สืบค้นงานวิจัย
ผลของระยะเวลาและการเสริมเบต้ากลูแคน ( ß - Glucan) ที่ระดับต่างกันในปลากะพงขาว ( Lates calcarifer, Bloch 1790)
โสมลดา ประเสริฐสม - กรมประมง
ชื่อเรื่อง: ผลของระยะเวลาและการเสริมเบต้ากลูแคน ( ß - Glucan) ที่ระดับต่างกันในปลากะพงขาว ( Lates calcarifer, Bloch 1790)
ชื่อเรื่อง (EN): Effects of Short- and Long- Term Supplemented ß - Glucan Dietary in Seabass ( Lates calcarifer, Bloch 1790)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: โสมลดา ประเสริฐสม
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Somlada Prasertsom
หน่วยงานสังกัดผู้แต่ง:
บทคัดย่อ: การศึกษาผลของระยะเวลาและปริมาณของเบต้ากลูแคนที่เสริมในอาหารสำเร็จรูปต่อการเติบโต องค์ประกอบเลือด (ความเข้มข้นของเม็ดเลือดแดงอัดแน่น ปริมาณเม็ดเลือดแดง และปริมาณเม็ดเลือดขาว) ของปลากะพงขาว ระยะเวลาทดลอง 60 วัน วางแผนการทดลองแบบ 3 x 4 factorial in Completely Randomized Design โดยแบ่งเป็น 2 ปัจจัย ปัจจัยที่หนึ่ง ระยะเวลาการให้อาหาร มี 3 แบบ คือ 1) ให้ 20 วันแรก 2) ให้ตลอด และ 3) ให้สลับทุก 20 วัน ปัจจัยที่สอง ปริมาณเบต้ากลูแคนที่ผสมอาหาร มี 4 ระดับ คือ 1) 0 กรัม/กิโลกรัมอาหาร 2) 1 กรัม/กิโลกรัมอาหาร 3) 3 กรัม/กิโลกรัมอาหาร และ 4) 5 กรัม/กิโลกรัมอาหาร เมื่อสิ้นสุดการทดลอง พบว่า ผลของระยะเวลาที่ให้และปริมาณเบต้ากลูแคนที่เสริมในอาหารต่อการเติบโตปลากะพงขาว และความเข้มข้นของเม็ดเลือดแดงอัดแน่น พบว่า ทั้ง 2 ปัจจัยไม่มีอิทธิพลร่วมกัน ส่วนปริมาณเม็ดเลือดแดงและปริมาณเม็ดเลือดขาว พบว่า ทั้ง 2 ปัจจัยมีอิทธิพลร่วมกัน เมื่อเปรียบเทียบแต่ละปัจจัย พบว่า น้ำหนักปลากะพงขาวเลี้ยงแบบให้สลับกันและปริมาณที่เสริมเบต้ากลูแคนในทุกระดับทำให้ปลากะพงขาวมีน้ำหนักมากกว่าปลากะพงขาวที่ไม่เสริมเบต้ากูลแคนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) ความเข้มข้นของเม็ดเลือดแดงอัดแน่นไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P>0.05) ในแต่ละปัจจัย ส่วนปริมาณเม็ดเลือดพบว่า ปลากะพงขาวที่เลี้ยงแบบให้สลับทุก 20 วัน และปริมาณเบต้ากลูแคนที่เสริมในอาหารในปริมาณ 3 และ 5 กรัม/กิโลกรัมอาหาร มีปริมาณเม็ดเลือดแดงน้อยกว่า และปริมาณเม็ดเลือดขาวมากกว่าชุดการทดลองที่เหลือทั้ง 2 ปัจจัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) ผลการศึกษาในครั้งนี้ แสดงให้เห็นว่าการผสมเบต้ากลูแคนระดับความเข้มข้น 3 กรัมต่อกิโลกรัมอาหาร ให้กินสลับกับอาหารปกติทุก 20 วัน ช่วยส่งเสริมให้ปลากะพงขาวมีการเติบโตและต้านทานโรค
บทคัดย่อ (EN): Effects of concentration and duration of ß - glucan supplemented diet, with varied, on growth, blood composition (hematocrit, number of red blood cell and white blood cell) in seabass, Lates calcarifer were studied for 60 days. The experiment of 3 x 4 factorial in Completely Randomized Design contained two main factors. The first one was three types of short-and long- term ß-glucan supplemented diet: 1) feeding ß-glucan supplemented diet for only first 20 days, 2) daily feeding ß-glucan supplemented diet for all 60 days, and 3) feeding alternate ß-glucan and control diet every 20 days. The latter was ß-glucan supplemented diet of 4 concentrations: 0, 1, 3 and 5 g/kg diet. At the end of the experiment (60 days) it was found that no interaction between period and concentration on growth and hematocrit (P>0.05). Whereas showed interaction on red blood cell, white blood cell. When considering each factor compared to the control, final weight of L. calcarifer with alternated of any concentration ß-glucan supplemented diet were higher (P<0.05) but no statistically difference on hematocrit (P>0.05). Red blood cell of L. calcarifer with alternated ß-glucan and 3 and 5 g/kg of ß-glucan supplemented diet were lower (P<0.05) but white blood cell were higher (P<0.05). This experiment suggests that the most suitable short-and long- term ß-glucan feeding on L. calcarifer should be alternated ß-glucan supplemented diet with control diet every 20 days at 3 g/kg feed which enhances growth and disease resistance.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมประมง
คำสำคัญ: การเสริม
คำสำคัญ (EN): Supplement
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ผลของระยะเวลาและการเสริมเบต้ากลูแคน ( ß - Glucan) ที่ระดับต่างกันในปลากะพงขาว ( Lates calcarifer, Bloch 1790)
กรมประมง
2559
กรมประมง
ผลของเบต้ากลูแคนต่อองค์ประกอบเลือด ระบบภูมิคุ้มกันแบบไม่จำเพาะ และความต้านทานโรคสเตรปโตคอคคัสในปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ผลของการเสริม Phytase ต่อการดูดซึมและสะสมแร่ธาตุในกุ้งขาว (Litopenaeus vannamei Boone, 1931) กุ้งกุลาดํา (Penaeus monodon Fabricius, 1798) และปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ผลของอัตราการใช้ยาและระดับความเค็มต่อระยะเวลาการตกค้างของออกซี่เตตร้าซัยคลีนในปลากะพงขาว(Lates calcarifer Bloch, 1790) ผลของอัตราความหนาแน่นต่อการติดเชื้อ Streptococcus iniae ในปลากะพงขาว, Lates calcarifer (Bloch) ผลการเสริมโปรตีนไฮโดรไลเสตจากเศษทิ้งกุ้งในอาหารสำเร็จรูปต่อการเจริญเติบโตของปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) การแทนที่ปลาป่นด้วยแพลงก์ตอนสัตว์ในอาหารปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) ผลของความเค็มที่ลดลงต่อองค์ประกอบเลือดภูมิคุมกัน และการติดเชื้อ Streptococcus iniae ในปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) โครงการฝึกอบรมและถ่ายทอดเทคโนโลยีการเพาะเลี้ยงปลากะพงขาว การใช้โปรตีนไฮโดรไลเสตจากเศษทิ้งกุ้งเป็นแหล่งโปรตีนเพื่อทดแทนปลาป่นในอาหารปลากะพงขาว (Lates calcarifer Bloch, 1790) สำเร็จรูป ประสิทธิภาพการย่อยโปรตีนจากวัตถุดิบโปรตีนจากพืชในกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon (Fabricus, 1798) และปลากะพงขาว Lates calcarifer (Bloch, 1790)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก