สืบค้นงานวิจัย
การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลแคนดง กิ่งอำเภอแคนดง จังหวัดบุรีรัมย์
จุรีรัตน์ วิเศษวงษา - กรมส่งเสริมการเกษตร
ชื่อเรื่อง: การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลแคนดง กิ่งอำเภอแคนดง จังหวัดบุรีรัมย์
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: จุรีรัตน์ วิเศษวงษา
บทคัดย่อ: การศึกษาการใช้เทคโนโลยีในการผลิตอ้อยส่งโรงงานของเกษตรกร ตำบลแคนดง กิ่งอำเภอแคนดง จังหวัดบุรีรัมย์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา สภาพเศรษฐกิจและสังคมบางประการของเกษตรกร การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยของเกษตรกร ปัญหาอุปสรรคและข้อเสนอแนะ ในการใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยของเกษตรกร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา จำนวน 103 ราย ใช้แบบสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้คอมพิวเตอร์โปรแกรมสำเร็จรูป หาค่าร้อยละ ค่าสูงสุด ค่าต่ำสุด ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการศึกษาพบว่าเกษตรกรส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุเฉลี่ย 48.75 ปี จบการศึกษาระดับประถมศึกษา มีรายได้จากการปลูกอ้อยเฉลี่ย 84,201.80 บาท มีสมาชิกใน ครัวเรือน เฉลี่ย 4.55 คน มีแรงงานเฉลี่ย 3.43 คน ส่วนใหญ่เป็นสมาชิกสหกรณ์การเกษตร มีพื้นที่ปลูกอ้อยเฉลี่ย 19.6 ไร่ และมีพื้นที่ถือครองที่ดินเป็นของตนเอง เกษตรกรส่วนใหญ่ ใช้พันธุ์อ้อยที่ทางราชการส่งเสริม พันธุ์อ้อยที่ใช้ปลูกมีอายุประมาณ 8-10 และใช้ท่อนพันธุ์ที่มีตาประมาณ 2-3 ตาซึ่งเป็นตาอ้อยที่มีความสมบูรณ์ การเตรียมดินปลูกอ้อย เกษตรกรจะทำการไถพลิกดินอย่างน้อย 2 ครั้ง แล้วทำการยกร่องปลูกให้มีระยะระหว่าง 1-1.5 เมตร เกษตรกรปลูกอ้อยในช่วงปลายฤดูฝนตั้งแต่เดือน ต.ค-ธ.ค ส่วนใหญ่ไม่มีการวางท่อนพันธุ์แล้วกลบดินให้หนาประมาณ 8-10 ซม. เกษตรกรประมาณครึ่งหนึ่งมีการใช้ปุ๋ยเคมีรองก้นหลุม ก่อนปลูก และมีการใส่ปุ๋ยเมื่ออ้อยอายุ 2-3 เดือนโดยใช้ปุ๋ยสูตร 21-0-0 สำหรับการใส่ปุ๋ย อ้อยตอไม่มีเกษตรกรปฏิบัติตามคำแนะนำส่วนการปรับปรุงบำรุงดินด้วยปุ๋ยอินทรีย์มีเกษตรกรปฏิบัติตามคำแนะนำเพียงเล็กน้อยส่วนใหญ่จะมีการปลูกซ่อมเมื่ออ้อยไม่งอกภายใน 20-30 วัน และมีการกำจัดวัชพืชในช่วง 4-5 เดือนแรกของการปลูกอ้อย เกษตรกรเกือบทั้งหมดใช้ แรงงานคนและสัตว์ เกษตรกรมากกว่าครึ่งหนึ่งมีการใช้เครื่องจักรหรือเครื่องทุ่นแรง น้อยกว่าครึ่งหนึ่งที่ใช้สารเคมีป้องกันกำจัดแมลงศัตรูอ้อยแต่มีการกำจัดอ้อยเก่าออกจากแปลงปลูกอ้อยเพื่อป้องกันโรคแมลงที่ติดมากับอ้อย มีการเลือกปลูกอ้อยพันธุ์ที่มีความต้านทานโรคและเหมาะสมกับท้องถิ่น การเก็บเกี่ยวจะสังเกตอ้อยมีความแก่พอดี คำนวณจากอายุอ้อย สุ่มวัดความหวานโดยรีแฟคโตมิเตอร์มีการวางแผนการตัดอ้อยให้สอดคล้องกับโรงงาน และการขนส่งอ้อยถึงหน้าโรงงานเร็วที่สุด การบำรุงรักษาตออ้อย มีการปฏิบัติหลังตัดอ้อยแล้วต้องรีบสับตออ้อยทันที โดยใช้พรวนอเนกประสงค์ไถ 1-2 ครั้ง ในระหว่างแถว โดยไม่เผาเศษซากอ้อยหรือใบอ้อย ข้อเสนอแนะ รัฐควรสนับสนุนแหล่งเงินทุนดอกเบี้ยต่ำหรือปลอดดอกเบี้ย สนับสนุนท่อนพันธุ์ดีเกษตรกรในราคาถูก จัดหาปัจจัยการผลิตในราคาถูก โรงงานน้ำตาลกำหนดจัดลำดับคิวอ้อยเข้าโรงงานให้เหมาะสมและประกันราคาอ้อยสูงขึ้น และจัดการฝึกอบรมให้มีความรู้ด้านการผลิตและการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตอ้อยและการจัดทำแปลงขยายพันธุ์อ้อยพันธุ์ดี แก่เกษตรกร
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เผยแพร่โดย: กรมส่งเสริมการเกษตร
คำสำคัญ: จังหวัดบุรีรัมย์
หมวดหมู่:
หมวดหมู่ AGRIS:
เจ้าของลิขสิทธิ์: กรมส่งเสริมการเกษตร
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง


TARR Wordcloud:
การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยโรงงานของเกษตรกรตำบลแคนดง กิ่งอำเภอแคนดง จังหวัดบุรีรัมย์
กรมส่งเสริมการเกษตร
2547
เปรียบเทียบการใช้ชนิดและปริมาณปุ๋ยอินทรีย์ในการปลูกอ้อยเพื่อเกษตรกรรายย่อยใน อำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ สภาพการผลิตอ้อยของเกษตรกรผู้ปลูกอ้อยในตำบลโนนขวาง กิ่งอำเภอบ้านด่าน จังหวัดบุรีรัมย์ การใช้เทคโนโลยีการผลิตของเกษตรกร ตำบลโคกล่าม อำเภอละหานทราย ปีเพาะปลูก 2546/2547 รูปแบบการทำไร่นาสวนผสมของเกษตรกรในจังหวัดบุรีรัมย์ การป้องกันกำจัดหนอนกออ้อย ของเกษตรกรกิ่งอำเภอแคนดง จังหวัดบุรีรัมย์ การใช้เทคโนโลยีการผลิตข้าวของเกษตรกรในตำบลบ้านตะโก อำเภอห้วยราช จังหวัดบุรีรัมย์ การใช้เทคโนโลยีการผลิตอ้อยของเกษตรกรชาวไร่อ้อยอำเภอคูเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ การใช้เทคโนโลยีการผลิตข้าวของเกษตรกรปี 2546/2547 ตำบลสระทอง อำเภอหนองหงส์ จังหวัดบุรีรัมย์ การใช้เทคโนโลยีการผลิตข้าวหอมมะลิของเกษตรกรปี 2546/2547 ตำบลทุ่งแสงทอง อำเภอนางรอง จังหวัดบุรีรัมย์ การใช้เทคโนโลยีการผลิตข้าวของเกษตรกร ตำบลหนองตาด อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก