สืบค้นงานวิจัย
การประเมินผลกระทบทางนิเวศพิษวิทยาของสารกำจัดศัตรูพืชและโลหะหนักในปลานิล
Piyanut Peebua - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: การประเมินผลกระทบทางนิเวศพิษวิทยาของสารกำจัดศัตรูพืชและโลหะหนักในปลานิล
ชื่อเรื่อง (EN): (Oreochromis Niloticus)‬
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Piyanut Peebua
บทคัดย่อ: การเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพ และ การเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพของเซลล์มิได้เป็นเพียงเครื่องมือที่ใช้ในการบ่งบอก ความผิดปกติทางสิ่งแวดล้อมเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวช่วยในการประเมินความเสี่ยงทางนิเวศวิทยาอีกด้วย ในการศึกษาครั้งนี้ใช้การ เปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพและการเปลี่ยนแปลงของระดับเอ็นไซม์เป็นเครื่องมือในการประเมินสถานะของปลาที่ได้รับสาร ปนเปื้อนทั้งจากธรรมชาติ เช่น แม่น้ำ และจากการทดลองให้สัมผัสสารเคมีในห้องปฏิบัติการ การเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพของ เซลล์ในอวัยวะต่างๆของปลา เกิดได้จากการปนเปื้อนด้วยสารหลายกลุ่ม โดยในครั้งนี้ได้ทำการศึกษาปลานิลที่สัมผัสตะกอนดินที่ ปนเปื้อนด้วย เอนโดซัลแฟน และ โลหะหนัก เช่น ตะกั่ว และ โครเมียม จากแม่น้ำแม่กลอง เป็นเวลา 1 เดือน และศึกษาปลานิลที่ สัมผัสสารอะลาคลอร์ที่ระดับความเป็นพิษเฉียบพลัน คือ 381.91 ไมโครกรัม/ลิตร และที่ร้อยละสิบของค่าเอ็มเอทีซี คือ 35 ไมโครกรัม/ลิตร เป็นเวลา 3 เดือน จากการศึกษาพบว่า ค่ามัธยฐานความเป็นพิษเฉียบพลันที่เวลา 24, 48, 72 และ 96 ชั่วโมงเท่ากับ 963.62, 563.02, 447.99, 381.91 ไมโครกรัม/ลิตร ตามลำดับ และพบการเปลี่ยนแปลงในเหงือกคือ เซลล์ฟิลาเมนต์มีจำนวนเพิ่มขึ้น ผิดปกติ มีการรวมตัวกันของเซกันดารีลาเมลลา ในตับพบการเปลี่ยนแปลงคือ การเกิดช่องว่างหรือแวคิวโอลในไซโทพลาสซึมของ เซลล์ และการหดตัวของโครมาตินในนิวเคลียส ในไตพบการเปลี่ยนแปลงคือ การขยายตัวของช่องบาวแมน การสะสมของเม็ดไฮ ยาลินในท่อไต ความผิดปกติขั้นรุนแรงพบมากในปลาที่สัมผัสสารในระดับความเข้มข้นสูง และเวลาในการสัมผัสนาน ในที่นี้ไม่พบ ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณโลหะหนักในตะกอนดินและโลหะหนักในเนื้อเยื่อของปลา การปนเปื้อนของเอนโดซัลแฟนในเนื้อเยื่อ ปลาอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าที่เครื่องสามารถวัดได้ การศึกษาการเปลี่ยนแปลงของเอ็นไซม์ ในปลาที่สัมผัสสารอะลาคลอร์ในระดับพิษเฉียบพลัน คือ 381.91 ไมโครกรัม/ลิตร เป็นเวลา 96 ชั่วโมง แล้วปล่อยให้ปลาสัมผัสน้ำสะอาดเป็นเวลา 96 ชั่วโมง โดยทำการศึกษาระดับเอ็นไซม์กลูตาไทโอนและ เอ็นไซม์อะซิทิลโคลีนเอสเทอเรส ในสมอง ซีรัม ไต ตับ เหงือก และกล้ามเนื้อ ในเวลา 24, 48, 72, และ 96 ชั่วโมง หลังสัมผัสสารอะ ลาคลอร์ และหลังสัมผัสน้ำสะอาด และได้ทำการทดลองในพิษกึ่งเรื้อรัง คือ 175 ไมโครกรัม/ลิตร จากการศึกษาพิษเฉียบพลันไม่พบ การเปลี่ยนแปลงของระดับเอ็นไซม์อะซิทิลโคลีนเอสเทอเรสในอวัยวะต่างๆ แต่พบการเพิ่มขึ้นของระดับเอ็นไซม์ในกล้ามเนื้ออย่างมี นัยสำคัญ ในขณะที่ระดับเอ็นไซม์กลูตาไทโอนเพิ่มขึ้นในทุกอวัยวะที่ทำการศึกษา ยกเว้นในกล้ามเนื้อที่พบการลดลงอย่างมีนัยสำคัญ จากการศึกษาพิษกึ่งเรื้อรังในปลาพบว่าระดับของเอ็นไซม์อะซิทิลโคลีนเอสเทอเรสใน สมอง และ ไต มีปริมาณเพิ่มขึ้นอย่างมี นัยสำคัญ และระดับเอ็นไซม์กลูตาไทโอนในอวัยวะต่างๆเพิ่มขึ้น ยกเว้นในกล้ามเนื้อที่พบการลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ขณะที่ทำการ ทดลองพบความผิดปกติทางพฤติกรรมของปลา เช่น สูญเสียการทรงตัว ไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวได้ และมีอัตราการหายใจ เพิ่มขึ้น
บทคัดย่อ (EN): however, the GST activity in muscle was decreased. The reduction of GST activity appeared to diminish significantly in liver and muscle and the activity resumed in 96 h of the recovery period. Sublethal toxicity study showed that the AChE activity was significantly induced in brain and kidney. In addition, the GST activities were increased in all tissue samples except in muscle. Many behavioral changes such as lowering of motility with loss of equilibrium, uncoordinated movement, and increase in the levels of respiratory rhythm were observed during exposure to the herbicide.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=2896&obj_id=2644
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Glutathione Transferase
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: การเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพ และ การเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพของเซลล์มิได้เป็นเพียงเครื่องมือที่ใช้ในการบ่งบอก ความผิดปกติทางสิ่งแวดล้อมเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวช่วยในการประเมินความเสี่ยงทางนิเวศวิทยาอีกด้วย ในการศึกษาครั้งนี้ใช้การ เปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพและการเปลี่ยนแปลงของระดับเอ็นไซม์เป็นเครื่องมือในการประเมินสถานะของปลาที่ได้รับสาร ปนเปื้อนทั้งจากธรรมชาติ เช่น แม่น้ำ และจากการทดลองให้สัมผัสสารเคมีในห้องปฏิบัติการ การเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพของ เซลล์ในอวัยวะต่างๆของปลา เกิดได้จากการปนเปื้อนด้วยสารหลายกลุ่ม โดยในครั้งนี้ได้ทำการศึกษาปลานิลที่สัมผัสตะกอนดินที่ ปนเปื้อนด้วย เอนโดซัลแฟน และ โลหะหนัก เช่น ตะกั่ว และ โครเมียม จากแม่น้ำแม่กลอง เป็นเวลา 1 เดือน และศึกษาปลานิลที่ สัมผัสสารอะลาคลอร์ที่ระดับความเป็นพิษเฉียบพลัน คือ 381.91 ไมโครกรัม/ลิตร และที่ร้อยละสิบของค่าเอ็มเอทีซี คือ 35 ไมโครกรัม/ลิตร เป็นเวลา 3 เดือน จากการศึกษาพบว่า ค่ามัธยฐานความเป็นพิษเฉียบพลันที่เวลา 24, 48, 72 และ 96 ชั่วโมงเท่ากับ 963.62, 563.02, 447.99, 381.91 ไมโครกรัม/ลิตร ตามลำดับ และพบการเปลี่ยนแปลงในเหงือกคือ เซลล์ฟิลาเมนต์มีจำนวนเพิ่มขึ้น ผิดปกติ มีการรวมตัวกันของเซกันดารีลาเมลลา ในตับพบการเปลี่ยนแปลงคือ การเกิดช่องว่างหรือแวคิวโอลในไซโทพลาสซึมของ เซลล์ และการหดตัวของโครมาตินในนิวเคลียส ในไตพบการเปลี่ยนแปลงคือ การขยายตัวของช่องบาวแมน การสะสมของเม็ดไฮ ยาลินในท่อไต ความผิดปกติขั้นรุนแรงพบมากในปลาที่สัมผัสสารในระดับความเข้มข้นสูง และเวลาในการสัมผัสนาน ในที่นี้ไม่พบ ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณโลหะหนักในตะกอนดินและโลหะหนักในเนื้อเยื่อของปลา การปนเปื้อนของเอนโดซัลแฟนในเนื้อเยื่อ ปลาอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าที่เครื่องสามารถวัดได้ การศึกษาการเปลี่ยนแปลงของเอ็นไซม์ ในปลาที่สัมผัสสารอะลาคลอร์ในระดับพิษเฉียบพลัน คือ 381.91 ไมโครกรัม/ลิตร เป็นเวลา 96 ชั่วโมง แล้วปล่อยให้ปลาสัมผัสน้ำสะอาดเป็นเวลา 96 ชั่วโมง โดยทำการศึกษาระดับเอ็นไซม์กลูตาไทโอนและ เอ็นไซม์อะซิทิลโคลีนเอสเทอเรส ในสมอง ซีรัม ไต ตับ เหงือก และกล้ามเนื้อ ในเวลา 24, 48, 72, และ 96 ชั่วโมง หลังสัมผัสสารอะ ลาคลอร์ และหลังสัมผัสน้ำสะอาด และได้ทำการทดลองในพิษกึ่งเรื้อรัง คือ 175 ไมโครกรัม/ลิตร จากการศึกษาพิษเฉียบพลันไม่พบ การเปลี่ยนแปลงของระดับเอ็นไซม์อะซิทิลโคลีนเอสเทอเรสในอวัยวะต่างๆ แต่พบการเพิ่มขึ้นของระดับเอ็นไซม์ในกล้ามเนื้ออย่างมี นัยสำคัญ ในขณะที่ระดับเอ็นไซม์กลูตาไทโอนเพิ่มขึ้นในทุกอวัยวะที่ทำการศึกษา ยกเว้นในกล้ามเนื้อที่พบการลดลงอย่างมีนัยสำคัญ จากการศึกษาพิษกึ่งเรื้อรังในปลาพบว่าระดับของเอ็นไซม์อะซิทิลโคลีนเอสเทอเรสใน สมอง และ ไต มีปริมาณเพิ่มขึ้นอย่างมี นัยสำคัญ และระดับเอ็นไซม์กลูตาไทโอนในอวัยวะต่างๆเพิ่มขึ้น ยกเว้นในกล้ามเนื้อที่พบการลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ขณะที่ทำการ ทดลองพบความผิดปกติทางพฤติกรรมของปลา เช่น สูญเสียการทรงตัว ไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวได้ และมีอัตราการหายใจ เพิ่มขึ้น
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การประเมินผลกระทบทางนิเวศพิษวิทยาของสารกำจัดศัตรูพืชและโลหะหนักในปลานิล
Piyanut Peebua
มหาวิทยาลัยมหิดล
2548
สารสกัดจากพืชที่กำจัดศัตรูพืช-สัตว์ได้เพื่อช่วยลดการให้สารกำจัดศัตรูพืช-สัตว์อันตรายทางการเกษตร ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการใช้และการป้องกันอันตรายจากการใช้สารกำจัดศัตรูพืชกับภาวะสุขภาพของผู้รับจ้างฉีดพ่นสารกำจัดศัตรูพืชในนาข้าว จังหวัดชัยนาท พฤติกรรมเกษตรกรในการป้องกันตนเองจากสารกำจัดศัตรูพืช : กรณีศึกษาอำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ การเปรียบเทียบผลกระทบต่อสุขภาพทางกายแบบเฉียบพลันจากสารเคมีกำจัดศัตรูพืช ระหว่างกลุ่มที่ได้รับความรู้ กับกลุ่มที่ไม่ได้รับความรู้GAP พืชของเกษตรกรผู้ปลูกคะน้า จังหวัดอุบลราชธานี การใช้สารฆ่าศัตรูพืชและสัตว์ในการผลิตกะหล่ำปลีและผลกระทบที่มีต่อดินและเกษตรกร การตรึงกากตะกอนโลหะหนักโดยการกระตุ้นเถ้าแกลบด้วยสารเคมีและความร้อน : ความสามารถในการชะโลหะหนัก การหาปริมาณโลหะหนักบางชนิดในปลาทะเลที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจที่ได้จากสะพานปลาบ้านเพ จังหวัดระยอง การสะสมของโลหะหนักในน้ำ ดินตะกอน และพืชน้ำในบ่อเลี้ยงปลาสลิด อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม พฤติกรรมการใช้สารเคมีป้องกันและกำจัดศัตรูพืชของเกษตรกรผู้ปลูกผัก อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม ปริมาณโลหะหนักบางชนิดในเนื้อเยื่อส่วนต่าง ๆ ของปลาทะเลที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจ จากสะพานปลาคลองสังเขป จังหวัดชลบุรี
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก