สืบค้นงานวิจัย
วิเคราะห์ทางเลือกและข้อจำกัดการผลิตยางพาราเพื่อประกอบการตัดสินใจของชาวสวนยาง
ดวงกมล อินทร์แก้ว - การยางแห่งประเทศไทย
ชื่อเรื่อง: วิเคราะห์ทางเลือกและข้อจำกัดการผลิตยางพาราเพื่อประกอบการตัดสินใจของชาวสวนยาง
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ดวงกมล อินทร์แก้ว
บทคัดย่อ: การวิเคราะห์ทางเลือกและข้อจำกัดการผลิตยางพาราเพื่อประกอบการตัดสินใจของชาวสวนยาง เพื่อวิเคราะห์ทางเลือกการผลิตยางของเกษตรกร ณ ระดับราคาที่แตกต่างกัน รวมทั้งศึกษาข้อจำกัดในการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการผลิตยางของเกษตรกร เพื่อเป็นข้อมูลประกอบการตัดสินใจผลิตที่ให้ผลตอบแทนคุ้มค่ากับการลงทุน โดยดำเนินการสัมภาษณ์เกษตรกรชาวสวนยางในภาคใต้ตอนบนและภาคใต้ตอนล่าง แบ่งเป็นภาคใต้ตอนบน 3 จังหวัดได้แก่ จังหวัดนครศรีธรรมราช สุราษฎร์ธานี กระบี่ และภาคใต้ตอนล่าง 3 จังหวัด ได้แก่ จังหวัด ตรัง สงขลา พัทลุง จำนวน 600 ชุด แบ่งเป็นเกษตรกรชาวสวนยางที่ผลิตและจำหน่ายน้ำยางสด จำนวน 255 ราย เกษตรกรที่ผลิตและจำหน่ายยางแผ่นดิบ จำนวน 238 ราย และ เกษตรกรที่ผลิตยางก้อนถ้วย 107 ราย จากการศึกษา พบว่า ครัวเรือนของเกษตรกรที่ขายยางแผ่นดิบมีรายได้รวมต่อเดือนของครัวเรือน เฉลี่ย 44,980.66 บาท ครัวเรือนของเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดมีรายได้รวมของครัวเรือนต่อเดือน เฉลี่ย 20,828.20 บาท และ ครัวเรือนของเกษตรกรที่ขายยางก้อนถ้วย มีรายได้รวมของครัวเรือนต่อเดือน เฉลี่ย 9,029.23 ครัวเรือนของเกษตรกรที่ขายยางแผ่นดิบมีรายได้จากการจำหน่ายยางต่อเดือนของครัวเรือน เฉลี่ย 9,636บาท ครัวเรือนของเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดมีรายได้จากการจำหน่ายยางของครัวเรือนต่อเดือน เฉลี่ย 15,014.87 บาท และ ครัวเรือนของเกษตรกรที่ขายยางก้อนถ้วย มีรายได้จากการจำหน่ายยางของครัวเรือนต่อเดือน เฉลี่ย 4,386.61บาท เกษตรกรที่ขายยางแผ่นดิบมีเนื้อที่ถือครองเฉลี่ย 39.60 ไร่ส่วนเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดมีเนื้อที่ถือครองเฉลี่ย 19.07 ไร่ ส่วนเกษตรกรที่ขายยางก้อนถ้วยมีเนื้อที่ถือครองเฉลี่ย 10.40 ไร่ เกษตรกรชาวสวนยางมีเนื้อที่เปิดกรีดเฉลี่ย 19.14 ไร่ เกษตรกรที่ขายยางแผ่นดิบมีเนื้อที่เปิดกรีดเฉลี่ย 33.15 ไร่ ส่วนเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดมีเนื้อที่เปิดกรีดเฉลี่ย 15.83 ไร่ ส่วนเกษตรกรที่ขายยางก้อนถ้วยมีเนื้อที่เปิดกรีดเฉลี่ย 8.44 ไร่ เกษตรกรชาวสวนยางมีประสบการณ์ในการทำสวนยางเฉลี่ย 25.58 ปี เกษตรกรที่ขายยางแผ่นดิบมีประสบการณ์ในการทำสวนยางเฉลี่ย 29.03 ปี ส่วนเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดมีประสบการณ์ในการทำสวนยางเฉลี่ย 23.98 ปี เกษตรกรที่ขายยางยางก้อนถ้วยมีประสบการณ์ในการทำสวนยางเฉลี่ย 23.73 ปี ระบบการกรีดยางของเกษตรกรชาวสวนยางที่ได้รับความนิยมมากที่สุด คือ มีระบบกรีดยางแบบกรีดสามวันเว้นวัน มากที่สุด จำนวน 304 คน คิดเป็นร้อยละ 50.7 เกษตรกรชาวสวนยางมีรูปแบบการจัดการสวนแบบจัดการดูแลเองและกรีดเองมากที่สุดจำนวน 404 ราย คิดเป็นร้อยละ 67.3 โดยเกษตรกรที่ขายยางแผ่นดิบมีรูปแบบการจัดการสวนแบบจ้างกรีดและจ้างดูแลมากที่สุด ส่วนเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดมีรูปแบบการจัดการแบบจัดการดูแลเองและกรีดเองมากที่สุด ส่วนเกษตรกรที่ขายยางก้อนถ้วยมีรูปแบบการจัดการแบบจัดการดูแลเองและกรีดเองมากที่สุด เนื่องจากเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดและยางก้อนถ้วยมีพื้นที่ยางน้อยกว่าเกษตรกรที่ขายยางแผ่นดิบทำให้มีการดูแลเองและกรีดเองได้ง่ายกว่าสามารถใช้แรงงานภาคเกษตรกรในครัวเรือนช่วยกันกรีดยางได้โดยที่ไม่ต้องจ้างแรงงานเพื่อดูแลและกรีด เกษตรกรชาวสวนยางได้รับผลผลิตต่อไร่ต่อปี เฉลี่ย 261.45 กิโลกรัมต่อไร่ต่อปี โดยครัวเรือนของเกษตรกรที่ขายยางแผ่นดิบได้รับผลผลิตเฉลี่ยต่อไร่ต่อปีเฉลี่ย 265.89 กิโลกรัมต่อไร่ต่อปี ครัวเรือนของเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดมีได้รับผลผลิตเฉลี่ยต่อไร่ต่อปีเฉลี่ย 253.62 กิโลกรัมต่อไร่ต่อปี โดยครัวเรือนของเกษตรกรที่ขายยางก้อนถ้วย 264.84 กิโลกรัมต่อไร่ต่อปี เกษตรกรที่ขายยางแผ่นดิบส่วนใหญ่ขายให้กับตลาดกลางยางพารามากที่สุดจำนวน 182 ราย คิดเป็นร้อยละ76.4 ส่วนเกษตรกรที่ขายน้ำยางสดส่วนใหญ่ขายให้กับกลุ่มเกษตรกรหรือสหกรณ์กองทุนสวนยางมากที่สุดจำนวน 166 ราย คิดเป็นร้อยละ 65.09 ส่วนเกษตรกรที่ขายยางก้อนถ้วยส่วนใหญ่ขายให้กับพ่อค้าคนกลางมากที่สุด จากการวิเคราะห์จุดคุ้มทุน พบว่าจุดคุ้มทุนการขายยางแผ่นดิบ พบว่า ปริมาณผลผลิตคุ้มทุน ณ ระดับราคาเฉลี่ยที่เกษตรกรได้รับที่ 48.58 บาทต่อกิโลกรัม เท่ากับ 248.80 กิโลกรัมต่อไร่ ในขณะที่ผลผลิตจริงเท่ากับ 265.89 กิโลกรัมต่อไร่ ดังนั้นเกษตรกรยังคงได้กำไรจากการผลิตยางแผ่นดิบ ส่วนราคาผลผลิตคุ้มทุน ณ ระดับผลผลิตต่อไร่ที่เกษตรกรผลิตได้จริงที่ 265.89 กิโลกรัมเท่ากับ 47.04 บาทต่อกิโลกรัม ซึ่งเป็นระดับราคาที่ทำให้เกษตรกรได้รับรายได้เท่ากับค่าใช้จ่ายหรือต้นทุนการผลิต ณ ระดับผลผลิตเฉลี่ยต่อไร่ สำหรับจุดคุ้มทุนการขายน้ำยางสด พบว่า ปริมาณผลผลิตคุ้มทุน ณ ระดับราคาเฉลี่ยที่เกษตรกรได้รับจริงที่ 48.58 บาทต่อกิโลกรัม เท่ากับ 239.34 กิโลกรัมต่อไร่ ในขณะที่ผลผลิตจริงเท่ากับ 253.62 กิโลกรัมต่อไร่ ดังนั้นเกษตรกรยังคงได้กำไรจากการขายน้ำยางสด ราคาผลผลิตคุ้มทุน ณ ระดับผลผลิตเฉลี่ยจริงที่เกษตรกรได้รับที่ระดับ 253.62 กิโลกรัมต่อไร่ เท่ากับ 43.35 บาทต่อกิโลกรัม ซึ่งเป็นระดับราคาที่ทำให้เกษตรกรได้รับรายได้เท่ากับค่าใช้จ่ายหรือต้นทุนการผลิต ณ ระดับผลผลิตเฉลี่ยต่อไร่ สำหรับการวิเคราะห์จุดคุ้มทุนการขายยางก้อนถ้วย พบว่าปริมาณผลผลิตคุ้มทุน ณ ระดับราคาเฉลี่ยที่เกษตรกรได้รับจริงที่ 23.65 บาทต่อกิโลกรัม เท่ากับ 274.59 กิโลกรัมต่อไร่ ในขณะที่ผลผลิตจริงเท่ากับ 264.84 กิโลกรัมต่อไร่ ดังนั้นเกษตรกรขาดทุนจากการผลิตยางก้อนถ้วยหากราคายางที่เกษตรกรได้รับอยู่ที่กิโลกรัมละ 23.65 บาท ราคาผลผลิตคุ้มทุน ณ ระดับผลผลิตเฉลี่ย ที่เกษตรกรได้รับจริงที่ระดับ 264.84 กิโลกรัมต่อไร่ เท่ากับ 27.15 บาทต่อกิโลกรัม ซึ่งเป็นระดับราคาที่ทำให้เกษตรกรได้รับรายได้เท่ากับค่าใช้จ่ายหรือต้นทุนการผลิต ณ ระดับผลผลิตเฉลี่ยต่อไร่ สำหรับปัญหาจากการขายยางแผ่นดิบ พบว่า เกษตรกรที่ผลิตยางแผ่นดิบประสบปัญหาในการจัดชั้นคุณภาพยางแผ่นดิบจากพ่อค้าคนกลาง ทำให้เกษตรกรได้รับราคาต่ำกว่าที่ควรจะได้ซึ่งราคาจะขึ้นอยู่กับพ่อค้าคนกลาง เป็นต้นทุนทั้งสิ้นและความผันผวนของราคายางแผ่นดิบทำให้เกษตรกรที่ผลิตยางแผ่นดิบต้องติดตามข่าวสารด้านราคายางพาราอย่างสม่ำเสมอ ปัญหาจากการขายน้ำยางสด เกษตรกรส่วนใหญ่ ประสบปัญหาในการคิดเปอร์เซ็นต์ยางแห้ง เนื่องจากพ่อค้าที่รับซื้อน้ำยางสดคิดเปอร์เซ็นต์ยางแห้งเอง โดยเกษตรกรไม่ทราบถึงวิธีคิดเปอร์เซ็นต์ยางแห้ง ทำให้เป็นโอกาสให้พ่อค้าคนกลางเป็นวิธีในการโกงเปอร์เซ็นต์ส่งผลให้เกษตรกรเสียเปรียบ ซึ่งเมื่อเกษตรกรได้รับเปอร์เซ็นต์ยางแห้งต่ำ จะส่งผลให้จำนวนเงินที่เกษตรกรได้รับน้อยลง สำหรับปัญหาจากการขายยางก้อนถ้วย เกษตรกรส่วนใหญ่ประสบปัญหาการกำหนดราคารับซื้อยางก้อนถ้วยโดยในการรับซื้อยางก้อนถ้วย พ่อค้าจะประเมินราคายางก้อนถ้วยโดยคิดจากเปอร์เซ็นต์ความชื้นที่อยู่ในก้อนยางโดยการประเมินด้วยสายตา ซึ่งทำให้เกษตรกรได้รับราคาที่ต่ำกว่าที่เกษตรกรควรจะได้รับ ดังนั้นหน่วยงานของรัฐควรเข้าไปให้ความรู้แก่เกษตรกรเกี่ยวกับด้านการผลิตและการตลาด เช่น การผลิตยางแผ่นดิบคุณภาพดี การคิดเปอร์เซ็นต์เนื้อยางแห้ง การผลิตยางก้อนถ้วยคุณภาพดี เป็นต้น ตลอดจนหาแนวทางในการลดต้นทุนการผลิต และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้ปัจจัยการผลิต นำไปสู่การเพิ่มผลผลิตต่อไร่ ทำให้เกษตรกรมีความคุ้มทุนในการเลือกผลิตยางในแต่ละรูปแบบ
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: การยางแห่งประเทศไทย
คำสำคัญ: เกษตรกรชาวสวนยาง
เจ้าของลิขสิทธิ์: การยางแห่งประเทศไทย
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ดวงกมล อินทร์แก้ว. "วิเคราะห์ทางเลือกและข้อจำกัดการผลิตยางพาราเพื่อประกอบการตัดสินใจของชาวสวนยาง". การยางแห่งประเทศไทย. ม.ป.ป.

ดวงกมล อินทร์แก้ว. "วิเคราะห์ทางเลือกและข้อจำกัดการผลิตยางพาราเพื่อประกอบการตัดสินใจของชาวสวนยาง". การยางแห่งประเทศไทย. ม.ป.ป.. Print.



TARR Wordcloud:
วิเคราะห์ทางเลือกและข้อจำกัดการผลิตยางพาราเพื่อประกอบการตัดสินใจของชาวสวนยาง
ดวงกมล อินทร์แก้ว
การยางแห่งประเทศไทย
ไม่ระบุวันที่เผยแพร่
กลุ่มวิจัยยางพารา การศึกษาเบื้องต้นในการส่งถ่ายยีนเข้าสู่ยางพาราด้วยเทคนิค Agrobacterium transformation การยับยั้งอย่างจำเพาะเจาะจงต่อการแสดงออกของยีน Rubber Elongation Factor (REF) ที่เกี่ยวข้องกับการสร้างโปรตีนก่อภูมิแพ้ในยางพาราด้วยเทคโนโลยีแอนติเซน สภาวะการผลิตยางพาราของชาวสวนยางพ้นการสงเคราะห์จังหวัดจันทบุรี ผลกระทบของสภาวะโลกร้อนที่มีต่อการผลิตยางพาราในจังหวัดสงขลา (ระยะที่ 2) : กรณีศึกษาการปรับตัวของเกษตรกร ชาวสวนยาง การศึกษาสถานการณ์การผลิตและการตลาดยาง การพัฒนาเทคโนโลยีการใช้ปุ๋ยเพื่อเพิ่มศักยภาพการผลิตยาง การมีส่วนร่วมของชุมชนในการวิเคราะห์กลวิธีการส่งเสริมสุขภาพชาวสวนยางพารา จังหวัดบึงกาฬ โครงการศึกษาวัดประสิทธิภาพการผลิตยางพาราในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ศักยภาพการผลิตยางของสวนยางเปิดกรีดในภาคตะวันออก
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair