สืบค้นงานวิจัย
ชุดโครงการวิจัยสำรับอาหารชากังราวจากพืชผักพื้นบ้านตามวิถีเศรษฐกิจพอเพียงจังหวัดกำแพงเพชร
ขวัญดาว แจ่มแจ้ง - มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร
ชื่อเรื่อง: ชุดโครงการวิจัยสำรับอาหารชากังราวจากพืชผักพื้นบ้านตามวิถีเศรษฐกิจพอเพียงจังหวัดกำแพงเพชร
ชื่อเรื่อง (EN): Cha-kung Rao Local Plants Meal for Sufficiency Economic Life Style in Kamphaeng-Phet Province.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ขวัญดาว แจ่มแจ้ง
บทคัดย่อ: การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาบริบทชุมชนพืชผักพื้นบ้านจังหวัดกำแพงเพชร 2) เพื่อศึกษาข้อมูลที่เป็นประโยชน์ในการสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่พืชผักพื้นบ้านจังหวัดกำแพงเพชรด้วยกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ 3) เพื่อพัฒนารูปแบบของผลิตภัณฑ์พืชผักพื้นบ้าน จังหวัดกำแพงเพชร 4) เพื่อสร้างบทเรียนวิทยาศาสตร์ที่บูรณาการจากองค์ความรู้ของพืชผักพื้นบ้านที่ได้จากกระบวนการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ และ 5) เพื่อพัฒนาสำรับอาหารจากพืชผักพื้นบ้านในอันที่จะส่งเสริมการสร้างมูลค่าเพิ่มที่สอดคล้องกับหลักเศรษฐกิจพอเพียงในมิติวัฒนธรรมอาหาร วิธีดำเนินการวิจัย เริ่มจากศึกษาบริบทชุมชนพืชผักพื้นบ้านจังหวัดกำแพงเพชร โดยการสำรวจข้อมูลด้วยการลงพื้นที่สำรวจป่าชุมชน สัมภาษณ์เจ้าหน้าที่ป่าไม้และคนในท้องถิ่น ศึกษาข้อมูลในการใช้ประโยชน์และการสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่พืชผักพื้นบ้านจังหวัดกำแพงเพชรโดยการศึกษาเอกสารและการทดลองในห้องปฏิบัติการ แล้วนำข้อมูลที่ได้ไปพัฒนารูปแบบของผลิตภัณฑ์พืชผักพื้นบ้านโดยการทดลองในห้องปฏิบัติการ สร้างบทเรียนวิทยาศาสตร์ที่บูรณาการจากองค์ความรู้ของพืชผักพื้นบ้านที่ได้แล้วนำไปทดลองใช้กับนักศึกษาโปรแกรมวิชาเคมี จำนวน 27 คน ซึ่งเป็นผู้ที่เรียนรายวิชาผลิตภัณฑ์ธรรมชาติและทำโครงการวิจัยทางเคมี และพัฒนาสำรับอาหารจากพืชผักพื้นบ้านโดยการประชุมเชิงปฏิบัติการ ผลการศึกษาพบว่า 1. พืชผักพื้นบ้านที่พบมากในจังหวัดกำแพงเพชร ได้แก่ ผักอีซึก ผักพาย มะระขี้นก ผักอีนูน ผักกะทกรก ยอดอ้อย ใบขนุนอ่อน ลูกขนุน ผักคันทรง ผักปลาบ ไข่น้ำ(ผำ) ผักหวาน ใบย่านาง ผักโขม ติ้ว กะทกรก ผักขวง ผักปลัง ขี้เหล็ก หน่อไม้ สะเดา พันงู ผักกูด สะแล เห็ดโคน ผักแว่น ผักกระสัง ผักโขม หูเสือ ผักอีไร ผักขี้หูด ถั่วพู ผักชีหนาม ย่านาง กระเจี๊ยบมอญ กระเจี๊ยบแดง ผักแขยง ยอ แค เล็บครุฑ เพกา ไผ่รวก ผักเสี้ยน ผักกุ่ม กะทือ ขจร บอน การมาใช้เป็นอาหารมีหลากหลายทั้งรับประทานสด ต้ม นึ่ง ลวก แกง ทอด ผัด เผา ยำ ตำ ดอง 2. ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ในการสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่พืชผักพื้นบ้านจังหวัดกำแพงเพชรด้วย กระบวนการทางวิทยาศาสตร์ ได้แก่ 2.1 การสกัดสารต้านอนุมูลอิสระจากพืชผักพื้นบ้าน พบว่า สภาวะที่เหมาะสมในการสกัดสารต้านอนุมูลอิสระจากพืชทุกชนิดคือการสกัดที่ระยะเวลา 24 ชั่วโมง การสกัดสารต้านอนุมูลอิสระจากผักอีซึกใช้สุรา 40 ดีกรีเป็นตัวทำละลาย ผักอีนูน ผักกะทกรก ผักพาย และไข่น้ำใช้เอทานอลเข้มข้น ร้อยละ 95 เป็นตัวทำละลาย มะระขี้นก ยอดอ้อย ใบขนุนอ่อน ใบคันทรง และผักปลาบใช้เมทานอลเป็นตัวทำละลาย 2.2 การพัฒนาผลิตภัณฑ์สีผสมอาหารจากรงควัตถุของพืชผักพื้นบ้าน โดยศึกษาวิธีการสกัดสารสีรงควัตถุจากภูมิปัญญาชาวบ้าน พบว่า นำพืชผักนำมาลวกน้ำร้อนแล้วเอามาปั่น เติมน้ำและปั่นให้ละเอียด เก็บไว้ที่อุณหภูมิห้องเป็นเวลา 1 ชั่วโมง จากนั้นนำมาคั้นและกรองเอากากออก ยกเว้น ใบย่านางและอัญชันไม่ต้องนำไปลวกน้ำร้อน วิธีการสกัดตามมาตรฐานทั่วไป ได้แก่ การสกัดและวัดปริมาณสารสีเขียว(คลอโรฟิลล์ เอ และ บี)โดยดัดแปลงใช้ DMSO Method การสกัดและวัดปริมาณสารสีส้ม (เบต้า- แคโรทีน)โดยดัดแปลงใช้ estimation using acetone–hexane solvent method และการสกัดและวัดปริมาณสารสีม่วง (แอนโทไซยานิน)โดยดัดแปลงใช้ estimation to total anthocyanin method 2.3 การผลิตอาหารแปรรูปจากพืชผักบ้าน โดยใช้การกลั่นกรองรายการอย่างรวดเร็ว พบว่า ได้ชนิดของผลิตภัณฑ์แปรรูปที่ผ่านการคัดเลือก 6 ชนิด คือ ชาผัก ผักดอง ผักแผ่น ไอศกรีมผัก คุกกี้ผัก และซอสผัก ตามลำดับ 3. การพัฒนารูปแบบของผลิตภัณฑ์พืชผักพื้นบ้าน ประกอบด้วย 3.1 การพัฒนาผลิตภัณฑ์สีผสมอาหารจากรงควัตถุของพืชผักพื้นบ้าน พบว่า วิธีมาตรฐานทั่วไปให้ปริมาณสารสีเขียว (คลอโรฟิลล์ เอ และ บี) และ สีน้ำเงิน (แอนโทไซยานิน) มากกว่าวิธีการสกัดจากภูมิปัญญาชาวบ้านที่ใช้น้ำเป็นสารสกัด ส่วนปริมาณสารสีส้ม (เบต้า–แคโรทีน) วิธีการสกัดจากภูมิปัญญาชาวบ้านมีปริมาณมากกว่าวิธีมาตรฐานทั่วไป การผลิตผลิตภัณฑ์สีผสมอาหารจากรงควัตถุของพืชผักพื้นบ้านควรใช้วิธีการสกัดจากภูมิปัญญาชาวบ้าน โดยสารสีเขียวควรใช้สารสกัดจากใบย่านาง สารสีเหลืองออกเขียวควรใช้ ผักหวาน กระทกรก ขวง ผักปลัง ผักก้านตรง และ มะระขี้นก ส่วนสารสีแดงใช้ ผักขม และ ติ้ว สำหรับสารสีน้ำเงินใช้สารสกัดจากดอกอัญชัน 3.2 การพัฒนาผลิตภัณฑ์ชาจากดอกขี้เหล็ก โดยพัฒนาเป็นชาชงจากดอกขี้เหล็ก และชาจากดอกขี้เหล็กพร้อมดื่ม โดยกระบวนการผลิตชาชงจากดอกขี้เหล็กที่เหมาะสมคือ การลวกดอกขี้เหล็กในสารละลายเกลือความเข้มข้นร้อยละ 1 เป็นเวลานาน 5 นาที ก่อนนำไปอบแห้งจะให้ชาที่มีคุณภาพดีที่สุด ส่วนการศึกษาอัตราส่วนระหว่างชาดอกขี้เหล็กกับดอกเก๊กฮวยที่เหมาะสมในการผลิตชาพร้อมดื่ม พบว่า อัตราส่วน 9 ต่อ 1 เป็นอัตราส่วนที่ได้ชาดอกขี้เหล็กผสมดอกเก๊กฮวยที่เหมาะสมที่สุด และพบว่าการใช้น้ำตาลทรายเป็นสารให้ความหวานแก่ผลิตภัณฑ์มีความเหมาะสมมากที่สุด และได้พัฒนารูปแบบบรรจุภัณฑ์ผลิตภัณฑ์ชาจากดอกขี้เหล็กแบ่งเป็นผลิตภัณฑ์ชาชงจากดอกขี้เหล็กจะใช้บรรจุภัณฑ์ที่บรรจุผลิตภัณฑ์ไว้ในซองสำหรับชง ส่วนผลิตภัณฑ์เครื่องดื่มชาดอกขี้เหล็กผสมดอกเก๊กฮวยพร้อมดื่ม ใช้บรรจุภัณฑ์เป็นขวดพลาสติกใส (PET) ขนาด 250 มิลลิลิตร 4. ผลการบูรณาการองค์ความรู้ที่ได้จากการศึกษาสู่การกระบวนการจัดการเรียนการสอนโดย เผยแพร่บทเรียนวิทยาศาสตร์ เรื่อง สภาวะที่เหมาะสมในการสกัดสารต้านอนุมูลอิสระจากพืชผักพื้นบ้านจังหวัดกำแพงเพชร ผลการศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการใช้บทเรียนวิทยาศาสตร์ พบว่านักศึกษามีระดับความพึงพอใจทุกด้านโดยรวมอยู่ในระดับมาก 5. การพัฒนาสำรับอาหารจากพืชผักพื้นบ้าน ประกอบด้วย อาหารคาว เป็นกลุ่มอาหารหลักในสำรับ ได้แก่ หน่อไม้นอนาง แมงอีนูนฉู่ฉี่ ซอกมะเขือ พระรามลงสรง แกงพันงู แกงผักกูดใส่ปลาแห้ง แกงเปรอะหน่อไม้ แกงสะแล ขนุนคั่ว ยำเห็ดโคน แกงเห็ดเผาะ แกงบวน ผักสดจิ้มน้ำพริก เช่น น้ำพริกกากหมู น้ำพริกแดง น้ำพริกปลาช่อนย่าง น้ำพริกปลาย่าง น้ำพริกปลาร้า น้ำพริกอ่อง อาหารหวาน ได้แก่ ขนมแดกงา ขนมจี้ ข้าวเกรียบอ่อน กระยาสารทและกล้วยไข่ การเสิร์ฟอาหารนิยมเสิร์ฟพร้อมน้ำชาเย็น
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร
คำสำคัญ: วิถีเศรษฐกิจพอเพียง
คำสำคัญ (EN): Sufficiency Economic
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ชุดโครงการวิจัยสำรับอาหารชากังราวจากพืชผักพื้นบ้านตามวิถีเศรษฐกิจพอเพียงจังหวัดกำแพงเพชร
มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร
30 กันยายน 2552
การพัฒนาอาหารแคลเซียมสูงแบบแผ่นจากผักพื้นบ้าน การพัฒนาผลิตภัณฑ์แปรรูปจากพืชผักพื้นบ้าน จังหวัดกำแพงเพชร สเตอรอลจากพืช อาหารบำรุงสมอง อนาคตของอาหารโลกอยู่ในมือของคุณ การผลิต Inulin และ Oligofructose จากกล้วยเพื่อใช้เป็นสารเสริมอาหาร การรวบรวมและการใช้ประโยชน์พืชผักพื้นบ้านในจังหวัดพะเยา การพัฒนาภูมิปัญญาพื้นบ้านในการใช้ประโยชน์ด้านอาหารจากพืชท้องถิ่นเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม : กรณีศึกษาพืชสมุนไพร ว่านหางจระเข้ การศึกษาประสิทธิภาพการสกัดสารต้านอนุมูลอิสระจากพืชผักพื้นบ้าน ในจังหวัดกำแพงเพชร ระบบอิมัลชันในอาหารและความคงตัว
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก