สืบค้นงานวิจัย
การใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ช่วยนำเทคโนโลยีข้าวนาหว่านและการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนไปใช้ในจังหวัดอุบลราชธานี
กฤษณ์ ลินวัฒนา - กรมวิชาการเกษตร
ชื่อเรื่อง: การใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ช่วยนำเทคโนโลยีข้าวนาหว่านและการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนไปใช้ในจังหวัดอุบลราชธานี
ชื่อเรื่อง (EN): The Extrapolation of Nitrogen Mangement Technology for direct-Seeded Rice in Ubon Ratchathani Province Using Geographic Information System as a Tool
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: กฤษณ์ ลินวัฒนา
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Grisana Linwattana
บทคัดย่อ: การประเมินความเหมาะสมของพื้นที่สำหรับข้าวนาหว่านของจังหวัดอุบลราชธานี ได้ดำเนินการระหว่างมกราคม 2542 ถึงมกราคม 2543 โดยใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์เป็นเครื่องมือในการจำแนะ/วิเคราะห์ เพื่อนำเทคโนโลยีการทำนาหว่าน และการจัดการปุ๋ยในข้าวนาหว่านไปใช้ในนาข้าวของเกษตรกรโดยใช้ฐานข้อมูล คือ ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยรายปี สภาพเนื้อดิน ความสามารถในการแลกเปลี่ยน ประจุบวก สภาพความแห้งแล้งของภูมิอากาศ ระดับน้ำท่วมในพื้นที่ และการปฏิบัติดูแลรักษาของเกษตรกร เมื่อนำเอาเทคโนโลยีในการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนในข้าวนาหว่านที่ได้จากการทดลองในศูนย์วิจัยข้าวอุบลราชธานี ได้แก่ อัตราปุ๋ยไนโตรเจน 9.6 กก./ไร่ แบ่งใส่ 3 ครั้ง คือ หนึ่งในสี่ ใส่ที่เวลา 15 และ 30 วัน หลังข้าวงอก และที่เหลืออีกหนึ่งในสอง ใส่ที่เวลา 45 วันหลังข้างวอกไปทดสอบในแปลงเกษตรกรในพื้นที่ระดับความเหมาะสมระดับต่าง ๆ สำหรับการทำนาหว่านที่ได้จำแนกไว้เปรียบเทียบกับวิธีการใส่ปุ๋ยของเกษตรกร พบว่า เทคโนโลยีใหม่ให้ผลผลิตข้าวสูงกว่าเมื่อปลูกในพื้นที่เหมาะสมปานกลางและในพื้นที่ที่เหมาะสมน้อย และผลผลิตข้าวที่ได้จากทั้งสองวิธีใกล้เคียงกัน เมื่อปลูกในพื้นที่ที่ไม่เหมาะสมในการทำนาหว่าน แสดงถึงความแตกต่างของสภาพแวดล้อมในพื้นที่ทำนา พร้อมกับมีคำแนะนำการใช้เทคโนโลยีการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนแต่ละพื้นที่ความเหมะสมในการทำนาหว่านของจังหวัดอุบลราชธานี
บทคัดย่อ (EN): Geographic Information System (GIS) was used as a tool to evaluate land suitability in Ubon Ratchathani province for direct-seeded rice and N management technology extrapolation during 1998-2000. Six factors namely annual rainfall, soil texture, cationexchangeable capacity, climatic drought occurrence, farmers's practices and maximum depth of inundationwere attributed. The results showed that there were three categories of land suitabiligy in Ubon Ratchathani province as moderately suitable (S2), marginally suitable (S3), and not suitable (N) category. The marginally suitable areas with limitation like flooding (S3f) wee included in the S3 category. Nitrogen management for direct seeded rice -a new technology generated in the Ubon Ratchathani Rice Research Center that is 9.6 kg N/rai applied in three splits, smaller quantity of N, e.g. 1 in 4 of the total amount applied at 15 and 30 days after emergence (DAE), the remaining half applied at 45 DAE were validated and compared with farmers' practices through on-farm trials. The extrapolation and recommendation were also made on the qualities of land suitability classification basis. Onfarm trials consistently gave higher grain yield as a result of the new N management technology application as compared to farmers' practices in S2 and S3 category. Comparable grain yield of the two N applications was obtained form N category, indicating differences in environmental factors in the domains.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมวิชาการเกษตร
คำสำคัญ (EN): land suitability evaluation
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมวิชาการเกษตร
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

กฤษณ์ ลินวัฒนา. "การใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ช่วยนำเทคโนโลยีข้าวนาหว่านและการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนไปใช้ในจังหวัดอุบลราชธานีThe Extrapolation of Nitrogen Mangement Technology for direct-Seeded Rice in Ubon Ratchathani Province Using Geographic Information System as a Tool". กรมวิชาการเกษตร. 2545

กฤษณ์ ลินวัฒนา. "การใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ช่วยนำเทคโนโลยีข้าวนาหว่านและการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนไปใช้ในจังหวัดอุบลราชธานีThe Extrapolation of Nitrogen Mangement Technology for direct-Seeded Rice in Ubon Ratchathani Province Using Geographic Information System as a Tool". กรมวิชาการเกษตร. 2545. Print.



TARR Wordcloud:
การใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ช่วยนำเทคโนโลยีข้าวนาหว่านและการจัดการปุ๋ยไนโตรเจนไปใช้ในจังหวัดอุบลราชธานี
กฤษณ์ ลินวัฒนา
กรมวิชาการเกษตร
2545
การศึกษาแนวทางการจัดการและนำระบบสารสนเทศมาใช้กับศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีแบบไม่ทำลายโครงสร้างโดยใช้ เทคนิคเนียร์อินฟราเรดเพื่อตรวจสอบคุณภาพรำข้าว และการถ่ายทอดเทคโนโลยีเพื่อนำไปสู่การนำไปใช้ประโยชน์ การศึกษาตัวบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์และการใช้ระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ต่อการปลูกหม่อนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ การศึกษาแหล่งน้ำเพื่อการเกษตรของจังหวัดจันทบุรีโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศภูมิศาสตร์ การประดิษฐ์เซนเซอร์เพื่อใช้เป็นเครื่องมือตรวจวิเคราะห์สุขภาพส่วนบุคคลโดยใช้นาโนเทคโนโลยีช่วยในการเสริมประสิทธิภาพสัญญาณ การใช้เทคโนโลยีในการผลิตข้าวขาวดอกมะลิ 105 ของเกษตรกรในจังหวัดอุบลราชธานี การวิเคราะห์ ศึกษา และปรับปรุงการนำเทคโนโลยีระบบการหยอดข้าวอัตโนมัติมาใช้เพื่อลดต้นทุนและเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตในนาข้าว เทคโนโลยีการผลิตหอมน้ำ Crinum thaianum Schulze เพื่อการส่งออกและการนำไปใช้ประโยชน์แบบยั่งยืน การเปรียบเทียบวิธีการประเมินความอุดมสมบูรณ์ของดินที่ใช้ปลูกข้าวขาวดอกมะลิอินทรีย์พื้นที่ทุ่งกุลาร้องไห้ในระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ การนำวัสดุจากผ้าอ้อมที่ใช้แล้วมาประยุกต์ใช้สำหรับผลิตดาวเรือง
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair