สืบค้นงานวิจัย
ความสัมพันธ์ระหว่างค่าการย่อยได้จากการทดสอบโดยวิธีใช้ถุงไนล่อนและวิธีการใช้เอนไชม์เป๊ปซิน – เซลลูเลสในพืชอาหารสัตว์เขตร้อนบางชนิด
พิมพาพร เวาหุดี - กองอาหารสัตว์
ชื่อเรื่อง: ความสัมพันธ์ระหว่างค่าการย่อยได้จากการทดสอบโดยวิธีใช้ถุงไนล่อนและวิธีการใช้เอนไชม์เป๊ปซิน – เซลลูเลสในพืชอาหารสัตว์เขตร้อนบางชนิด
ชื่อเรื่อง (EN): Relation between In Vivo Nylon Bag and pepsin cellulase In Vitro Dry Matter Digestibility of som Yropical Forage Species
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: พิมพาพร เวาหุดี
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Watcharin Boonpukdee
บทคัดย่อ: จากการวิเคราะห์ค่าการย่อยได้ของวัตถุแห้ง (DMD) ของตัวอย่างพืชอาหารสัตว์เขตร้อน 21 ชนิด (หญ้า 14 ชนิด และถั่ว 7 ชนิด) ที่มีอายุการตัดต่าง ๆ กัน จำนวน 73 ตัวอย่าง โดยเปรียบเทียบค่าการย่อยได้จากวิธีการวิเคราะห์ 2 วิธีคือ (1) วิธีใช้ถุงไนล่อน (Nylon bag, NB) โดยการบรรจุอาหารใส่ลงในถุงไนล่อนและสอดเข้าไปในกระเพาะรูเมนเป็นระยะเวลานาน 0, 6, 24, 46, และ 72 ชม. และ (2) วิธีการใช้เอนไชม์เป๊ปซิน – เซลลูเลส (pepsin – cellulase technique, pc) พบว่าค่าการย่อยได้โดยวิธี NB จะมีความสัมพันธ์โดยตรง (P<0.01) กับค่าการย่อยได้โดยวิธี PC โดยที่ค่าสหสัมพันธ์ (Correlation,r) จะสูงขึ้นเมื่อระยะเวลาการย่อยในกระเพาะรูเมน ยาวนานขึ้น คือมีค่า r เท่ากับ 0.529, 0.643, 0.776, และ 0.790 สำหรับการย่อยที่ 0, 6, 24, 48 และ 72 ชม. ตามลำดับ ค่าการย่อยได้โดยวิธี NB จะมีค่าสูงขึ้นเมื่อระยะเวลาการย่อยในกระเพะรูเมนยาวนานขึ้น แต่ตัวอย่างส่วนใหญ่จะมีค่าการย่อยได้ที่ 48 และ 72 ชม. ที่ไม่แตกต่างกัน (P<0.05 ) เมื่อเปรียบเทียบค่าการย่อยได้โดยวิธี NB และPC พบว่า ค่า NB ที่ 48 ชม. จะมีค่าที่ไม่แตกต่างจากค่าที่ได้จากการทดสอบโดยวิธี PC ในขณะที่ค่า NB ที่ 24 ชม. จะมีค่าเฉลี่ยต่ำกว่า และที่ 72 ชม. จะมีค่าเฉลี่ยที่สูงกว่า (P<0.01) ในระหว่างพืชชนิดเดียวกันที่มีอายุ การตัดต่างกันค่าการย่อยได้ไม่ว่าจะวิเคราะห์โดยวิธี PC หรือ NB (ที่ 48 หรือ 72 ชม.) จะมีค่าลดลงเมื่อพืชมีอายุการตัดที่ยาวนานขึ้น หรือเมื่อตัวอย่างพืชอาหารสัตว์มีคุณค่าทางอาหารต่ำลง การทดสอบโดยวิธี PC สามารถบอกความแตกต่าง (P<.05) ของค่าการย่อยได้ของตัวอย่างพืชอาหารสัตว์ ที่มีอายุการตัดต่างกันได้มากกว่าการทดสอบโดยวิธี NB เนื่องจากมีค่าความแปรปรวนในระหว่างซ้ำที่ต่ำกว่า
บทคัดย่อ (EN): The dry matter digestibility (DND) of 73 tropical forage samples (14 species of grassed and 7 species of legumes) were determined by two techniques (1) in vivo nylon bag techique (NB) by incubation nylon bags containing forage samlies in the rumen of fistulated cattle,. And (2) in vitro pepsin-cellulase (PC) digestion with enzyme cellulase and pepsin. The results indicated that there were some correlations between the DMD determined by PC and NB even at the 0, 6, 24, 48, or 72 hour of incubation. The correlation coefficient ® trened to increase as the incubation periods increased, i.e.form 0.529 for 0 hr to 0.643, 0.776, 0.740 and for 6, 24, 48, and 72 hr NB,respectively. The DMD values determined by NB were increased as the incubation periods were extended. However, in most samples there was no significant difference between 48 hr and 72 hr nylon bag. Between the two techiques, the average DMD values determined by 48 hr NB were not different from those of PC where as the values at 24 hr were lower and at 72 hr were higher (P<0.01) Within the same forage with different cutting intervals, the DMD values whether determined by PC or NB (48 or 72) were reduced as the cutting periods were extended or as the nutritive values of the samlies were dropped. The PC technique was able to detect the differences (P<0.05) of the DMD between the forage sample more than the NB technique. This was due to the lower variation between the replicates of the PC technique than those of the NB technique
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://nutrition.dld.go.th/Research%20Report53-55/Research_Knowlage/LIBRARY/LIBRARY3_2535.htm
เผยแพร่โดย: กองอาหารสัตว์
คำสำคัญ: เขตร้อน
คำสำคัญ (EN): som Yropical Forage Species
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมปศุสัตว์
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ความสัมพันธ์ระหว่างค่าการย่อยได้จากการทดสอบโดยวิธีใช้ถุงไนล่อนและวิธีการใช้เอนไชม์เป๊ปซิน – เซลลูเลสในพืชอาหารสัตว์เขตร้อนบางชนิด
กองอาหารสัตว์
2535
กองอาหารสัตว์
การสำรวจผลผลิตพืชอาหารสัตว์ในฟาร์มเกษตรกรในเขตจังหวัดชัยนาท การประเมินค่าการย่อยได้ และพลังงานใช้ประโยชน์ได้ของอาหารสัตว์ โดยวิธี Hohenhien Gas Test (1) พืชอาหารสัตว์ การศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับผลของการใช้พืชอาหารสัตว์บางชนิดต่ออัตราการเจริญเติบโตของกระต่ายเล็กและกระต่ายรุ่น ผลของการใช้พืชอาหารสัตว์ชนิดต่าง ๆ ต่ออัตราการเจริญเติบโตของกระต่าย เล็กและกระต่ายรุ่น การประเมินค่าการย่อยได้ของอินทรียวัตถุ และพลังงานที่ใช้ประโยชน์ได้ของอาหารสัตว์โดยวิธี Hohenhien Gas Test (2) วัตถุดิบอาหารสัตว์ การทดสอบและคัดเลือกพันธุ์กระถินเพื่อใช้เป็นอาหารสัตว์ การใช้ “ กากมะเขือเทศ ” เป็นอาหารสัตว์ การทดสอบพันธุ์พืชอาหารสัตว์ การศึกษาความต้องการใช้น้ำของพืชอาหารสัตว์ ผลการปลูกพืชอาหารสัตว์บางชนิดแซมยางพารา
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก