สืบค้นงานวิจัย
แนวทางการควบคุมวัชพืชใต้น้ำ : เทปเล็ก (Vallisneria sp.) ที่แพร่ระบาดในพื้นที่ชลประทาน
นางศิริพร บุญดาว - สำนักวิจัยและพัฒนา กรมชลประทาน
ชื่อเรื่อง: แนวทางการควบคุมวัชพืชใต้น้ำ : เทปเล็ก (Vallisneria sp.) ที่แพร่ระบาดในพื้นที่ชลประทาน
ชื่อเรื่อง (EN): Guidelines for underwater weed control: Small tape (Vallisneria sp.) infested in irrigated areas.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: นางศิริพร บุญดาว
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Siriporn bundao
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
บทคัดย่อ: การศึกษาแนวทางการควบคุมวัชพืชใต้น้ำ : เทปเล็ก (Vallisneria sp.) ที่แพร่ระบาดในพื้นที่ชลประทาน ดำเนินการศึกษาทั้งในสภาพบ่อทดลองและในแหล่งน้ำชลประทาน จากการศึกษาการแพร่ระบาดของเทปเล็กในพื้นที่ชลประทานทั้งหมด 8 จุด โดยเริ่มสำรวจจากบริเวณอ่างเก็บน้ำลำตะคองเรื่อยมาจนถึงบริเวณเขื่อนระบายน้ำมะเกลือใหม่ อ.สูงเนิน จ.นครราชสีมา พบเทปเล็กมีการแพร่ระบาดจากอ่างเก็บน้ำลำตะคองเข้าสู่คลองลำตะคองจนถึงบริเวณคลองลำตะคองใหญ่ กม.1+777 บ้านกุดชนวน ต มิตรภาพ อ.สีคิ้ว จ.นครราชสีมา เท่านั้น และยังพบในปริมาณไม่มากในแต่ละพื้นที่สำรวจ โดยพบแพร่กระจายเป็นหย่อมๆ บริเวณริมและตอนกลางของลำน้ำตลอดช่วงลำคลอง จากการศึกษาการควบคุมเทปเล็กโดยวิธีการระบายน้ำแห้งเทียบกับชุดควบคุม พบว่า การควบคุมเทปเล็กโดยการระบายน้ำแห้งสามารถควบคุมกำจัดได้ดี ตั้งแต่ที่ระยะเวลาการระบายน้ำแห้ง 15 วัน จนถึง 45 วัน แล้วเติมน้ำ โดยมีประสิทธิภาพการควบคุม 96.69 – 100 % ในขณะที่การควบคุมโดยการระบายน้ำแห้งที่ระยะเวลา 1 วัน ถึง 7 วัน แล้วเติมน้ำ เมื่อสิ้นสุดการทดลองที่ระยะเวลา 56 วัน มีประสิทธิภาพการควบคุมกำจัดได้ปานกลาง จากการศึกษาการควบคุมเทปเล็กโดยวิธีการพรางแสงเทียบกับชุดควบคุม พบว่า การควบคุมเทปเล็กโดยวิธีการพรางแสงโดยใช้แพผักบุ้ง, แพท่อพีวีซี และแผงหญ้าคา ให้ผลในการควบคุมกำจัดได้ดี ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 28 วัน ถึง 56 วันที่สิ้นสุดการทดลอง โดยมีประสิทธิภาพการควบคุมอยู่ที่ 96.46 – 100 %, 88.44 – 99.45 % และ 64.99 – 98.61 % ตามลำดับ ส่วนแพผักตบชวา, พลาสติกสะท้อนแสงสีเทาดำพลาสติกชนิดลดแสง 80 % ให้ผลในการควบคุมกำจัดได้ดี ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 49 วัน ถึง 56 วันที่สิ้นสุดการทดลอง โดยมีประสิทธิภาพการควบคุมอยู่ที่ 75.80-84.08 %, 77.73 – 79.91 % และ 71.68 – 74.37 % ตามลำดับ ในขณะที่แพไม้ไผ่ให้ผลในการควบคุมกำจัดได้ปานกลาง เมื่อสิ้นสุดการทดลองที่ระยะเวลา 56 วัน มีประสิทธิภาพการควบคุมกำจัดอยู่ที่ 11.52 – 68.72 % และแผงโฟมให้ผลในการควบคุมกำจัดได้น้อย เมื่อสิ้นสุดการทดลองที่ระยะเวลา 56 วัน มีประสิทธิภาพการควบคุมกำจัดอยู่ที่ 0.00 – 32.60 % และจากการศึกษาผลกระทบต่อคุณภาพน้ำจากการควบคุมเทปเล็กด้วยวัสดุพรางแสงชนิดต่างๆ เทียบกับชุดควบคุมในบ่อทดลองซึ่งมีสภาพน้ำนิ่ง พบว่า มีผลต่อคุณภาพน้ำ ได้แก่ ออกซิเจนละลายน้ำและตะกอนละลายน้ำทั้งหมด จากการศึกษาการควบคุมเทปเล็กโดยใช้ปลากินพืช ได้แก่ ปลาเฉาฮื้อ ปลาตะเพียนขาว และปลานิล เทียบกับชุดควบคุม พบว่า การควบคุมเทปเล็กโดยใช้ปลากินพืชขนาดเล็ก ความยาว 7 – 10 ซม. พบว่า ปลาเฉาฮื้อให้ผลในการควบคุมได้ดีที่ 10 ตัวต่อตารางเมตร มีประสิทธิภาพการควบคุมอยู่ที่ 52.13 – 74.89 % ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 7 – 56 วันหลังการทดลอง ในขณะที่ปลาตะเพียนขาวให้ผลในการควบคุม ได้ดีที่ 20 ตัวต่อตารางเมตร มีประสิทธิภาพการควบคุมอยู่ที่ 70.00 – 98.85 % ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 14 – 56 วันหลังการทดลอง สำหรับปลาขนาดใหญ่ คือ ปลาเฉาฮื้อ ขนาดความยาว 25 – 30 ซม. พบว่า ปลาเฉาฮื้อ มีประสิทธิภาพในการควบคุมกำจัดเทปเล็กได้ดีที่สุด รองลงมา คือ ปลานิลและปลาตะเพียน ตามล้าดับ โดยปลาเฉาฮื้อ จำนวนเพียง 1 ตัวต่อตารางเมตร สามารถควบคุมกำจัดเทปเล็กได้ดีมากกว่า 70 % ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 7 – 28 วันหลังการทดลอง และมากกว่า 90 % ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 35 – 56 วันที่ สิ้นสุดการทดลอง ส่วนปลานิลสามารถควบคุมกำจัดเทปเล็กได้ดีที่จำนวน 3 – 4 ตัวต่อตารางเมตร โดยมีประสิทธิภาพควบคุมกำจัดอยู่ที่ 44.03 – 75.58 % และ 67.86 – 83.27 % ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 7 – 56 วันหลังการทดลอง ในขณะที่ปลาตะเพียนขาวสามารถควบคุมกำจัดเทปเล็กได้ดีที่จ้านวน 4 ตัวต่อตาราง เมตร โดยมีประสิทธิภาพควบคุมกำจัดอยู่ที่ 67.88 – 79.78 % ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 7 – 56 วันหลังการ ทดลอง
บทคัดย่อ (EN): A study of underwater weed control guidelines: Small tapes (Vallisneria sp.) infested in irrigated areas. The study was conducted both in the condition of the experimental pond and in the irrigation water source. From the study of the epidemic of tep lek in 8 irrigated areas, starting from the area of ​​Lam Ta Khong Reservoir to the area of ​​the new ebony dam, Sung Noen district, Nakhon Ratchasima province, it was found that the tep lek epidemic was spread from Lam Reservoir. Takong enters Lam Ta Khong Canal to Lam Ta Khong Yai Canal, Km.1+777, Ban Kut Chanuan, Mittraphap Subdistrict, Sikhio District, Nakhon Ratchasima Province, and is still found in small quantities in each survey area. found spreading in patches Around the edge and in the middle of the river throughout the canal The study of the control of small tapes by dry drainage method compared with the control found that control of small tapes by dry drainage was good controllability. From 15 to 45 days of dry drainage, water was added with a control efficiency of 96.69 – 100%, while dry drainage was controlled at 1 day to 7 days and water was added at the end of the experiment. At 56 days, there was a moderate efficacy for eradication. From the study of small tape control by masking method compared to the control unit, it was found that the control of small tape by masking method using morning glory raft, PVC pipe raft and hay bale had a good effect on elimination. from 28 days to 56 days of trial end The control efficiency was at 96.46 – 100 %, 88.44 – 99.45% and 64.99 – 98.61%, respectively. The water hyacinth patch, gray and black reflective plastic, 80% dimming plastic gave good control effect. from 49 days to 56 days of trial end The control efficiency was at 75.80-84.08%, 77.73 – 79.91% and 71.68 – 74.37%, respectively, while the bamboo raft had moderate control effect. At the end of the 56-day trial, the control efficacy was 11.52–68.72 % and the foam panel had a low elimination effect. At the end of the 56-day trial, the control efficiency was 0.00-32.60%. Compared with the control in the experimental pond with still water condition, it was found that the effect on water quality was dissolved oxygen and total dissolved sludge. From the study of small tape control using herbivorous fish, namely halibut, white carp and tilapia, compared with the control, it was found that the control of small tapes using small herbivorous fish 7-10 cm long showed that aloe vera yielded results. To control well at 10 birds per square meter. The control efficacy was 52.13 – 74.89% from 7 – 56 days after the trial. while white carp yielded a good control effect at 20 fish per square meter. The control efficacy was 70.00 – 98.85% from 14 – 56 days after the trial. For large fish, which were 25-30 cm. long, it was found that the fish had the best efficiency in controlling the elimination of small tapes, followed by tilapia and carp, respectively, with only 1 fish per square. m. The control of small tape elimination was more than 70% from 7 to 28 days after the experiment and more than 90% from 35 to 56 days after the end of the experiment. The tilapia was able to control the removal of small tapes at the amount of 3-4 fish per square meter. The control efficiency was at 44.03 – 75.58% and 67.86 – 83.27% from 7 – 56 days after the experiment. While white carp had good control of small tape elimination at 4 fish per square meter, the elimination efficiency was 67.88-79.78% from 7 to 56 days after the experiment.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: https://drive.google.com/file/d/1HZm9GkMnnAeeJLonecPyc774AqD_Tr4_/view?usp=share_link
เผยแพร่โดย: สำนักวิจัยและพัฒนา กรมชลประทาน
คำสำคัญ: เทปเล็ก
คำสำคัญ (EN): Vallisneria sp.
หมวดหมู่: อื่นๆ
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมชลประทาน
รายละเอียด: Submitted by รดา รุจณรงค์ กรมชลประทาน (rada_ru@rid.go.th) on 2019-03-08T04:33:26Z No. of bitstreams: 2 สวพ 38-2558.pdf: 86413 bytes, checksum: 367eb5c11efc9a3ba3913ca854983a8a (MD5) license_rdf: 811 bytes, checksum: 53b05846eb6eeb1c33891ab08e36a383 (MD5)
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
แนวทางการควบคุมวัชพืชใต้น้ำ : เทปเล็ก (Vallisneria sp.) ที่แพร่ระบาดในพื้นที่ชลประทาน
สำนักวิจัยและพัฒนา กรมชลประทาน
2558
วัชพืชร้ายแรงในระบบชลประทาน การเจริญเติบโต การแพร่กระจายพันธุ์ และนิเวศวิทยาของเทปเล็ก (Vallisneria sp.) และแนวทางการจัดการเพื่อสร้างสมดุลย์ระบบนิเวศในแหล่งน้ำชลประทาน การใช้ชีวมวลไมยราบยักษ์ ผลิตพลังงานทดแทน เพื่อแนวทางการควบคุมการแพร่ระบาดไมยราบยักษ์ในพื้นที่ชลประทานอย่างยั่งยืน ความสัมพันธ์ระหว่างดิน น้ำ และพืช การนำวัชพืชน้ำมาผลิตและปรับปรุงเป็นแผ่นวัสดุเพื่อเส้นใยเซลลุโลสจากแบคทีเรียใช้แทนหนังสัตว์ : ทางเลือกใหม่ในการควบคุมการแพร่ระบาดวัชพืชน้ำในพื้นที่ชลประทาน การเจริญเติบโต การแพร่กระจายพันธุ์ และนิเวศวิทยาของเทปเล็ก (Vallisneria sp.) : วัชพืชน้ำชนิดใหม่ที่แพร่ระบาดในแหล่งน้ำชลประทาน การเจริญเติบโต การแพร่กระจายพันธุ์ และนิเวศวิทยาของเทปเล็ก : วัชพืชน้ำชนิดใหม่ที่แพร่ระบาดในแหล่งน้ำชลประทาน เรือเก็บวัชพืชนํ้าขนาดเล็ก การพัฒนาเม็ดดูดซับจากชีวมวลของวัชพืชเป็นซีโอไลท์ใช้บำบัดน้ำเสียและประโยชน์ทางการเกษตร เพื่อควบคุมการแพร่ระบาดของวัชพืชร้ายแรงในพื้นที่ชลประทานอย่างยั่งยืน แผ่นพับเรือเก็บวัชพืชขนาดเล็ก
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก