สืบค้นงานวิจัย
ปัจจัยที่มีผลต่อการขายน้ำยางสดและยางแผ่นของเกษตรกร ตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช
วิฑูร อินทมณี - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: ปัจจัยที่มีผลต่อการขายน้ำยางสดและยางแผ่นของเกษตรกร ตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: วิฑูร อินทมณี
บทคัดย่อ: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับ ปัจจัยพื้นฐานทางด้านสังคม เศรษฐกิจ และกายภาพเปรียบเทียบปัจจัยที่มีผลต่อการขาย ปัญหาและข้อเสนอแนะในการขายน้ำยางสดและยางแผ่น ซึ่งมีตัวแปรอิสระทั้งหมด 12 ตัว ทำการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบง่าย แล้วเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เกษตรกร จาก 3 หมู่บ้าน ในช่วงเดือน มีนาคม - พฤษภาคม 2537 เป็นเกษตรกรที่ขายน้ำยางสด 100 คน และเกษตรกรที่ขายยางแผ่น 100 คน รวม 200 คน คิดเป็นร้อยละ 24.6 ของเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดและยางแผ่นในหมู่ที่ 2, 5 และ 7 ตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จากการศึกษาพบว่าเกษตรกรส่วนใหญ่ผู้รับการสัมภาษณ์เป็นเพศชาย มีอายุเฉลี่ย 43.5 ปี ซึ่งมีเกษตรกร ร้อยละ 75.5 จบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 และต่ำกว่า มีจำนวนบุตรเฉลี่ย 3.1 คน มีอาชีพหลัก คือ ทำสวนยางโดยที่มีการใช้แรงงานเฉลี่ย 2.4 คน และมีรายได้ของครอบครัวเฉลี่ย 41,977 บาทต่อครัวเรือนต่อปี มีการให้ความสำคัญแหล่งที่มาของข้อมูลข่าวสารต่างกัน คือ ร้อยละ 75.0 เกษตรกรที่ขายน้ำยางสดให้ความสำคัญกับพ่อค้าในหมู่บ้าน และร้อยละ 49.0 เกษตรกรที่ขายยางแผ่นให้ความสำคัญกับพ่อค้าในตลาด เนื่องจากเกษตรกรส่วนใหญ่ไม่เคยไปติดต่อกัยสำนักงานเกษตรอำเภอและสำนักงานกองทุนสงเคราะห์การทำสวนยาง ทำให้ราคายางที่ขายได้ค่อนข้างต่ำ คือ เกษตรกรที่ขายน้ำยางสดขายได้ราคาเฉลี่ย 15.45 บาทต่อกิโลกรัม และเกษตรกรที่ขายยางแผ่นขายได้ราคาเฉลี่ย 17.15 บาทต่อกิโลกรัม ซึ่งมีปริมาณผลผลิตเฉลี่ย 41.7 กิโลกรัมต่อวัน แต่การใช้เวลาในการขายและการทำแตกต่างกัน คือ ร้อยละ 93.0 เกษตรกรที่ขายน้ำยางสดจะใช้เวลาในการขายไม่เกิน 11.00 น ขณะที่ร้อยบะ 64.0 เกษตรกรที่ทำยางแผ่นจะใช้เวลาในการทำมากกว่า 11.00 น. โดยที่เกษตรกร ร้อยละ 68.0 มีหนี้สินเฉลี่ย 20,995 บาทต่อครัวเรือน เนื่องจากส่วนใหญ่มีการใช้สินเชื่อทางการเกษตร ขณะที่เกษตรกรมีการถือครองที่ดินเป็นของตนเองซึ่งมีขนาดเนื้อที่ถือครองเฉลี่ย 23.9 ไร่ โดยใช้พันธุ์ยางที่ทางราชการส่งเสริมให้ปลูก และส่วนใหญ่ ร้อยละ 75.0 มีแหล่งน้ำในการนำมาใช้ซึ่งได้จากบ่อน้ำตื้นเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่เพียงพอในช่วงเดือน มกราคม - เมษายน ในขณะที่ ร้อยละ 55.0 ไม่คิดว่าระยะทางเป็นสาเหตุในการขายน้ำยาวสดหรือยางแผ่นแต่อย่างใด การทดสอบความสัมพันธ์ทางสถิติ พบว่า เกษตรกรที่ขายน้ำยางสด และยางแผ่นเป็นเพศชายมากกว่า เพศหญิง อายุของเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดมีน้อยกว่า แต่ระดับการศึกษาจะสูงกว่า ในขณะเดียวกันมีจำนวนบุตรและการใช้แรงงานที่น้อยกว่า โดยที่มีการให้ความสำคัญแหล่งที่มาข้อมูลข่าวสารแตกต่างกัน และปริมาณผลผลิตจากยางของเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดจะน้อยกว่า อาจมีสาเหตุมาจากขนาดเนื้อที่ถือครองน้อยกว่า ซึ่งเป็นไปตามสมมุติฐานแต่ไม่พบความสัมพันธ์ทางสถิติในเรื่องของรายได้ของครอบครัว สภาพการมีหนี้สินและระยะทางจากสวนไปจุดรับซื้อ จากการศึกาาคครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า มีปัจจัยทางด้านสังคม เศรษฐกิจ และกายภาพ บางประการ เช่นเพศ อายุ ระดับการศึกษา จำนวนบุตร และการใช้แรงงาน การให้ความสำคัญแหล่งที่มาของข้อมูลข่าวสาร ปริมาณผลผลิตของยาง และขนาดเนื้อที่ถือครอง มีผลต่อการขายน้ำยางสดและยางแผ่น ทั้งนี้ ปัจจัยดังกล่าวสามารถนำมาเป็นข้อมูลให้กับหน่วยงานส่งเสริมการเกษตรไว้ใช้วางแผนในการดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อการปรับปรุงคุณภาพน้ำยางสดและยางแผ่นให้สอดคล้องกับความต้องการของตลาด และสภาพความเป็นอยู่ของเกษตรกร เช่น ควรสนับสนุนกิจกรรมเกี่ยวกับโรงงานยางแผ่นอบแห้งให้กับเกษตรกรเพศชายที่ขายน้ำยางสดเพราะเพศชายมีร่างกายแข็งแรงและคล่องตัวกว่าเพศหญิง สำหรับเพศหญิงควรให้ความรู้เกี่ยวกับการปรับปรุงคุณภาพยางแผ่นก่อนนำไปขาย ในด้านอายุเกษตรกรที่มีอายุน้อยซึ่งขายน้ำยางสดควรฝึกอบรมให้ความรู้เกี่ยวกับอาชีพเสริม เช่น การปลูกพืชผักพืชไร่ การเลี้ยงสัตว์ เป็นต้น และเกษตรกรที่มีอายุมากที่ขายยางแผ่น ควรสนับสนุนกิจกรรมในครัวเรือน เช่น การทำหัตถกรรม เป็นต้น ในทำนองเดียวกัน เกษตรกรที่มีการศึกษาสูงส่วนใหญ่ขายน้ำยางสด และเกษตรกรที่มีการศึกษาต่ำจะขายยางแผ่น ดังนั้น ควรมีการฝึกอบรมให้ความรู้เกี่ยวกับการรักาาสภาพน้ำยางสดและปรับปรุงคุณภาพยางแผ่น ทางด้านจำนวนบุตรและการใช้แรงงาน พบว่า จะมีแรงงานว่างหลังจากดำเนินกิจกรรมแล้ว หน่วยงานของรัฐควรจัดทำแผนและโครงการต่าง ๆ มารองรับ เช่น โครงการเลี้ยงไก่เนื้อหรือไก่ไข่ในสวนยาง โครงการทำดอกไม้จากใบยางพารา เป็นต้น สำหรับการให้ความสำคัญแหล่งที่มาของข้อมูลข่าวสารของเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดและยางแผ่น ส่วนใหญ่จะให้ความสำคัญกับพ่อค้า เพราะฉะนั้น หน่วยงานของรัฐควรจัดอบรมและประชาสัมพันธ์ให้เกษตรกรเข้าใจถึงแหล่งที่มาของข้อมูลข่าวสาร โดยเฉพาะจากเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือหน่วยงานของรัฐเพื่อผลประโยชน์ของเกษตรกรเอง ในส่วนของปริมษรผลผลิตของยางและขนาดเนื่อที่ถือครอง พบว่าเกษตรกรที่มีปริมาณผลผลิตของยางและขนาดเนื้อที่ถือครองน้อยจะขายน้ำยางสด ขณะที่เกษตรกรที่มีปริมาณผลผลิตและขนาดเนื้อที่ถือครงอมากจะขายยางแผ่น ดังนั้น หน่วยงานของรัฐควรสนับสนุนโรงงานแปรรูปน้ำยางสดเป็นยางแผ่นอบแห้งและโรงงานยางแผ่นรมควัน รวมไปถึงการตลาด ซึ่งจะทำให้เกิดผลดีต่อเกษตรกรเป็นอย่างมาก
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: จังหวัดนครศรีธรรมราช
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ปัจจัยที่มีผลต่อการขายน้ำยางสดและยางแผ่นของเกษตรกร ตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช
กรมส่งเสริมการเกษตร
2538
แนวทางในการตัดสินใจของเกษตรกรในการขายยางแผ่นดิบและน้ำยางสด การศึกษาปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความสำเร็จของกลุ่มปรับปรุงคุณภาพยางแผ่นและขายยาง ของจังหวัดพังงา การประเมินผลโครงการฝึกอบรมเกษตรกรหลักสูตรการกรีดยางและทำยางแผ่น การศึกษาการใช้ค่าความถ่วงจำเพาะของน้ำยางสดในการหาเปอร์เซ็นต์ยางแห้งในน้ำยางสด การศึกษาการใช้ค่าความถ่วงจำเพาะของน้ำยางสดในการหาเปอร์เซ็นต์ยางแห้ง ในน้ำยางสด ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความสำเร็จของกลุ่มปรับปรุงคุณภาพยางแผ่นและขายยางของจังหวัดพังงา การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการใช้ปุ๋ยเคมีในนาข้าวของเกษตรกรในเขตลุ่มน้ำปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช อิทธิพลของวิธีการเตรียมแผ่นฟิล์มต่อปริมาณโปรตีนละลายน้ำได้ในน้ำยางสดและน้ำยางข้น การพัฒนาเทคโนโลยีที่เหมาะสมในการผลิตยางแผ่นในครัวเรือน แบบมีส่วนร่วมของเกษตรกรผู้ปลูกยางในจังหวัดกาฬสินธุ์ การผลิตยางธรรมชาติอิพอกไซด์จากน้ำยางสด
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก