สืบค้นงานวิจัย
การศึกษาความเหมาะสมของความถี่การให้อาหารปลาเก๋าที่เลี้ยงในกระชัง บริเวณคลองกำพวน อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง
ปรีดามน คำวชิรพิทักษ์ - มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ชื่อเรื่อง: การศึกษาความเหมาะสมของความถี่การให้อาหารปลาเก๋าที่เลี้ยงในกระชัง บริเวณคลองกำพวน อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง
ชื่อเรื่อง (EN): Study of Feeding Frequency on Growth of Grouper in Fish Cage Culture , Klong Kamphuan , Suksamran District, Ranong Provience
บทคัดย่อ: การศึกษาความเหมาะสมของความถี่การให้อาหารปลาเก๋าที่เลี้ยงในกระชัง บริเวณคลองกำพวน อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของความถี่ในการให้อาหารแบบต่าง ๆ ต่อการเจริญเติบโตของปลาเก๋าในกระชัง และนำความรู้ที่ได้ไปเผยแพร่แลกเปลี่ยนแก่เกษตรกรผู้เลี้ยงปลาในกระชังในพื้นที่ชายฝั่งซึ่งในการทดลองครั้งนี้ ได้ทดลองเลี้ยงปลากะรังดอกแดง ในกระชังขนาด 3X3 ตร.เมตร ปล่อยจำนวน 50 ตัว น้ำหนักเฉลี่ย 478, 549 และ554 กรัม หรือที่อัตรา 5.56 ตัวต่อตารางเมตร โดยให้อาหารปลาสด สำหรับความถี่ในการให้อาหารปลา 3 แบบ คือ การให้อาหารวันเว้นวัน การให้อาหารวันละครั้ง และการให้อาหารวันละ2 ครั้ง สำหรับการทดลองใช้ระยะเวลา 4 เดือน ระหว่างเดือนมีนาคม ถึงเดือนกรกฎาคม 2552 ผลการศึกษาพบว่าปลากะรังดอกแดงที่ให้อาหารวันละ 2 ครั้งมีอัตราการเจริญเติบโตดีที่สุด รองลงมาเป็นการให้อาหารวันละครั้งและการให้อาหารวันเว้นวัน โดยมีน้ำหนักเฉลี่ย 1,344, 1,306 และ 1,102 กรัม น้ำหนักเพิ่มเฉลี่ยต่อวัน (average daily weight gain ,DGW เท่ากับ 6.97, 6.59 และ 5.20 กรัมต่อวัน มีอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ (specific growth rate, SGR ) เท่ากับ 0.75, 0.74 และ 0.69 เปอร์เซ็นต์ต่อวัน สำหรับอัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ (feed conversion ratio, FCR) การให้อาหารวันเว้นวันมีค่าดีที่สุดที่ 5.02 รองลงมาเป็นการให้อาหารวันละ 2 ครั้ง มีค่า 5.67 และในการให้อาหารวันละครั้ง มีค่า 5.82 อัตรารอดของปลาที่เลี้ยงโดยการให้อาหารวันเว้นวันเท่ากับ 98 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่ การให้อาหารวันละครั้งและวันละ2 ครั้งจะมีอัตรารอด 100 เปอร์เซ็นต์ การศึกษาความเหมาะสมของความถี่การให้อาหารปลาเก๋าที่เลี้ยงในกระชัง บริเวณคลองกำพวน อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของความถี่ในการให้อาหารแบบต่าง ๆ ต่อการเจริญเติบโตของปลาเก๋าในกระชัง และนำความรู้ที่ได้ไปเผยแพร่แลกเปลี่ยนแก่เกษตรกรผู้เลี้ยงปลาในกระชังในพื้นที่ชายฝั่งซึ่งในการทดลองครั้งนี้ ได้ทดลองเลี้ยงปลากะรังดอกแดง ในกระชังขนาด 3X3 ตร.เมตร ปล่อยจำนวน 50 ตัว น้ำหนักเฉลี่ย 478, 549 และ554 กรัม หรือที่อัตรา 5.56 ตัวต่อตารางเมตร โดยให้อาหารปลาสด สำหรับความถี่ในการให้อาหารปลา 3 แบบ คือ การให้อาหารวันเว้นวัน การให้อาหารวันละครั้ง และการให้อาหารวันละ2 ครั้ง สำหรับการทดลองใช้ระยะเวลา 4 เดือน ระหว่างเดือนมีนาคม ถึงเดือนกรกฎาคม 2552 ผลการศึกษาพบว่าปลากะรังดอกแดงที่ให้อาหารวันละ 2 ครั้งมีอัตราการเจริญเติบโตดีที่สุด รองลงมาเป็นการให้อาหารวันละครั้งและการให้อาหารวันเว้นวัน โดยมีน้ำหนักเฉลี่ย 1,344, 1,306 และ 1,102 กรัม น้ำหนักเพิ่มเฉลี่ยต่อวัน (average daily weight gain ,DGW เท่ากับ 6.97, 6.59 และ 5.20 กรัมต่อวัน มีอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ (specific growth rate, SGR ) เท่ากับ 0.75, 0.74 และ 0.69 เปอร์เซ็นต์ต่อวัน สำหรับอัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ (feed conversion ratio, FCR) การให้อาหารวันเว้นวันมีค่าดีที่สุดที่ 5.02 รองลงมาเป็นการให้อาหารวันละ 2 ครั้ง มีค่า 5.67 และในการให้อาหารวันละครั้ง มีค่า 5.82 อัตรารอดของปลาที่เลี้ยงโดยการให้อาหารวันเว้นวันเท่ากับ 98 เปอร์เซ็นต์ ในขณะที่ การให้อาหารวันละครั้งและวันละ2 ครั้งจะมีอัตรารอด 100 เปอร์เซ็นต์
บทคัดย่อ (EN): Study on effect of feeding frequencies; one feeding in two days (T1), daily feeding (T2), and two feeding in a day (T3), on growth and production of grouper culture in 3.0 x 3.0 x 2 m floating net cages at Klong Kamphuan, Suksamran District, Ranong Province, was conducted during March to July, 2009. Groupers with an initial size of 478 , 549 and 554 g in body weight in T1, T2 and T3, respectively, were stocked with a density of 50 fish/cage. The results showed that two feeding in a day (T3) with highest growth rate, highest average daily weight gain (DWG) as well as highest specific growth rate as 1344 g, 6.97 g per day, and 0.75 %, respectively. The result of feed conversion ratio indicated that one feeding in two days (T1) was lowest (5.02). The survival rate of T1, T2 and T3 as 98, 100 and 100 % , respectively. The results of this study can be used to share and distribute to the farmers raising fish in cages along the coastal area. Study on effect of feeding frequencies; one feeding in two days (T1), daily feeding (T2), and two feeding in a day (T3), on growth and production of grouper culture in 3.0 x 3.0 x 2 m floating net cages at Klong Kamphuan, Suksamran District, Ranong Province, was conducted during March to July, 2009. Groupers with an initial size of 478 , 549 and 554 g in body weight in T1, T2 and T3, respectively, were stocked with a density of 50 fish/cage. The results showed that two feeding in a day (T3) with highest growth rate, highest average daily weight gain (DWG) as well as highest specific growth rate as 1344 g, 6.97 g per day, and 0.75 %, respectively. The result of feed conversion ratio indicated that one feeding in two days (T1) was lowest (5.02). The survival rate of T1, T2 and T3 as 98, 100 and 100 % , respectively. The results of this study can be used to share and distribute to the farmers raising fish in cages along the coastal area.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
คำสำคัญ: การเจริญเติบโตปลาเก๋าในกระชัง
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

ปรีดามน คำวชิรพิทักษ์. "การศึกษาความเหมาะสมของความถี่การให้อาหารปลาเก๋าที่เลี้ยงในกระชัง บริเวณคลองกำพวน อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนองStudy of Feeding Frequency on Growth of Grouper in Fish Cage Culture , Klong Kamphuan , Suksamran District, Ranong Provience". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2552

ปรีดามน คำวชิรพิทักษ์. "การศึกษาความเหมาะสมของความถี่การให้อาหารปลาเก๋าที่เลี้ยงในกระชัง บริเวณคลองกำพวน อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนองStudy of Feeding Frequency on Growth of Grouper in Fish Cage Culture , Klong Kamphuan , Suksamran District, Ranong Provience". มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2552. Print.



TARR Wordcloud:
การศึกษาความเหมาะสมของความถี่การให้อาหารปลาเก๋าที่เลี้ยงในกระชัง บริเวณคลองกำพวน อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง
ปรีดามน คำวชิรพิทักษ์
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
30 กันยายน 2552
การควบคุมอัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อในการเลี้ยงปลาช่อนทะเล (Rachycentron canadum Linnaeus, 1766) โดยการปรับความถี่การให้อาหารและวิธีการให้อาหาร ผลของความถี่การให้อาหารสำเร็จรูปต่อการเจริญเติบโตของปลากะพงขาว, Lates calcarifer (BLOCH) ที่เลี้ยงในกระชังให้ได้ขนาดตลาด อาหารบำรุงสมอง ความหลากชนิดและความชุกชุมของปลาในบริเวณป่าชายเลนคลองกำพวนและพื้นที่ชายฝั่ง อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง การเลี้ยงปลาอีกงในกระชังด้วยความถี่ในการให้อาหารต่างกัน การศึกษาอนุกรมวิธานของปลาน้ำจืดในเขตพื้นที่จังหวัดระนอง ภาคใต้ของประเทศไทย ความหลากชนิดและความชุกชุมของปลาในบริเวณป่าชายเลนคลองกำพวนและพื้นที่ชายฝั่ง อำเภอสุขสำราญ จังหวัดระนอง พื้นฐานของเนื้อสัมผัสอาหารที่เป็นนวัตกรรมใหม่ การศึกษาพลวัตของสังคมพืชป่าชายเลนในท้องที่ตำบลกำพวน จังหวัดระนอง การเลี้ยงปลาเค้าดำในกระชังด้วยอัตราการให้อาหารต่างกัน
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair