สืบค้นงานวิจัย
ปัจจัยที่มีผลต่อความยั่งยืนการเลี้ยงแพะของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้ตอนบน
สินชัย เรืองไพบูลย์ - กรมปศุสัตว์
ชื่อเรื่อง: ปัจจัยที่มีผลต่อความยั่งยืนการเลี้ยงแพะของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้ตอนบน
ชื่อเรื่อง (EN): Factors affecting the sustainability of farming, goat farming community enterprises in the Upper South
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สินชัย เรืองไพบูลย์
บทคัดย่อ: การศึกษาโครงการปัจจัยที่มีผลต่อความยั่งยืนการเลี้ยงแพะของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเกษตรกรในพื้นที่ ภาคใต้ตอนบนครั้งนี้ ด าเนินการโดยสัมภาษณ์เกษตรกรสมาชิกกลุ่มและผู้น ากลุ่ม ที่เข้าร่วมกลุ่มเกษตรกรผู้เลี้ยง แพะวิสาหกิจชุมชนในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนทุกกลุ่มปี 2554 ในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนทุกจังหวัด จ านวน 141 ราย โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบวิธีการเลี้ยง ประเมินความยั่งยืนและความคิดเห็นและปัญหา อุปสรรคในการ เลี้ยงแพะ เพื่อใช้ในการพัฒนาเกษตรกรผู้เลี้ยงแพะ และผู้สนใจอื่นๆ ผลการศึกษา พบว่า ข้อมูลทั่วไปของกลุ่ม เกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศชาย มีอายุ41-50 ปี ร้อยละ 44.0 จบการศึกษาระดับประถมศึกษา ร้อยละ 52.5 นับถือศาสนาอิสลาม เกษตรกรร้อยละ 97.2 มีพื้นที่ท าการ เกษตรกรรม โดยร้อยละ 91.2 มีพื้นที่ท าการเกษตรกรรมระหว่าง 1-50 ไร่ โดยมีค่าเฉลี่ย 21.9 ไร่ เกษตรกร ทั้งหมดมีพื้นที่ส าหรับเลี้ยงแพะ เกษตรกรมีพื้นที่ส าหรับเลี้ยงแพะโดยมีค่าเฉลี่ย 9.9 ไร่ เกษตรกรทั้งหมดมีพื้นที่ ส าหรับคอกแพะมีค่าเฉลี่ย 1.5 ไร่ เกษตรกรมีพื้นที่แปลงหญ้าส าหรับเลี้ยงแพะมีค่าเฉลี่ย 4.3 ไร่ เกษตรกรทั้งหมด มีประสบการณ์ในการเลี้ยงแพะมาก่อนโดยมีค่าเฉลี่ย 6.2 ปี มีรายได้จากการเลี้ยงแพะโดยเฉลี่ย 63,572.22 บาท ต่อปี ร้อยละ 69.5 เคยได้รับการเลี้ยงแพะก่อนการเข้าร่วมกลุ่มเกษตรกรผู้เลี้ยงแพะ ร้อยละ 87.2 ใช้พ่อพันธุ์ใน ฟาร์มของตนเองที่มีอยู่ผสมพันธุ์ร้อยละ 67.4 ใช้พืชอาหารหยาบตามธรรมชาติเลี้ยง ร้อยละ 57.4 ไม่มีการ จ าหน่ายแพะพ่อแม่พันธุ์ร้อยละ 42.6 เป็นการจ าหน่ายระหว่างผู้เลี้ยงและผู้บริโภคซื้อโดยตรงเพื่อน าไปเป็น อาหาร ร้อยละ 83.0 ตัดสินใจเข้าเป็นสมาชิกกลุ่มเพื่อต้องการแลกเปลี่ยนความรู้ข้อมูลข่าวสารการเลี้ยงแพะ ร้อยละ 51.8 มีความคาดหวังในการได้รับความรู้กิจกรรมถ่ายทอดความรู้ในระดับมาก(x =3.8) ร้อยละ 55.3 มีความพึงพอใจในด้านการได้รับประสบการณ์จากการแลกเปลี่ยนรู้ในระดับมาก(x =3.7) ร้อยละ 48.2 มีการ เปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับการเลี้ยงแพะหลังเข้าร่วมกลุ่มในด้านจ านวนแพะในระดับเพิ่มมาก(x =4.2) และเลี้ยงแพะเป็น อาชีพเสริม เพื่อหารายได้เสริมให้แก่ครอบครัวมีแรงบันดาลใจในการเลี้ยงแพะเพราะมีความชอบและมีใจรักสัตว์ มี จุดเด่นของฟาร์มด้านอาหาร ด้านพันธุ์ ด้านโรงเรือน สุขาภิบาล มีพื้นที่ส าหรับเลี้ยงแพะเพียงพอ มีจ านวนแรงงาน เพียงพอต่อการเลี้ยง ร้อยละ 61.0 มีกิจกรรมการเลี้ยงแพะร่วมกับกิจกรรมการปลูกพืช ใช้ภูมิปัญญาและทรัพยากร ที่มีในการเลี้ยง ใช้สมุนไพรในการรักษาและป้องกันโรค ร้อยละ 71.6 มีรายได้จากการจ าหน่ายแพะเนื้อ ผู้น าใน ชุมชนมีประสบการณ์ มีความรู้ผ่านการอบรมศึกษาดูงานในหลักสูตรต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงแพะ เกษตรกร ได้รับรางวัลเชิดชูเกียรติ ส าหรับข้อทั่วไปการบริหารจัดการกลุ่ม ส่วนใหญ่ร้อยละ 74.5 รวมตัวกันเองในเกษตรกรด้วยกัน โดยมี สาเหตุที่รวมตัวกันคือ ร้อยละ 48.6 แลกเปลี่ยนความรู้ในการเลี้ยงแพะ มีอายุของการด าเนินงานกลุ่มมาแล้วโดย เฉลี่ย 4.2 ปีร้อยละ 91.5 มีระเบียบข้อบังคับของกลุ่มและผ่านความเห็นชอบจากที่ประชุมกลุ่ม ร้อยละ 59.6 มี เงินทุนหมุนเวียนของกลุ่มโดยเฉลี่ย 40,458.60 บาท และมีมูลค่าของทรัพย์สินกลุ่มโดยเฉลี่ย 55,833.30 บาท การประชุมของสมาชิกกลุ่มทุกกลุ่มโดยเฉลี่ย 8.5 ครั้งต่อปี เนื้อหาในการประชุมร้อยละ 78.7 รายงานผลการ ด าเนินงานที่พัฒนาแก่สมาชิกในกลุ่ม การบริหารการจัดการการเลี้ยงแพะในด้านต่างๆ คือด้านอาหาร มีความแหล่งอาหารที่เพียงพอ โดยอาศัย วัชพืชที่ขึ้นภายในสวน เกษตรกรมีการจัดท าแปลงพืชอาหารสัตว์โดยเฉลี่ย 4.3 ไร่มีพันธุ์พืชที่ปลูกเพื่อเป็นอาหาร ส าหรับแพะ ร้อยละ 76.6 ได้น ามูลแพะมาใช้ในเกษตรกรรมของตนเอง ด้านพันธุ์ มีการใช้พันธุ์พื้นเมืองที่แข็งแรง มีการพัฒนาพันธุ์อย่างต่อเนื่อง การคัดเลือกพันธุ์จากฟาร์มของตนเองหรือยืมพ่อพันธุ์จากเพื่อนสมาชิก ด้าน โรงเรือน คอกเลี้ยงหรือโรงเรือนที่ได้มาตรฐาน แยกเป็นสัดส่วน อากาศถ่ายเทได้สะดวก ร้อยละ 53.2 มีการฉีด วัคซีนป้องกันโรคระบาด และร้อยละ 91.5 มีการถ่ายพยาธิเป็นประจ าทุกปี มีการใช้สมุนไพรในท้องถิ่นในการ รักษาโรค เป็นต้น ส าหรับการบริหารการจัดการในด้านต่างๆ มีการวัดระดับเป็นความถี่ของกิจกรรม โดยระดับ คะแนนที่ได้รับ คือ คะแนนระดับ 3 กิจกรรมที่ด าเนินการเป็นประจ า ซึ่งสอดคล้องกับยอดชาย ทองไทยนันท์ (2550)เรื่อง การเลี้ยงสัตว์ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง จากการศึกษา พบว่า รูปแบบและวิธีการเลี้ยงแพะมีความ เหมาะสมกับสภาพพื้นที่และมีความยั่งยืนของสมาชิกกลุ่มเกษตรกรผู้เลี้ยงแพะ เป็นอย่างดี การประเมินเกษตรกรผู้เลี้ยงแพะ จากการศึกษาพบว่าปัจจัยที่มีผลต่อความยั่งยืน มีปัจจัยในด้านต่างๆ ที่ ส่งเสริมให้เกษตรกรมีผลต่อความยั่งยืน มีสมาชิกในชุมชนเลี้ยงสัตว์ มีวัฒนธรรม และภูมิปัญญาในท้องถิ่น มีการ รวมกลุ่มสมาชิกจดทะเบียนเป็นนิติบุคคลประเภทกลุ่มวิสาหกิจชุมชน มีการแบ่งกลุ่มและก าหนดมอบหมายหน้าที่ ของคณะกรรมการอย่างชัดเจน มีการระดมหุ้นจากสมาชิก มีกิจกรรมการออมเงิน มีการตรวจสอบทรัพย์สินของ กลุ่ม มีการแจ้งสถานะทางการเงินให้สมาชิก มีการเข้าร่วมโครงการเสริมของกลุ่มต่างๆ มีส่วนร่วมในการแก้ไข ปัญหาเรื่องอาชีพการเลี้ยงสัตว์ และปัญหาด้านอื่นๆ ของชุมชน ท าให้กลุ่มและชุมชนมีความเข็มแข็ง ปัจจัยด้าน ทรัพยากรธรรมชาติมีความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ อาหาร สมุนไพรที่เกิดขึ้นในภูมิปัญญาในการรักษาและป้องกัน โรค ได้รับปัจจัยการสนับสนุนจากหน่วยงานภายนอก มีการประชุมหารือเพื่อก่อให้เกิดองค์ความรู้ใหม่ๆ ให้แก่ สมาชิกกลุ่ม จากการศึกษาสรุปได้ว่าวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนมีความยั่งยืนต่อการเลี้ยง แพะ โดยมีคะแนนรวมในทุกๆ ด้านจากการศึกษามีระดับคะแนนสูงกว่า 80 คะแนน ถือว่ามีความยั่งยืนในการ เลี้ยงแพะเป็นอย่างดีต่อไป.
บทคัดย่อ (EN): The study of factors that affect the sustainability of communities and goat farmers in the Upper South, this time. Performed by group members and group leaders interviewed. Participating communities goat farmers in Upper South 2554 all in all provinces of the south, the 141 cases with the aim to study how to farm. Sustainability assessments and opinions and problems. Barriers to raising goats. For use in the development of goat raisers. And other interested parties. The results showed that the general group. Most farmers were male, aged 41-50 years, 44.0 percent of primary school graduates , 52.5 percent Muslim. Farmers, 97.2 percent of the agricultural area by 91.2 percent of the agricultural area was 1-50 with a mean of 21.9 acres with space for a goat farmer. Farmers with space for goats with an average of 9.9 acres farm with space for pens, goats with an average 1.5 acres farm has pasture for goats with an average 4.3 farmer with experience in raising goats before the value. average 6.2 years of income from goat average 63,572.22 per year, percent 69.5 had goat before participating farmers goat percentage 87.2 a stud farm their existing breeding percent. 67.4 plants fed natural feed percentage 57.4 No sale goat breeders percentage 42.6 is distributed between the parties and consumers directly to a food percentage 83.0 decision to become a member in order to exchange knowledge and information. News goats 51.8 percent are expected to have the knowledge to pass on knowledge level(x =3.8) percent 55.3 are satisfied in the experience of exchanging knowledge level(x =3.7) with 48.2 percent of the goat on the group level increase in the number of goats(x =4.2) and goat occupation. To earn extra income for the family is the inspiration for the goat because our passion and love of animals. A distinctive feature of the breeding farm, food, housing and sanitation have enough space for the goats. A sufficient number of workers to 61.0 percent has access to goat farming with cropping activities. Wisdom and resources that are used in farming. Using herbs to treat and prevent 71.6 percent of revenues from the sale of goat meat. Leaders in the community experience. Knowledge through training, study courses. Related to the goat. Farmer won the honor. For general management group. The 74.5 percent self farmers together. Caused by the combined 48.6 percent share knowledge in raising goats. Age of the group and then average 4.2 percent 91.5 with regulations of the group and the approval of the group percent 59.6 working capital of the group average of 40,458.60 million and the value of the asset group, an average of 55,833.30. Bath meeting of all group members on average 8.5 times per year, 78.7 percent of the content of the report to members of the development group. Management goat farming in areas of food is a source of food is sufficient. By the weeds that grow in the garden. Farmers are prepared to forage on average 4.3 acres with crops grown for food for goats, 76.6 percent have used the goat farming in their areas using native species strong . Varieties are developed continuously. Selective breeding of stud farms of their own or borrowed from friends or members of the house party house enclosure as standard. Separate. Ventilated 53.2 percent are vaccinated against diseases and parasites taken 91.5 percent annually . With the use of local herbs to treat diseases, for management in various fields. The measure is the frequency of events. The scale is a rating of 3 activities performed regularly. This is consistent with the top man. Mr.Yodchiay Tongchinan ( 2550 ) story. Livestock along the sufficiency of the study showed that the pattern and how to raise goats are appropriate to local conditions and the sustainability of the group members goat raisers as well. Assessment goat raisers. The study found that the factors that affect sustainability. Factors in various fields. Encouraging farmers affect sustainability. With community members, animal culture and local wisdom. The group registered as a limited community enterprise. The segmentation and the fiduciary duties of the board clearly. Raise the share of members. Activity of saving money. Examination of the property. The financial report to members. Project participation of various groups. Involved in solving the problem of professional animal husbandry. And other issues of the community groups and community strengths. Moreover, there is an abundance of natural resources in the areas of culinary herbs in the treatment and prevention of wisdom. Received the support of external agencies. A meeting to discuss the cause of new knowledge. To group members. The study concluded that the settlement enterprise in the south, the farmers have a sustainable goat farming. The total score in each. The level of education is higher than 80 points is considered a sustainable goat farming is very good anyway.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://www.tnrr.in.th/?page=result_search&record_id=10465631
เผยแพร่โดย: กรมปศุสัตว์
คำสำคัญ: วิสาหกิจชุมชน
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สินชัย เรืองไพบูลย์. "ปัจจัยที่มีผลต่อความยั่งยืนการเลี้ยงแพะของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนFactors affecting the sustainability of farming, goat farming community enterprises in the Upper South". กรมปศุสัตว์. 2556

สินชัย เรืองไพบูลย์. "ปัจจัยที่มีผลต่อความยั่งยืนการเลี้ยงแพะของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้ตอนบนFactors affecting the sustainability of farming, goat farming community enterprises in the Upper South". กรมปศุสัตว์. 2556. Print.



TARR Wordcloud:
ปัจจัยที่มีผลต่อความยั่งยืนการเลี้ยงแพะของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเกษตรกรในพื้นที่ภาคใต้ตอนบน
สินชัย เรืองไพบูลย์
กรมปศุสัตว์
30 กันยายน 2556
กรมปศุสัตว์
การพัฒนาชุมชนผู้เลี้ยงแพะบ้านห้วยทรายใต้สู่การเป็นวิสาหกิจชุมชนการฟอกหนังแพะ การศึกษารสนิยมการบริโภคข้าวของเกษตรกรในภาคใต้ การพัฒนาระบบการเลี้ยงและการตลาดแพะโดยเกษตรกรมีส่วนร่วมในพื้นที่ภาคใต้ตอนบน การศึกษาต้นทุนการผลิตน้ำนมดิบของเกษตรกรผู้เลี้ยงแพะในพื้นที่ภาคใต้ตอนล่าง การศึกษาชนิดของชันโรง (Trigona spp.) ในภาคใต้ตอนบน ของประเทศไทย . ปัจจัยที่มีผลต่อการผลิตมังคุดให้ได้คุณภาพของเกษตรกรในภาคใต้ การศึกษาสภาพการเลี้ยงการตลาดแพะในระบบเศรษฐกิจพอเพียงพื้นที่ภาคใต้ตอนล่าง การศึกษาแนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนในพื้นที่ตำบลมะเกลือใหม่ อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมาภายใต้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง การดำเนินงานของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรสู่วิสาหกิจชุมชนในพื้นที่เขตที่ 1 โครงการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตจันทร์เทศในพื้นที่ภาคใต้ตอนบน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair