สืบค้นงานวิจัย
สภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกรในตำบลส้มป่อย อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ปี 2546/2547
ศิริธร บุญเจริญ - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: สภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกรในตำบลส้มป่อย อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ปี 2546/2547
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ศิริธร บุญเจริญ
บทคัดย่อ: การศึกษาสภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกรในตำบลส้มป่อย อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ปี 2546/2547 มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สภาพพื้นฐานทางสังคมและเศรษฐกิจบางประการ 2) สภาพการผลิตหอมแดงและ 3) สภาพปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะของเกษตรกรผู้ผลิตหอมแดง กลุ่มตัวอย่างในการศึกษา จำนวน 235 ราย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าสูงสุด ค่าต่ำสุดและ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่า เกษตรกรส่วนใหญ่ร้อยละ 84.70 เป็นเพศชาย มีอายุเฉลี่ย 41 ปี ส่วนใหญ่ร้อยละ 70.60 จบระดับประถมศึกษา มีแรงงานเกษตรเฉลี่ย 3 คนต่อครอบครัว การถือครองพื้นที่การเกษตรร้อยละ 72.30 มีเอกสารสิทธิ์เป็นของตนเอง เกษตรกรร้อยละ 53.62 เป็นสมาชิกกลุ่มลูกค้า ธ.ก.ส ความรู้เรื่องการปลูกหอมแดงส่วนใหญ่ได้รับจากพ่อ แม่ ญาติและประสบการณ์ สภาพการใช้พื้นที่ปลูกส่วนใหญ่ปลูกในที่นาดอน โดยปลูกเป็นพืชหลังนา กลุ่มเกษตรกรตัวอย่างทั้งหมดมีการใช้รถไถนาเดินตาม เครื่องสูบน้ำ และเครื่องพ่นสารเคมี ร้อยละ57.02 เก็บพันธุ์ไว้ใช้เองและนิยมปลูกด้วยหัวพันธุ์ ร้อยละ 71.00 เกษตรกรใช้พันธุ์ศรีสะเกษ ปริมาณหัวพันธุ์ที่ใช้จำนวน 250-300 กิโลกรัมต่อไร่ ร้อยละ 57.87 ใช้ฟางข้าวเป็นวัสดุคลุมแปลง เกษตรกรใช้น้ำจากบ่อบาดาล ซึ่งมีน้ำเพียงพอตลอดฤดูปลูก การใช้ปุ๋ยมีทั้งใช้ปุ๋ยอินทรีย์และปุ๋ยเคมี ส่วนปุ๋ยเคมีร้อยละ 91.50 เกษตรกรจะแบ่งใส่ 2 ครั้ง ครั้งที่ 1 ใช้สูตร 15-15-15 ครั้งที่ 2 ใช้สูตร 13-13-21 สำหรับวิธีการป้องกันกำจัดวัชพืช โรคและแมลงศัตรูหอมแดง เกษตรกรส่วนใหญ่ใช้สารเคมีกำจัด ร้อยละ 88.90 มีการจ้างแรงงานในการเก็บเกี่ยว ปัญหาที่เกษตรกรพบมากที่สุด ร้อยละ 59.60 คือ เรื่องแหล่งจำหน่ายผลผลิตซึ่งเกษตรกรต้องการให้จัดหาตลาดกลางเพื่อซื้อ-ขายหอมแดง และต้องการให้รัฐบาลมีการประกันราคาเพื่อไม่ให้ราคาตกต่ำ ข้อเสนอแนะ ปัญหาการผลิตหอมแดงจะต้องได้รับความร่วมมือจากส่วนราชการ พ่อค้าและเกษตรกร โดยจัดหาตลาดกลางหอมแดงและพัฒนาสถาบันเกษตรกรให้มีการบริหารงานในรูปคณะกรรมการกลุ่มและกำหนดมาตรการการขายผลผลิตให้เป็นระบบเดียวกัน ในกรณีที่ราคาหอมแดงตกต่ำควรมีโรงเรือนกลางของกลุ่มเก็บผลผลิตหรือแปรรูปหอมแดงเพื่อเพิ่มมูลค่า ลดอัตราการใช้ปุ๋ยเคมีและสารเคมี โดยการใช้ ปุ๋ยอินทรีย์และสารเคมีเท่าที่จำเป็น รวมทั้งการขยายเขตไฟฟ้าเพื่อการเกษตร ลดต้นทุนการผลิต ค่าน้ำมันเชื้อเพลิงสำหรับเครื่องสูบน้ำ การขึ้นทะเบียนผู้ปลูกหอมแดงเพื่อควบคุมการผลิตหอมแดง ให้ได้คุณภาพและปริมาณตามที่ตลาดต้องการ และให้ศูนย์บริการและถ่ายทอดเทคโนโลยีการเกษตรประจำตำบล จัดทำการประชาสัมพันธ์ข้อมูลข่าวสารด้านการผลิตและการตลาด ของหอมแดงให้กว้างขวางยิ่งขึ้น
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: ปี 2546/2547
หมวดหมู่:
หมวดหมู่ AGRIS:
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
สภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกรในตำบลส้มป่อย อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ปี 2546/2547
กรมส่งเสริมการเกษตร
2547
สภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกรในจังหวัดศรีสะเกษ ปีเพาะปลูก 2546/2547 สภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกรปีการเพาะปลูก 2546/2547 : กรณีศึกษาตำบลบัวน้อย อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ สภาพการผลิตข้าวขาวดอกมะลิ 105 ของเกษตรกรในตำบลจิกสังข์ทอง อำเภอราษีไศล จังหวัดศรีสะเกษ ฤดูกาลผลิต ปี 2546/2547 สภาพการผลิตข้าวของเกษตรกรในอำเภอกุดจับ จังหวัดอุดรธานี ปีเพาะปลูก 2546/2547 สภาพการผลิตหอมแดงเพื่อการค้าของเกษตรกร ปีการเพาะปลูก 2546/2547 อำเภอยางชุมน้อย จังหวัดศรีสะเกษ สภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกรปีเพาะปลูก 2546/2547 : กรณีศึกษาตำบลน้ำคำ อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ สภาพการผลิตหอมแดงของเกษตรกรปีเพาะปลูก 2546/2547 : กรณีศึกษาตำบลบุสูง อำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ สภาพการผลิตข้าวของเกษตรกรในอำเภอวังสามหมอ จังหวัดอุดรธานี ปีเพาะปลูก 2546/2547 สภาพการผลิตข้าวของเกษตรกรในอำเภอไชยวาน จังหวัดอุดรธานี ปีเพาะปลูก 2546/2547 การใช้เทคโนโลยีในการผลิตข้าวขาวดอกมะลิ 105 ปี 2546 ของเกษตรกร ตำบลจาน อำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก