สืบค้นงานวิจัย
ความหลากหลายของชนิด คุณค่าทางโภชนาการ และการใช้ประโยชน์ของผักพื้นบ้านบางชนิดซึ่งนิยมใช้ประกอบในอาหารแบบดั้งเดิมของคนในภาคใต้ของไทย
พูลทรัพย์ อินทร์สังข์ - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย
ชื่อเรื่อง: ความหลากหลายของชนิด คุณค่าทางโภชนาการ และการใช้ประโยชน์ของผักพื้นบ้านบางชนิดซึ่งนิยมใช้ประกอบในอาหารแบบดั้งเดิมของคนในภาคใต้ของไทย
ชื่อเรื่อง (EN): The diversity of species, nutritional content and the utilization of some indigenous vegetables used for conventional food in the south of Thailand
บทคัดย่อ: พืชผักพื้นบ้านที่ใช้ปรุงเป็นอาหารของคนไทยในภาคใต้ มีความหลากหลายทั้งชนิด คุณค่าทางโภชนาการและรูปแบบการปรุงเป็นอาหาร ซึ่งหากสามารถตรวจสอบได้ว่ามีความหลากหลายในเรื่องใดบ้าง ก็จะเป็นประโยชน์ในการใช้เพื่อกำหนดคำแนะนำการบริโภคได้ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจความหลากหลายของชนิดและประเมินคุณค่าทางโภชนาการ และการใช้ประโยชน์โดยการปรุงเป็นอาหารแบบดั้งเดิมของคนไทยในภาคใต้ ทำการวิจัยโดยกำหนดพื้นที่เก็บตัวอย่างผักในภาคใต้ทั้ง 14 จังหวัด ซึ่งแบ่งเป็น 4 กลุ่ม แล้วทำการคัดเลือกผักที่มีจำหน่ายในตลาดของแต่ละพื้นที่จังหวัดละ 1 ชนิดที่ต่างกัน(ยกเว้นจังหวัดนครศรีธรรมราชที่ศึกษาจำนวน 3 ชนิด) เพื่อนำมาศึกษาองค์ประกอบทางโภชนะและสารต้านอนุมูลอิสระ คำนวณปริมาณโภชนะที่มีในพืชผักแต่ละชนิดต่อหน่วยบริโภค และใช้ผักแต่ละชนิดมาปรุงเป็นอาหารแบบดั้งเดิมซึ่ง พบว่าผักทั้ง 16 ชนิด มีความหลากหลายในทุกๆด้านที่ศึกษา โดยผักฉ่อย ผักโขมแดงและผักหวานทะเล เป็นผักที่มี เบตาแคโรทีน สูงกว่าผักชนิดอื่นๆ ซึ่งมีค่าเฉลี่ย 3,575.54, 2,163.89 และ 1,536.19 ไมโครกรัม/100 กรัม ตามลำดับ ผักพูม ผักหวานทะเล และผักฉ่อย มีปริมาณลูทีนเฉลี่ย 5,947.73, 5,765.27 และ 4,062.22 ไมโครกรัม/100 กรัม ตามลำดับ ผลข่าลิง ใบส้มเม่า และหัวม่อมีปริมาณแอนโธไซยานินเฉลี่ย 36.42, 23.23และ 7.67 มก./100 กรัม ตามลำดับ ใบส้มแป้น หัวขมิ้นอ่อน และใบส้มวัวมีค่าความสามารถต้านอนุมูลอิสระเฉลี่ย 30,650.74, 26,081.32 และ 22447.97 ?mole TE/100g ตามลำดับ ขมิ้นอ่อน ใบส้มแป้น และ ผลข่าลิง มีปริมาณ โพลีฟีนอลสูงเฉลี่ย 1,037.31 609.22 และ 571.88 mg GAE/100 g ตามลำดับ เนื้อมะม่วงหิมพานต์สุก ใบส้มมะงั่ว และผักพูม มีปริมาณวิตามินซีสูงเฉลี่ย 178.34, 115.34 และ 31.08 มก./100 กรัม ตามลำดับ ผักฉ่อย ใบส้มเม่า และผักโขมแดง มีปริมาณวิตามินอีสูงเฉลี่ย 3,530.45 485.23 และ 381.71 มก./100 กรัม ตามลำดับ หัวม่อ ใบส้มแป้น และหัวขมิ้นอ่อน มีคาร์โบไฮเดรตเฉลี่ย 24.50 12.75 และ 12.11 กรัม/100 กรัม ตามลำดับ ผักพูม ผักหวานทะเล และ ผักกูด มีโปรตีนเฉลี่ย 4.65, 4.08 และ3.43 กรัม/100 กรัมตามลำดับ ปริมาณไขมันในผักทุกชนิดมีน้อยกว่า 1 กรัม/ 100 กรัม และเมื่อคำนวณปริมาณโภชนะของผักทั้ง 16 ชนิดที่ปรุงเป็นอาหารแบบดั้งเดิมพบว่าผักพูมที่ปรุงเป็นอาหารพื้นบ้านมีโปรตีนและแร่ธาตุรวมสูงกว่าผักชนิดอื่นๆ ซึ่งผลจากการวิจัยนี้ยืนยันความรู้เดิมที่ว่าผักพื้นบ้านมีสารต้านอนุมูลอิสระหลายชนิด การบริโภคผักสด หรืออาหารที่ปรุงจากผักเหล่านี้จะเป็นหนทางหนึ่งที่จะลดภาวะการเกิดมะเร็งได้ คำสำคัญ: ผักพื้นบ้าน สารต้านอนุมูลอิสระ อาหารดั้งเดิมภาคใต้
บทคัดย่อ (EN): Indigenous vegetables that the people in the south of Thailand use for cooking food are diverse in the species and the nutritional content as well as utility. If these diversities can be scrutinized whether they have in what matter, it is useful for determination of the consumption recommendations. The research was carried out to explore the diversity of species and to evaluate the nutritional content and the utilization of indigenous vegetables that the people in the south use for conventional food cooking. The determination of area for samples collection of all 14 provinces in the south was undertaken by grouping in to 4 regional groups. Only one plant specie for each province, except for Nakhon Si Thammarat which was determined for 3 plant species, was collected from the local markets. The samples were used for chemical analysis and for calculation of the nutritional content per serving. Every indigenous vegetable suitable for each conventional food were prepared. It was found that Lactuca indica L, Amaranthus caudatus L., Colubrina asiatica (L.) Brogn. have the highest ?-carotene for 3,575.54, 2,163.89 and 1,536.19 mg/100 g, respectively. Lepionurus sylvestris Bl, Colubrina asiatica (L.) Brogn and Lactuca indica L has the highest lutein content with the amount of 5,947.73, 5,765.27 and 4,062.22 mg/100 g, respectively. Globba schomburgkii, Antidesma ghaesembills GAERTH and Colocasia esculenta has the highest anthocyanin level with the amount of 36.42, 23.23 and 7.67 mg/100 g, respectively. Citrus reticulata Blanco, Curcuma longa and Citrus ichangensis Swing had the highest ferric reducing antioxidant power (FRAP) with the amount of 30,650.74, 26,081.32 and 22, 447.97 ?mole TE/100g, respectively. Curcuma longa, Citrus reticulata Blanco and Globba schomburgkii contain the highest polyphenol with the amount of 1,037.31 609.22 and 571.88 mg GAE/100 g, respectively. Anacardium occidentale L., Citrus ichangensis Swing and Lepionurus sylvestris Bl. contains the highest acorbic acids with the amount of 178.34, 115.34 and 31.08 mg./100 g, respectively. Lactuca indica L, Antidesma ghaesembills GAERTH and Amaranthus caudatus L. contains the highest vitamin E level with the amount of 3,530.45, 485.23 and 381.71 mg./100 g, respectively. Colocasia esculenta, Citrus reticulata Blanco and Curcuma longa had the highest carbohydrate content with the amount of 24.50, 12.75 and 12.11 g/100 g, respectively. Lepionurus sylvestris Bl, Colubrina asiatica (L.) Brogn. and Diplazium esculentum contains the highest protein content with the amount of 4.65, 4.08 and 3.43 g/100g, respectively. All species of collected plants contain fat with lower than 1 g/100 g. With considering all the nutritional content of all plant species, it was found that Lepionurus sylvestris Bl. contains the highest nutritional content both the protein and total minerals content. This research result confirms the previous knowledge that the indigenous vegetables contain the high level of many kinds of anti oxidants. Consuming of these vegetables or food prepared with these vegetables may reduce cancer. Keywords: indigenous vegetables, antioxidant, conventional food.
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย
คำสำคัญ: อาหารพื้นเมือง
เจ้าของลิขสิทธิ์: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
ความหลากหลายของชนิด คุณค่าทางโภชนาการ และการใช้ประโยชน์ของผักพื้นบ้านบางชนิดซึ่งนิยมใช้ประกอบในอาหารแบบดั้งเดิมของคนในภาคใต้ของไทย
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย
30 กันยายน 2552
การใช้ประโยชน์จากเศษเหลือทิ้งของข้าวโพดฝักอ่อนจากโรงงานอุตสาหกรรมอาหารกระป๋อง ความหลากหลายของผักพื้นบ้านและพฤกษศาสตร์พื้นบ้านในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าซับลังกา การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและการใช้ประโยชน์จากพืชสมุนไพรและผักพื้นบ้าน บริเวณพื้นที่วนเกษตร ต. แม่พูล อ. ลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ ความหลากหลายของชนิดปลาน้ำจืด และการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน ในแม่น้ำมูล ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย อาหารบำรุงสมอง การอนุบาลลูกปลากดแก้วในกระชังด้วยอาหารต่างชนิด การใช้ประโยชน์ สัณฐานวิทยาและเซลล์พันธุศาสตร์ของสมุนไพรท้องถิ่นที่ใช้เป็นยาดองเหล้าในจังหวัดนครศรีธรรมราช แมลงกินได้: คุณค่าทางโภชนาการ และการแปรรูปเพื่อนำไปใช้ประโยชน์ อนาคตของอาหารโลกอยู่ในมือของคุณ ชนิดของไขมันที่เหมาะสมในอาหารปลาหมอ
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก