สืบค้นงานวิจัย
นิเวศวิทยาและการติดตามพลวัตรประชากรและบทบาทการให้บริการในระบบนิเวศป่าดิบแล้งของกลุ่มนกแว่น(ระยะที่ 2)
ทอมมาโซ ซาวินี - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
ชื่อเรื่อง: นิเวศวิทยาและการติดตามพลวัตรประชากรและบทบาทการให้บริการในระบบนิเวศป่าดิบแล้งของกลุ่มนกแว่น(ระยะที่ 2)
ชื่อเรื่อง (EN): Ecology and monitoring population dynamics and the role of ecosystem service of peacock pheasant, Polyplectron sp in dry evergreen forest (Phase 2)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ทอมมาโซ ซาวินี
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): TOMMASO SAVINI
บทคัดย่อ: การศึกษานิเวศวิทยาและการติดตามพลวัตรประชากรของกลุ่มนกแว่นในประเทศไทย มีเนื้อหาแบ่งเป็น 3 ส่วน ประกอบด้วย 1) วิธีการสารวจประชากรที่มีศักยภาพและประชากรนกแว่นสีเทาในพื้นที่อนุรักษ์ของประเทศไทย 2) การเลือกใช้พื้นที่ระดับจุลภาคของนกแว่นสีเทา สังคมสัตว์ป่าบริเวณลานเกี้ยวพาราสีและความสัมพันธ์ระหว่างสัตว์ผู้ล่ากับนกแว่นสีเทาในช่วงฤดูผสมพันธุ์ 3) พื้นที่ถิ่นอาศัยที่มีศักยภาพเหมาะสมเพื่อการอนุรักษ์นกแว่นสีเทาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยรายละเอียดของแต่ละส่วนมีดังนี้ ศักยภาพและวิธีการในการสารวจประชากรนกแว่นในประเทศไทย การประเมินประชากรจาเป็นต้องเลือกใช้วิธีการสารวจที่น่าเชื่อถือ ซึ่งที่ผ่านมามีหลายวิธีที่ใช้สาหรับการประเมินประชากรทั้งนี้วิธีสารวจต้องอาศัยหลักการการสารวจพบสัตว์ชนิดนั้น ๆ ในภาคสนาม (เช่น เสียงร้องหรืออาณาเขตพื้นที่เกี้ยวพาราสี) และวิธีการสารวจบางวิธีได้รับการพัฒนาจากทฤษฎีการสุ่มตัวอย่าง นกหลายชนิดในเอเชียอาศัยอยู่ในพื้นที่ป่าทึบ เขาสูงชัน ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีความท้าทายต่อการสารวจ เนื่องจากการเข้าถึงพื้นที่ค่อนข้างลาบากทาให้การสารวจพบสัตว์ในพื้นที่ค่อนข้างยาก ดังนั้นการศึกษานี้จึงพิจารณาถึงพื้นฐานของวิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อประเมินว่าวิธีการใดจะเป็นประโยชน์สาหรับการสารวจประชากรนกแว่นสีเทา ในการศึกษาครั้งนี้เป็นการประเมินความหนาแน่นประชากรนกแว่นสีเทา (Polyplectron bicalcaratum) ในพื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง ซึ่งเป็นพื้นที่อนุรักษ์ที่มีการบริหารจัดการและมีการใช้ระบบการลาดตระเวนเชิงคุณภาพในการดูแลพื้นที่ ทาให้อัตราการลักลอบล่าสัตว์ในพื้นที่น้อยมาก การศึกษาครั้งนี้ได้ประเมินความหนาแน่นประชากรนกแว่นสีเทาโดยการเปรียบเทียบวิธีการสารวจ 4 วิธีการ (ก) Triangulation; (ข) Line transects; (ค) Point transects; และ (ง) Camera trapping โดยใช้โมเดล the single season Royle-Nichols heterogeneity ในการประเมินวิธีการที่เหมาะสมในการสารวจความหนาแน่นประชากรกลุ่มนกที่อาศัยบนพื้นดินและมีพฤติกรรมการร้องเสียงดัง ในการเปรียบเทียบการสารวจของแต่ละวิธีพบว่าวิธี point transects และ triangulation ให้ผลการสารวจที่ใกล้เคียงกัน โดย Point transect เป็นวิธีการที่มีศักยภาพเนื่องจากมีความแม่นยาสูงและวิธีการในการวิเคราะห์ข้อมูลมีมาตรฐานที่ดี ในขณะที่ Triangulation เป็นวิธีการที่จาเป็นต้องมีความรู้และความเข้าใจด้านชีววิทยาและนิเวศวิทยาของแต่ละชนิดพันธุ์ในการที่จะแปลงผลการสารวจพบเป็นความหนาแน่นประชากร ส่วนวิธีการสารวจ Line transect พบว่าค่าประเมินความหนาแน่นประชากรมีค่าสูงมากและเป็นวิธีการที่ไม่เหมาะสมที่ใช้เพื่อสารวจในพื้นที่ที่มีสภาพภูมิประเทศเป็นภูเขาสลับซับซ้อน แม้ว่าวิธีการนี้จะเหมาะสมในการสารวจในพื้นที่ขนาดใหญ่และเป็นพื้นที่ราบ สาหรับวิธีการสารวจ Camera trap ช่วงความเชื่อมั่นของผลการวิเคราะห์ค่อนข้างกว้าง และมีความซับซ้อนในการวิเคราะห์ข้อมูลและเลือกใช้สมการที่น่าเชื่อถือ ทั้งนี้ได้ทาการสารวจประชากรนกแว่นสีเทาในพื้นที่ป่าอนุรักษ์ในประเทศไทย 11 แห่งที่มีข้อมูลการกระจายของนกแว่นสีเทาในอดีต โดยใช้วิธีการสารวจแบบ Point transects โดยพบนกแว่นสีเทากระจาย ใน 8 พื้นที่อนุรักษ์ โดยพื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่ตะวันออกมีประชากรหนาแน่นที่สุด คือ 12.50 ตัว/ตร.กม.2 การเลือกใช้พื้นที่ระดับจุลภาคของนกแว่นสีเทา สังคมสัตว์ป่าบริเวณลานเกี้ยวพาราสีและความสัมพันธ์ระหว่างสัตว์ผู้ล่ากับนกแว่นสีเทาในช่วงฤดูผสมพันธุ์ การวางแผนการจัดการและการอนุรักษ์มีความจาเป็นอย่างยิ่งที่ต้องมีความเข้าใจการเลือกใช้พื้นที่อาศัยของชนิดพันธุ์ต่าง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูผสมพันธุ์ เพื่อที่จะเข้าใจปัจจัยแวดล้อมที่สามารถอธิบายการเลือกพื้นที่อยู่อาศัยที่มีความเฉพาะเจาะจงในช่วงฤดูผสมพันธุ์ของนกแว่นสีเทา การศึกษาครั้งนี้เป็นการประเมินการเลือกพื้นที่อาศัยระดับจุลภาคของนกแว่นสีเทาเพศผู้และการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ล่ากับนกแว่นสีเทาในช่วงฤดูผสมพันธุ์ โดยทาการเก็บข้อมูลในพื้นที่ 1200 x 1200 ม.2 ในพื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง ระหว่างเดือนมกราคม - เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2556 จากผลการศึกษาพบว่าในช่วงฤดูผสมพันธุ์นกแว่นสีเทามีความเฉพาะเจาะจงเลือกใช้พื้นที่ลานเกี้ยวพาราสีบริเวณพื้นที่ราบ และพื้นที่มีความโล่ง โดยโครงสร้างของพันธุ์ไม้ต้นไม้ใหญ่ประกอบด้วยต้นไม้ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดเล็ก และการปกคลุมทางแนวตั้งน้อยสาหรับเพื่อประโยชน์ในการโชว์และเกี้ยวพาราสีตัวเมีย แต่ขณะเดียวกันก็เลือกพื้นที่ที่มีการปกคลุมของไม้เลื้อยเถาวัลย์มาก รวมถึงมีความหนาแน่นของไม้ชั้นล่างมากเพื่อช่วยในการซ่อนพรางตัวจากสัตว์ผู้ล่า จากการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของนกแว่นสีเทาเพศผู้กับสัตว์ผู้ล่าที่ลานเกี้ยวพาราสี พบว่านกแว่นสีเทาสามารถเลือกใช้พื้นที่ซ้อนทับกับพื้นที่หากินของสัตว์ผู้ล่า โดยนกแว่นสีเทามีการระแวดระวังภัยโดยการซ่อนพรางตัวเมื่อสัตว์ผู้ล่าปรากฏตัวในพื้นที่ ในขณะที่สัตว์ผู้ล่าก็มีความพยายามในการค้นหาเหยื่อโดยการปรากฏร่องรอยของนกแว่นสีเทาในพื้นที่ก็มีผลต่อการปรากฏของสัตว์ผู้ล่าในพื้นที่เช่นกัน ทั้งนี้พื้นที่อาศัยที่มีความหลากหลายเป็นพื้นที่ที่มีความสาคัญมากในช่วงระยะที่นกแว่นสีเทามีพฤติกรรมเกี้ยวพาราสี ซึ่งนกแว่นสีเทาจะใช้เพื่อการหลบหนีและพรางตัวจากสัตว์ผู้ล่า ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทาให้นกแว่นสีเทาประสบความสาเร็จในการสืบขยายพันธุ์และการอยู่รอดในถิ่นอาศัย การประเมินพื้นที่ที่มีศักยภาพเป็นถิ่นอาศัยของนกแว่นสีเทา ดาเนินการโดยการวิเคราะห์หาพื้นที่การกระจายของนกแว่นสีเทาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และนามาซ้อนทับกับแผนที่พื้นที่อนุรักษ์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยใช้ข้อมูลการปรากฏของนกแว่นสีเทาจาก 2 ชุดข้อมูล คือ 1) ข้อมูลการพบนกแว่นสีเทาในอดีต จาก Galliform specialist group 2) ข้อมูลจากการสารวจในพื้นที่ป่าอนุรักษ์ประเทศไทย 11 แห่ง ประกอบด้วย เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง ขสป.ทุ่งใหญ่นเรศวร (ตะวันออก-ตะวันตก) ขสป.สาละวิน ขสป.เชียงดาว ขสป.ภูเขียว อุทยานแห่งชาติแม่วงก์ อช.แก่งกระจาน อช.ดอยหลวง อช.แม่จริม อช.แจ้ซ้อน โดยตาแหน่งการปรากฎของนกแว่นสีเทาที่ซ้อนทับกันจะถูกตัดออกโดยใช้ โปรแกรม ArcGIS และใช้ข้อมูลปัจจัยแวดล้อม 8 ตัวแปร สาหรับการวิเคราะห์แผนที่การกระจายองนกแว่นสีเทา คือ 1) อุณหภูมิเฉลี่ยรายปี 2) การเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิตามฤดูกาล 3) ปริมาณน้าฝนรายปี 4) การเปลี่ยนแปลงปริมาณน้าฝนตามฤดูกาล 5) ความสูง 6) ความชัน 7) ทิศด้านลาด 8) การใช้ประโยชน์พื้นที่ และใช้โปรแกรมMaxEnt เวอร์ชัน 3.3.3k เพื่อทาแผนที่การกระจายของนกแว่นสีเทา และนามาOverlay กับแผนที่พื้นที่อนุรักษ์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เพื่อหาพื้นที่ที่มีศักยภาพเป็นพื้นที่ถิ่นอาศัยของนกแว่นสีเทา. โดยแผนที่การกระจายของนกแว่นสีเทา พบว่าพื้นที่ทีเหมาะสมเป็นถิ่นอาศัยของนกแว่นสีเทาอยู่ทางด้านกลุ่มป่าตะวันตกของประเทศไทย และผืนป่าทางด้านตะวันออกของเวียดนาม ซึ่งพื้นที่ที่มีศักยภาพของประเทศไทยส่วนใหญ่ได้รับการจัดการอยู่ในพื้นที่อนุรักษ์ แต่ในประเทศเวียดนามพื้นที่เหมาะสมส่วนใหญ่อยู่นอกพื้นที่อนุรักษ์ และบางส่วนทางตอนใต้ของประเทศพม่าติดกับผืนป่าตะวันตกของประเทศไทย
บทคัดย่อ (EN): The study on ecology and monitoring population dynamic of Polyplectron sp. in Thailand was separated in 3 parts including methods used to survey and assessing the population of Grey Peacock-pheasant (Polyplectron bicalcaratum) in protected area conservation landscape in Thailand, display dispersion and micro-habitat selection of Grey Peacock-pheasant, and association with predators during the breeding season, Species distribution and mapping the potential habit to implement of Grey Peacock - pheasant conservation in Southeast Asia. The abstract of each part was described as following. Methods used to survey avian species and their potential for surveying ground–dwelling birds in Asia, there is an increasing need for reliable information on bird populations in Asia and several methods have been used for population estimation. Some of these methods were based on the way that species were detected (e.g. calling or territorial display) in field survey and others have been developed from an understanding of sampling theory. Many bird species in Asia inhabit areas that are challenging to survey, we consider the basis of some of the more widely used methods in order to assess which are likely to be useful for providing data on populations. We were assessing the population of Grey Peacock-pheasant (Polyplectron bicalcaratum) in a Southeast Asian conservation landscape, the rate of biodiversity collapse in Southeast Asia is amongst the highest in the world, and averting species extinctions in the region is now a global priority. Here we estimate the density of the threatened grey peacock-pheasant (Polyplectron bicalcaratum) in the pristine sub-montane evergreen forest of Huai Kha Khaeng Wildlife Sanctuary, Western Thailand, where poaching is low. In our density assessments, we compared four commonly used survey methods: (a) triangulation using fixed listening posts; distance sampling using both (b) line transects and (c) point transects; and (d) camera trapping using the single season Royle-Nichols heterogeneity model, to assess which one is the most appropriate for population estimation in such a loud-calling terrestrial bird species. The use of auditory records to compensate for low visual detection of this cryptic species might explain the higher estimates when compared with those reported for other populations. When comparing different methods point transects and triangulation provided similar density estimates, with point transects appearing to be the most effective method due to their precision and the clear analysis protocol, while density estimates provided by triangulation depend on species specific knowledge, thereby hampering translation of detections into a population estimate. Line transects appeared to overestimate density and presented logistic difficulties in these mountainous locations, although its suitability for the survey of larger areas might render it appropriate in flat terrains. Camera trap analysis gave the widest confidence interval and suffered from complications in selecting models with realistic assumptions and delineation of the sampling area, So, then we used the point transect method to survey population of grey peacock pheasant at 11 protected area in Thailand, including Huai Kha Khaeng Wildlife Sanctuary, Thungyai Naresaun WS (East), Thungyai Naresaun WS (West), Salawin WS, Cheng Doa WS, Phu Khiew WS, Mae Wong National Park, Khaeng Kra Chan NP,Doi Lang NP, Mae Ja Rim NP, Chae Chon NP. these were distribution of grey peacock pheasant in the past. As we found, Grey Peacock - pheasant was detected in 8 protected area which the highest density as 12.50 ind/km2 in Thungyai Naresuan Wildlife Sanctuary (East). Display dispersion and micro-habitat selection of Grey Peacock-pheasant, and association with predators during the breeding season , it is difficult to do management and conservation without the understanding of microhabitat selection of species, especially in breeding season, So to understand the factors to explain a specific habitat in breeding season of Grey peacock pheasant (Polyplectron bicalcaratum),we assessed to microhabitat selection of male Grey Peacock-pheasant, and their interaction between Predators – Grey Peacock-pheasant during breeding season in 1200 x 1200 m at Huai Kha Khaeng Wildlife Sanctuary, Thailand, between January and May 2013. Our study showed that during breeding season most of the particular display scrape area more specific prefer to flat area and sparse vegetable which small basal area and lower horizontal understory density for showoff to female while need high density of vine and sapling to lurk from predators. Regularly our study showed that display scrape of Grey Peacock-pheasant and predators occupied overlap in the same microhabitat, however bird behavior response to temporal variation in predation risk and learned to escape presence of predators while predators try to search for prey. So, the heterogeneity habitat is the most important in the stage of display and courtship behavior of Grey Peacock-pheasant to escape predators and successful for their reproductive and survival in a community. Species distribution of Grey Peacock-pheasant was developed using two types of dataset 1) historical dataset presence only of grey peacock-pheasant from the GALLIFORM specialist group 2) dataset from field study during year 2014 in Thailand which 11 protected areas (same as above). We removed all duplicate records by using ArcGIS 9.3. We used Bioclim environmental downloaded from the Worldclim database (It is 19 climatic variable), topography downloaded from strm.csi.cgiar.org, and land cover data based downloaded from www.vito.be, however we considered only 8 environment variables for the species distribution modelling (SDM) of Grey Peacock-pheasant. There are 1) Annual Mean Temperature 2) Temperature Seasonality 3) Annual Precipitation 4) Precipitation Seasonality 5) elevation 6) slope 7) aspect 8) land cover. Then, we used MaxEnt version 3.3.3k to produce species distribution map of Grey Peacock-pheasant, and overlaid boundary of protected area in Southeast Asia (It was downloaded from protectedplanet.net) to identify the potential habitat of Grey Peacock-pheasant. The Species distribution map show that the western forest complex in Thailand and Eastern part of Vietnam provide more suitable areas for Grey Peacock-pheasant, however most of the potential habitat of Grey Peacock-pheasant are in Thailand which the suitable areas is management under the protected area law, but in Vietnam most of the suitable area located outside the protected area, So for our study suggest to consider the opportunity to set up protected area for Grey Peacock-pheasant conservation in Vietnam and Southern part of Myanmar its border along Thailand (Western forest complex) - Myanmar .
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
คำสำคัญ: N/A
คำสำคัญ (EN): ecosystem service
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ทอมมาโซ ซาวินี. "นิเวศวิทยาและการติดตามพลวัตรประชากรและบทบาทการให้บริการในระบบนิเวศป่าดิบแล้งของกลุ่มนกแว่น(ระยะที่ 2)Ecology and monitoring population dynamics and the role of ecosystem service of peacock pheasant, Polyplectron sp in dry evergreen forest (Phase 2)". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2558

ทอมมาโซ ซาวินี. "นิเวศวิทยาและการติดตามพลวัตรประชากรและบทบาทการให้บริการในระบบนิเวศป่าดิบแล้งของกลุ่มนกแว่น(ระยะที่ 2)Ecology and monitoring population dynamics and the role of ecosystem service of peacock pheasant, Polyplectron sp in dry evergreen forest (Phase 2)". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2558. Print.



TARR Wordcloud:
นิเวศวิทยาและการติดตามพลวัตรประชากรและบทบาทการให้บริการในระบบนิเวศป่าดิบแล้งของกลุ่มนกแว่น(ระยะที่ 2)
ทอมมาโซ ซาวินี
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี
30 กันยายน 2558
ระบบนิเวศ คืออะไร มหัศจรรย์สาหร่าย...วว.วิจัย บริการ ครบวงจร การพัฒนาการให้บริการตลาดกลางยางพาราตามระบบการบริหารงานคุณภาพ ความหลากหลายและกิจกรรมของสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในดินในระบบนิเวศนาข้าว บทบาทคณะกรรมการบริหารศูนย์บริการและถ่ายทอดเทคโนโลยีการเกษตรประจำตำบลในจังหวัดยโสธร ระบบ ISO คืออะไร? โครงการวิจัยเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจครัวเรือนและการจัดการระบบนิเวศในพื้นที่ขยายผล โครงการหลวงขุนตื่นน้อย โครงการวิจัยเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจครัวเรือนและการจัดการระบบนิเวศในพื้นที่ขยายผลโครงการหลวงขุนตื่นน้อย การเจริญเติบโต การแพร่กระจายพันธุ์ และนิเวศวิทยาของเทปเล็ก (Vallisneria sp.) และแนวทางการจัดการเพื่อสร้างสมดุลย์ระบบนิเวศในแหล่งน้ำชลประทาน ผลงานนำเสนอประชุมวิชาการกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ครั้งที่ 23 เรื่อง การศึกษาความชุกของการเกิดภาวะเมแทบอลิกในกลุ่มผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่เข้ารับบริการโรงพยาบาลเวียงป่าเป้า
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair