สืบค้นงานวิจัย
การควบคุมมวนลำไยโดยชีววิธี
พิมลพร นันทะ - กรมวิชาการเกษตร
ชื่อเรื่อง: การควบคุมมวนลำไยโดยชีววิธี
ชื่อเรื่อง (EN): Biological Control of Longan Stink Bug, Tessaratoma papillosa Drury
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: พิมลพร นันทะ
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Pimolporn Nanta
บทคัดย่อ: การศึกษาและสำรวจศัตรูธรรมชาติของมวนลำไย Tesaratoma papillosa Drury ในระยะเวลา 4 ปี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2524 ถึง 2527 ที่สวนลำไยของกสิกร จ. ลำพูน และเชียงใหม่ พบศัตรูธรรมชาติที่สำคัญ 2 ชนิด ได้แก่ แตนเบียนไข่ Anastatus sp. nr. japonicus และ Ooencyrtus phongi ไข่มวนลำไยถูกแตนเบียนไข่ชนิดแรกทำลายสูงสุดในปี พ.ศ. 2524 คือ 47.8% และถูกแตนเบียนไข่ชนิดที่สองทำลายสูงสุด 59.41% ในปี พ.ศ. 2525 ในการสำรวจแตนเบียนไข่ที่ทำลายไข่มวนลำไยทั้ง 2 ชนิด มักจะช้าไม่ทันกับการระบาดของมวนลำไยตัวเต็มวัยซึ่งมีการวางไข่มากที่สุดในช่วงต้นฤดูลำไย คือ ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ถึงเมษายน ดังนั้น ในปี พ.ศ. 2527 จึงได้ทำการเพิ่มประสิทธิภาพของแตนเบียนทำลายไข่ Anastatus โดยการเลี้ยงขยายพันธุ์ในห้องปฏิบัติการและนำไปปล่อยในสวนลำไย ทำการปล่อย 4 ครั้ง เป็นจำนวนแตนเบียนที่ปล่อยไป 40,000 ตัว เพื่อควบคุมการระบาดของมวนลำไยในช่วงเวลาดังกล่าว จากการติดตามประเมินผล โดยการสำรวจกลุ่มไข่ที่ถูกแตนเบียนทำลายในช่วงปลายเดือนมีนาคมพบว่า แตนเบียนไข่ได้ทำลายกลุ่มไข่สูงถึง 100% และสำรวจไม่พบมวนลำไยในช่วงเวลาเดียวกันอีกด้วย การศึกษารายละเอียดทางชีววิทยาของแตนเบียนไข่ทั้งสองชนิดในห้องที่มีอุณหภูมิ 25-20 C ความชื้นสัมพัทธ์ 50-70% พบว่า เมื่อใช้ไข่ไหมป่าเป็นแมลงอาศัย (alternate host) เลี้ยงแตนเบียนไข่ Anastatus ตัวเต็มวัยจะมีชีวิตอยู่ได้นาน 23-38 วัน (เฉลี่ย 30 วัน) และมีระยะการวางไข่ (fecundity) นาน 21 - 32 วัน เฉลี่ย 25 วัน) สามารถให้แตนเบียนรุ่นลูกได้ 29-161 ตัว (เฉลี่ย 92 ตัว) ส่วนแตนเบียนไข่ Ooencyrtus นั้นพบว่าการศึกษาเปรียบเทียบ ses ratio จากการเลี้ยงในห้องปฏิบัติการ และในธรรมชาติใกล้เคียงกัน คือ เพศผู้ : เพศเมียเท่ากับ 1:6.5 และ 1:5 จำนวนแตนเบียนที่ออกจากไข่มวนลำไยแต่ละฟอง 5-20 ตัว และ 2-23 ตัว ตามลำดับ และสามารถทำลายไข่มวนลำไยได้เฉลี่ย 40% การผลิตขยายไหมป่า (Eri silkworm) Philosamia ricini Boisd. เพื่อนำเอาไข่มาใช้เพาะขยายแตนเบียนไข่ Anastatus ระหว่างเดือนสิงหาคม 2526 ถึง สิงหาคม 2527 ได้ทำการผลิตทั้งหมด 10 รุ่น ได้ไข่ไหมป่าทั้งหมด 619,652 ฟอง (ปริมาณไข่สูงสุดต่อชั่วอายุหนึ่ง ๆ 153,200 ฟอง) ผลิตแตนเบียนไข่ Anastatus ได้สูงสุดรุ่นละ 40,000 ตัว ได้นำแตนเบียนที่ผลิตได้ไปปล่อยในสวนลำไยของกสิกร ได้ไร่ละประมาณ 400 ถึง 500 บาท
บทคัดย่อ (EN): A survey and study of natural enemies of the longan stink bug, Tessaratoma papillosa Drury, was under taken in longan orchards of Lampoon and Chiamg Mai provinces during 1981 - 84. Two important egg parasites were identified, Anastatus sp. (Hymenoptera : Eupelmidae) and Ooencyrtus sp. (Hymenoptera : Encyrtidae). Approximately 48 percent of stink bug eggs were found to be parasitised by Anastatus in 1981, and 59 percent were parasitised by Ooencyrtus in 1982. the release of the Anastatus egg parasite early in the longan season was able to give 100 percent parasistisation and control of the stink bug. Artificial mass rearing of the Anastatus egg parasite has been successfully undertaken using eri silkworm, Philosamia ricini boisd, eggs as an alternative host. Field testing of the control of the longan stink bug in commercial orchards, through the release of teh Anastatus egg parasits demonstrated a significant supression of the stink bug population and significantly reduced the cost of pesticide applications.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมวิชาการเกษตร
คำสำคัญ: ลำไย
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมวิชาการเกษตร
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

พิมลพร นันทะ. "การควบคุมมวนลำไยโดยชีววิธีBiological Control of Longan Stink Bug, Tessaratoma papillosa Drury". กรมวิชาการเกษตร. 2527

พิมลพร นันทะ. "การควบคุมมวนลำไยโดยชีววิธีBiological Control of Longan Stink Bug, Tessaratoma papillosa Drury". กรมวิชาการเกษตร. 2527. Print.



TARR Wordcloud:
การควบคุมมวนลำไยโดยชีววิธี
พิมลพร นันทะ
กรมวิชาการเกษตร
2527
การควบคุมโรคผลแตกผลลายในการผลิตลำไยส่งออกจังหวัดพะเยา ประสิทธิภาพของเชื้อแอกติโนไมซีสต์เอนโดไฟต์จากพืชวงศ์ลำไยในการควบคุมโรคผลเน่าของลำไย ประสิทธิภาพของเชื้อราสาเหตุโรคพืชในการใช้ควบคุมผักตบชวาโดยชีววิธี การผสมผสานช่วงวิกฤตและการควบคุมวัชพืชโดยชีววิธีในผักเมืองหนาว การศึกษาการใช้ปุ๋ยอินทรีย์และการควบคุมศัตรูพืชโดยชีววิธีในการผลิตถั่วเหลืองอินทรีย์ นวัตกรรมการตรวจสอบเชื้อไฟโตพลาสมาและการควบคุมโรคใบขาวอ้อยโดยชีววิธี การควบคุมโรคตายพรายและหนอนเจาะลำต้นกล้วยโดยชีววิธีเพื่อเพิ่มคุณภาพการผลิตเพื่อการส่งออก การควบคุมหญ้าโขย่งในสวนยาง การคัดเลือกแบคทีเรียปฏิปักษ์ในการควบคุมเชื้อรา Corynespora cassiicola สาเหตุโรคใบจุดก้างปลาของยางพาราโดยชีววิธี แผนงานวิจัยการควบคุมเชื้อราที่ก่อโรคในมันสำปะหลังด้วยชีววิธี เพื่อลดการใช้สารเคมีในเขตพื้นที่ของอำเภอปะคำ จังหวัดบุรีรัมย์
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair