สืบค้นงานวิจัย
การเชื่อมโยงภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับดิน กับการใช้ประโยชน์ของที่ดินในชุมชนบ้านป่าเลา ตำบลป่าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์
อาดุลย์ จงรักษ์ - มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์
ชื่อเรื่อง: การเชื่อมโยงภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับดิน กับการใช้ประโยชน์ของที่ดินในชุมชนบ้านป่าเลา ตำบลป่าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์
ชื่อเรื่อง (EN): LinKing Local and Scienticfic Knowledge on Soil and Land Use in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: อาดุลย์ จงรักษ์
บทคัดย่อ: การวิจัยเรื่อง การเชื่อมโยงภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับดิน กับการใช้ ประโชชน์ของที่ดินในชุมชนบ้านป่าเลา ตำบลบำาเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ มีวัตถุประสงค์ เพื่อการวิเคราะห์ดินและการฟื้นฟูความอุคมสมบูรณ์ของดินในพื้นที่เกษตรกรรม ตำบลป้าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ และเพื่อ ศึกษาการใช้ประโยชน์ที่ดินและการจัดการดินด้าน วิทยาศาสตร์ของกรมพัฒนาที่ดินและค้านภูมิปัญญาของชาวบ้น ในพื้นที่เกษตรกรรม ตำบลป้าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ ตอนที่ 1 การวิเคราะห์ดินและการฟื้นฟูความอุดมสมบูรณ์ของดินมีดังนี้ ผลการวิเคราะห์ลักษณะสีของดิน (โดยใช้วิธีการ Hydrometer)พบว่า สีของคินที่ระดับความ ลึก0-10 , 10-20, 40-50 เซนติเมตร ของพื้นดินจากนาข้าวใน ตำบลป่าเลา อำเภอเมือง จังหวัด เพชรบูรณ์ที่น้ำไม่เคยท่วมขังและ ดินจากพื้นที่เกษตรกรรมใน ตำบลป่าเลา อำเภอเมือง จังหวัด เพชรบูรณ์ที่น้ำเคยท่วมขัง มีสีน้ำตาล และสีน้ำตาลเข้มถึงดำ ผลการวิเคราะห์ความเป็นกรด-ด่างของดิน โดยใช้เครื่อง pH meter (ใช้น้ำเป็นสารสกัด ด้วยอัตราส่วน น้ำ:ดิน -1:1)พบว่าความเป็นกรด-ด่างของดินจากพื้นที่เกษตรกรรมใน ตำบลป้าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ที่น้ำไม่เคยท่วมขังและดินจาก พื้นที่เกษตรกรรมใน ตำบลป่าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ที่น้ำเคยท่วมขังอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95% พื้นที่สองบริเวณที่ระดับความลึก 0-10 เซนติเมตรมีสภาพเปีนด่างเล็กน้อย(7,5640.77และ 7.544007 )ที่ระดับความลึก 10-20 เซนติเมตร มีสภาพเป็นด่างปานกลางและเป็นด่างเล็กน้อย (7.9140.06และ7.6340.04) ที่ระดับความลึก 20-30 เซนติเมตร มีสภาพเป็นด่างเล็กน้อยและเป็น กลาง(7.8640. 10และ 7.04-0.12) ที่ระดับความลึก 30-40 เซนติเมตร มีสภาพเป็นด่างเล็กน้อยและ เป็นกรดเล็กน้อย(8.49:0.06และ7.04-0.12) และที่ระดับความลึก 40-50 เซนติเมตร มีสภาพเป็นกรด เล็กน้อยและเป็นกรดปานกลาง(8. 710.06และ7.640.28) ตามลำคับ ผลการวิเคราะห์อินทรีขวัตถุในดิน(โดยวิธีของ Walkley and Black Titration)พบว่า ดินจากพื้นที่เกษตรกรรม ใน ตำบลปาเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ที่น้ำไม่เคยท่วมขัง และดินจาก พื้นที่เกษตรกรรมใน ตำบลป้าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ที่น้ำเคยท่วมขังอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 9* พื้นที่สองบริเวณ พบว่า ที่ระดับความลึก 40-50 เซนติเมตร พื้นที่สองบริเวณมีค่าอินทรียวัตถุในดินที่แตกต่างจากระดับความลึกอื่นอย่างมีมัยสำคัญ (0.81-234) ที่ระดับความลึกอื่นๆมีค่อินทรี่ยวัดถุมากในชั้นดินบนและน้อยลงในชั้นดินที่ลึกลงไป ผลการวิเคราะห์เนื้อของดิน (โดยใช้สมุดวัดสีของดินมาตรฐาบมันเซลล์ หรือ Munsell Color Char)พบว่า เนื้อดินชั้นบนและชั้นล่างของพื้นดินจาก พื้นที่เกษตรกรรมใน ตำบลป้าเลา อำภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ที่น้ำไม่คยท่วมขังและ ดินจากนาข้าวใน ตำบลป้าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ที่น้ำเคยท่วมขัง เป็นดินร่วนเหนียวปนทราย ดินชั้นล่างของพื้นดินจาก พื้นที่ เกษตรกรรมใน ตำบลป้าเอา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ที่น้ำเคยท่วมขังเป็นดินร่วนเหนียวปน ทราย ส่วนดินขั้นล่างของพื้นดินจาก พื้นที่เกษตรกรรมใน ตำบลป้าเลา อำเภอเมือง จังหวัด เพชรบูรณ์ที่น้ำไม่เคยท่วมขังเป็นดินหนียวปนทราย ข้อเสนอแนะในการฟื้นฟูดวามอุคมสมบูรณ์ของดินไดยใช้ วัสดุปรับปรุงบำรุงดิน ได้แก่ แกลบ ปุ้ยคอก และการ ใช้พืชปุ๊ยสด ใน พื้นที่เกษตรกรรม นอกจากนี้ ยังส่งเสริมการปลูกป้า การ ปลูกพืชทนเค็มและมีความสามารถในการใช้น้ำสูง ได้แก่ หญ้าด็กซี่ ปลูกร่วมกับต้นกระดิน ออสเตรเลีย (อะคาเชีย) และปลูกไม้ศรมฐกิจบนดันนา (ยูคาลิปตัส) การสร้างคันกูระบายน้ำ เบน ทิศทางการไหลบ่าของน้ำและดวบคุมระดับน้ำ การ ส่งเสริมการปลูกพืชทนเค็ม เช่น กระดิน ออสเตรเลีย และการปลูกพืชปุยสด จำพวก ปอเทือง ถั่วพร้า เพื่อปรับปรุงบำรงดิน ทำให้พื้นที่เริ่ม ฟื้นฟูสภาพกลับมาเพาะปลูกได้ดีขึ้น ตอนที่ 2 การศึกษาการใช้ประโชชน์ที่ดินและการจัดการดินด้นวิทยาศาสตร์และด้านภูมิ ปัญญาของชาวบ้นในพื้นที่เกษตรกรรม ตำบลป้าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ การศึกษาครั้งนี้ ประยุกษ์ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ รวบรวมชัอมูลไดยการสัมภายณ์บุคกล สำคัญ ได้แก่เกษตรกร ผู้อาวุโส และผู้รู้ของชุมชน การสังเกตอย่างมีส่วนร่วมเพื่อจัดทำข้อมูล ภาคสนาม แล้วจึงสังเคราะห์ข้อมูลตามวัตถุประสงค์ของการศึกษา ผลการศึกษาพบว่า การใช้ที่ดินพื้นที่เกษตรกรรม ตำบลป้าเลา อำเภอเมือง จังหวัด เพชรบูรณ์ ส่วนมากใช้เป็นที่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม ทำนา ทำไร่ และทำสวน เนื่องจาก ลักษณะภูมิประเทศเป็นที่ราบภูเขาล้อมรอบ ศักยภาพในการปลูกพืชและ ให้ผลผลิตจะดีพอสมควรมี มาตรการอนุรักษ์ดินที่ป้องกันการชะล้างพังทลายของดินและมีการปรับปรุงบำรุงดิน ใส่ อินทรีวัตถุและยิปซัมให้ดิน ทั้งนี้การเพิ่มผลผลิต การมีทรัพยากรดินใช้อย่างยั้งยืนและพอเพียงต่อ การเสี่ยงชีพของการเกษตร ควรมีการปรับปรุงทรัพยากรดินในตำบล ไดยข้อมูลนี้นำมาสู่การจัดทำ แผนหลักของตำบล ในการวางแผนการใช้ ประโยชน์และการจัดการดิน ของกรมพัฒนาที่ดินนั้น ยึดถือหลักใน เชิงวิทยาศาสตร์โดยใช้สภาพกายภาพ เคมีและชีวภาพ ในการทำแผนที่ชุดดิน และแบ่งเขตพื้นที่ เพาะปลูก แต่ในทางปฏิบัติของชาวบ้านใน พื้นที่เกษตรกรรม ตำบลป้าเลา อำเภอเมือง จังหวัด เพชรบูรณ์ พบว่า การใช้ประโยชน์ที่ดินของชุมชนมีบางส่วนที่มีการปฏิบัติแตกต่างไปจากแผนที่ การใช้ที่ดินของกรมพัฒนาที่ดิน เนื่องจากขาวบ้านได้มีเงื่อนไขในเรื่องของเศรษฐกิจเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่การทำนายังคงเป็นอาชีพและพืชหลักให้กับชุมชน โดยพบว่า ขาวบ้านแบ่งการใช้ประไยชน์ที่ดิน ออกเป็นหลายประเกท อาทิเช่นพื้นที่ไร่ข้วไพด พบว่าชาวปันมีการนำพื้นที่ส่วนอื่นในการปลูก ข้าวโพด ซึ่งตามแผนที่กรมพัฒนาที่ดินนั้น พราะชาวบ้านได้นำพื้นที่ส่วมอื่นในการปลูก ชาวบ้าน ได้บำพื้นที่นามาปลูกข้าวโพด และการทำไร่ข้าวฟ้าง
บทคัดย่อ (EN): This research was based on studying of Link between local and scienticfic knowledge on Soil and land use in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province. Thestudy had two objective 1) To soil analysis in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province. 2) use the land in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province. 1. To soil analysis and resuscitated the earth agriculture area in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Provinee. ) (Commparatived agriculture area the water nevers to tlood caged area and the water nevers to flood caged area in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province.) To soil analysis a color was (Hydrometer) (Commparatived agriculture area the water nevers to flood caged area and the water nevers to flood caged area in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province.) imply important statistics way 95% - depth level 0-10 , 10-20, 40-50cm.of the earth agriculture area in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province was the brown , dark sugar-black . To soil analysis the be acid - alkaline ( pH meter ) were - depth level 0-10, 10-20, 40- 50 cm.of the earh agriculture area in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province was (7.560.77 และ 7.54x0.07 )(7.91#0.06และ 7.630.04) (7.86*0.10และ 7.04#0.12) (8.49-0.06และ7.04t0.12) and(8.710.06และ 7.64#0.28) respectively. To soil analysis the organic matter(Walkley and Black Titration) were - depth level 40-50 cm.of the earth agriculture area in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province was (0.81-2.34) depth level 0-10 , 10-20cm. the organic matter were a lot of organic matters in depth level deep To soil analysis the earth (Munsell Color Chart) The combination of clay- sand- sticky were depth level 0-10 , 10-20cm. in agriculture area the water to flood caged area but the sand- sticky were the water nevers to flood caged area in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province. The inventory was maintain the earth used -the husks -the manures and -the fresh plants -afforesting -durable salty plants and -economy wood in the ridge of rice farm 2. Land used in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province. Qualitative reseach method was used in this study. Interviews were conducted with key informants including senior and knowledgeable farmer members of the community and household representatives .Participant observation was also applied. The collected data, both primary and secondary, were checked, categorized and analyzed to achieve the objective mentioned above. Base of the studying, it was found for the land use and land management approach practice by scientific principles were applied for land allocation. In agriculture area were the farm plant crops orchard gardening because the topography were mountain plain surrounds. The Land Development Department land management approach practice the majority were -grow elephant grass, -compost, -organic water fertilizer, -nature way to decrease chemicals substance for deteriorate of soil. practice the majority were Land use in Ban Pha-lao Community Mueang Distric, Phetchabun also the same area such as in low land which is close to the water resource and suitable for rice practice. There were some differences in high land on crops system. In agriculture area of Ban Pha-lao Community Mueang Distric, Phetchabun,found that suitable crops orchard gardening. When making a decision on land use, the farmer villager did not only consider soil issues, but they took into consideration the economic aspect as well. It can be seen that farmers grow com instead of millet in some areas. Key word : Linking Local Scientictic Knowledge, Soil and Land Use Ban Pha-lao Community.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์
คำสำคัญ: การใช้ปุ๋ยชีวภาพบำรุงดิน
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

อาดุลย์ จงรักษ์. "การเชื่อมโยงภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับดิน กับการใช้ประโยชน์ของที่ดินในชุมชนบ้านป่าเลา ตำบลป่าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์LinKing Local and Scienticfic Knowledge on Soil and Land Use in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province.". มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์. 2555

อาดุลย์ จงรักษ์. "การเชื่อมโยงภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับดิน กับการใช้ประโยชน์ของที่ดินในชุมชนบ้านป่าเลา ตำบลป่าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์LinKing Local and Scienticfic Knowledge on Soil and Land Use in Ban Pha-lao Community,Mueang Distric, Phetchabun Province.". มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์. 2555. Print.



TARR Wordcloud:
การเชื่อมโยงภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับดิน กับการใช้ประโยชน์ของที่ดินในชุมชนบ้านป่าเลา ตำบลป่าเลา อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์
อาดุลย์ จงรักษ์
มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์
30 กันยายน 2555
การเชื่อมโยงภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับดิน กับการใช้ประโยชน์ของที่ดินในชุมชนบ้านห้วยใหญ่ ตำบลห้วยใหญ่ อำเภอเมืองจังหวัดเพชรบูรณ์ การเชื่อมโยงภูมิปัญญาท้องถิ่นและวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับดิน กับการใช้ประโยชน์ของที่ดินในชุมชน การบูรณาการงานวิจัยชาเมี่ยงเพื่อสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นและเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจ การจัดการความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมของชุมชนที่มีต่อการพัฒนาการศึกษาและอาชีพการเกษตรในท้องถิ่น การวิจัยและพัฒนาการจัดการดินด้วยวิถีธรรมชาติตามภูมิปัญญาท้องถิ่น จังหวัดเพชรบูรณ์ การศึกษาวัสดุคลุมดินที่มีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตแบบอาศัยเพศ และไม่อาศัยเพศของสตรอเบอรี 2 สายพันธุ์ การปลูกมะม่วงน้ำดอกไม้สีทองเชิงบูรณาการ : กรณีศึกษาเพิ่มผลผลิตมะม่วงน้ำดอกไม้สีทองของเกษตรกรตำบลดงมูลเหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ ผลกระทบจากการขยายตัวของเมืองเข้าสู่พื้นที่เกษตรกรรมและการเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการอนุรักษ์ทรัพยากรดินของชุมชน การพัฒนาผลิตภัณฑ์สมุนไพรหนอนตายอยากจากภูมิปัญญาท้องถิ่น การปรับปรุงเพื่อเพิ่มผลผลิตขนมทองม้วนของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนแปรรูปบ้านกุดกุ่ม ตำบลบุ่งคล้า อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair