สืบค้นงานวิจัย
การพัฒนาคุณภาพผลชมพู่ม่าเหมี่ยว
กวิศร์ วานิชกุล - มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ชื่อเรื่อง: การพัฒนาคุณภาพผลชมพู่ม่าเหมี่ยว
ชื่อเรื่อง (EN): Development of Fruit Quality of Malay Apple (Syzygium malaccense)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: กวิศร์ วานิชกุล
บทคัดย่อ: การศึกษาชีววิทยาของดอก และการเติบโตของผลชมพู่ม่าเหมี่ยว ณ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ จังหวัดนครปฐม พบว่าระยะพัฒนาการของช่อดอกจากเริ่มสังเกตเห็นจนกระทั่งดอกบานใช้เวลาเฉลี่ย 27 วัน มีสูตรดอกคือ Ca4,Co4,S?,P2 ดอกเริ่มบานตั้งแต่เวลา 6.00 น. อับละอองเกสรตัวผู้แตกหลังดอกบานเวลา 8.00-11.00 น. ส่วนเกสรตัวเมียพร้อมรับผสมเวลา 7.00-10.00 น. ผลชมพู่ม่าเหมี่ยวใช้ระยะเวลาในการเติบโตตั้งแต่หลังติดผลจนกระทั่งผลแก่จัดใช้ระยะเวลา 61 วัน มีรูปแบบการเติบโตแบบ single sigmoidal curve ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ในน้ำคั้นจากเนื้อผล เพิ่มขึ้นอย่างสม่ำเสมอและเพิ่มอย่างรวดเร็วในช่วง 3 วันสุดท้ายก่อนผลแก่จัด ปริมาณของกรดซิตริกในน้ำคั้นจากเนื้อผล ลดลงอย่างต่อเนื่อง แต่มีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยในช่วงสัปดาห์สุดท้ายก่อนผลแก่จัด ผลชมพู่ม่าเหมี่ยวมีสีผิวผลในระยะแรกมีสีเขียวและเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มเมื่อผลแก่จัด การศึกษาดัชนีเก็บเกี่ยวของผลชมพู่ม่าเหมี่ยว โดยการตรวจสอบคุณภาพของผลชมพู่ม่าเหมี่ยวที่มีอายุ 52-62 วันหลังจากติดผล พบว่า สีผิว เปอร์เซ็นต์ recovery ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และคะแนนการชิม มีค่าเพิ่มขึ้นตามอายุ ความถ่วงจำเพาะ ความแน่นเนื้อ และปริมาณกรดที่ไทเทรตได้มีค่าลดลงตามอายุ ดัชนีเก็บเกี่ยวสามารถพิจารณาจากอายุผลและสีผิวซึ่งมีความสัมพันธ์มากกับการเปลี่ยนแปลงของ ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ ความถ่วงจำเพาะ และน้ำหนักเนื้อ พบว่าการเก็บเกี่ยวผลชมพู่ม่าเหมี่ยวที่อายุ 62 วันหลังติดผลซึ่งมีสีผิวม่วงแดงเข้ม มีค่าให้น้ำหนักผล เปอร์เซ็นต์ recovery ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และคะแนนการชิมมีค่าสูงสุด มีคุณภาพเหมาะกับการบริโภคมากที่สุด แต่เน่าเสียได้ง่าย ดังนั้นระยะเวลาในการเก็บเกี่ยวผลชมพู่ม่าเหมี่ยวที่เหมาะสมสำหรับนำไปจำหน่ายคืออายุผล 58-60 วันหลังติดผล ซึ่งเป็นช่วงที่ผลมีคุณภาพดีเหมาะกับการรับประทาน และมีระยะเวลาในการเก็บรักษาที่นานขึ้น ค่า L* มีความสัมพันธ์มากกับค่าน้ำหนักผล ปริมาตรผล ความหนาเนื้อ น้ำหนักเนื้อ ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และปริมาณกรดที่ไทเทรตได้ ส่วนค่า b* มีความสัมพันธ์มากกับค่าน้ำหนักผล ปริมาตรผล ความแน่นเนื้อ ความหนาเนื้อ น้ำหนักเนื้อ ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และปริมาณกรดที่ไทเทรตได้ โดยอายุผล 58-60 วันหลังติดผล มีคุณภาพผลที่ใกล้เคียงกัน สีผิวผลเป็นสีม่วงแดง และมีค่า L* = 25.87-27.91 ค่า a* = (-14.00)-(-19.09) ค่า b* = 3.06-4.02 น้ำหนักของผล 182.62-183.21 กรัม ความถ่วงจำเพาะ 0.83-0.86 ความแน่นเนื้อ 16.99-17.46 นิวตัน เปอร์เซ็นต์ recovery 72.30-73.41 % ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ 7.89-9.17 ?Brix ปริมาณกรดที่ไทเทรตได้ 0.19-0.24 % คะแนนการชิมของผู้บริโภคมีค่าเท่ากับ 3.17-3.67 คะแนน ค่าความร้อนสะสม (heat unit) เท่ากับ 853.7-878.6 Celsius degree days ผลชมพู่ม่าเหมี่ยวที่เก็บเกี่ยวจากต้นในอายุเก็บเกี่ยวที่ต่างกัน มีอายุการเก็บรักษาในสภาพอุณหภูมิห้องไม่เกิน 5 วัน ผลที่เก็บเกี่ยวเร็วมีอายุการเก็บรักษานานกว่า 1-2 วัน โดยมีการสูญเสีนน้ำหนักผลในขณะเก็บรักษาค่อนข้างมาก แต่คุณภาพด้านอื่นเช่น สีผิวผล ความแน่นเนื้อ ปริมาณ TSS และ TA มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเท่านั้นการศึกษาชีววิทยาของดอก และการเติบโตของผลชมพู่ม่าเหมี่ยว ณ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ จังหวัดนครปฐม พบว่าระยะพัฒนาการของช่อดอกจากเริ่มสังเกตเห็นจนกระทั่งดอกบานใช้เวลาเฉลี่ย 27 วัน มีสูตรดอกคือ Ca4,Co4,S?,P2 ดอกเริ่มบานตั้งแต่เวลา 6.00 น. อับละอองเกสรตัวผู้แตกหลังดอกบานเวลา 8.00-11.00 น. ส่วนเกสรตัวเมียพร้อมรับผสมเวลา 7.00-10.00 น. ผลชมพู่ม่าเหมี่ยวใช้ระยะเวลาในการเติบโตตั้งแต่หลังติดผลจนกระทั่งผลแก่จัดใช้ระยะเวลา 61 วัน มีรูปแบบการเติบโตแบบ single sigmoidal curve ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ในน้ำคั้นจากเนื้อผล เพิ่มขึ้นอย่างสม่ำเสมอและเพิ่มอย่างรวดเร็วในช่วง 3 วันสุดท้ายก่อนผลแก่จัด ปริมาณของกรดซิตริกในน้ำคั้นจากเนื้อผล ลดลงอย่างต่อเนื่อง แต่มีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยในช่วงสัปดาห์สุดท้ายก่อนผลแก่จัด ผลชมพู่ม่าเหมี่ยวมีสีผิวผลในระยะแรกมีสีเขียวและเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มเมื่อผลแก่จัด การศึกษาดัชนีเก็บเกี่ยวของผลชมพู่ม่าเหมี่ยว โดยการตรวจสอบคุณภาพของผลชมพู่ม่าเหมี่ยวที่มีอายุ 52-62 วันหลังจากติดผล พบว่า สีผิว เปอร์เซ็นต์ recovery ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และคะแนนการชิม มีค่าเพิ่มขึ้นตามอายุ ความถ่วงจำเพาะ ความแน่นเนื้อ และปริมาณกรดที่ไทเทรตได้มีค่าลดลงตามอายุ ดัชนีเก็บเกี่ยวสามารถพิจารณาจากอายุผลและสีผิวซึ่งมีความสัมพันธ์มากกับการเปลี่ยนแปลงของ ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ ความถ่วงจำเพาะ และน้ำหนักเนื้อ พบว่าการเก็บเกี่ยวผลชมพู่ม่าเหมี่ยวที่อายุ 62 วันหลังติดผลซึ่งมีสีผิวม่วงแดงเข้ม มีค่าให้น้ำหนักผล เปอร์เซ็นต์ recovery ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และคะแนนการชิมมีค่าสูงสุด มีคุณภาพเหมาะกับการบริโภคมากที่สุด แต่เน่าเสียได้ง่าย ดังนั้นระยะเวลาในการเก็บเกี่ยวผลชมพู่ม่าเหมี่ยวที่เหมาะสมสำหรับนำไปจำหน่ายคืออายุผล 58-60 วันหลังติดผล ซึ่งเป็นช่วงที่ผลมีคุณภาพดีเหมาะกับการรับประทาน และมีระยะเวลาในการเก็บรักษาที่นานขึ้น ค่า L* มีความสัมพันธ์มากกับค่าน้ำหนักผล ปริมาตรผล ความหนาเนื้อ น้ำหนักเนื้อ ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และปริมาณกรดที่ไทเทรตได้ ส่วนค่า b* มีความสัมพันธ์มากกับค่าน้ำหนักผล ปริมาตรผล ความแน่นเนื้อ ความหนาเนื้อ น้ำหนักเนื้อ ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และปริมาณกรดที่ไทเทรตได้ โดยอายุผล 58-60 วันหลังติดผล มีคุณภาพผลที่ใกล้เคียงกัน สีผิวผลเป็นสีม่วงแดง และมีค่า L* = 25.87-27.91 ค่า a* = (-14.00)-(-19.09) ค่า b* = 3.06-4.02 น้ำหนักของผล 182.62-183.21 กรัม ความถ่วงจำเพาะ 0.83-0.86 ความแน่นเนื้อ 16.99-17.46 นิวตัน เปอร์เซ็นต์ recovery 72.30-73.41 % ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ 7.89-9.17 ?Brix ปริมาณกรดที่ไทเทรตได้ 0.19-0.24 % คะแนนการชิมของผู้บริโภคมีค่าเท่ากับ 3.17-3.67 คะแนน ค่าความร้อนสะสม (heat unit) เท่ากับ 853.7-878.6 Celsius degree days ผลชมพู่ม่าเหมี่ยวที่เก็บเกี่ยวจากต้นในอายุเก็บเกี่ยวที่ต่างกัน มีอายุการเก็บรักษาในสภาพอุณหภูมิห้องไม่เกิน 5 วัน ผลที่เก็บเกี่ยวเร็วมีอายุการเก็บรักษานานกว่า 1-2 วัน โดยมีการสูญเสีนน้ำหนักผลในขณะเก็บรักษาค่อนข้างมาก แต่คุณภาพด้านอื่นเช่น สีผิวผล ความแน่นเนื้อ ปริมาณ TSS และ TA มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเท่านั้น
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คำสำคัญ: การพัฒนาคุณภาพ
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

กวิศร์ วานิชกุล. "การพัฒนาคุณภาพผลชมพู่ม่าเหมี่ยวDevelopment of Fruit Quality of Malay Apple (Syzygium malaccense)". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2553

กวิศร์ วานิชกุล. "การพัฒนาคุณภาพผลชมพู่ม่าเหมี่ยวDevelopment of Fruit Quality of Malay Apple (Syzygium malaccense)". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2553. Print.



TARR Wordcloud:
การพัฒนาคุณภาพผลชมพู่ม่าเหมี่ยว
กวิศร์ วานิชกุล
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
2553
การจัดการการผลิต และการพัฒนาคุณภาพผลผลิตอะโวกาโด การประยุกใช้แคลเซียมและซิลิก้าในการพัฒนาคุณภาพผลผลิตสตอเบอรี่ การจัดการ การเขตกรรมและการพัฒนาคุณภาพผลผลิตมะเกี๋ยง การจัดการการเขตกรรมและการพัฒนาคุณภาพผลผลิตมะเกี๋ยง การใช้สมุนไพรในการควบคุมหนอนแมลงวัน (Musca domestica Linnaeus) และยับยั้งแบคทีเรียที่ก่อโรค ในการพัฒนาคุณภาพผลิตภัณฑ์อาหารสัตว์น้ำพื้นบ้าน ผลงานนำเสนอประชุมวิชาการกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ครั้งที่ 23 เรื่อง โครงการพัฒนาคุณภาพผลิตภัณฑ์อาหารชุมชนในเขตเครือข่ายบริการสุขภาพที่ 6 สู่มาตรฐาน การพัฒนาระบบการตัดสินใจในการพัฒนาคุณภาพผลผลิตปาล์มน้ำมันเพื่อยกระดับมาตรฐานการผลิตของโรงงานสกัดน้ำมันปาล์มชุมชนอย่างมีส่วนร่วม การพัฒนาระบบการตัดสินใจในการพัฒนาคุณภาพผลผลิตปาล์มน้ำมันเพื่อยกระดับมาตรฐานการผลิตของโรงงานสกัดน้ำมันปาล์มชุมชนอย่างมีส่วนร่วม การพัฒนาคุณภาพผลิตภัณฑ์ผลไม้แช่อิ่มอบแห้งด้วยส่วนประกอบอาหาร กระบวนการและการใช้แบบจำลอง 2554A17001008 การพัฒนาคุณภาพเชียงดา (Gymnema inodorum(Lour.) Decne.) เพื่อใช้ประโยชน์ในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารต้านอนุมูลอิสระเชิงพาณิชย์
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair