สืบค้นงานวิจัย
การดัดแปลงระบบน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์เพื่อบำบัดธาตุอาหารด้วยวิธีทางชีวภาพ
Nuch Khuhasawan - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: การดัดแปลงระบบน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์เพื่อบำบัดธาตุอาหารด้วยวิธีทางชีวภาพ
ชื่อเรื่อง (EN): Modification of the existing slaughterhouse wastewater treatment plant for biological nutrient removal
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Nuch Khuhasawan
บทคัดย่อ: การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของการดัดแปลงระบบบำบัดน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์ เพื่อบำบัดธาตุอาหารด้วยวิธีทางชีวภาพโดยใช้ระบบเอทูโอ การทดลองนี้ออกแบบเป็น 32 ปัจจัยร่วม ประกอบด้วย 9 สภาวะการทดลอง ซึ่งผันแปรจาก 3 อัตราส่วนที่ต่างกันของร้อยละของปริมาตรถังปฏิกรณ์ (แอนแอโรบิก: แอนน๊อกซิก:อ๊อกซิก) คือ 15:35:50, 20:40:40, และ 25:45:30 (ร้อยละโดยปริมาตร) และ 3 ค่าที่ต่างกันของ ระยะเวลาเก็บกักตะกอน คือ 10, 15, และ 20 วัน ดังนั้นซีโอดี ทีเคเอ็น ไนโตรเจนทั้งหมด และฟอสฟอรัสจึงถูก วิเคราะห์และหาประสิทธิภาพในการกำจัด เพื่อใช้เป็นดัชนีชี้วัดสำหรับการหาสภาวะที่เหมาะสมของร้อยละของ ปริมาตรถังปฏิกรณ์ (แอนแอโรบิก:แอนน๊อกซิก:อ๊อกซิก) และระยะเวลาเก็บกักตะกอน จากผลการทดลองพบว่า ประสิทธิภาพการบำบัดซีโอดี ทีเคเอ็น ไนโตรเจนทั้งหมด และฟอสฟอรัสเฉลี่ย อยู่ระหว่างร้อยละ 96.91-98.65, 97.46-98.54, 93.19-97.13 และ 89.74-99.01 ตามลำดับ ประสิทธิภาพการ บำบัดซีโอดี ทีเคเอ็น และไนโตรเจนทั้งหมด ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับทุกอัตราส่วนร้อยละของ ปริมาตรถังปฏิกรณ์ ขณะที่อัตราส่วนร้อยละของปริมาตรถังปฏิกรณ์ 20:40:40 และ 25:45:30 (ร้อยละโดย ปริมาตร) มีประสิทธิภาพการบำบัดฟอสฟอรัสสูงกว่าอัตราส่วนร้อยละของปริมาตรถังปฏิกรณ์ 15:35:50 (ร้อยละ โดยปริมาตร) อย่างมีนัยสำคัญ แต่ประสิทธิภาพที่อัตราส่วนร้อยละของปริมาตรถังปฏิกรณ์ 20:40:40 และ 25:45:30 (ร้อยละโดยปริมาตร) มีค่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ส่วนระยะเวลาเก็บกักตะกอนสามารถส่งผล ต่อประสิทธิภาพการบำบัดทีเคเอ็น ไนโตรเจนทั้งหมด และฟอสฟอรัส โดยที่ระยะเวลาเก็บกักตะกอน 20 วัน มี ประสิทธิภาพการบำบัดทีเคเอ็นและไนโตรเจนทั้งหมดสูงกว่าที่ระยะเวลาเก็บกักตะกอน 10 และ 15 วัน อย่างมี นัยสำคัญ ในทางตรงกันข้ามประสิทธิภาพการบำบัดฟอสฟอรัสที่ระยะเวลาเก็บกักตะกอน 10 วัน มีค่าสูงกว่าที่ ระยะเวลาเก็บกักตะกอน 15 และ 20 วัน อย่างมมีนัยสำคัญ แต่ประสิทธิภาพการบำบัดซีโอดีมีค่าไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญสำหรับทุกระยะเวลาเก็บกักตะกอน สภาวะที่เหมาะสมของการบำบัดน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์ด้วยระบบเอทูโอ คือ ที่อัตราส่วนร้อยละของปริมาตร ถังปฏิกรณ์ (แอนแอโรบิก:แอนน๊อกซิก:อ๊อกซิก) 25:45:30 (ร้อยละโดยปริมาตร) และมีระยะเวลาเก็บกักตะกอน 10 วัน โดยมีประสิทธิภาพการบำบัดซีโอดี ทีเคเอ็น ไนโตรเจนทั้งหมด และฟอสฟอรัสประมาณร้อยละ 97.23, 97.46, 94.87, และ 99.01 ตามลำดับ โดยระบบบำบัดน้ำเสียที่ปรับปรุงประกอบด้วยถังแอนแอโรบิกและถังแอน น๊อกซิกแบบกวนสมบูรณ์และถังเติมอากาศแบบผนังกั้น ซึ่งถังแอนแอโรบิกต่อเรียงกันแบบอนุกรมจำนวน 2 ถัง ถังแอนน๊อกซิกต่อเรียงกันแบบอนุกรมจำนวน 4 ถัง และถังเติมอากาศจำนวน1 ถัง มีขนาดปริมาตรเป็น 100 ลบ.ม. 180 ลบ.ม. และ 120 ลบ.ม.ตามลำดับ ขนาดของทุกถังลดลงจึงเป็นการลดพลังงานที่ใช้ในการเติมอากาศและพื้นที่ ส่วนที่เหลือสามารถใช้เพิ่มขนาดของถังในกรณีที่มีการผลิตและอัตราการไหลของน้ำเสียเข้าระบบบำบัดเพิ่มขึ้นได้
บทคัดย่อ (EN): The objective of this research was to investigate the efficiency of modifying the existing slaughterhouse wastewater treatment plant dealing with biological nutrient removal using A2/O system. The experiment had 32 factorial designs with 9 operating conditions and varied 3 different proportions of reactor volume (%, Anaerobic:Anoxic:Oxic) of 15:35:50, 20:40:40, and 25:45:30 (% by V) and had 3 different values of solid retention times (SRTs) of 10, 15, and 20 days. COD, TKN, TN, and TP were analyzed to determine their removal efficiencies as indicators for the optimum operating condition of reactor volume (%) and SRT. Results showed that the average COD, TKN, TN, and TP removal efficiencies were in ranges of 96.91-98.65%, 97.46-98.54%, 93.19-97.13%, 89.74-99.01%, respectively. The average COD, TKN, and TN removal efficiencies did not differ significantly for all proportion of reactor volume (%) (p<0.05). While the average TP removal efficiency was affected by reactor volume (%). The reactor volume of about 20:40:40 and 25:45:30 (% by V) resulted in a significantly higher TP removal efficiency than that of reactor volume (%) of 15:35:50 (% by V) but showed no significant difference at those of reactor volume (%) 20:40:40 and 25:45:30 (% by V) (p<0.05). SRT could affect on TKN, TN, and TP removal efficiencies. The SRT of 20 days gave the significant higher TKN and TN removal efficiencies than those of SRTs of 10 and 15 days (p<0.05). Conversely, SRT of 10 days illustrated the significant higher TP removal efficiency than those of SRTs of 15 and 20 days (p<0.05). No significant difference of COD removal efficiency was obtained for all level of SRTs (p<0.05). The results suggest that the optimum operating condition of the A2/O system in slaughterhouse wastewater treatment is at the reactor volume (%) of 25:45:30 (% by V) and SRT of 10 days which yields COD, TKN, TN, and TP removal efficiencies of 97.23%, 97.46%, 94.87%, and 99.01%, respectively. The modified slaughterhouse wastewater treatment plant consisted of completely mixed anaerobic and anoxic tanks and a plug flow baffle aeration tank. The volume of two series anaerobic tanks, four series anoxic tanks and one aeration tank were about 100 m3, 180 m3 and 120 m3 respectively. Size of all tanks was decreased so as to reduce energy used in aeration and the remaining area of each unit can be utilized in case of increasing plant productivity and flow rate
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=3667&obj_id=3476
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Slaughtering and slaughter-houses|xWaste disposal
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของการดัดแปลงระบบบำบัดน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์ เพื่อบำบัดธาตุอาหารด้วยวิธีทางชีวภาพโดยใช้ระบบเอทูโอ การทดลองนี้ออกแบบเป็น 32 ปัจจัยร่วม ประกอบด้วย 9 สภาวะการทดลอง ซึ่งผันแปรจาก 3 อัตราส่วนที่ต่างกันของร้อยละของปริมาตรถังปฏิกรณ์ (แอนแอโรบิก: แอนน๊อกซิก:อ๊อกซิก) คือ 15:35:50, 20:40:40, และ 25:45:30 (ร้อยละโดยปริมาตร) และ 3 ค่าที่ต่างกันของ ระยะเวลาเก็บกักตะกอน คือ 10, 15, และ 20 วัน ดังนั้นซีโอดี ทีเคเอ็น ไนโตรเจนทั้งหมด และฟอสฟอรัสจึงถูก วิเคราะห์และหาประสิทธิภาพในการกำจัด เพื่อใช้เป็นดัชนีชี้วัดสำหรับการหาสภาวะที่เหมาะสมของร้อยละของ ปริมาตรถังปฏิกรณ์ (แอนแอโรบิก:แอนน๊อกซิก:อ๊อกซิก) และระยะเวลาเก็บกักตะกอน จากผลการทดลองพบว่า ประสิทธิภาพการบำบัดซีโอดี ทีเคเอ็น ไนโตรเจนทั้งหมด และฟอสฟอรัสเฉลี่ย อยู่ระหว่างร้อยละ 96.91-98.65, 97.46-98.54, 93.19-97.13 และ 89.74-99.01 ตามลำดับ ประสิทธิภาพการ บำบัดซีโอดี ทีเคเอ็น และไนโตรเจนทั้งหมด ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับทุกอัตราส่วนร้อยละของ ปริมาตรถังปฏิกรณ์ ขณะที่อัตราส่วนร้อยละของปริมาตรถังปฏิกรณ์ 20:40:40 และ 25:45:30 (ร้อยละโดย ปริมาตร) มีประสิทธิภาพการบำบัดฟอสฟอรัสสูงกว่าอัตราส่วนร้อยละของปริมาตรถังปฏิกรณ์ 15:35:50 (ร้อยละ โดยปริมาตร) อย่างมีนัยสำคัญ แต่ประสิทธิภาพที่อัตราส่วนร้อยละของปริมาตรถังปฏิกรณ์ 20:40:40 และ 25:45:30 (ร้อยละโดยปริมาตร) มีค่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ส่วนระยะเวลาเก็บกักตะกอนสามารถส่งผล ต่อประสิทธิภาพการบำบัดทีเคเอ็น ไนโตรเจนทั้งหมด และฟอสฟอรัส โดยที่ระยะเวลาเก็บกักตะกอน 20 วัน มี ประสิทธิภาพการบำบัดทีเคเอ็นและไนโตรเจนทั้งหมดสูงกว่าที่ระยะเวลาเก็บกักตะกอน 10 และ 15 วัน อย่างมี นัยสำคัญ ในทางตรงกันข้ามประสิทธิภาพการบำบัดฟอสฟอรัสที่ระยะเวลาเก็บกักตะกอน 10 วัน มีค่าสูงกว่าที่ ระยะเวลาเก็บกักตะกอน 15 และ 20 วัน อย่างมมีนัยสำคัญ แต่ประสิทธิภาพการบำบัดซีโอดีมีค่าไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญสำหรับทุกระยะเวลาเก็บกักตะกอน สภาวะที่เหมาะสมของการบำบัดน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์ด้วยระบบเอทูโอ คือ ที่อัตราส่วนร้อยละของปริมาตร ถังปฏิกรณ์ (แอนแอโรบิก:แอนน๊อกซิก:อ๊อกซิก) 25:45:30 (ร้อยละโดยปริมาตร) และมีระยะเวลาเก็บกักตะกอน 10 วัน โดยมีประสิทธิภาพการบำบัดซีโอดี ทีเคเอ็น ไนโตรเจนทั้งหมด และฟอสฟอรัสประมาณร้อยละ 97.23, 97.46, 94.87, และ 99.01 ตามลำดับ โดยระบบบำบัดน้ำเสียที่ปรับปรุงประกอบด้วยถังแอนแอโรบิกและถังแอน น๊อกซิกแบบกวนสมบูรณ์และถังเติมอากาศแบบผนังกั้น ซึ่งถังแอนแอโรบิกต่อเรียงกันแบบอนุกรมจำนวน 2 ถัง ถังแอนน๊อกซิกต่อเรียงกันแบบอนุกรมจำนวน 4 ถัง และถังเติมอากาศจำนวน1 ถัง มีขนาดปริมาตรเป็น 100 ลบ.ม. 180 ลบ.ม. และ 120 ลบ.ม.ตามลำดับ ขนาดของทุกถังลดลงจึงเป็นการลดพลังงานที่ใช้ในการเติมอากาศและพื้นที่ ส่วนที่เหลือสามารถใช้เพิ่มขนาดของถังในกรณีที่มีการผลิตและอัตราการไหลของน้ำเสียเข้าระบบบำบัดเพิ่มขึ้นได้
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

Nuch Khuhasawan. "การดัดแปลงระบบน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์เพื่อบำบัดธาตุอาหารด้วยวิธีทางชีวภาพModification of the existing slaughterhouse wastewater treatment plant for biological nutrient removal". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2550

Nuch Khuhasawan. "การดัดแปลงระบบน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์เพื่อบำบัดธาตุอาหารด้วยวิธีทางชีวภาพModification of the existing slaughterhouse wastewater treatment plant for biological nutrient removal". มหาวิทยาลัยมหิดล. 2550. Print.



TARR Wordcloud:
การดัดแปลงระบบน้ำเสียโรงฆ่าสัตว์เพื่อบำบัดธาตุอาหารด้วยวิธีทางชีวภาพ
Nuch Khuhasawan
มหาวิทยาลัยมหิดล
2550
ระบบการกำจัดกลิ่นจากระบบบำบัดน้ำเสียโดยวิธีการกรองแบบชีวภาพ การเพิ่มประสิทธิภาพของระบบกำจัดธาตุอาหารทางชีวภาพสำหรับบำบัดน้ำเสียชุม ประสิทธิภาพของระบบบำบัดร่วมระหว่างฟิล์มชีวะกับระบบตะกอนเร่งในการบำบัดน้ำเสียชุมชน การใช้สาหร่ายทะเลบำบัดคุณภาพน้ำในระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การกำจัด Dibenzothiophene ด้วยวิธีทางชีวภาพ โดย Cryptococcus laurentii การศึกษาคุณสมบัติและความเหมาะสมการใช้งานถังบำบัดแบบวัสดุกรองชีวภาพเคลื่อนที่ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ สมรรถนะของระบบตัวนำชีวภาพร่วมกับถังปฏิกรณ์ชีวภาพเมมเบรนในการกำจัดไนโตรเจน ศักยภาพในการผลิตก๊าซชีวภาพจากของเสียผลไม้โดยระบบย่อยสลายทางชีวภาพแบบไร้อากาศ การประเมินหาพื้นที่ที่เหมาะสมต่อการตั้งระบบบำบัดน้ำเสียรวมเพื่อการผลิตก๊าซชีวภาพจากมูลสัตว์จากฟาร์มสุกรและน้ำเสียจากโรงงานอุตสาหกรรมอาหารขนาดกลางและเล็กในจังหวัดนครปฐม ระบบสารสนเทศวิธีควบคุมวัชพืชในนาข้าว
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair