สืบค้นงานวิจัย
ประสิทธิภาพการควบคุมวัชพืชใต้น้ำที่แพร่ระบาดในคลองชลประทานโดยใช้ปลากินพืช
ศิริพร บุญดาว - กรมชลประทาน
ชื่อเรื่อง: ประสิทธิภาพการควบคุมวัชพืชใต้น้ำที่แพร่ระบาดในคลองชลประทานโดยใช้ปลากินพืช
ชื่อเรื่อง (EN): Efficacy of controlling underwater weeds invading in irrigation canals by using herbivorous fish.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ศิริพร บุญดาว
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Siriporn Boondao
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
  1. กรมชลประทาน
บทคัดย่อ: จากการศึกษาคุณค่าทางอาหารและองค์ประกอบทางเศมีของวัชพืชใต้น้ำ 3 ชนิด พบว่า ดีปสีน้ำ มีค่า ความชื้น (Moisture) 86.98 % โปรตีน (Protein) 1.33 % ไขมัน (Fat) 0.24 % ปริมาณ คาร์โบไฮเดรต (Total carbohydrate) 8.80 % เถ้า (Ash) 2.65 % เส้นใย (Crude fiber) 3.27 % พลังงาน (Total calories) 42.68 Kcal/100g, สาหร่ายหางกระรอก มีค่า ความชื้น 88.85 % โปรตีน 1.60 % ไขมัน 0.32 % ปริมาณคาร์โบไฮเครต 5.34 % เถ้า 3.89 % เส้นใย 2.26 % พลังงาน 30.64 Kcal/100g และสาหร่ายเส้นด้าย มีค่า ความชื้น 89.16 % โปรตีน 1.22 % ไขมัน 0.26 % ปริมาณคาร์โบไอเครต 4.87 % เถ้า 4.49 % เส้นใย 1.52 % พลังงาน 26.70 Kcal/100g จากการศึกษาการควบคุมวัชพืชใต้น้ำ 3 ชนิด (ดีปลีน้ำ สาหร่ายหางกระรอก และ สาหร่ายเส้นด้าย) โดยใช้ปลากินพืช ได้แก่ ปลาเฉาอี้อ ปลาตะเพียนขาว และปลานิล โดยวัดผลจากความยาวต้น ความยาวราก น้ำหนักสดและน้ำหนักแห้ง ที่ระยะเวลา 7, 14, 21, 28, 35, 42 และ 56 วัน หลังการทดลอง พบว่า ปลาเฉาฮื้อ มีประสิทธิภาพในการควบคุมวัชพืชใต้น้ำทั้ง 3 ชนิดได้ดีกว่าปลาตะเพียน และปลานิล ตามลำดับ ซึ่งเห็นได้ จากจำนวนตัวที่ใช้และระยะเวลาในการควบคุมที่ได้ผลดี การควบคุมดีปลีน้ำในปลาขนาคเล็ก ความยาว 7 - 10 ซม. พบว่า ทั้งปลาเฉาซื้อ ปลานิลและปลา ตะเพียนให้ผลการควบคุมได้ดีที่ 10 ตัวต่อตารางเมตร โดยปลาเฉาซื้อและปลานิล เมื่อสิ้นสุดการทคลองที่ ร6 วัน สามารถกำจัดได้หมด 100 % ในขณะที่ปลาตะเพียนมีประสิทธิภาพควบคุมกำจัดได้ประมาณ 85 % สำหรับปลาขนาดใหญ่ คือ ปลาเฉาฮื้อ ขนาดความยาว 25 - 30 ซม.. ปลาตะเพียนและปลานิล ขนาคความยาว 20 - 25 ชม. ซึ่งมีขนาดความยาวแตกต่างกันไม่มาก พบว่า ปลาเฉาซื้อสามารถควบคุมกำจัดดีปลีน้ำได้ดีสุด รองลงมา คือ ปลาตะเพียนและปลานิลตามลำดับ โดยปลาเฉารื้อ จำนวน เพียง 1 ตัวต่อตารางเมตร สามารถ ควบคุมกำจัดดีปลีน้ำได้ดีมากกว่า 97 % ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 21 วัน หลังการทดลอง และกำจัดหมด 100 % ที่ระยะเวลา 49 - 56 วันหลังการทดลอง ส่วนปลาตะเพียนขาว ควบคุมกำจัดคีปลีน้ำได้ดีที่จำนวน 2 ตัวต่อ ตารางเมตร เมื่อสิ้นสุดการทดลองที่ ร6 วัน สามารถกำจัดได้ ๑0 % และปลานิลควบคุมกำจัดดีปลีน้ำได้ดีที่ จำน วน 3 ตัวต่อตารางเมตร เมื่อสิ้นสุดการทคลองที่ ร6 วัน สามารถกำจัดได้ 99.32 % , การควบคุมสาหร่าย หางกระรอก ในปลาขนาดเล็ก ความยาว 7 - 10 ชม. พบว่า ทั้งปลาฉฮื้อและปลาตะเพียน จำนวน 10 ตัวต่อ ตารางเมตร การควบคุมสาหร่ายหางกระรอก ในปลาขนาดเล็ก ความยาว 7 - 10 ชม. พบว่า ทั้งปลาเฉาฮื้อและ ปลาตะเพียน จำนวน 10 ตัวต่อตารางเมตร ให้ผลการควบคุมได้ดี โคยปลาเฉาฮื้อสามารถควบคุมกำจัดได้ ประมาณ 90 % เมื่อสิ้นสุดการทคลองที่ระยะเวลา 56 วัน และปลาตะเพียนสามารถควบคุมกำจัดได้หมด 100 % ที่ระยะเวลา 28 - 56 วันหลังการทคลอง ในขณะที่ปลานิลมีประสิทธิภาพควบคุมกำจัดปานกลางควบคุมกำจัดสาหร่ายหางกระรอกได้ดีสุด รองลงมา คือ ปลาตะเพียนและปลานิลตามลำดับ โคยปลาเฉาซื้อ จำนวน เพียง 1 ตัวต่อตารางเมตร สามารถควบคุมกำจัดสาหร่ายหางกระรอกได้ดี มีประสิทธิภาพการควบคุม ประมาณ 80 % ที่ระยะเวลา 7- 14 วันหลังการทดลอง และมากกว่า 95 % ที่ระยะเวลา 21 - 56 วันหลังการ ทดลอง ส่วนปลาตะเพียนขาว ควบคุมกำจัดสาหร่ายหางกระรอกได้ดีที่จำนวน 2 ตัวต่อตารางเมตร สามารถ ควบคุมกำจัดได้เกือบ 100 % ตั้งแต่ที่ระยะเวล1 21 วันหลังการทคลอง และปลานิลควบคุมกำจัดสาหร่ายทาง กระรอกได้ดีที่จำนวน 4 ตัวต่อตารางเมตร มีประสิทธิภาพการควบคุม 90 % ขึ้นไป ตั้งแต่ที่ระยะเวลา 35 วัน หลังการทคลอง จนถึงระยะเวลา 56 วัน ที่สิ้นสุดการทคลอง การควบคุมสาหร่ายเส้นด้าข ในปลาขนาคเล็ก ความยาว 7 - 10 ซม. พบว่า ปลาเฉาฮื้อและปลานิลมี ประสิทธิภาพการควบคุมกำจัดสาหร่ายเส้นด้ายได้ดีกว่าปัลาตะเพียน โดยปลาเฉาซื้อและปลานิล จำนวน 10 ตัวต่อตารางเมตร มีประสิทธิภาพการควบคุมสาหร่ายเส้นด้ายได้เกือบ 100 % ที่ระยะเวลา 35 - 56 วัน หลังการทคลอง และ ที่ 56 วันหลังการทดลอง ตามลำดับ ในขณะที่ปลาตะเพียนต้องใช้ถึง 20 ตัวต่อตาราง มตร จะให้ผลการควบคุมได้ดี คือ มากกว่า 80 % ขึ้นไปตั้งแต่ที่ระยะเวลา 28 วันหลังการทดลอง และกำจัด ได้หมด 100 % ที่ 56 วันหลังการทดลอง สำหรับปลาขนาคใหญ่ คือ ปลาเฉาฮื้อ ขนาดความยาว 25 - 30 ซม.. ปลาตะเพียนและปลานิล ขนาคความยาว 20 - 25 ซม. ซึ่งมีขนาคความยาวแตกต่างกันไม่มาก พบว่า ปลาปลาตะเพียน จำนวนเพียง 1 ตัวต่อตารางเมตร สามารถควบคุมกำดสาหร่ายเส้น ประสิทธิภาพการควบคุมได้มากกว่า 90 % ที่ระยะเวล1 14 - 56 วันหลังการทดลอง และที่ระยะเวลา 28 - 56 วันหลังการทคลอง ตามลำดับ ในขณะที่ปลานิลต้องใช้ถึง 3 ตัวต่อตารางเมตร จะให้ผลการควบคุมได้ดี คือ มากกว่า 80 % ขึ้นไปตั้งแต่ที่ระยะเวลา 42 - 56 วันหลังการทดลอง และจากการศึกษาผลกระทบต่อคุณภาพน้ำจากการควบคุมวัชพืชใต้น้ำโดยใช้ปลากินพืช พบว่า โดยรวมแล้วจากปัจัยคุณภาพน้ำพื้นฐานที่ศึกษา ได้แก่ อุณหภูมิน้ำ ความขุ่น การนำไฟฟ้า ความเป็นกรค เป็นด่าง และออกซิเจนละลายน้ำ จะพบว่าการควบคุมวัชพืชใต้น้ำโดยใช้ปลากินพืช ไม่ส่งผลกระทบต่อการ เปลี่ยนแปลงของคุณภาพน้ำในแหล่งน้ำ
บทคัดย่อ (EN): Abstract is in the attached file.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: https://drive.google.com/file/d/1GiWBRpAlwX4pNywOXC9yVAWir8FXfBPX/view?usp=share_link
เผยแพร่โดย: กรมชลประทาน
คำสำคัญ: ปลากินพืช
คำสำคัญ (EN): Phytophagous Fishes
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ศิริพร บุญดาว. "ประสิทธิภาพการควบคุมวัชพืชใต้น้ำที่แพร่ระบาดในคลองชลประทานโดยใช้ปลากินพืชEfficacy of controlling underwater weeds invading in irrigation canals by using herbivorous fish.". กรมชลประทาน. 2556

ศิริพร บุญดาว. "ประสิทธิภาพการควบคุมวัชพืชใต้น้ำที่แพร่ระบาดในคลองชลประทานโดยใช้ปลากินพืชEfficacy of controlling underwater weeds invading in irrigation canals by using herbivorous fish.". กรมชลประทาน. 2556. Print.



TARR Wordcloud:
ประสิทธิภาพการควบคุมวัชพืชใต้น้ำที่แพร่ระบาดในคลองชลประทานโดยใช้ปลากินพืช
ศิริพร บุญดาว
กรมชลประทาน
2556
กรมชลประทาน
โครงการควบคุมการแพร่ระบาดของผักตบชวา ด้วยทุ่นดักในคลองชลประทาน (โครงการนำร่องควบคุมการแพร่ระบาดของผักตบชวาด้วยทุ่นดักในคลองชลประทาน เขตสำนักงานชลประทานที่ 11) โครงการควบคุมการแพร่ระบาดของผักตบชวา ด้วยทุ่นดักในคลองชลประทาน (โครงการนำร่องควบคุมการแพร่ระบาด ของผักตบชวาด้วยทุ่นดักในคลองชลประทาน เขตสำนักงานชลประทานที่ 11) การปรับปรุงคุณภาพน้ำโดยใช้จุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพแบบแห้งในคลองชลประทาน โครงการควบคุมการแพร่ระบาดของผักตบชวาด้วยทุ่นดักในคลองชลประทาน บทบาทของสารกำจัดวัชพืชใช้ก่อนปลูกที่มีต่อการควบคุมวัชพืชและการเจริญเติบโตของสับปะรดซึ่งปลูกโดยไม่มีการเตรียมดิน โครงการเพิ่มประสิทธิภาพระบบสารสนเทศงานทดสอบและวิเคราะห์คุณภาพวัสดุวิศวกรรม ในงานชลประทาน การปรับปรุงถนนคันคลองชลประทาน โดยใช้ Para Soil Cement การพัฒนาวัสดุเคลือบผิวคลองผสมน้ำยางพาราสำหรับใช้บำรุงรักษาคลองชลประทาน รูปแบบการใช้น้ำในเขตคลองชลประทานรังสิตใต้ : รายงานการวิจัย ประสิทธิภาพของสารกำจัดวัชพืชบางชนิดในไร่ชา
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair