สืบค้นงานวิจัย
การประเมินค่าพลังงานย่อยได้ของอาหารหยาบบางชนิดสำหรับโคระยะแห้งนม.
สุธีรวัฒน์ พันธุ์มาลัย. - สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
ชื่อเรื่อง: การประเมินค่าพลังงานย่อยได้ของอาหารหยาบบางชนิดสำหรับโคระยะแห้งนม.
ชื่อเรื่อง (EN): Evaluation of digestible energy of some roughages for dry cow.
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สุธีรวัฒน์ พันธุ์มาลัย.
บทคัดย่อ: This study has been investigated in order to compare various methods for determination of digestibility and to evaluate digestible energy in some roughage of dry cows. Roughage were guinea grass, para grass, atratum grass, sugarcane and its by-products, leucaena leaves, rice straw. The study was divided into 2 experiments. The first experiment was studied to compare in vitro digestibility of some roughage in various methods. Four crossbred Holstein Friesian dry cows, not pregnant and fistulated with rumen cannual, were used in this experiment. Samples of roughage were analysed for nutrient composition, IVDMD (in vitro dry matter digestibility), gas volume at 24 and 48 hours according to gas production technique, degradability according to nylon bag technique. The first experiment was divided into 2 trails. In trial 1, improvement of rice straw by using urea was investigated according to 7 x 3 factorial arrangement in CRD. Factor A was levels of urea as 4, 5, 6, 7, 8, 9 and 10% and factor B was fermentation period as 2, 3 and 4 weeks. The results showed that digestibility of rice straw was increased as the level of urea increased. The 10% urea treated straw had the highest digestibility in term of IVDMD, gas volume at 24 hours or degradability (A+B). However the IVDMD and 24 hr gas volume of 4% urea treated straw were not significantly different form other treatments. The fermentation period and interaction were no significant difference in all parameters (ณ0.05). In trail 2, rice straw were improved by soaking with various levels of NaOH as 1.5, 2.0, 2.5, 3.0, 3.5, 4.0, 4.5 and 5.0%. The results showed that 4.5 and 5.0% NaOH treated straw had the highest IVDMD and 48 hr gas volume (ณ0.05). The degradabilities of 3.0 - 5.0% NaOH treated straw were not significant difference (ณ0.05) but were higher than those treated with 1.5 - 2.5% (ณ0.05). The correlation between methods for digestibility determination were high especially in NaOH treated rice straw group. The gas production technique showed a good indicator for measurement of digestibility in roughages. The second experiment was aimed to study the evaluation of digestibility coefficient and digestible energy by regression equation in 3 types of roughage as guinea hay, rice straw and 4% urea treated straw. Three crossbred Holstein Friesian dry cows with rumen cannula were used in 3 x 3 Latin square design. Cows were fed 14% protein rations with 3 ratios of roughage to concentrate as 40:60, 50:50 and 60:40. Each period was contained 14 days which cows were fed ad libitum and measured DM intake on d 1-7 then cows were limited fed as 95% of DM intake on d 8-14. Feed and feces were sampled and analysed for nutrient composition and gross energy. The coefficient of digestibility was calculated by using AIA as an internal indicator. The results showed that guinea hay, rice straw and urea treated straw had coefficients of digestibility in terms of dry matter and protein as 37.41, 42.56 and 58.84% and 21.72, 30.05 and 38.77% respectively. The values of digestible energy in guinea hay, rice straw and urea treated straw were evaluated as 5.18, 6.89 and 9.57 MJ/kg respectively.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://www.lib.kmitl.ac.th
เผยแพร่โดย: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
คำสำคัญ: วิทยานิพนธ์
เจ้าของลิขสิทธิ์: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
รายละเอียด: This study has been investigated in order to compare various methods for determination of digestibility and to evaluate digestible energy in some roughage of dry cows. Roughage were guinea grass, para grass, atratum grass, sugarcane and its by-products, leucaena leaves, rice straw. The study was divided into 2 experiments. The first experiment was studied to compare in vitro digestibility of some roughage in various methods. Four crossbred Holstein Friesian dry cows, not pregnant and fistulated with rumen cannual, were used in this experiment. Samples of roughage were analysed for nutrient composition, IVDMD (in vitro dry matter digestibility), gas volume at 24 and 48 hours according to gas production technique, degradability according to nylon bag technique. The first experiment was divided into 2 trails. In trial 1, improvement of rice straw by using urea was investigated according to 7 x 3 factorial arrangement in CRD. Factor A was levels of urea as 4, 5, 6, 7, 8, 9 and 10% and factor B was fermentation period as 2, 3 and 4 weeks. The results showed that digestibility of rice straw was increased as the level of urea increased. The 10% urea treated straw had the highest digestibility in term of IVDMD, gas volume at 24 hours or degradability (A+B). However the IVDMD and 24 hr gas volume of 4% urea treated straw were not significantly different form other treatments. The fermentation period and interaction were no significant difference in all parameters (ณ0.05). In trail 2, rice straw were improved by soaking with various levels of NaOH as 1.5, 2.0, 2.5, 3.0, 3.5, 4.0, 4.5 and 5.0%. The results showed that 4.5 and 5.0% NaOH treated straw had the highest IVDMD and 48 hr gas volume (ณ0.05). The degradabilities of 3.0 - 5.0% NaOH treated straw were not significant difference (ณ0.05) but were higher than those treated with 1.5 - 2.5% (ณ0.05). The correlation between methods for digestibility determination were high especially in NaOH treated rice straw group. The gas production technique showed a good indicator for measurement of digestibility in roughages. The second experiment was aimed to study the evaluation of digestibility coefficient and digestible energy by regression equation in 3 types of roughage as guinea hay, rice straw and 4% urea treated straw. Three crossbred Holstein Friesian dry cows with rumen cannula were used in 3 x 3 Latin square design. Cows were fed 14% protein rations with 3 ratios of roughage to concentrate as 40:60, 50:50 and 60:40. Each period was contained 14 days which cows were fed ad libitum and measured DM intake on d 1-7 then cows were limited fed as 95% of DM intake on d 8-14. Feed and feces were sampled and analysed for nutrient composition and gross energy. The coefficient of digestibility was calculated by using AIA as an internal indicator. The results showed that guinea hay, rice straw and urea treated straw had coefficients of digestibility in terms of dry matter and protein as 37.41, 42.56 and 58.84% and 21.72, 30.05 and 38.77% respectively. The values of digestible energy in guinea hay, rice straw and urea treated straw were evaluated as 5.18, 6.89 and 9.57 MJ/kg respectively.
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สุธีรวัฒน์ พันธุ์มาลัย.. "การประเมินค่าพลังงานย่อยได้ของอาหารหยาบบางชนิดสำหรับโคระยะแห้งนม.Evaluation of digestible energy of some roughages for dry cow.". สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง. 2545

สุธีรวัฒน์ พันธุ์มาลัย.. "การประเมินค่าพลังงานย่อยได้ของอาหารหยาบบางชนิดสำหรับโคระยะแห้งนม.Evaluation of digestible energy of some roughages for dry cow.". สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง. 2545. Print.



TARR Wordcloud:
การประเมินค่าพลังงานย่อยได้ของอาหารหยาบบางชนิดสำหรับโคระยะแห้งนม.
สุธีรวัฒน์ พันธุ์มาลัย.
สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
2545
ความปลอดภัยทางด้านจุลชีววิทยาของอาหารในโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ คุณค่าทางอาหารของไดอะตอม 2 ชนิด เพื่อเป็นอาหารของลูกหอยเป๋าฮื้อ อัตราส่วนของพลังงานต่อโปรตีนที่เหมาะสมในอาหารสำเร็จสำหรับหอยเป๋าฮื้อ Haliotis asinina Linnaeus ค่าพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมสำหรับลักษณะปริมาณอาหารที่กินเหลือประสิทธิภาพการใช้อาหาร และอัตราการเจริญเติบโตต่อวันในสุกรพันธุ์แลนด์เรซ ระดับโปรตีนและพลังงานที่เหมาะสมในสูตรอาหารสำหรับไก่ฟ้าคอแหวนที่ผลิตในเชิงการค้า การประเมินค่าทางพันธุกรรมของลักษณะความคงทนในการให้นมในโคนมลูกผสมโดยใช้โมเดลถดถอยเชิงสุ่ม ศึกษาอัตราและระยะเวลาที่เหมาะสมของสารฟอสฟีนในการป้องกันกำจัดด้วงขมวนในอาหารทะเลแห้ง การใช้ประโยชน์จาการทำทุ่งหญ้าถั่วผสมวิธีปลูกสลับแถบเพื่อใช้ในการทำพืชหมักและเป็นแหล่งอาหารหยาบของโครีดนม การพัฒนาชุดฝึกอบรมการผลิตอาหารไร้สารพิษสำหรับเกษตรกร สูตรอาหารและระยะเวลาที่เหมาะสมต่อการเจริญและปริมาณไคติน-ไคโตซานของราที่มีความสามารถในการย่อยสลายแป้ง
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair