สืบค้นงานวิจัย
ภูมิสังคมการเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษาชุมชนในจังหวัดพิษณุโลกและสุโขทัย (ระยะที่ 2)
สาคร สร้อยสังวาลย์ - มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
ชื่อเรื่อง: ภูมิสังคมการเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษาชุมชนในจังหวัดพิษณุโลกและสุโขทัย (ระยะที่ 2)
ชื่อเรื่อง (EN): Geosocial of agrivulture and agricultural industry for sufficiency economy development : A case study of communities in Phitsanulok and Sukhothai provinces (Phase II)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: สาคร สร้อยสังวาลย์
บทคัดย่อ: การวิจัยนี้ เป็นการดำเนินการในระยะที่ 2 ของโครงการวิจัย ภูมิสังคมการเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรเพื่อการพัฒนาชุมชนเศรษฐกิจพอเพียง: การขับเคลื่อนยุทธศาสตร์การพัฒนาชุมชนเศรษฐกิจพอเพียงสู่การปฏิบัติ ซึ่งเป็นการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์การพัฒนาชุมชนเศรษฐกิจพอเพียงสู่การปฏิบัติ โดยการนำเอายุทธศาสตร์การพัฒนาชุมชนที่ผ่านกระบวนการร่วมคิดร่วมทำกับชุมชนบนพื้นฐานตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง มาดำเนินการมีวัตถุประสงค์ 2 ประการคือ เพื่อศึกษากระบวนการขับเคลื่อนการพัฒนาชุมชนเศรษฐกิจพอเพียงตามยุทธศาสตร์ และเพื่อศึกษาการพัฒนาต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงขั้นพื้นฐานและขั้นก้าวหน้า ซึ่งเป็นเครื่องมือการขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในชุมชน 4 ชุมชน ได้แก่ ชุมชนบ้านโคกผักหวาน หมู่ 5 ตำบลชาติตระการ อำเภอชาติตระการ, ชุมชนบ้านน้ำตอน หมู่ 14 ตำบลนาบัว อำเภอนครไทย, ชุมชนบ้านยางโทนตะวันตก หมู่ 8 ตำบลวัดพริก อำเภอเมืองพิษณุโลก และชุมชนบ้านดงประโดก หมู่ 3 ตำบลสมอแข อำเภอเมืองพิษณุโลก ผลการศึกษา พบว่า การจัดตั้งศูนย์เรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงชุมชนจำนวน 12 ชุมชน ในจังหวัดพิษณุโลก ส่วนใหญ่มีการดำเนินงานที่สอดคล้องกับสภาพภูมิสังคม ทั้งสภาพภูมิศาสตร์และความรู้ภูมิปัญญาของประชาชนในพื้นที่ การถ่ายทอดองค์ความรู้ตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงลงสู่ชุมชน เป็นการเผยแพร่หลักปรัชญาและขับเคลื่อนให้เกิดกระบวนทัศน์ใหม่ในการดำรงชีวิต การจัดตั้งศูนย์เรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง จะมีกิจกรรมต่างๆที่เน้นการแก้ไขปัญหาในการดำเนินงานของแต่ละพื้นที่ที่แตกต่างกันไป ความสำเร็จในการดำเนินงานของแต่ละศูนย์เรียนรู้มีปัจจัยคล้ายคลึงกัน คือ 1) มีการจัดโครงสร้างการทำงานที่ชัดเจน 2) มีการวางแผนในการทำงาน 3) มีกิจกรรมที่สอดคล้องภูมิสังคม 4) มีผู้นำหรือคณะกรรมการที่มีความรู้ ความขยันหมั่นเพียรและความเสียสละต่อส่วนรวม จากทั้งสี่ปัจจัยเป็นต้นแบบที่สำคัญในการจัดตั้งศูนย์เรียนรู้เกษตรอินทรีย์ทะเลแก้ว เพื่อขับเคลื่อนปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง คณะเทคโนโลยีการเกษตรและอาหาร มหาวิทยาลัย ราชภัฏพิบูลสงคราม ที่มีการฝึกอบรมผู้เข้าร่วมโครงการให้มีความรู้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เรียนรู้เทคนิคในการผลิต การประกอบสัมมาชีพ การดำรงชีวิต ปลูกฝังคุณธรรมความเพียรและการบริหารจัดการ ทำให้ผู้ผ่านการฝึกอบรมมีความรอบรู้ คู่คุณธรรม นำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างแท้จริง และมีผู้ผ่านการฝึกอบรมเห็นความสำคัญของศูนย์การเรียนรู้ได้ร่วมกันจัดตั้งศูนย์เรียนรู้ขึ้นในชุมชนของตน โดยศูนย์เรียนรู้แต่ละศูนย์มีกิจกรรมที่มีความสอดคล้องกับภูมิสังคมในแต่ละพื้นที่และเกิดการร่วมกลุ่มของคนในชุมชนและระหว่างชุมชนในการพึ่งพาอาศัยกัน การขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงจากการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนตามแนวทางระบบเศรษฐกิจทุนนิยม สู่การพัฒนาตามแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงนั้น เป็นงานยากเป็นพิเศษเนื่องจากมีแรงต้านจากแนวคิดกระแสหลักที่คนในชุมชนคุ้นเคย การสร้างความตระหนักรู้ การเรียนรู้ จนมีความรู้ความเข้าใจ สามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในระดับปฏิบัติการได้ จำเป็นต้องมีต้นแบบความสำเร็จเชิงประจักษ์ให้เห็นเพื่อสร้างแรงจูงใจและความเชื่อมั่นในการปรับเปลี่ยนวิธีคิด วิธีทำและวิธีการจัดการในการประกอบสัมมาชีพและวิถีชีวิต ดังนั้นในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางของเศรษฐกิจพอเพียงขั้นพื้นฐานให้เกิดในชุมชนทั้ง 4 ชุมชน จำเป็นต้องมีการวางแผนในการฝึกอบรมและการเรียนรู้ของผู้นำการเปลี่ยนแปลงหรือต้นแบบการเปลี่ยนแปลงให้มีองค์ความรู้และสมรรถนะ ดังต่อไปนี้ 1) มีความรู้ความเข้าใจในหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและการประกอบสัมมาชีพ 2) มีคุณธรรมเรื่องความเพียร มีความซื่อสัตย์ สุจริตมุ่งมั่น ขยันอดทน เสียสละและใฝ่เรียนรู้ 3) มีเทคนิคการถ่ายทอดความรู้สู่สาธารณะ ช่วยให้เกิดการเชื่อมโยงสร้างเครือข่ายทั้งภายในและภายนอกชุมชน การพัฒนาต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงขั้นก้าวหน้า มีการร่วมกันจัดตั้งกลุ่มผลิตภัณฑ์ของชุมชนทั้ง 4 ชุมชน ได้แก่ กลุ่มผลิตผักปลอดสารพิษของชุมชนบ้านโคกผักหวาน กลุ่มผลิตข้าวอินทรีย์ชุมชนบ้านน้ำตอน กลุ่มผลิตปุ๋ยหมักของชุมชนบ้านยางโทนตะวันตก และกลุ่มธนาคารขยะของชุมชนบ้านดงประโดก เป็นการสร้างกลุ่มและเครือข่ายขยายขอบข่ายกิจกรรมให้หลากหลายเชื่อมโยงกันเป็นระบบ มีการพึ่งพาอาศัยกัน นำไปสู่การลดต้นทุน การเพิ่มมูลค่าของผลผลิตของกลุ่มและการยกระดับคุณภาพชีวิตของสมาชิกกลุ่มให้ดีขึ้น การใช้หลักในการวิเคราะห์ห่วงโซ่คุณค่า (value chain analysis) เป็นเครื่องมือช่วยให้สามารถค้นพบจุดอ่อน จุดแข็งในรายกิจกรรมย่อยต่างๆ ในเครือข่าย ทำให้การวางแผนพัฒนาและแก้ไขปัญหาทำได้ตรงประเด็น ส่งผลให้เกิดความพอเพียง มั่งคั่ง ยั่งยืนกับชุมชน
บทคัดย่อ (EN): This research was conducted in Phase II of the project of the Geo-social Based Study of Agriculture and Agro-industry for the Sufficiency Economy Community Development: the process driven to sufficiency economy community development strategy. This research is aimed to study the process driven to sufficiency economy community development strategy and to study the basic and advanced sufficiency economy development in four communities, namely, 1) Ban Khok Phak Wan communities. Moo 5. Tambon Chart Trakan, Chart Trakan district, 2) Ban Nam Ton community. Moo 14. Tambon Na Boa, Nakhon Thai district, 3) Ban Yang Thon Tawantok community. Moo 8. Tambon Wat Phrik, Muang district and 4) Ban Dong Par Dock community. Moo 3. Tambon Samokhae, Muang district. The results showed that the establishment of community sufficiency economy learning centers in 12 communities in Phitsanulok. Most of operations were accorded with the geo-social context of the communities, both in geographic and the local wisdom of people in the areas. The knowledge transfer into the community was based on sufficiency economy philosophy dissemination and driven the living of new paradigm. Establishing sufficiency economy learning centers had the activities which were focused on solving the various problems of each area. The keys of success in each learning center had been accomplished through similar factors, namely; 1) a clearly structured framework, 2) a good action plan, 3) activities which are accorded with the geo-social context of the community and 4) the leader with good leadership characteristics, especially board dedicate and sacrifice to the public. According to the four key factors of success as mention above, the Organic Agricultural Learning Center for Driving Sufficiency Economy Philosophy had been established at Faculty of Food and Agriculture Technology in Pibulsongkram Rajabhat University which was training participants to know and understand about the knowledge of sufficiency economy philosophy, to learn production techniques, to assembly honest livelihood and to cultivate perseverance and management skills. These trained knowledge and morality could be applied to use in daily life. Moreover, the participants had gone on to jointly establish sufficiency economy learning centers within their own communities. By the way, activities in each learning center accorded with the geo-social context of each area and, consequently, there were the groups of people who work and help each other within the community and between communities. Driving the transformation of the community economy from capitalist economy to sufficiency economy is so difficult due to the resistance of the people in the community who is familiar with capitalism and consumerism. Therefore, the empirical success of the transformational leaders (change agents) can be demonstrated to create motivation and confidence to change the ways of thinking and operating of people in community. To develop a basic sufficiency economy of community, the transformational leader in the four communities required trainings about the knowledge of sufficiency economy philosophy and the other techniques for honest avocation, learning leadership skills and using success prototypes as a knowledge base. These knowledge and techniques could be passed onto the public by the transformational leaders. These activities helped to create links and networks both within and outside the community to facilitate the development of an advanced sufficiency economy. The development of an advanced sufficiency economy could be accomplished through creating an avocational groups and network links which expanded to various activities and could contribute to cost reduction, higher productivity and could raise the quality of life of the group members. Four avocational groups of advanced sufficiency economy prototypes were established to work together, namely, 1) an organic vegetable production group in the Khok Phak Wan community, 2) an organic rice production group in the Ban Nam Ton community, 3) an organic fertilizer production group in the Ban Yang Tone community and 4) a garbage bank group in Ban Dong Pradok community. All of the four groups were necessary to analyze network components, the value chain analysis was employed as a tool, to identify weaknesses and strengths in the various sub-activities of each network. This information helped in planning processes for resolving the problems and improving the activities in the network which resulted in sufficient, wealthy and sustainable each network in the communities.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
คำสำคัญ: จังหวัดสุโขทัย
คำสำคัญ (EN): Phitsanulok Province
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

สาคร สร้อยสังวาลย์. "ภูมิสังคมการเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษาชุมชนในจังหวัดพิษณุโลกและสุโขทัย (ระยะที่ 2)Geosocial of agrivulture and agricultural industry for sufficiency economy development : A case study of communities in Phitsanulok and Sukhothai provinces (Phase II)". มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 2552

สาคร สร้อยสังวาลย์. "ภูมิสังคมการเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษาชุมชนในจังหวัดพิษณุโลกและสุโขทัย (ระยะที่ 2)Geosocial of agrivulture and agricultural industry for sufficiency economy development : A case study of communities in Phitsanulok and Sukhothai provinces (Phase II)". มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 2552. Print.



TARR Wordcloud:
ภูมิสังคมการเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษาชุมชนในจังหวัดพิษณุโลกและสุโขทัย (ระยะที่ 2)
สาคร สร้อยสังวาลย์
มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
30 กันยายน 2552
ภูมิสังคมการเกษตรและอุตสาหกรรมเกษตรเพื่อการพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษาชุมชนในจังหวัดพิษณุโลกและสุโขทัย รูปแบบการพัฒนาชุมชนด้านเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีศึกษาบ้านหนองหว้า อ.บรบือ จ.มหาสารคาม แนวทางเชิงระบบสำหรับการวิเคราะห์ระบบเกษตรเพื่อการพัฒนา ผลของการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐานในงานเครื่องปั้นดินเผาสังคโลกสุโขทัย การพัฒนาการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยใช้ชุมชนเป็นฐาน โครงการพัฒนานักวิจัยและงานวิจัยเพื่ออุตสาหกรรม (พวอ.) ระดับปริญญาโท-น.ส.กัญญารัตน์ สีขาว พัฒนาการสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ในจังหวัดพิษณุโลก รูปแบบการตลาดที่เหมาะสมในการจำแนกปุ๋ยหมักของชุมชน ศูนย์สาธิตและถ่ายทอดเทคโนโลยีพลังงานเพื่อการเกษตร พันธุศาสตร์ของลักษณะทางการเกษตรต่างๆ ในงา
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair