สืบค้นงานวิจัย
การอนุรักษ์และฟื้นฟูพลับพลึงธารในแหล่งธรรมชาติโดยใช้เทคนิคต่าง ๆ
เดชา ดวงนามล - มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ชื่อเรื่อง: การอนุรักษ์และฟื้นฟูพลับพลึงธารในแหล่งธรรมชาติโดยใช้เทคนิคต่าง ๆ
ชื่อเรื่อง (EN): Water Onion (Crinum thaianum J. Schulze)Conservation and Restoration in Natural Site by Using Various Techniques
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: เดชา ดวงนามล
บทคัดย่อ: พลับพลึงธารเป็นพืชน้ำในวงศ์ Amaryllidaceae จัดเป็นพืชเฉพาะถิ่น มีพื้นที่การกระจายพันธุ์จำกัดในเขตจังหวัดระนองและพังงา ขึ้นกระจายพันธุ์อยู่ในระบบนิเวศเฉพาะในลำธารที่มีน้ำไหล สะอาด ประเทศไทยส่งออกประมาณ 1-2 แสนชิ้นต่อปี ซึ่งในปี พ.ศ. 2549 IUCN Red Data (Plants) จัดให้พลับพลึงธารอยู่ในสถานภาพมีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์ (Vulnerable : VU) และขณะนี้ยังไม่มีกฎหมายฉบับใดที่คุ้มครองพลับพลึงธาร สถานภาพการกระจายพันธุ์ปัจจุบันพบในพื้นที่ของจังหวัดระนอง และจังหวัดพังงา เป็นพื้นที่ที่พบในลำธารเพียง 10-15 ไร่ เท่านั้น ทั้งนี้เนื่องจากการลักลอบขุดหัวจากแหล่งธรรมชาติเพื่อจำหน่ายมานานกว่า 30 ปี เป็นเพราะการเพาะเลี้ยงและขยายพันธุ์ยังไม่ประสบความสำเร็จ มีต้นทุนสูง และใช้เวลานานกว่าการเก็บหาจากธรรมชาติ และไม่มีหน่วยงานใดสนับสนุนการผลิตกล้าในปัจจุบัน คณะผู้ศึกษาวิจัยได้ตระหนักถึงความสำคัญและเล็งเห็นถึงปัญหาดังที่กล่าวมาข้างต้น จึงศึกษาเทคนิคการขยายพันธุ์และพัฒนากล้าพลับพลึงธารให้มีคุณภาพและสามารถเติบโตได้ดีเมื่อนำไปปลูกฟื้นฟูในถิ่นอาศัย การศึกษาแบ่งเป็นการขยายพันธุ์ในสภาพเรือนเพาะชำและการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ ซึ่งผลการศึกษาพบว่าสามารถขยายพันธุ์ได้ทั้งในส่วนของเมล็ดและการผ่าแบ่งหัว ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับช่วงฤดูกาลที่มีเมล็ดหรือช่วงที่มีหัวพันธุ์เพียงพอ โดยในสภาพเรือนเพาะชำ การผ่าแบ่งหัวออกเป็น 2 ส่วน มีความเหมาะสมมากที่สุด เมื่อเลี้ยงเป็นระยะเวลา 6 เดือน มีจำนวนหัวย่อยเฉลี่ย 5.42 ต้นต่อชิ้น คิดเป็น 10.83 ต้นต่อหัว และอัตราการรอดตายเฉลี่ยมากกว่า 80 เปอร์เซ็นต์ และเมล็ดสามารถงอกและย้ายไปปลูกในธรรมชาติได้ แต่หัวพันธุ์ใหม่ที่ได้ทั้งจากการผ่าหัวและเพาะเมล็ดเมื่อเลี้ยงต่อไปในเรือนเพาะชำจะไม่เพิ่มขนาดและฝ่อไปในที่สุด ส่วนการขยายพันธุ์โดยวิธีเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ การฟอกฆ่าเชื้อโดยใช้โซเดียมไฮโปรคลอไรด์ (Haiter?) 8 เปอร์เซ็นต์นาน 20-25 นาที และฟอกซ้ำด้วย Haiter? 4 เปอร์เซ็นต์นาน 15 นาที พบว่า ได้เนื้อเยื่อปราศจากเชื้อจากเมล็ดพันธุ์ ต่ำกว่าร้อยละ 7.5 แต่เมื่อทิ้งเมล็ดให้งอกในที่แห้งแล้วฟอกหัวที่งอกใหม่ พบว่า ได้เนื้อเยื่อปราศจากเชื้อถึงร้อยละ 81 ต่างจากฟอกฆ่าเชื้อหัวพันธุ์อายุ 1 ปีที่เพาะในวัสดุปลูก ได้เนื้อเยื่อปราศจากเชื้อ 58.8 เปอร์เซ็นต์ ส่วนหัวใหญ่ขนาด 7-8 เซนติเมตร ฟอกด้วย Haiter? 10 เปอร์เซ็นต์นาน 15-20 นาที และฟอกซ้ำด้วย Haiter? 4เปอร์เซ็นต์นาน 15 นาที พบว่าได้เนื้อเยื่อปราศจากเชื้อ 50-100 เปอร์เซ็นต์ เนื้อเยื่อที่ได้จากการผ่าหัวขนาดใหญ่ เมื่อเลี้ยงในอาหารสูตร MS ที่เติมฮอร์โมน TDZ 0.5 มิลลิกรัม/ลิตร ให้ตาและยอดใหม่ เฉลี่ย 2.8 ตา และ 5 ยอด ต่อชิ้นเนื้อเยื่อ ในอาหารสังเคราะห์สูตรที่เติมฮอร์โมน BAP ความเข้มข้น 0.1 และ 0.5 มิลลิกรัม/ลิตร ให้ยอดใหม่เฉลี่ย 1.5 ยอดและ 1.3 หัวต่อชิ้นเนื้อเยื่อ ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางหัวเฉลี่ย 4.4-4.9 มิลลิเมตร หลังจากถ่ายขวดอาหารซ้ำทุก 50-60 วันเป็นครั้งที่ 3 พบว่า ขนาดของหัวไม่เพิ่มขึ้นและมีบางส่วนตาย ดังนั้นจึงจำเป็นต้องศึกษาสูตรอาหารในการเพิ่มขนาดของหัวพันธุ์ในสภาพปลอดเชื้อเพื่อเหมาะสมจะผลิตหัวพันธุ์สำหรับปลูกเพิ่มเติมในธรรมชาติต่อไป
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คำสำคัญ: ใกล้สูญพันธุ์
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

เดชา ดวงนามล. "การอนุรักษ์และฟื้นฟูพลับพลึงธารในแหล่งธรรมชาติโดยใช้เทคนิคต่าง ๆWater Onion (Crinum thaianum J. Schulze)Conservation and Restoration in Natural Site by Using Various Techniques". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2560

เดชา ดวงนามล. "การอนุรักษ์และฟื้นฟูพลับพลึงธารในแหล่งธรรมชาติโดยใช้เทคนิคต่าง ๆWater Onion (Crinum thaianum J. Schulze)Conservation and Restoration in Natural Site by Using Various Techniques". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2560. Print.



TARR Wordcloud:
การอนุรักษ์และฟื้นฟูพลับพลึงธารในแหล่งธรรมชาติโดยใช้เทคนิคต่าง ๆ
เดชา ดวงนามล
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
2560
การสร้างลายพิมพ์ดีเอ็นเอเพื่อระบุความจำเพาะของพลับพลึงธารพันธุ์ไม้น้ำใกล้สูญพันธุ์ในประเทศไทย และการปรับปรุงพันธุกรรมโดยใช้รังสีแกมมา เทคนิคการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพรรณไม้น้ำไส้ปลาไหลเพื่อการอนุรักษ์สายพันธุ์ การเก็บรักษาพันธุ์พรรณไม้น้ำไทยสกุล Cryptocoryne 3 ชนิด โดยวิธีการใช้เทคนิคเมล็ดเทียม การขยายพันธุ์ไม้ป่าหายากและใกล้สูญพันธุ์บางชนิด โดยการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ เพื่อการอนุรักษ์พันธุกรรมและการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน การอนุรักษ์พันธุกรรมข้าวป่าใกล้สูญพันธุ์ในสภาพปลอดเชื้อ การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนในการอนุรักษ์และฟื้นฟูชะนีที่ถูกคุกคามและใกล้สูญพันธุ์ใกล้เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาสอยดาว จ. จันทบุรี และเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าลุ่มน้ำปาย จ. แม่ฮ่องสอน โครงการวิจัยการวิเคราะห์ความเสี่ยงต่อการใกล้สูญพันธุ์ของพืชอนุรักษ์ก่อนการออกหนังสืออนุญาตส่งออก การพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตพรรณไม้น้ำสกุลใบพาย Cryptocoryne spp. เพื่อการส่งออก และการอนุรักษ์ เทคนิคการแช่แข็งที่เหมาะสมต่อการเก็บรักษาพรรณไม้น้ำไทยสกุลใบพาย ความหลากหลาย ปริมาณ การแพร่กระจายและการใช้ประโยชน์ของพรรณไม้น้ำในทะเล น้อย จังหวัดพัทลุง
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair