สืบค้นงานวิจัย
ผลของการเสริมสาหร่ายทะเล Ascophyllum nodosum ในอาหารต่อความต้านทานโรคของกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon
Sirikanya Chungthanawong - จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ชื่อเรื่อง: ผลของการเสริมสาหร่ายทะเล Ascophyllum nodosum ในอาหารต่อความต้านทานโรคของกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon
ชื่อเรื่อง (EN): Effect of kelp Ascophyllum nodosum supplement in diet on resistance to disease in black tiger shrimp Penaeus monodon
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ (EN): Sirikanya Chungthanawong
บทคัดย่อ: งานวิจัยนี้ศึกษาผลการเสริมสาหร่ายทะเล Ascophyllum nodosum ในอาหารต่อการเติบโตและอัตรารอดของกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon โดยเลี้ยงกุ้งกุลาดำด้วยอาหารผสมสาหร่ายทะเลในอัตรา 0, 2.5, 5, 7.5 และ10% การทดลองแบ่งเป็นสองการทดลอง ได้แก่ การทดลองในกุ้งกุลาดำอายุ 15 วันและกุ้งกุลาดำหลังอนุบาลอายุ 1.5 เดือน การทดลองที่หนึ่งเลี้ยงกุ้งกุลาดำอายุ 15 วัน เป็นระยะเวลา 28 วันในกระชังซึ่งอยู่ภายในบ่อระบบน้ำหมุนเวียนแบบปิด เมื่อสิ้นสุดการทดลองกุ้งมีความยาวเฉลี่ย 2.53+-0.61, 2.58+-0.54, 2.55+-0.51, 2.51+-0.50, และ 2.51+-0.51 ตามลำดับ ซึ่งไม่แตกต่างกันในเชิงสถิติ อัตรารอดของกุ้งที่กินอาหารเสริมสาหร่าย 2.5% มีอัตรารอดสูงสุด (76.50+-5.44) และแตกต่างจากอัตรารอดของกุ้งที่กินอาหารสูตรอื่นอย่างมีนัยสำคัญ การทดลองที่สอง เลี้ยงกุ้งกุลาดำหลังอนุบาลอายุ 1.5 เดือน ในกระชังภายในบ่อดิน ด้วยอาหารสูตรที่กำหนดเป็นระยะเวลา 56 วัน เมื่อสิ้นสุดการทดลองพบว่ากุ้งมีน้ำหนักเฉลี่ย 7.62+-2.74, 7.53+-2.60, 8.00+-2.32, 7.23+-2.40 และ 7.40+-2.43 กรัมตามลำดับ เมื่อทดสอบทางสถิติพบว่าน้ำหนักของกุ้งที่กินอาหารผสมสาหร่าย 5% มีค่าสูงกว่ากุ้งที่กินอาหารผสมสาหร่าย 2.5, 7.5 และ10% อย่างมีนัยสำคัญ ความยาวและผลผลิตรวมเมื่อเลี้ยงครบ 56 วันไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติในอาหารทุกสูตร อัตรารอดเมื่อสิ้นสุดการทดลองพบว่ากุ้งที่กินอาหารผสมสาหร่าย 2.5% มีอัตรารอดสูงกว่ากุ้งกินอาหารสูตรควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (86.33+-4.16 และ 76.00+-8.41) การศึกษาภูมิคุ้มกันในกุ้งกุลาดำที่ได้รับอาหารที่มีสาหร่ายผสมต่างกัน ด้วยการทำให้กุ้งติดเชื้อ Vibrio harveyi พบว่ากุ้งกินอาหารเสริมสาหร่าย 2.5% มีอัตรารอดและค่า LD[subscript 50] สูงกว่ากุ้งกินอาหารสูตรอื่นๆ ทั้งในการทดลองระยะวัยรุ่นและกุ้งหลังอายุ 1.5 เดือน การเปรียบเทียบปริมาณเม็ดเลือดและฟีนอลออกซิเดสของกุ้งที่ให้อาหารแต่ละสูตรไม่พบความแตกต่างกัน
บทคัดย่อ (EN): Effect of kelp Ascophyllum nodosum supplemented diets on Penaeus monodon was tested in two experiments. All experiments were used diets consisted of 40% protein and 10% fat. A. nodosum meal was mixed to shrimp basal diet at concentration of 0, 2.5, 5, 7.5 and 10%. In experimental 1, a 28 days feeding trail was conducted on postlarvae-15. The experiment was tested in cages installed in a closed recirculting water system. At the end of the experiment, shrimp's growth data showed that shrimp fed 2.5% kelp added diet had the highest average length, but was not significantly different from the other diets. Survival rate of shrimp fed 2.5% kelp diet was significant higher than those shrimp fed other diets. In experimental 2, shrimp at the age of 1.5 month-old was tested with the same previous diets for 56 days in cages that were installed in a earthen pond. The resulted showed that the length of shrimp fed different diets were no significant difference. However, when the weight was considered shrimp fed 5% of kelp supplement had significant higher weight (8.00+-2.32 g) than those shrimp fed 2.5, 7.5 and 10% kelp added, but not the control one (7.53+-2.60, 7.23+-2.40, 7.40+-2.43 and 7.62+-2.74 g, respectively). Shrimp production per cage showed no significant difference amount the diets. Survival rate of shrimp fed 2.5% was significantly higher than those of shrimp fed other diets. In disease resistant test with Vibrio harveyi, shrimp fed all the diets did not show any significance in total hemocyte count and phenoloxidase activity. The survival rate and LD[subscript 50] of the shrimp after challenging test indicated that shrimp fed 2.5% kelp added diet was significantly higher than those shrimp fed other diets
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://thailis-db.car.chula.ac.th/CU_DC/Thesis/February2006/sirigunya.pdf
เผยแพร่โดย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
คำสำคัญ (EN): Ascophyllum nodosum
เจ้าของลิขสิทธิ์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
รายละเอียด: งานวิจัยนี้ศึกษาผลการเสริมสาหร่ายทะเล Ascophyllum nodosum ในอาหารต่อการเติบโตและอัตรารอดของกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon โดยเลี้ยงกุ้งกุลาดำด้วยอาหารผสมสาหร่ายทะเลในอัตรา 0, 2.5, 5, 7.5 และ10% การทดลองแบ่งเป็นสองการทดลอง ได้แก่ การทดลองในกุ้งกุลาดำอายุ 15 วันและกุ้งกุลาดำหลังอนุบาลอายุ 1.5 เดือน การทดลองที่หนึ่งเลี้ยงกุ้งกุลาดำอายุ 15 วัน เป็นระยะเวลา 28 วันในกระชังซึ่งอยู่ภายในบ่อระบบน้ำหมุนเวียนแบบปิด เมื่อสิ้นสุดการทดลองกุ้งมีความยาวเฉลี่ย 2.53+-0.61, 2.58+-0.54, 2.55+-0.51, 2.51+-0.50, และ 2.51+-0.51 ตามลำดับ ซึ่งไม่แตกต่างกันในเชิงสถิติ อัตรารอดของกุ้งที่กินอาหารเสริมสาหร่าย 2.5% มีอัตรารอดสูงสุด (76.50+-5.44) และแตกต่างจากอัตรารอดของกุ้งที่กินอาหารสูตรอื่นอย่างมีนัยสำคัญ การทดลองที่สอง เลี้ยงกุ้งกุลาดำหลังอนุบาลอายุ 1.5 เดือน ในกระชังภายในบ่อดิน ด้วยอาหารสูตรที่กำหนดเป็นระยะเวลา 56 วัน เมื่อสิ้นสุดการทดลองพบว่ากุ้งมีน้ำหนักเฉลี่ย 7.62+-2.74, 7.53+-2.60, 8.00+-2.32, 7.23+-2.40 และ 7.40+-2.43 กรัมตามลำดับ เมื่อทดสอบทางสถิติพบว่าน้ำหนักของกุ้งที่กินอาหารผสมสาหร่าย 5% มีค่าสูงกว่ากุ้งที่กินอาหารผสมสาหร่าย 2.5, 7.5 และ10% อย่างมีนัยสำคัญ ความยาวและผลผลิตรวมเมื่อเลี้ยงครบ 56 วันไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติในอาหารทุกสูตร อัตรารอดเมื่อสิ้นสุดการทดลองพบว่ากุ้งที่กินอาหารผสมสาหร่าย 2.5% มีอัตรารอดสูงกว่ากุ้งกินอาหารสูตรควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (86.33+-4.16 และ 76.00+-8.41) การศึกษาภูมิคุ้มกันในกุ้งกุลาดำที่ได้รับอาหารที่มีสาหร่ายผสมต่างกัน ด้วยการทำให้กุ้งติดเชื้อ Vibrio harveyi พบว่ากุ้งกินอาหารเสริมสาหร่าย 2.5% มีอัตรารอดและค่า LD[subscript 50] สูงกว่ากุ้งกินอาหารสูตรอื่นๆ ทั้งในการทดลองระยะวัยรุ่นและกุ้งหลังอายุ 1.5 เดือน การเปรียบเทียบปริมาณเม็ดเลือดและฟีนอลออกซิเดสของกุ้งที่ให้อาหารแต่ละสูตรไม่พบความแตกต่างกัน
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ผลของการเสริมสาหร่ายทะเล Ascophyllum nodosum ในอาหารต่อความต้านทานโรคของกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon
Sirikanya Chungthanawong
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
2547
การลดปริมาณสารอาหารตกค้างและปรับปรุงคุณภาพของบ่อกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) ด้วยเชื้อบาซิลลัส ผลของปริมาณฟอสฟอรัสในอาหารต่อการเจริญเติบโตของกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) ที่เลี้ยงในบ่อดินระบบความเค็มต่ำ การศึกษาพิษเฉียบพลันของตะกั่วและแคดเมี่ยมที่มีต่อกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon fabricius การประยุกต์ใช้โพรไบโอติกในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) การผลิตและลักษณะสมบัติของโมโนโคลนอลแอนติบอดีจำเพาะต่อเม็ดเลือดกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon การสืบค้นเครื่องหมายทางพันธุกรรมที่จำเพาะต่อเพศในกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon โดยการวิเคราะห์ด้วยเอเอฟแอลพี การแสดงออกและลักษณะสมบัติของตัวยับยั้งเซรีนโปรติเนสจากกุ้งกุลาดำ Penaeus monodon วิธีการหาความรู้ด้วยตนเองและการนำความรู้ไปใช้ในการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) ของเกษตรกรจังหวัดฉะเชิงเทรา การศึกษาแหลมสิงห์ไวรัสในเนื้อเยื่อประสาทของกุ้งกุลาดำ อิทธิพลของความเค็มระดับต่ำที่มีการเจริญเติบโตอัตราการรอดตายและสรีรวิทยาการหายใจของลูกกุ้งกุลาดำวัยอ่อน (penaeus monodon fabricius)
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก