สืบค้นงานวิจัย
ผลของระดับกากน้ำตาล จุลินทรีย์บาซิลลัส และวิบริโอ ต่อคุณภาพน้ำ และอัตรารอดของลูกกุ้งขาวแวนาไมระยะวัยอ่อน (Penaeus vannamei Boone,1931)
กฤษณา จันทร์แก้ว - กรมประมง
ชื่อเรื่อง: ผลของระดับกากน้ำตาล จุลินทรีย์บาซิลลัส และวิบริโอ ต่อคุณภาพน้ำ และอัตรารอดของลูกกุ้งขาวแวนาไมระยะวัยอ่อน (Penaeus vannamei Boone,1931)
ชื่อเรื่อง (EN): Effect of molasses concentration, Bacillus spp. and Vibrio spp. on water quality and survival rate of vannamei shrimp larvae (Penaeus vannamei Boone,1931)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: กฤษณา จันทร์แก้ว
บทคัดย่อ: การทดลองเลี้ยงลูกกุ้งขาวระยะโพสต์ลาวา 6 ในถังทดลองขนาด 10 ลิตร ด้วยอัตราปล่อย 30 ตัว/ลิตร ร่วมกับการเสริมบาซิลลัสและวิบริโอลงในน้ำให้มีปริมาณเฉลี่ยเริ่มต้นชนิดละ 10^3 FU/ml ระยะเวลาทดลอง 7 วัน โดยไม่ถ่ายน้ำ ให้อาหารเม็ด และให้อากาศอย่างเพียงพอ แบ่งเป็น 3 ชุดทดลอง ชุดทดลองละ 3 ซ้ำ โดยชุดทดลองที่ 1 เป็นชุดควบคุมไม่ใส่กากน้ำตาล ชุดทดลองที่ 2 และ 3 ใส่กากน้ำตาลเข้มข้น 0.05 และ 0.10 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก ตามลำดับ ผลการศึกษาพบว่า อัตรารอดเฉลี่ยของลูกกุ้งในชุดทดลองที่ 1, 2 และ 3 เท่ากับ 78.33±11.15, 80.11±12.23 และ 57.11±7.99 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก ตามลำดับ ซึ่งอัตรารอดเฉลี่ยของลูกกุ้ง ชุดทดลองที่ 3 แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) กับชุดควบคุมที่ไม่ใส่กากน้ำตาลและชุดทดลองที่ 2 ส่วนชุดควบคุมและชุดทดลองที่ 2 มีอัตรารอดตายเฉลี่ยของลูกกุ้ง ไม่แตกต่างกันทางสถิติ (P>0.05) ขณะที่คุณภาพน้ำ ได้แก่ ความเค็ม ปริมาณไนโตรเจนรวม (TN) และปริมาณอินทรีย์คาร์บอนรวม (TOC) ในช่วงเริ่มต้นการทดลองเพิ่มขึ้นตามระดับความเข้มข้นของกากน้ำตาล เมื่อสิ้นสุดการทดลองพบว่าค่า pH ปริมาณออกซิเจนที่ละลายในน้ำ (DO) ไนไตรท์และปริมาณแอมโมเนียทั้งหมดของชุดควบคุมสูงกว่าชุดทดลองที่ 2 และ3 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) ความเค็ม TN และ TOC ของชุดควบคุมต่ำกว่าชุดทดลองที่ 2และ3 ส่วนปริมาณบาซิลลัสและวิบริโอกลุ่มโคโลนีสีเหลืองบนอาหารเลี้ยงเชื้อ TCBS มากขึ้นเมื่อระดับความเข้มข้นของกากน้ำตาลมากขึ้น แต่เป็นปฏิภาคผกผันกับปริมาณวิบริโอกลุ่มโคโลนีสีเขียวบนอาหารเลี้ยงเชื้อ TCBS จากผลการทดลองสรุปได้ว่าการเสริมกากน้ำตาลระดับ 0.05 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก เป็นระดับที่สามารถน้ำมาประยุกต์ใช้ในการอนุบาลลูกกุ้งขาวได้
บทคัดย่อ (EN): This study assessed the survival rate of vannamei shrimp (Penaeus vannmei Boone, 1931) post larvae (Pl6) at a density of 30 pieces per liter in the presence of Bacillus spp. and Vibrio spp. at 10^3 CFU/ml. Three different molasses concentrations were added into the water including: 0 (control) 0.05 and 0.10 %(w/w) respectively. The shrimps were cultured in 10 liter tanks equipped with recirculating water system with aeration and fed on commercial pelleted feed for seven days. Results showed that the average survival rates of the larvae in treatment 1, 2 and 3 were 78.33±11.15 80.11±12.23 and 57.11±7.99% respectively. The survival rate of the shrimp larvae in treatment 3 was significantly (P<0.05) lower than those of the control and treatment 2. Results also showed that high concentration of molasses resulted in the increase in total nitrogen (TN) and total organic carbon (TOC), but decrease in pH of the rearing water. At the end of the experiment, dissolved oxygen, nitrite and TN of the control were significantly (P<0.05) higher than those of the treatment 2 and 3. Total bacterial load of the water was also correlated to the molasses concentration that the numbers of bacillus and yellow colonies of vibrio on TCBS agar were increased, while the green vibrio colonies were decreased when the concentration of molasses was increased. From the results, it may be concluded that 0.05%(w/w) molasses can be applied in the rearing water of vannamei shrimp larvae.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมประมง
คำสำคัญ: กากน้ำตาล
คำสำคัญ (EN): molasses
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ผลของระดับกากน้ำตาล จุลินทรีย์บาซิลลัส และวิบริโอ ต่อคุณภาพน้ำ และอัตรารอดของลูกกุ้งขาวแวนาไมระยะวัยอ่อน (Penaeus vannamei Boone,1931)
กรมประมง
31 มีนาคม 2553
กรมประมง
ผลของโพรไบโอติก Bacillus subtilis ต่อการควบคุม Vibrio spp. และอัตรารอดตายในการอนุบาลลูกกุ้งขาวแวนนาไม (Litopenaeus vannamei) ผลของกรดไขมันสายกลางต่อการเจริญเติบโต การรอดตาย และปริมาณ แบคทีเรียวิบริโอรวมในลำไส้ของกุ้งขาวแวนนาไม (Penaeus vannamei) การผลิตเอนไซม์สำหรับรักษาโรคโดยจุลินทรีย์ที่อยู่ร่วมกับพืช ผลของเสริมยูเรียและกากน้ำตาลในอาหารเป็ดเนื้อ ผลการเสริม Schizochytrium limacinum [D.Honda & Yokochi, 1998] ในอาหารต่อการเจริญเติบโต อัตรารอดตาย และความทนทานของกุ้งขาว [Litopenaeus vannamei Boone, 1931] ระยะวัยอ่อน ผลของวัสดุหลบซ่อนต่างชนิดต่อการเจริญเติบโตและอัตรารอด ของลูกปลาบู่ทรายวัยรุ่น การใช้ประโยชน์จากจุลินทรีย์ที่สามารถละลายฟอสเฟตได้ภายใต้การผลิตลำไยอินทรีย์ในพื้นที่ภาคเหนือตอนบน ผลของระดับกากน้ำตาลและแอมโมเนียมซัลเฟตต่อการผลิตไขมัน ในเซลล์ยีสต์ Trichosporon asahii การวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงของโปรตีนในเฮปปาโตแพนเครียส ของกุ้งก้ามกรามที่ติดเชื้อวิบริโอพาราฮีโมไลติคัสด้วยเทคนิค โปรตีโอมิกส์ การศึกษาประสิทธิภาพการบำบัดน้ำทิ้งจากอุตสาหกรรมผลิตผ้าหม้อห้อมด้วยจุลินทรีย์
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก