สืบค้นงานวิจัย
ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของเซลล์ปลาช่อน
Sarunya Laovitthayanggoon - มหาวิทยาลัยมหิดล
ชื่อเรื่อง: ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของเซลล์ปลาช่อน
ชื่อเรื่อง (EN): (Ophicephalus striatus)‬
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Sarunya Laovitthayanggoon
บทคัดย่อ: การศึกษาครั้งนี้เป็นการสำรวจการปนเปื้อนของแคดเมียมในเนื้อเยื่อหลายชนิดของปลาช่อนที่มีจำหน่ายในตลาด กรุงเทพมหานคร และทดสอบความเป็นพิษของระดับแคดเมียมที่ตรวจพบต่อสารพันธุกรรมในระบบเซลล์ปลาช่อน เพาะเลี้ยง (SSN-1cell) โดยวิธีไมโครนิวเคลียสซึ่งเปรียบเทียบความถี่ของการเกิดไมโครนิวเคลียสเมื่อเซลล์สัมผัสกับ แคดเมียม รวมทั้งประเมินความเหมาะสมของเซลล์ปลาช่อนเพื่อใช้ในการศึกษาความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมโดย ตรวจวัดระดับแคดเมียมที่เข้าสู่เซลล์ และความถี่ของไมโครนิวเคลียสหลังสัมผัสกับแคดเมียมต่างระดับในช่วงเวลา ต่างๆกัน การเก็บตัวอย่างปลาช่อนอาศัยวิธีสุ่มตัวอย่างจากตลาดทั่วกรุงเทพมหานคร 6 ตลาด ได้แก่ ตลาดบางกอกน้อย ตลาดราชวัตร ตลาดคลองเตย ตลาดยิ่งเจริญ ตลาดวงเวียนใหญ่ และตลาดสายเนตร จำนวนตลาดละ 6 ตัวอย่าง ระดับ แคดเมียมตกค้างในเนื้อเยื่อ ซึ่งตรวจโดยเทคนิคอะตอมมิกแอบซอร์ฟชันสเปกโทรโฟโตมิตรี พบแคดเมียมในเนื้อ หนัง เหงือก และตับปริมาณ 0.02-0.11, 0.02-0.08,0.02-0.08 และ 0.13-1.68 ppm ตามลำดับ ทั้งนี้เนื้อเยื่อส่วนที่มีกาครสะสม ของแคดเมียมสูงสุดคือ ตับ โดยเฉพาะตับจากตัวอย่างที่เก็บจากตลาดบางกอกน้อยมีปริมาณสูงถึง 1.68 pmm ซึ่งเป็น ปริมาณที่สูงเกินค่ามาตรฐานที่กำหนดพโดยกองตรวจสอบรับรองมาตรฐานคุณภาพสัตว์น้ำและผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำ กรม ประมง (1.5 pmm) ผลการศึกษาการเหนี่ยวนำให้เกิดไมโครนิวเคลียสโดยระดับแคดเมียมต่างกัน 4 ระดับในเซลล์ปลา ช่อนซึ่งสัมผัสแคดเมียมเป็นเวลา 24, 48 และ 72 ชั่วโมง พบว่า ระดับแคดเมียม 0.05, 0.5 และ 5 pmm เพิ่มความถี่ของการ เกิดไมโครนิวเคลียสอย่างมีนัยสำคัญ โดยความถี่ของไมโครนิวเคลียสขึ้นกับระดับของแคดเมียมและระยะเวลาที่เซลล์ สัมผัสกับสารแคดเมียม ในขณะที่แคดเมียมปริมาณต่ำ 0.005 pmm ไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความถี่ของไมโคร นิวเคลียสเมื่อเทียบกับเซลล์กลุ่มควบคุมตลอดการศึกษา นอกจากนี้การศึกษาเพื่อประเมินความเหมาะสมของเซลล์ปลา ช่อนเพื่อใช้เป็นระบบ (model) ในการตรวจสอบความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมนั้น ได้ผลว่าระดับแคดเมียมซี่งเข้าสู่เซลล์มี ความสัมพันธ์กับความถี่ของการเกิดไมโครนิวเคลียส โดยระดับความถี่ของการเกิดไมโครนิวเคลียสจะเพิ่มตามระดับ แคดเมียมที่มีอยู่ในเซลล์ซึ่งสอดคล้องกับระดับแคดเมียม และเวลาที่สัมผัสกับสารแคดเมียม การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าเซลล์ปลาช่อนมีความเหมาะสม สำหรับการประเมินความเป็นพิษต่อสาร พันธุกรรมของสารตกค้างแคดเมียม และคาดว่าจะสามารถนำมาใช้ในการตรวจคัดกรองความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมของ มลพิษทางน้ำชนิดอื่น ๆ ได้ และการศึกษานี้พบว่าระดับแคดเมียมที่ตรวจพบในเนื้อเยื่อปลาช่อนสามารถก่อให้เกิดการ เปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างของโครโมโซมในเซลล์ปลาช่อน ซึ่งสัมผัสแคดเมียมในระยะเวลาสั้น คุณสมบัติของแคดเมียม นี้อาจก่อผลเสียต่อสุขภาพของผู้ที่บริโภคปลาโดยเฉพาะตับปลาเป็นประจำได้ จึงควรศึกษาความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรม ของแคดเมียมระยะยาวโดยวิธีการอื่น ๆ เพิ่มเติมเพื่อประโยชน์ต่อผู้บริโภค
บทคัดย่อ (EN): this may create a negative impact on frequent snakehead-fish consumers. More genotoxicity study of cadmium should be done.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=126&RecId=2983&obj_id=2632
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยมหิดล
คำสำคัญ (EN): Snakeheads (Fish)
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยมหิดล
รายละเอียด: การศึกษาครั้งนี้เป็นการสำรวจการปนเปื้อนของแคดเมียมในเนื้อเยื่อหลายชนิดของปลาช่อนที่มีจำหน่ายในตลาด กรุงเทพมหานคร และทดสอบความเป็นพิษของระดับแคดเมียมที่ตรวจพบต่อสารพันธุกรรมในระบบเซลล์ปลาช่อน เพาะเลี้ยง (SSN-1cell) โดยวิธีไมโครนิวเคลียสซึ่งเปรียบเทียบความถี่ของการเกิดไมโครนิวเคลียสเมื่อเซลล์สัมผัสกับ แคดเมียม รวมทั้งประเมินความเหมาะสมของเซลล์ปลาช่อนเพื่อใช้ในการศึกษาความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมโดย ตรวจวัดระดับแคดเมียมที่เข้าสู่เซลล์ และความถี่ของไมโครนิวเคลียสหลังสัมผัสกับแคดเมียมต่างระดับในช่วงเวลา ต่างๆกัน การเก็บตัวอย่างปลาช่อนอาศัยวิธีสุ่มตัวอย่างจากตลาดทั่วกรุงเทพมหานคร 6 ตลาด ได้แก่ ตลาดบางกอกน้อย ตลาดราชวัตร ตลาดคลองเตย ตลาดยิ่งเจริญ ตลาดวงเวียนใหญ่ และตลาดสายเนตร จำนวนตลาดละ 6 ตัวอย่าง ระดับ แคดเมียมตกค้างในเนื้อเยื่อ ซึ่งตรวจโดยเทคนิคอะตอมมิกแอบซอร์ฟชันสเปกโทรโฟโตมิตรี พบแคดเมียมในเนื้อ หนัง เหงือก และตับปริมาณ 0.02-0.11, 0.02-0.08,0.02-0.08 และ 0.13-1.68 ppm ตามลำดับ ทั้งนี้เนื้อเยื่อส่วนที่มีกาครสะสม ของแคดเมียมสูงสุดคือ ตับ โดยเฉพาะตับจากตัวอย่างที่เก็บจากตลาดบางกอกน้อยมีปริมาณสูงถึง 1.68 pmm ซึ่งเป็น ปริมาณที่สูงเกินค่ามาตรฐานที่กำหนดพโดยกองตรวจสอบรับรองมาตรฐานคุณภาพสัตว์น้ำและผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำ กรม ประมง (1.5 pmm) ผลการศึกษาการเหนี่ยวนำให้เกิดไมโครนิวเคลียสโดยระดับแคดเมียมต่างกัน 4 ระดับในเซลล์ปลา ช่อนซึ่งสัมผัสแคดเมียมเป็นเวลา 24, 48 และ 72 ชั่วโมง พบว่า ระดับแคดเมียม 0.05, 0.5 และ 5 pmm เพิ่มความถี่ของการ เกิดไมโครนิวเคลียสอย่างมีนัยสำคัญ โดยความถี่ของไมโครนิวเคลียสขึ้นกับระดับของแคดเมียมและระยะเวลาที่เซลล์ สัมผัสกับสารแคดเมียม ในขณะที่แคดเมียมปริมาณต่ำ 0.005 pmm ไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความถี่ของไมโคร นิวเคลียสเมื่อเทียบกับเซลล์กลุ่มควบคุมตลอดการศึกษา นอกจากนี้การศึกษาเพื่อประเมินความเหมาะสมของเซลล์ปลา ช่อนเพื่อใช้เป็นระบบ (model) ในการตรวจสอบความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมนั้น ได้ผลว่าระดับแคดเมียมซี่งเข้าสู่เซลล์มี ความสัมพันธ์กับความถี่ของการเกิดไมโครนิวเคลียส โดยระดับความถี่ของการเกิดไมโครนิวเคลียสจะเพิ่มตามระดับ แคดเมียมที่มีอยู่ในเซลล์ซึ่งสอดคล้องกับระดับแคดเมียม และเวลาที่สัมผัสกับสารแคดเมียม การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าเซลล์ปลาช่อนมีความเหมาะสม สำหรับการประเมินความเป็นพิษต่อสาร พันธุกรรมของสารตกค้างแคดเมียม และคาดว่าจะสามารถนำมาใช้ในการตรวจคัดกรองความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรมของ มลพิษทางน้ำชนิดอื่น ๆ ได้ และการศึกษานี้พบว่าระดับแคดเมียมที่ตรวจพบในเนื้อเยื่อปลาช่อนสามารถก่อให้เกิดการ เปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างของโครโมโซมในเซลล์ปลาช่อน ซึ่งสัมผัสแคดเมียมในระยะเวลาสั้น คุณสมบัติของแคดเมียม นี้อาจก่อผลเสียต่อสุขภาพของผู้ที่บริโภคปลาโดยเฉพาะตับปลาเป็นประจำได้ จึงควรศึกษาความเป็นพิษต่อสารพันธุกรรม ของแคดเมียมระยะยาวโดยวิธีการอื่น ๆ เพิ่มเติมเพื่อประโยชน์ต่อผู้บริโภค
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของเซลล์ปลาช่อน
Sarunya Laovitthayanggoon
มหาวิทยาลัยมหิดล
2549
ผลกระทบของระดับแคดเมียมต่อโครงสร้างโครโมโซมของปลาดุก โครงสร้างระดับอัลตราและความหลากหลายทางชีววิทยาของเรา Coelomycetes เขตร้อน พันธุศาสตร์เซลล์ของปลาวงศ์ปลากราย (Family Notoperidae) ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย การกำจัดแคดเมียมโดยการใช้ไซยาโนแบคทีเรียที่ผ่านการตรึงเซลล์และเซลล์อิสระในระบบการเลี้ยงแบบกะ การเปลี่ยนแปลงลักษณะเนื้อเยื่อปลาดุกบิ๊กอุยที่ได้รับแคดเมียมในระดับความเป็นพิษแบบเฉียบพลันและความเป็นพิษแบบกึ่งเฉียบพลัน การพัฒนาเซลล์ไข่กลุ่มปลา Catfish ในห้องทดลอง พิษของแคดเมียมที่มีผลต่อเนื้อเยื่อเหงือกตับไตในปลาตะเพียนขาว โครงสร้างประชากรปลาบริเวณป่าชายเลนชุมชนบ้านเปร็ดในจังหวัดตราด การผลิตลูกชิ้นปลาจากเนื้อปลาสองชนิด ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อระดับการมีส่วนร่วมของการดำเนินธุรกิจรวมกันซื้อของสหกรณ์การเกษตรในจังหวัดระยอง
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก