีแกมมามีผลยับยั้งกิจกรรมเอนไซม์ Chlorophyllase และ Mg- dechelatase จึงทำให้สีเปลือกของผลมะม่วงที่ฉายรังสียังคงมีสีเขียวมากกว่ามะม่วงที่ไม่ได้ฉายรังสี สำหรับผลของรังสีแกมมาต่อการต้านอนุมูลอิสระในมะม่วง พบว่า การฉายรังสีแกมมาปริมาณ 700 เกรย์ กระตุ้นกิจกรรมเอนไซม์ Superoxide dismutase (SOD), Catalase (CAT) และ Glutathione reductase (GR) ของมะม่วงให้เพิ่มสูงทันทีหลังจากฉายรังสี ในขณะที่การฉายรังสีแกมมาปริมาณ 400 และ 700 เกรย์ ทำให้มะม่วงมีการสะสมการประกอบฟีนอลิกและมีกิจกรรมของ Peroxidase (POD) เพิ่มสูงขึ้นใน 7 วันแรกของการเก็บรักษาเท่านั้น และเมื่อย้ายมะม่วงมาวางไว้ที่ 25 องศาเซลเซียส พบว่า มะม่วงในทุกทรีตเมนท์มีกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ (SOD, CAT, POD, GR) ไม่แตกต่างกันทางสถิติ จาก การวิเคราะห์ความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระด้วยวิธี DPPH (2,2-Diphenyl-1-picrylhydrazy) พบว่า การฉายรังสีแกมมาปริมาณ 700 เกรย์ สามารถชักนำให้ความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระ ในผลมะม่วงเพิ่มขึ้น ผลการทดลองนี้แสดงให้เห็นว่า การฉายรังสีแกมมาเป็นเทคในโลยีสะอาดที่ สามารถรักษาคุณภาพของมะม่วงได้ โดยช่วยชะลอการสุก การพัฒนาสีเปลือก และชักนำกิจกรรมการ ต้านอนุมูลอิสระในมะม่วงได้
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
คำสำคัญ: มะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
รายละเอียด: การฉายรังสีแกมมาทำให้ผลมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้เบอร์ 4 มีการสุกไม่สม่ำเสมอ ดังนั้นงานวิจัยนี้มี วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของรังสีแกมมาต่อการสุกและการต้านอนุมูลอิสระของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้ เบอร์ 4 โดยนำมะม่วงมาทำความสะอาดด้วยสารละลายโซเดียมไฮโปรคลอไรท์ ความเข้มข้น 200 พีพี เอ็ม ก่อนทำการจุ่มสารกำจัดเชื้อราอะซ็อกซีสโตรบิน ความเข้มข้น 150 พีพีเอ็ม ร่วมกับโปรคลอราซ ความเข้มข้น 1,000 พีพีเอ็ม และผึ่งให้แห้ง สวมตาข่ายโฟม แล้วบรรจุลงกล่องกระดาษลูกฟูกติดตา ข่าย จากนั้นนำไปฉายรังสีแกมมาปริมาณ 400 และ 700 เกรย์ (ซึ่งปริมาณรังสีที่มะม่วงได้รับมีค่าเฉลี่ย เท่ากับ 495 และ 678 เกรย์ ตามลำดับ) เปรียบเทียบกับมะม่วงที่ไม่ฉายรังสี (ชุดควบคุม) และเก็บ รักษาที่อุณหภูมิ 13 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 21 วัน โดยในวันที่ 7 และ 21 ย้ายมะม่วงออกมาวางที่ อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส นาน 3 วัน (จำลองการวางจำหน่าย) พบว่า การฉายรังสีแกมมาปริมาณ 700 เกรย์ มีผลเร่งอัตราการหายใจและกิจกรรมของเอนไซม์ Polygalacturonase (PG) และ Pectin methylesterase (PME) ที่เกี่ยวข้องกับการอ่อนนิ่มของมะม่วงในวันแรกของการเก็บรักษา จึงมีผลทำ ให้มะม่วงที่ฉายรังสีแกมมามีค่าความแน่นเนื้อต่ำกว่ามะม่วงที่ไม่ได้ฉายรังสี ในทางกลับกัน พบว่า เมื่อเก็บรักษามะม่วงนานมากกว่า 7 วันขึ้นไป หรือหลังจากย้ายมะม่วงมาวางที่ 25 องศาเซลเซียส นาน 3 วัน (7+3 วัน) พบว่า การฉายรังสีแกมมาชะลอการลดลงของความแน่นเนื้อ กิจกรรมเอนไซม์ PG และ PME นอกจากนี้การฉายรังสีแกมมามีผลยับยั้งกิจกรรมเอนไซม์ Chlorophyllase และ Mg- dechelatase จึงทำให้สีเปลือกของผลมะม่วงที่ฉายรังสียังคงมีสีเขียวมากกว่ามะม่วงที่ไม่ได้ฉายรังสี สำหรับผลของรังสีแกมมาต่อการต้านอนุมูลอิสระในมะม่วง พบว่า การฉายรังสีแกมมาปริมาณ 700 เกรย์ กระตุ้นกิจกรรมเอนไซม์ Superoxide dismutase (SOD), Catalase (CAT) และ Glutathione reductase (GR) ของมะม่วงให้เพิ่มสูงทันทีหลังจากฉายรังสี ในขณะที่การฉายรังสีแกมมาปริมาณ 400 และ 700 เกรย์ ทำให้มะม่วงมีการสะสมการประกอบฟีนอลิกและมีกิจกรรมของ Peroxidase (POD) เพิ่มสูงขึ้นใน 7 วันแรกของการเก็บรักษาเท่านั้น และเมื่อย้ายมะม่วงมาวางไว้ที่ 25 องศาเซลเซียส พบว่า มะม่วงในทุกทรีตเมนท์มีกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ (SOD, CAT, POD, GR) ไม่แตกต่างกันทางสถิติ จาก การวิเคราะห์ความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระด้วยวิธี DPPH (2,2-Diphenyl-1-picrylhydrazy) พบว่า การฉายรังสีแกมมาปริมาณ 700 เกรย์ สามารถชักนำให้ความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระ ในผลมะม่วงเพิ่มขึ้น ผลการทดลองนี้แสดงให้เห็นว่า การฉายรังสีแกมมาเป็นเทคในโลยีสะอาดที่ สามารถรักษาคุณภาพของมะม่วงได้ โดยช่วยชะลอการสุก การพัฒนาสีเปลือก และชักนำกิจกรรมการ ต้านอนุมูลอิสระในมะม่วงได้
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

จารุวัฒน์ บุญรอด. "ผลของรังสีแกมมาต่อการเปลี่ยนแปลงการสุกและการต้านอนุมูลอิสระของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้เบอร์ 4Effect of Gamma Irradiation on Ripening and Antioxidant Activity of Nam Dok Mai No. 4 Mango Fruit". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2554

จารุวัฒน์ บุญรอด. "ผลของรังสีแกมมาต่อการเปลี่ยนแปลงการสุกและการต้านอนุมูลอิสระของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้เบอร์ 4Effect of Gamma Irradiation on Ripening and Antioxidant Activity of Nam Dok Mai No. 4 Mango Fruit". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2554. Print.



TARR Wordcloud:
ผลของรังสีแกมมาต่อการเปลี่ยนแปลงการสุกและการต้านอนุมูลอิสระของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้เบอร์ 4
จารุวัฒน์ บุญรอด
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
2554
ผลของโอโซนต่อการควบคุมเอทิลีนเพื่อยีดอายุการเก็บรักษามะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้สีทอง การพัฒนาโครงข่ายประสาทเทียมเพื่อใช้ในการคัดคุรภาพทางด้านรูปร่างของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้ ผลของน้ำออกซิไดส์ที่ผ่านการแยกด้วยไฟฟ้าที่มีต่อการลดโรคแอนแทรกโนสบนผลมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้ ผลของการบรรจุถุงพอลิเอไมด์และพอลิเอทินที่มีอุณหภูมิต่ำต่ออายุการเก็บรักษาของผมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้สีทอง ปริมาณ mangiferin ในใบ เปลือกต้นและกิ่งของมะม่วงสายพันธุ์ต่าง ๆ ของประเทศไทย ผลของการตัดแต่งกิ่งต่อการออกดอกและติดผลของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้เพื่อการเก็บเกี่ยวล่าฤดู ผลของเมพิควอทคลอไรด์ คลอร์มีควอทคลอไรด์ และพาโคลบิวทราโซลต่อสรีรวิทยาการออกดอกของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้สีทอง ผลของการเร่งปฏิกิริยาด้วยแสงโดยไทเทเนียมไดออกไซด์ต่อการควบคุมโรคแอนแทรคโนสของผลมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้สีทองหลังการเก็บเกี่ยว ประสิทธิภาพของน้ำส้มควันไม้ยูคาลิปตัสร่วมกับเชื้อแอกติโนไมซีสต์ในการควบคุมเชื้อรา Colletotrichum gloeosporioides สาเหตุโรคแอนแทรคโนสของมะม่วงพันธุ์น้ำดอกไม้ สารต้านอนุมูลอิสระและประสิทธิภาพในการต้านอนุมูลอิสระของข้าวที่มีสายพันธุ์ต่าง ๆ และรำข้าว
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair