สืบค้นงานวิจัย
ปริมาณสารไอโซฟลาโวนที่ได้รับจากการบริโภคถั่วเหลืองและผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองของผู้หญงวัยทำงาน
Worrapreeya Tamwongwan - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: ปริมาณสารไอโซฟลาโวนที่ได้รับจากการบริโภคถั่วเหลืองและผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองของผู้หญงวัยทำงาน
ชื่อเรื่อง (EN): Isoflavones content from soy and soy products consumption among working age women
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Worrapreeya Tamwongwan
บทคัดย่อ: HPLC) ผลการศึกษา พบว่าแป้งถั่วเหลืองมีปริมาณไอโซฟลาโวนสูงที่สุดในกลุ่มอาหารตัวอย่าง คือ 254 มิลลิกรัมต่อ อาหาร 100 กรัม และน้ำเต้าหู้มีปริมาณไอโซฟลาโวนต่ำที่สุด คือ 11 มิลลิกรัมต่ออาหาร 100 กรัม ในขณะน้ำเต้าหู้เป็นอาหารที่มีความถี่ในการบริโภคสูงสุด ผู้หญิงวัยทำงานได้รับสารไอโซฟลาโวน มีค่ากลางอยู่ที่ 62.3 มิลลิกรัมต่อวัน ผู้บริโภคควรหันมาสนใจในการเลือกชนิดของผลิตภัณฑ์เพื่อให้ ได้ปริมาณสารดังกล่าวให้มากขึ้นเพื่อเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพให้มากที่สุด และควรมีการศึกษาต่อ ถึงปริมาณสารที่มีผลต่อสุขภาพของคนไทยโดยตรง เพื่อประโยชน์ในการป้องกันการเกิดโรคไร้เชื้อ เรื้อรังอย่างมีประสิทธิภาพ
บทคัดย่อ (EN): Isoflavones in soy and soy products have biological functions similar to the estrogen hormone in the body. This helps to reduce the risk of cardiovascular diseases and decrease cholesterol as well anti-cancer maintaining bone density. The purposes of this research were to assess soy and soy products consumption among working age women, to determine the contents of isoflavones in soy and soy products and to assess the amount of isoflavones from soy and soy products consumed by this group. A cross-sectional study, with 269 females aged 25-59 years living in suburban of Bangkok, were randomly selected from the guardians of students in a secondary schools. Data were collected by semi quantitative food frequency questionnaire to estimate soy and soy products consumed. Determination of isoflavones content in fifteen soy and soy products such was performed by High-performance liquid chromatography (HPLC). The highest content of isoflavones was found in soybean flour (254 mg/100g) and the lowest was found in street vendor soybean milk (11 mg/100g). The highest frequency of soy and soy product consumption was street vendor soybean milk. The median of isoflavones consumption in this study was 62 mg/day. The food selection of soy and soy products in order to maintain one's health and the examination of associations between dietary consumption of isoflavones and various health outcomes are recommended for implementation
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=4485&obj_id=4774
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Soybeans
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: HPLC) ผลการศึกษา พบว่าแป้งถั่วเหลืองมีปริมาณไอโซฟลาโวนสูงที่สุดในกลุ่มอาหารตัวอย่าง คือ 254 มิลลิกรัมต่อ อาหาร 100 กรัม และน้ำเต้าหู้มีปริมาณไอโซฟลาโวนต่ำที่สุด คือ 11 มิลลิกรัมต่ออาหาร 100 กรัม ในขณะน้ำเต้าหู้เป็นอาหารที่มีความถี่ในการบริโภคสูงสุด ผู้หญิงวัยทำงานได้รับสารไอโซฟลาโวน มีค่ากลางอยู่ที่ 62.3 มิลลิกรัมต่อวัน ผู้บริโภคควรหันมาสนใจในการเลือกชนิดของผลิตภัณฑ์เพื่อให้ ได้ปริมาณสารดังกล่าวให้มากขึ้นเพื่อเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพให้มากที่สุด และควรมีการศึกษาต่อ ถึงปริมาณสารที่มีผลต่อสุขภาพของคนไทยโดยตรง เพื่อประโยชน์ในการป้องกันการเกิดโรคไร้เชื้อ เรื้อรังอย่างมีประสิทธิภาพ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

Worrapreeya Tamwongwan. "ปริมาณสารไอโซฟลาโวนที่ได้รับจากการบริโภคถั่วเหลืองและผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองของผู้หญงวัยทำงานIsoflavones content from soy and soy products consumption among working age women". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2551

Worrapreeya Tamwongwan. "ปริมาณสารไอโซฟลาโวนที่ได้รับจากการบริโภคถั่วเหลืองและผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองของผู้หญงวัยทำงานIsoflavones content from soy and soy products consumption among working age women". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2551. Print.



TARR Wordcloud:
ปริมาณสารไอโซฟลาโวนที่ได้รับจากการบริโภคถั่วเหลืองและผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองของผู้หญงวัยทำงาน
Worrapreeya Tamwongwan
มหาวิทยาลัยมหิดล
2551
ผลของสารสกัดไอโซฟลาโวนจากถั่วเหลืองต่อตัวชี้วัดการสร้างและสลายกระดูกในสตรีวัยหมดประจำเดือนที่เป็นโรคกระดูกบาง ลักษณะการถ่ายทอดทางพันธุกรรมและการกระจายตัวของลักษณะทางการเกษตรบางลักษณะของถั่วเหลืองลูกผสมชั่วที่ 2 จากการผสมข้ามระหว่างถั่วเหลืองน้ำมันกับถั่วเหลืองฝักสด. เภสัชจลนศาสตร์ของไอโซฟลาโวน เดดซีนและเจนนีสทีน หลังดื่มเครื่องดื่มถั่วเหลืองเทียบกับการรับประทานสารสกั การผลิตกะปิจากถั่วเขียวและถั่วเหลืองโดยใช้เชื้อแบคทีเรียที่แยกได้ ผลของแรงกระแทกที่มีต่อความเสียหายของเมล็ดถั่วเหลือง การพัฒนาผลิตภัณฑ์ผลิตภัณฑ์สแน็คบาร์เสริมโปรตีนถั่วเหลือง การพัฒนาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเสริมโปรตีนถั่วเหลือง ความคิดเห็นของเกษตรกรต่อการปลูกถั่วเหลืองโดยการลดต้นทุนการผลิตในจังหวัดเชียงใหม่ การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาบางประการของถั่วเขียว ถั่วดา และถั่วแดงหลวงภายใต้สภาวะการขาดน้ำ การผลิตโปรตีนไฮโดรไลเซทจากกากถั่วเหลืองและกากถั่วเขียวเพื่อใช้เป็นสารปรุงแต่งกลิ่นรส
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair