สืบค้นงานวิจัย
นวัตกรรมและเทคโนโลยีการเพิ่มคุณภาพผลผลิตและมูลค่าน้ํานมดิบของฟาร์มโคนมในประเทศไทย
รศ.ดร.สกุณณี บวรสมบัติ - สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)
ชื่อเรื่อง: นวัตกรรมและเทคโนโลยีการเพิ่มคุณภาพผลผลิตและมูลค่าน้ํานมดิบของฟาร์มโคนมในประเทศไทย
ชื่อเรื่อง (EN): Inclusive Innovation and Technology for Thai Dairy Farms to Enhance Quality, Yield and Economic Value of Raw Milk
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: รศ.ดร.สกุณณี บวรสมบัติ
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
  1. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
บทคัดย่อ: โครงการวิจัย “นวัตกรรมและเทคโนโลยีการเพิ่มคุณภาพผลผลิต และมูลค่าน้ำนมดิบของ ฟาร์มโคนมในประเทศไทย” มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเทคโนโลยี อุปกรณ์อัจฉริยะและเทคนิคต่างๆ มาใช้ใน การพัฒนาการเลี้ยงโคนมไทยแบบดั้งเดิมให้เป็นฟาร์มโคนมอัจฉริยะ โดยเริ่มต้นจากการ ออกแบบ ประยุกต์ คัดเลือก และรวบรวมเทคโนโลยีและผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพแต่ราคาประหยัดใน ประเทศ นำมาติดตั้ง ณ โยธินฟาร์ม จังหวัดลำปาง ที่ร่วมทุนวิจัย เพื่อเป็นฟาร์มอัจฉริยะต้นแบบ โดย อุปกรณ์ที่คณะผู้วิจัยออกแบบและผลิต ณ ฟาร์มแห่งนี้มีทั้งหมด 6 ชนิด ได้แก่ (1) ระบบรีดนมแบบไปป์ ไลน์หรือการรีดนมผ่านท่อลำเลียงน้ำนม (2) โรงรีดนมแบบก้างปลา (Herring bone) พร้อมระบบเปิดปิดประตูอัตโนม้ติที่ควบคุมด้วยระบบนิวเมติกส์ (3) ระบบจับสัดอัตโนมัติซึ่งเชื่อมโยงจำนวนการก้าวเดิน ของโคกับระบบซอฟต์แวร์ของโครงการ (4) ระบบควบคุมอุณหภูมิในโรงเรือนแบบปรับอุณหภูมิอัตโนมัติ โดยใช้หลักการควบคุมการเปิด-ปิดพัดลมเมื่ออุณหภูมิ และ/หรือ ความชื้นสัมพัทธ์ในโรงเรือนสูงขึ้น จนถึงค่า THI = 72 (5) ระบบให้อาหารข้นอัตโนมัติที่สามารถควบคุมการเปิด-ปิดการทำงานใน ระยะไกลด้วยชุดรีโมท (6) ระบบซอฟต์แวร์สำหรับฟาร์มโคนมอัจฉริยะ ที่มีระบบ Database ที่สามารถ เชื่อมโยงกันตามหลักการเข้าถึงข้อมูล การศึกษาประสิทธิภาพการผลิตน้ำนมจะได้ทำการเปรียบเทียบ ระหว่าง โยธินฟาร์ม ที่ได้พัฒนาฟาร์มในครั้งนี้กับดรุณีฟาร์มที่ได้รับการพัฒนาฟาร์มมาแล้ว 1 ปี ผลการศึกษาประสิทธิภาพการผลิตน้ำนมดิบในดรุณีฟาร์มพบว่าหลังจากเปลี่ยนแปลงเป็นฟาร์ม อัจฉริยะ ค่าเฉลี่ยองค์ประกอบน้ำนมโดยเฉพาะเปอร์เซนต์โปรตีนสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจาก 3.17 ± 0.04 เป็น 3.46 ± 0.09% (p<0.05) ในส่วนดัชนีด้านสุขภาพของโคนมเมื่อเปรียบเทียบก่อนและหลัง การเปลี่ยนแปลงเป็นฟาร์มอัจฉริยะ พบว่าค่าเลือด เช่น ปริมาณเม็ดเลือดแดง และค่าชีวเคมีซึ่งบ่งบอก ถึงสุขภาพของโคไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ แต่ค่าเลือดที่บ่งบอกถึงความผิดปกติของระบบ เมตาบอลิก ได้แก่ Non-esterified fatty acids (NEFA) และ Beta-Hydroxybutyrate (BHBA) มี แนวโน้มลดลง ในส่วนของโยธินฟาร์มพบว่าดัชนีต่างๆ ที่บ่งบอกถึงสุขภาพและประสิทธิภาพการผลิต ช่วงก่อนการเปลี่ยนแปลงอยู่ในระดับที่ปกติ ผลการศึกษาประสิทธิภาพและการทำงานของอุปกรณ์ทั้ง 6 ชนิด พบว่าทุกอุปกรณ์ทุกชนิด สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพเทียบเท่ากับอุปกรณ์เทียบเคียงที่มีต้นแบบจากต่างประเทศ จาก การวิเคราะห์ความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ของการเปลี่ยนเป็นฟาร์มโคนมอัจฉริยะ จะเห็นได้ว่าอุปกรณ์ ส่วนใหญ่สามารถลดค่าจ้างแรงงาน มีการทำงานที่สะดวกสบายมากขึ้น ลดปัญหาสุขภาพหลังและข้อเข่า ของเกษตรกรได้ ระบบควบคุมอัตโนมัติทำให้แม่โคมีความเครียดจากความร้อนน้อย รวมถึงเป็นการใช้ ไฟฟ้าอย่างคุ้มค่ามากกว่า ระบบจับสัดอัตโนมัติและซอฟต์แวร์ผ่านระบบ cloud สามารถช่วยให้ เกษตรกรบันทึกข้อมูลได้ทุกพื้นที่ซึ่งมีสัญญาณอินเตอร์เน็ต รวมทั้งช่วยในการวิเคราะห์ข้อมูลแม่โคและ ข้อมูลฟาร์ม นอกเหนือจากการติดตั้งอุปกรณ์เพื่อสร้างฟาร์มอัจฉริยะต้นแบบแล้ว การวิจัยนี้ยังได้ศึกษาการ ปนเปื้อนจุลินทรีย์ในน้ำนมดิบเพื่อนำข้อมูลไปใช้ปรับปรุงระบบการจัดการสุขาภิบาลในกระบวนการรีด นม โดยเฉพาะระบบรีดนมแบบไปป์ไลน์ ซึ่งเกษตรกรไทยมีองค์ความรู้อยู่น้อย ผลจากการวิจัยพบว่า ค่าเฉลี่ยจุลินทรีย์ที่มีชีวิตทั้งหมดในน้ำนมของฟาร์มโคนมในจังหวัดเชียงใหม่ใน 3 พื้นที่ที่แตกต่างกันนั้น มีค่าไม่เกินเกณฑ์มาตรฐานคุณภาพน้ำนมดิบ แต่การปนเปื้อนในแต่ละฟาร์มมีช่วงค่าแตกต่างกันมาก และมีหลายฟาร์มที่น้ำนมดิบมีคุณภาพต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐาน นอกจากนี้ยังพบเชื้อก่อโรคทางอาหาร กลุ่ม B. cereus group ในน้ำนมดิบถึง 34% และ 48% เมื่อตรวจโดยการแยกเชื้อและวิธีทางชีวโมเลกุล โดยไม่แยกเชื้อ ตามลำดับ เมื่อได้ศึกษาคุณภาพด้านจุลชีววิทยาของน้ำนมดิบของฟาร์มโคนมในพื้นที่ สหกรณ์โคนมแม่วาง โดยเปรียบเทียบปริมาณหรือการปรากฏอยู่ของดรรชนีเหล่านี้ในฤดูฝนเปรียบเทียบ กับฤดูหนาว พบว่าในภาพรวม ในฤดูฝนมีฟาร์มที่น้ำนมมีค่าจำนวนจุลินทรีย์ทั้งหมดไม่ได้ตามเกณฑ์ มากกว่าฤดูหนาวและพบ staphylococci ปนเปื้อนในตัวอย่างจำนวนมากกว่าฤดูหนาว และเมื่อ พิจารณาการปนเปื้อนของจุลินทรีย์ในน้ำนมดิบ สภาพแวดล้อมของฟาร์ม และอุปกรณ์รีดนมจากฟาร์มที่ เข้าร่วมโครงการคือดารุณีฟาร์ม พบว่า จำนวนจุลินทรีย์ทั้งหมดในน้ำนมดิบของฟาร์มจากการสุ่มเก็บ ตัวอย่างหลายครั้งมีค่าไม่คงที่ และพบ Staphylococcus spp. ในน้ำนม อุปกรณ์รีดนม และน้ำล้าง ระบบท่อนมด้วย ซึ่งครึ่งหนึ่งของไอโซเลตของเชื้อกลุ่มนี้ที่แยกได้จากน้ำนมและอุปกรณ์รีดนมสามารถ สร้างไบโอฟิล์มได้ ซึ่งคาดว่าเป็นสาเหตุหลักของการสะสมในระบบรีดนม ข้อมูลการปนเปื้อนจุลินทรีย์ที่ ได้ ได้นำมาพัฒนาสารทำความสะอาดที่มีฤทธิ์ยับยั้งจุลินทรีย์ ซึ่งสามารถยับยั้งเชื้อแบคทีเรีย Staphylococcus ที่สร้างไบโอฟิล์มปานกลางได้ดีกว่าน้ำยาล้างจานสูตรธรรมดา เหมาะสำหรับการล้าง อุปกรณ์แบบแยกชิ้นส่วน ส่วนการล้างท่อนมโดยใช้ระบบ CIP นั้น ได้ร่วมมือกับฟาร์มและบริษัทติดตั้ง ระบบท่อนมในการปรับปรุงระบบทั้งในด้านโครงสร้างอุปกรณ์และในด้านกระบวนการล้าง โดยมี ข้อเสนอแนะให้ใช้สารละลายด่างที่ความเข้มข้น 0.5% ที่อุณหภูมิ 85 °C เมื่อปล่อยเข้าระบบ CIP และ ล้างด้วยกรดความเข้มข้น 0.5% สัปดาห์ละ 3 ครั้ง การล้างฟื้นฟูสภาพเรซินกรองน้ำสัปดาห์ละ 1 ครั้ง จะช่วยลดความกระด้างของน้ำ ทำให้การทำความสะอาดมีประสิทธิภาพและคุณภาพน้ำนมมีความ เสถียร โดยผลจากการปรับปรุงระบบการสุขาภิบาลในการรีดนมดังกล่าวทำให้สามารถปรับปรุงคุณภาพ น้ำนมจากเกรด 4 เมื่อแรกใช้ระบบ เป็นน้ำนมเกรด 1 ต่อเนื่องกันเป็นเวลาหลายเดือนจนถึงปัจจุบัน นอกจากนี้ เพื่อให้เกษตรกรสามารถประกอบกิจการฟาร์มเลี้ยงโคนมได้สอดคล้องกับหลักการ พัฒนาอย่างยั่งยืน โดยมีของเสียเกิดขึ้นน้อยที่สุด จำเป็นต้องมีการพัฒนาระบบการจัดการของเสียอย่าง ครบวงจร จึงได้ทำการศึกษาการบำบัดของเสียที่เกิดขึ้นจากฟาร์มโคนมด้วยกระบวนการไร้ออกซิเจน ร่วมกับบ่อสาหร่ายเพื่อผลิตก๊าซชีวภาพและสร้างชีวมวลสาหร่าย โดยระบบที่ทำการพัฒนาขึ้น ประกอบด้วย ระบบกวาดของเสีย ระบบรวบรวมและเตรียมของเสียเพื่อป้อนเข้าสู่ถังปฏิกรณ์ผลิตก๊าซ ชีวภาพ ระบบวัดปริมาตรก๊าซชีวภาพแบบอัตโนมัติ ระบบใช้ประโยชน์จากก๊าซชีวภาพ และระบบ ควบคุมการจัดการของเสีย ผลจากการวิจัยได้ต้นแบบของระบบที่ใช้ในการจัดการของเสียที่สามารถ ทำงานได้แบบกึ่งอัตโนมัติ และมีประสิทธิภาพในการผลิตก๊าซชีวภาพสูง โดยมีราคาของระบบเท่ากับ 8,420 บาท/ตัวโคนม ซึ่งเกษตรกรสามารถก่อสร้างได้โดยประยุกต์ใช้แบบก่อสร้างทางวิศวกรรมที่จัดทำ ขึ้นตามขนาดของแต่ละฟาร์ม นอกจากนี้งานวิจัยนี้ยังศึกษาถึงศักยภาพในการบำบัดน้ำทิ้งจากถัง ปฏิกรณ์ผลิตก๊าซชีวภาพพร้อมกับการเพาะเลี้ยงสาหร่ายขนาดเล็ก โดยจากการเปรียบเทียบน้ำทิ้งบ่อ หมักก๊าซชีวภาพมูลโคนมระหว่างตกตะกอนน้ำทิ้ง (S) และไม่ตกตะกอน (U) ก่อนนำมาเจือจาง 10% 25% 50% 85% และ 100% แล้วนำไปเพาะเลี้ยงด้วยสาหร่ายขนาดเล็กประชากรผสม ผลการทดลอง พบว่าค่าพารามิเตอร์ต่าง ๆ จะลดลงเมื่อน้ำทิ้งถูกเจือจางลง เมื่อสิ้นสุดการทดลอง สาหร่ายขนาดเล็ก สามารถลดแอมโมเนียมไนโตรเจนในน้ำทิ้งได้มากสุด 99.52% ไนเตรตไนโตรเจน 92.86% ฟอสฟอรัสที่อยู่ในรูปสารละลาย 96.20% และค่าความต้องการออกซิเจนทางเคมี 85.12% สาหร่ายขนาดเล็กที่ เจริญมากที่สุดในชุดการทดลองที่ตกตะกอนน้ำทิ้งระดับความ 25% (U25%) มีค่าคลอโรฟิลล์ เอ เท่ากับ 2.68 mg/mL และให้ชีวมวลสาหร่าย 3.61 g/L จาก โดยพบ Chlorella sp. Desmodesmus sp. และ Acutodesmus sp. เป็นสาหร่ายชนิดเด่น เมื่อวิเคราะห์องค์ประกอบของชีวมวลสาหร่าย พบว่ามีองค์ประกอบใกล้เคียงกันกับกากผลปาล์ม ซึ่งสามารถนำมาทดแทนกันในสูตรอาหารได้ หาก สามารถเพาะเลี้ยงและเก็บเกี่ยวได้ในปริมาณมาก หรือศึกษาแนวทางในการใช้เป็นอาหารเสริมสำหรับโค นมเพิ่มเติม ชีวมวลสาหร่ายจะเป็นวัตถุดิบที่มีศักยภาพในการนำมาเป็นวัตถุดิบสำหรับประกอบสูตร อาหารสัตว์อย่างยิ่ง ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าอุปกรณ์ที่ถูกพัฒนาขึ้นจากโครงการวิจัยนี้ทุกชิ้น สามารถนำไปใช้ในฟาร์มโค นมที่ร่วมโครงการได้จริงทั้งหมด โดยมีประโยชน์สำหรับเกษตรกร ช่วยอำนวยความสะดวกและประหยัด แรงงาน ลดค่าจ้าง และมีส่วนช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการผลิต มีการจัดการสุขาภิบาลและของเสียที่เป็น ระบบ ซึ่งฟาร์มที่เหมาะสมควรมีขนาดแม่รีดนมตั้งแต่ 36 ตัวขึ้นไปเพื่อให้เกิดความคุ้มทางเศรษฐกิจ โดย ที่อุปกรณ์ทั้งหมดมีราคาที่ย่อมเยาลงมาเมื่อเปรียบเทียบกับอุปกรณ์ที่มาจากต่างประเทศ สามารถเป็น ต้นแบบให้กับเกษตรกรรายอื่นที่ต้องการเปลี่ยนแปลงจากฟาร์มแบบดั้งเดิมเป็นฟาร์มโคนมอัจฉริยะใน อนาคตได้
บทคัดย่อ (EN): This research work, “Inclusive Innovation and Technology for Thai Dairy Farms to Enhance Quality, Yield and Economic Value of Raw Milk”, aimed to adopt smart technology, equipment, and techniques for Thai dairy farms to assist the transition from conventional farming to smart farming. The project involves designing and selecting pieces of equipment that are technologically and economically suitable, and are available in the country. The equipment was assembled and installed at Yothin farm in Lam Pang province. In total, 6 types of dairy farm equipment was designed and installed: (1) a pipeline milking machine with a cleaning-in-place ( CIP) system, (2) a herring bone milking parlor with automatic doors, (3) an automatic heat detection system, which linked the data of cow’s steps with the smart farm software system, (4) an automatic temperature control system that was regulated by the temperature humidity index (THI), (5) an automatic feeder system that can be operated at a distance with a remote control and (6) a software for smart dairy farms with a database that can be linked according to the principle of data access. The efficiency of milk production at Yothin farm, at which the smart farm equipment mentioned above was installed, was compared with Darunee farm, at which a smart farming system has been in operation for one year. The results showed that, at Darunee farm, after the installation of the smart farming system, the milk composition, especially protein, was significantly higher, having increased from 3.17±0.04 to 3.46±0.09% (p<0.05). The health indices such as red blood cells and biochemical values of all cattle were not significantly different, while the metabolic profile such as nonesterified fatty acids (NEFA) and beta-Hydroxybutyrate (BHBA) tended to decrease. In terms of udder heath, it was found that mastitis-causing bacteria decreased from 28.07% to 19.15%. For Yothin farm, all health and milk production efficiency indices before the adoption of the smart farming system had been within the normal ranges. Evaluation of the efficiencies of the modified smart farming system in this study showed high performance efficiencies, which were comparable with the imported prototypes. Analysis of the economic and social values of the smart dairy farm, estimated from the benefits gained as a result from the installation of the smart dairy farm equipment, showed that most of the devices reduced the labor costs, farmers’ back and knee problems, the stress of the cows which were caused by heat, and in addition, the electricity consumption was worthwhile. The smart program and cloud- based software also assisted the farmers in real-time recording of the data from anywhere where there is an internet signal. Furthermore, it assisted in the analysis of farm data to improve production efficiency. In addition to the designing and installation of the smart farming devices, this study also investigated the contamination of microorganisms in raw milk, and the data obtained were used to improve sanitation management in the milking system, with a particular focus on the pipeline milking system, about which practical knowledge is lacking among Thai farmers. The results showed that although the average values of total microorganisms in raw milk from 3 different geographical areas in Chiang Mai were within the acceptable range, there was a great variation (<3-8.8 log CFU/ml) of the values among the samples from different farms, and for raw milk from many farms, high microbial loads were observed. Moreover, the B. cereus group, which can potentially cause foodborne illnesses, was found in 34% and 48% of the raw milk samples, examined using selective isolation and direct, uncultured molecular detection, respectively. Investigation of the microbiological quality of raw milk from farms in the Mae Wang dairy cooperative area revealed that, in general, there were more samples with microbial loads higher than the acceptable levels and with CPS in the rainy season than in winter. Examination of microbial contamination in raw milk and samples collected from the environment and milking equipment of a selected farm (Darunee farm) showed that the milk quality, indicated by total microorganisms, examined during the early phase of this study, was not consistent. Moreover, Staphylococcus spp. were found in milk, milking equipment and rinsed water from the CIP system. Further investigation revealed that half of the Staphylococcus isolates obtained from milk and milking equipment had the ability to form biofilm, which is understood to be the main cause of the accumulation of these bacteria in the milking system. A cleaning product with antibacterial activity was then formulated, which had better antibacterial activities against medium-level biofilm-forming staphylococci than a normal dishwashing liquid, and is recommended for use for milking equipment in the cleaning-out-of-place (COP) system. Improvements to CIP for the milking system were also carried out in collaboration with the farm and the system supplier, which included adjustment or replacement of the equipment and the cleaning procedures. For the alkaline wash cycle of CIP, the use of 0.5% alkaline agent and an inlet temperature of 85° C were recommended. For the acid wash cycle, the use of 0.5% nitric acid (85° C) three times a week was recommended, provided that the brine cleaning of anion resins is performed once a week to maintain an acceptable range of water hardness. These recommended procedures stabilised the CIP system and helped raise the raw milk quality of the farm from grade4, which was repeatedly achieved at the beginning phase of using the pipeline milking system, to grade 1, which has been maintained to the present time. In order to enable farmers to sustainably operate their dairy farm with the least amount of waste generated,a complete waste managing system needs to be developed. Therefore, dairy farm waste treatment processes using an anaerobic process in combination with algae ponds for producing biogas and biomass were studied. The developed systems comprised a waste sweeping system, a waste collection and preparation system for feeding into an anaerobic reactor, an automatic biogas measurement system, a biogas utilization system and the control system. As a result, a model of waste managing system capable of semi-automatic operation with high biogas generation efficiency was developed. The price of the system was estimated to be 8,420 baht/cow, which farmers could fabricate by modification of the prepared engineering drawings according to each farm’s specific size. Moreover, this work also investigated the potential of post-treatment of anaerobic reactor effluent together with microalgal cultivation. The sedimented wastewater (S) and non-sedimented wastewater (U) after anaerobic digestion from the dairy farm were used at 10%, 25%, 50%, 85%, and 100% for cultivation of microalgal consortia. Wastewater parameters were found to decrease when the dilution rates increased. After microalgae cultivation, it was found that microalgae can effectively decrease ammonium nitrogen (99.52%), nitrate-nitrogen (92.86%), phosphorus (96.20%) and COD (85.12%) in the wastewater. The maximum growth rate of microalgae was obtained from the 25% sediment wastewater treatment, yielding a chlorophyll a content of 2.68 mg/mL and a final biomass concentration of 3.61 g/L. In addition, the dominant microalgae in this experiment were Chlorella sp., Desmodesmus sp. and Acutodesmus sp. The result of the analysis showed that the composition of algal biomass was similar to that of oil palm meal, suggesting that it can be used as a substitute for oil palm meal in animal feed formulae. Therefore, algal biomass is considered a high-potential ingredient, yet effective algal harvesting-methods need to be developed and further investigations of this biomass as a food supplement for dairy cattle need to be carried out. It can be concluded that the smart farm equipment and systems developed from this research project can be efficiently used in the collaborative dairy farms where the studies were conducted. The systems benefited dairy farmers because they facilitated farming and milking on farms having limited labour. They also reduced labour costs and improved production efficiency. However, a suitable farm should have the size of 36 milking cows in order to achieve the most economic benefits. All pieces of equipment are available in Thailand and have lower prices compared to the sets of equipment that were imported. The smart farming devices and systems developed in this study can serve as prototypes, which can be adopted by other farms which are in transition from conventional to smart dairy farms.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)
คำสำคัญ: ประเทศไทย
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

รศ.ดร.สกุณณี บวรสมบัติ. "นวัตกรรมและเทคโนโลยีการเพิ่มคุณภาพผลผลิตและมูลค่าน้ํานมดิบของฟาร์มโคนมในประเทศไทยInclusive Innovation and Technology for Thai Dairy Farms to Enhance Quality, Yield and Economic Value of Raw Milk". สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน) . 2563

รศ.ดร.สกุณณี บวรสมบัติ. "นวัตกรรมและเทคโนโลยีการเพิ่มคุณภาพผลผลิตและมูลค่าน้ํานมดิบของฟาร์มโคนมในประเทศไทยInclusive Innovation and Technology for Thai Dairy Farms to Enhance Quality, Yield and Economic Value of Raw Milk". สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน) . 2563. Print.



TARR Wordcloud:
นวัตกรรมและเทคโนโลยีการเพิ่มคุณภาพผลผลิตและมูลค่าน้ํานมดิบของฟาร์มโคนมในประเทศไทย
รศ.ดร.สกุณณี บวรสมบัติ
สำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)
2563
การพัฒนาเทคโนโลยีและนวัตกรรมขั้นต่อยอดการขยายพันธุ์ปะการังอ่อนเพื่อลดต้นทุนการผลิตและเพิ่มคุณภาพผลผลิตสำหรับการใช้ประโยชน์ในเชิงการค้าและการฟื้นฟูทรัพยากรทางทะเลของประเทศไทย การพัฒนาชุดเครื่องหมายดีเอ็นเอสำหรับคัดเลือกลักษณะการให้ปริมาณน้ำนมและความต้านทานโรคเต้านมอักเสบในโคนมทรอปิคอลโฮลสไตน์ การพัฒนาระบบการเพิ่มผลผลิตกุ้งก้ามกรามขนาดใหญ่ (พรีเมี่ยม) เพื่อการเพิ่มมูลค่าและการสร้างศักยภาพการส่งออก การเพิ่มศักยภาพการผลิตบัวบกคุณภาพเพื่อเป็นพืชสมุนไพรปลอดสารพิษและโลหะหนัก การปรับปรุงและพัฒนาเทคโนโลยีที่เหมาะสมในการผลิตวัตถุดิบสมุนไพรข้าวเย็นเหนือ การเลี้ยงสาหร่ายสีเขียวแกมน้ําเงินน้ําเค็ม Spirulina เชิงพาณิชย์ สําหรับพัฒนาผลิตภัณฑ์ผสมไฟโคไซยานินเพื่อเพิ่มรายได้ให้แก่เกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้งทะเล การปรับปรุงพันธุ์ข้าวลูกผสมเพื่อเพิ่มผลผลิตและคุณภาพสำหรับการแปรรูปเชิงอุตสาหกรรม ระยะที่ 2 ปีที่ 2 โครงการที่ 4 การควบคุมคุณภาพและการพัฒนาตํารับยาศุขไสยาศน์ยาสําราญนิทราและน้ํามันกัญชาเพื่อการศึกษาทางคลินิก การพัฒนาผลิตภัณฑ์แปรรูปข้าวอนิทรีย์ผงเพื่อเป็นส่วนผสมอาหารในอุตสาหกรรมและผลิตภัณฑ์น้ํานมข้าวอินทรีย์อัดเม็ด การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีภูมิสารสนเทศร่วมกับการอนุรักษ์ดินและน้ําเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการใช้น้ําสําหรับวางแผนปลูกข้าวในพื้นที่เสี่ยงภัยแล้งของจังหวัดขอนแก่น นครสวรรค์ และน่าน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair