สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาความรู้เกี่ยวกับการกรีดยางและสภาพหน้ากรีดยางของเจ้าของสวนยางพ้นสงเคราะห์ในภาคตะวันออก
ประพาส ร่มเย็น - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: การศึกษาความรู้เกี่ยวกับการกรีดยางและสภาพหน้ากรีดยางของเจ้าของสวนยางพ้นสงเคราะห์ในภาคตะวันออก
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: ประพาส ร่มเย็น
บทคัดย่อ: การปลูกยางพาราในภาคตะวันออกของประเทศไทยได้เริ่มมีตั้งแต่ ปี พ.ศ.2454 ซึ่งเป็นยางพันธุ์พื้นเมือง ต่อมารัฐบาลได้จัดตั้งสำนักงานกองทุนสงเคราะห์การทำสวนยางขึ้นเพื่อเปลี่ยนให้เป็นต้นยางพันธุ์ดี ทำให้สามารถกรีดยางได้เป็นเวลานาน ก่อนที่จะโค่นเพื่อรับการสงเคราะห์ใหม่ การมีความรู้การกรีดยางที่ถูกวิธีจะทำให้ต้นยางเสียหายน้อย ซึ่งจะมีผลต่อระยะเวลาที่จะรับการสงเคราะห์ จึงทำการศึกษาความรู้เกี่ยวกับการกรีดยางและสภาพการกรีดยางของเจ้าของสวนยางพ้นสงเคราะห์ใน ปี พ.ศ.2525 และ 2526 ในจังหวัด ระยอง จันทบุรี และตราด เพื่อพัฒนาวิธีการถ่ายทอดความรู้ให้แก่เจ้าของสวนยางต่อไป วัตถุประสงค์ของการวิจัยเรื่องนี้ เพื่อศึกษาสภาพพื้นฐานทางเศรษฐกิจและสังคมยางประการของเจ้าของสวนยางที่พ้นสงเคราะห์ใน ปี 2525 และ 2526 ความรู้เกี่ยวกับการกรีดยาง สภาพการกรีดยาง ความต้องการรับการฝึกอบรม ปัญหา และข้อเสนอแนะ กลุ่มตัวอย่างที่ทำการศึกษาคือ เจ้าของสวนยางที่พ้นสงเคราะห์ใน ปี พ.ศ.2525 และ 2526 จำนวน 128 ราย โดยการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย จากประชากรทั้งหมด 687 ราย โดยการสัมภาษณ์ และทำการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติเพื่อหาค่าร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต และค่าไคสแควร์ ผลการวิจัยปรากฏว่า เจ้าของสวนยางส่วนใหญ่เป็นชาย จบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 มีอายุเฉลี่ย 50.60 ปี จำนวนสมาชิกในครอบครัวเฉลี่ย 5.25 คน เป็นผู้ที่ทำสวนยางเป็นอาชีพหลัก ร้อยละ 92.97 มีพื้นที่สวนยางทั้งหมดเฉลี่ย 21.30 ไร่ แต่เป้นพื้นที่สวนยางที่พ้นสงเคราะห์ในปี พ.ศ.2525-2526 เฉลี่ยเพียง 8.09 ไร่ จากผลการทดสอบความรู้เกี่ยวกับการกรีดยางพบว่าเจ้าของสวนยางมีความรู้มากกว่า 80 คะแนน ถึงร้อยละ 85.16 สำหรับแรงงานกรีดยางพบว่าเจ้าของสวนยางร้อยละ 73.44 ใช้แรงงานสมาชิกในครอบครัว มีส่วนน้อยที่จ้างแรงงาน จำนวนแรงงานกรีดยางเฉลี่ยเท่ากับ 2.06 คน เจ้าของสวนยางที่สามารถกรีดยางได้มีร้อยละ 92.97 ซึ่งเป็นผู้ที่ฝึกโดยตนเองร้อยละ 85.94 และได้รับการฝึกอบรมเพียงร้อยละ 7.03 ส่วนความคิดเห็นของเจ้าของสวนยางที่เห็นว่าการฝึกอบรมเป็นสิ่งจำเป็นร้อยละ 84.32 และเห็นว่าควรเน้นภาคปฏิบัติ ความต้องการความรู้ทางทฤษฎีของเจ้าของสวนยางพบว่า มีความต้องการมากเกี่ยวกับโรคหน้ากรีดยาง การกรีดยาง และระบบกรีด การทำยางแผ่นชั้นดี และวิทยาการทำยางข้น ส่วนความรู้ภาคปฏิบัติเจ้าของสวนยางมีความต้องการมากเกี่ยวกับ การฝึกกรีดท่อนยาง การฝึกกลับมีดกรีดยาง การทายารักษาโรคหน้ากรีดยาง การฝึกกรีดยางในแปลงและการทำยางแผ่นชั้นดี อย่างไรก็ตามเจ้าของสวนยางที่ต้องการรับการฝึกอบรมมีจำนวนร้อยละ 48.44 โดยให้ใช้เวลา 11-15 วัน ระหว่างเดือนมกราคม-มีนาคม และให้จัดฝึกอบรมในหมู่บ้าน ส่วนผู้ที่ไม่ต้องการรับการฝึกอบรม มีเหตุผลว่ากรีดยางเป็นแล้วและไม่มีเวลา สำหรับการได้รับความรู้ของเจ้าของสวนยางหลังจากพ้นสงเคราะห์แล้ว ปรากฏกว่า ได้รับความรู้น้อย ทั้งจากเจ้าหน้าที่ส่งเสริม วิทยุกระจายเสียง วิทยุโทรทัศน์ เอกสารวิชาการ และการฝึกอบรม สภาพการกรีดยางของเจ้าของสวนยางพบว่ามีผู้ปลูกพันธุ์ RRIM 600 มากที่สุด และใช้ระบบกรีด 1/3 ของลำต้น กรีด 3 วัดหยุด 1 วัน ส่วนระบบกรีดที่แนะนำคือ กรีด 1/2 ของลำต้นกรีด 1 วันหยุด 1 วัน มีน้อยที่สุด สำหรับความเสียหายของหน้ากรีดยางปรากฏว่า สวนยางที่มีหน้ากรีดไม่เสียหายร้อยละ 39.06 เสียหายน้อยร้อยละ 31.25 เสียหายปานกลางร้อยละ21.09 และเสียหายมากร้อยละ 8.60 ปัญหาที่สำคัญของเจ้าของสวนยางคือ โรคหน้ากรีดยาง ได้แก่ โรคเส้นดำ โรคเปลือกเน่า และโรคเปลือกแห้ง ส่วนปัญหาการฝึกอบรม คือ ไม่มีเวลาเพราะคิดธุระอื่น จากการพิสูจน์สมมติฐานพบว่า สวนยางที่มีขนาดแตกต่างกัน มีระดับความเสียหาย หน้ากรีดไม่แตกต่างกัน และเจ้าของสวนยางที่มีอายุและขนาดสวนยางแตกต่างกันมีความรู้ การกรีดยางไม่แตกต่างกัน ข้อเสนอแนะของผู้วิจัยคือ ควรมีการถ่ายทอดความรู้ใหม่ ๆ เกี่ยวกับการกรีดยางให้แก่เจ้าหน้าที่ส่งเสริม และเกษตรกรผู้นำเพื่อจะได้ถ่ายทอดให้แก่เกษตรกรต่อ นอกจากนั้นควรพัฒนาวิธีการถ่ายทอดเทคโนโลยีทั้งแบบรายบุคคล แบกลุ่ม และมวลชน
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: ภาคตะวันออก
หมวดหมู่ AGRIS:
  1. C การศึกษา การส่งเสริม และการเผยแพร่ (Education, extension, and advisory work)::C10 การศึกษา (Education)
  2. 8
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ประพาส ร่มเย็น. "การศึกษาความรู้เกี่ยวกับการกรีดยางและสภาพหน้ากรีดยางของเจ้าของสวนยางพ้นสงเคราะห์ในภาคตะวันออก". กรมส่งเสริมการเกษตร. 2526

ประพาส ร่มเย็น. "การศึกษาความรู้เกี่ยวกับการกรีดยางและสภาพหน้ากรีดยางของเจ้าของสวนยางพ้นสงเคราะห์ในภาคตะวันออก". กรมส่งเสริมการเกษตร. 2526. Print.



TARR Wordcloud:
การศึกษาความรู้เกี่ยวกับการกรีดยางและสภาพหน้ากรีดยางของเจ้าของสวนยางพ้นสงเคราะห์ในภาคตะวันออก
ประพาส ร่มเย็น
กรมส่งเสริมการเกษตร
2526
ศักยภาพการผลิตยางของสวนยางก่อนเปิดกรีดในภาคตะวันออก สภาพการผลิตยางพาราของเกษตรกรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่เปิดกรีดยางแล้วในปี 2540 ศักยภาพการผลิตยางของสวนยางก่อนโค่นในภาคตะวันออก ทดสอบการกรีดยางสำหรับสวนยางขนาดเล็ก การศึกษาการใช้เทคโนโลยีการผลิตยางของเกษตรกรชาวสวนยางผู้ผ่านการฝึกอบรมหลักสูตรการกรีดยาง สภาพการกรีดยางของเกษตรกรอำเภอน้ำโสม จังหวัดอุดรธานี เทคโนโลยีการผลิตยางพาราในสวนยางที่เปิดกรีดจังหวัดหนองบัวลำพู ปัจจัยบางประการที่มีผลต่อต่อการยอมรับการกรีดยางหน้าสูง การประเมินผลโครงการฝึกอบรมเกษตรกรหลักสูตรการกรีดยางและทำยางแผ่น สภาวะและแนวทางปรับปรุงการปฏิบัติงานสวนยางพ้นการสงเคราะห์ อายุ 5 1/2-7 1/2 ปี ของสำนักงานเกษตรจังหวัดภาคใต้
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair