สืบค้นงานวิจัย
การผลิตน้ำยาทำความสะอาดมือจากน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากพืชสมุนไพรไทย
กฤตชญา อิสกุล - มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ชื่อเรื่อง: การผลิตน้ำยาทำความสะอาดมือจากน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากพืชสมุนไพรไทย
ชื่อเรื่อง (EN): Production of Hand Sanitizer from Thai Medicinal Essential Oils
บทคัดย่อ: การสกัดน้ำมันหอมระเหยด้วยวิธี Clevenger hydro - distillation จากพืช 15 ชนิด คือ เทียนข้าวเปลือก (Foeniculum vulgare Mill.) ผักชี (Coriandrum sativum Linn.) จันทน์เทศ (Myristica fragrans Houtt.) เปราะหอม (Kaempferia galanga Linn.) ว่านน้ำ (Acorus calamus Linn.) กานพลู (Eugenia caryophyllus) พลู (Piper betel Linn.) มะนาว (Citrus aurantifolia Swing.) อบเชยจีน (Cinnamomum cassia Blume.) ตะไคร้ (Cymbopogon citratus L.) ตะไคร้หอม (Cymbopogon nardus L.) แฝกหอม (Vetiveria zizanoides) ยูคาลิปตัส (Eucalyptus globules Labill.) มะกรูด (Citrus hystrix DC.) และสน (Pinus sylvestris) พบว่า กานพลูให้ปริมาณน้ำมันหอมระเหยมากที่สุด คือ 13.68 เปอร์เซ็นต์ รองลงมาคือตะไคร้และเปราะหอมซึ่งให้เปอร์เซ็นต์ผลผลิตเท่ากับ 3.33 และ 1.80 ตามลำดับ จากการทดสอบประสิทธิภาพของน้ำมันหอมระเหยในการยับยั้งการเจริญของเชื้อก่อโรค 5 ชนิด คือ Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa และ Candida albicans โดยวิธี agar disc diffusion method, agar well diffusion method และ vapor diffusion method พบว่า การทดสอบทั้ง 3 วิธีให้ผลที่สอดคล้องกันคือ น้ำมันหอมระเหยจากอบเชยจีน กานพลูและตะไคร้สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อที่ทดสอบได้ดีที่สุด เมื่อนำน้ำมันหอมระเหยจากอบเชยจีนมาทดสอบหาความเข้มข้นต่ำสุดที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งการเจริญของเชื้อ (MIC) และความเข้มข้นต่ำสุดที่มีฤทธิ์ในการฆ่าเชื้อแบคทีเรีย (MBC) และเชื้อรา (MFC) โดยวิธี 96 well micro plate dilution method พบว่า น้ำมันหอมระเหยจากอบเชยจีนมีประสิทธิภาพในการยับยั้งเชื้อ C. albicans ได้ดีที่สุด โดยมีค่า MIC และ MFC เท่ากับ 75 ?g/ml รองลงมาได้แก่ E. coli มีค่า MIC และ MBC เท่ากับ 600 ?g/ml ขณะที่เชื้อ P. aeruginosa, S. aureus และ S. epidermidis มีค่า MIC และ MBC อยู่ในช่วง 600 -5000 ?g/ml การสกัดน้ำมันหอมระเหยด้วยวิธี Clevenger hydro - distillation จากพืช 15 ชนิด คือ เทียนข้าวเปลือก (Foeniculum vulgare Mill.) ผักชี (Coriandrum sativum Linn.) จันทน์เทศ (Myristica fragrans Houtt.) เปราะหอม (Kaempferia galanga Linn.) ว่านน้ำ (Acorus calamus Linn.) กานพลู (Eugenia caryophyllus) พลู (Piper betel Linn.) มะนาว (Citrus aurantifolia Swing.) อบเชยจีน (Cinnamomum cassia Blume.) ตะไคร้ (Cymbopogon citratus L.) ตะไคร้หอม (Cymbopogon nardus L.) แฝกหอม (Vetiveria zizanoides) ยูคาลิปตัส (Eucalyptus globules Labill.) มะกรูด (Citrus hystrix DC.) และสน (Pinus sylvestris) พบว่า กานพลูให้ปริมาณน้ำมันหอมระเหยมากที่สุด คือ 13.68 เปอร์เซ็นต์ รองลงมาคือตะไคร้และเปราะหอมซึ่งให้เปอร์เซ็นต์ผลผลิตเท่ากับ 3.33 และ 1.80 ตามลำดับ จากการทดสอบประสิทธิภาพของน้ำมันหอมระเหยในการยับยั้งการเจริญของเชื้อก่อโรค 5 ชนิด คือ Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa และ Candida albicans โดยวิธี agar disc diffusion method, agar well diffusion method และ vapor diffusion method พบว่า การทดสอบทั้ง 3 วิธีให้ผลที่สอดคล้องกันคือ น้ำมันหอมระเหยจากอบเชยจีน กานพลูและตะไคร้สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อที่ทดสอบได้ดีที่สุด เมื่อนำน้ำมันหอมระเหยจากอบเชยจีนมาทดสอบหาความเข้มข้นต่ำสุดที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งการเจริญของเชื้อ (MIC) และความเข้มข้นต่ำสุดที่มีฤทธิ์ในการฆ่าเชื้อแบคทีเรีย (MBC) และเชื้อรา (MFC) โดยวิธี 96 well micro plate dilution method พบว่า น้ำมันหอมระเหยจากอบเชยจีนมีประสิทธิภาพในการยับยั้งเชื้อ C. albicans ได้ดีที่สุด โดยมีค่า MIC และ MFC เท่ากับ 75 ?g/ml รองลงมาได้แก่ E. coli มีค่า MIC และ MBC เท่ากับ 600 ?g/ml ขณะที่เชื้อ P. aeruginosa, S. aureus และ S. epidermidis มีค่า MIC และ MBC อยู่ในช่วง 600 -5000 ?g/ml
บทคัดย่อ (EN): Extraction of essential oils by Clevenger hydro – distillation of 15 plants i.e. fennel (Foeniculum vulgare Mill.), coriander (Coriandrum sativum Linn.), nutmeg (Myristica fragrans Houtt.), galanga (Kaempferia galanga Linn.) calamus (Acorus calamus Linn.), clove (Eugenia caryophyllus), betel (Piper betel Linn.), lime (Citrus aurantifolia Swing.) Chinese cinnamon (Cinnamomum cassia Blume.), lemon grass (Cymbopogon citratus L.), citronella (Cymbopogon nardus L.), vetiver (Vetiveria zizanoides), eucalyptus (Eucalyptus globulus Labill.), kaffir lime (Citrus hystrix DC.) and pine (Pinus sylvestris) showed that clove gave the highest yield of 13.68 % followed by lemongrass and galanga with percent yield of 3.33 and 1.80, respectively. Essential oils were investigated for their inhibitory effect against 5 pathogenic microorganisms i.e. Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa and Candida albicans by agar disc diffusion method, agar well diffusion method and vapor diffusion method. Similar results were found in all tested methods, essential oil from Chinese cinnamon, clove and lemongrass were the most effective oils for growth inhibiting against tested microorganisms. Ninety-six well micro plate dilution method was used to determine the minimal inhibitory concentration (MIC), minimal bactericidal concentration (MBC) and minimal fungicidal concentration (MFC) of essential oil from Chinese cinnamon. The experiment showed that C. albicans was most sensitive with the MIC and MFC values of 75 ?g/ml, followed by E. coli with MIC and MBC values of 600 ?g/ml. While, P. aeruginosa, S. aureus and S. epidermidis had demonstrated the MIC and MBC ranged from 600 – 5000 ?g/ml.Extraction of essential oils by Clevenger hydro – distillation of 15 plants i.e. fennel (Foeniculum vulgare Mill.), coriander (Coriandrum sativum Linn.), nutmeg (Myristica fragrans Houtt.), galanga (Kaempferia galanga Linn.) calamus (Acorus calamus Linn.), clove (Eugenia caryophyllus), betel (Piper betel Linn.), lime (Citrus aurantifolia Swing.) Chinese cinnamon (Cinnamomum cassia Blume.), lemon grass (Cymbopogon citratus L.), citronella (Cymbopogon nardus L.), vetiver (Vetiveria zizanoides), eucalyptus (Eucalyptus globulus Labill.), kaffir lime (Citrus hystrix DC.) and pine (Pinus sylvestris) showed that clove gave the highest yield of 13.68 % followed by lemongrass and galanga with percent yield of 3.33 and 1.80, respectively. Essential oils were investigated for their inhibitory effect against 5 pathogenic microorganisms i.e. Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa and Candida albicans by agar disc diffusion method, agar well diffusion method and vapor diffusion method. Similar results were found in all tested methods, essential oil from Chinese cinnamon, clove and lemongrass were the most effective oils for growth inhibiting against tested microorganisms. Ninety-six well micro plate dilution method was used to determine the minimal inhibitory concentration (MIC), minimal bactericidal concentration (MBC) and minimal fungicidal concentration (MFC) of essential oil from Chinese cinnamon. The experiment showed that C. albicans was most sensitive with the MIC and MFC values of 75 ?g/ml, followed by E. coli with MIC and MBC values of 600 ?g/ml. While, P. aeruginosa, S. aureus and S. epidermidis had demonstrated the MIC and MBC ranged from 600 – 5000 ?g/ml.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คำสำคัญ: น้ำยาทำความสะอาดมือ
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

กฤตชญา อิสกุล. "การผลิตน้ำยาทำความสะอาดมือจากน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากพืชสมุนไพรไทยProduction of Hand Sanitizer from Thai Medicinal Essential Oils". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2553

กฤตชญา อิสกุล. "การผลิตน้ำยาทำความสะอาดมือจากน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากพืชสมุนไพรไทยProduction of Hand Sanitizer from Thai Medicinal Essential Oils". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2553. Print.



TARR Wordcloud:
การผลิตน้ำยาทำความสะอาดมือจากน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากพืชสมุนไพรไทย
กฤตชญา อิสกุล
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
30 กันยายน 2553
ศึกษาการสกัดน้ำมันหอมระเหยจากสมุนไพร ระบบการสกัดและแปรรูปน้ำมันหอมระเหยจากสมุนไพร เครื่องกลั่นน้ำมันหอมระเหยแบบเทอร์โมไซฟอนสำหรับการผลิตน้ำมันหอมระเหยระดับอุตสาหกรรม การเพิ่มมูลค่าตะไคร้โดยการสกัดน้ำมันหอมระเหย การใช้น้ำมันหอมระเหยพืชสมุนไพรป้องกันกำจัดด้วงถั่วเขียว การพัฒนากระบวนการสกัดน้ำมันหอมระเหยจากขมิ้นชัน ในเชิงพาณิชย์ การสกัดน้ำมันหอมระเหยและทดสอบฤทธิ์ทางชีวภาพจากใบคำแสด การศึกษาแนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์น้ำมันหอมระเหยจากพืชท้องถิ่นในจังหวัดแพร่ สูตรตำรับผลิตภัณฑ์น้ำมันหอมระเหย การศึกษาองค์ประกอบสารสกัดและการประยุกต์ใช้น้ำมันหอมระเหยจากมะไฟจีน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair