สืบค้นงานวิจัย
ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนิด ในการป้องกันกำจัดด้วงหมัดผัก
อรุณ โสตถิกุล - มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
ชื่อเรื่อง: ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนิด ในการป้องกันกำจัดด้วงหมัดผัก
ชื่อเรื่อง (EN): Efficiency of Some Plant Extracts to Control Flea Beetle (Phyllotreta spp.)
ผู้แต่ง / หัวหน้าโครงการ: อรุณ โสตถิกุล
บทคัดย่อ: การทดลองนี้ได้ทำที่สถาบันวิจัยและฝึกอบรมการเกษตรลำปาง ในช่วงเดือนกุมภาพันธุ์ 2541 ถึงเดือนกันยายน 2543 จากการทดสอบประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชพื้นเมือง 47 ชนิด โดยใช้แอลกอฮอล์เป็นตัวทำละลายในอัตราตัวอย่างพืชแห้ง 10 กรัมต่อแอลกอฮอล์ 100 มล. แช่นาน 24 ชั่วโมง ระเหยให้เหลือปริมาตร 10 มล. และนำมาผสมน้ำในอัตรา 1 มล./น้ำ 9 มล. จึงนำไปพ่นบนตัวด้วงหมัดผักด้วยเครื่องทดสอบประสิทธิภาพสารเคมี ผลปรากฏว่า สารสกัดจากรากหางไหลทำให้ด้วงหมัดผักตายทั้งหมดในเวลา 24 ชั่วโมง รองลงมาเป็นสารสกัดจากหนอนตายหยาก ลูกใต้ใบ ดีปลี หญ้าหนอนตาย พริกไทย สารพัดพิษ และผักชีลาว มีอัตราการตาย 94.4 59.3 59.0 48.7 48.4 47.2 และ 45.5 % ตามลำดับ ส่วนสารสกัดจากพืชที่เหลือ ทำให้ด้วงหมัดผักมีอัตราการตายน้อยมาก จากนั้นจึงนำผงรากหางไหลมาศึกษาวิธีการสกัดด้วยน้ำและแอลกอฮอล์เพื่อนำไปใช้ในสภาพแปลง ความเข้มข้นของสารสกัดจากผงหางไหลที่สกัดด้วยน้ำในอัตรา 0.1 0.15 0.25 0.5 0.75 และ 1 กรัม/100 มล. (D1) ทำให้ด้วงหมัดผักมีอัตราการตาย 26.8 50.2 91.8 99.3 100 และ 100 % ตามลำดับ สำหรับการทดสอบสารสกัดจากหางไหลกับด้วงหมัดผักทั้งในสภาพแปลงและห้องปฏิบัติการ ได้กำหนดกรรมวิธีต่างๆดังนี้ D1 D2 D3 คาร์บาริล (Carbaryl) และพ่นด้วยน้ำเปล่า (control) ซึ่ง D2 และ D3 ได้จากการใช้เอทิลแอลกอฮอล์สกัดผงหางไหลในอัตรา 20 กรัม/ 100 ซีซี แช่ 24 ชั่วโมง จากนั้นนำมาเจือจาง 1% (D2) และ 0.1% (D3) ผลการทดสอบพบว่า หลังจากพ่นกรรมวิธีต่างๆไปแล้ว 24 ชั่วโมง ในห้องปฏิบัติการมีด้วงหมัดผักตาย 100 100 26.8 100 และ 0.0 % ตามลำดับ ส่วนในแปลงผักกวางตุ้งพบว่า มีจำนวนด้วงหมัดผักเท่ากับ 24 15.3 51.3 38.8 และ 97.3 ตัว/12 ตารางเมตร ต่อสวิงโฉบ 12 ครั้ง ตามลำดับ จำนวนแผลบนใบที่เกิดจากการทำลายของด้วงหมัดผักมีจำนวนเท่ากับ 147.9 138.1 237.4 179.5 และ 300.1 แผล/ต้น ตามลำดับ สำหรับการศึกษาอายุการเก็บรักษาของสารสกัดพบว่าประสิทธิภาพของ D1 ที่อายุการเก็บหลังการสกัดเท่ากับ 10 20 30 40 และ 50 วัน มีผลทำให้ด้วงหมัดผักตาย 100 100 63.8 18.8 และ 0.0%ตามลำดับ ดังนั้นการใช้น้ำสกัดยังคงมีประสิทธิภาพในการกำจัดด้วงหมัดผักหลังจากเก็บไว้ได้ 20 วัน ส่วนประสิทธิภาพของ D2 ที่อายุการเก็บหลังการสกัดในระยะเวลา 1 ปี พบว่าสารสกัดนี้ยังคงมีประสิทธิภาพในการกำจัดด้วงหมัดผักได้ผลดี(ตาย 100%)ภายในเวลา 8 เดือน ถ้าเก็บไว้นานกว่านี้ประสิทธิภาพของสารสกัดจะลดลงโดยในเดือนที่ 9 ทำให้ด้วงหมัดผักตาย 92.5 % พอถึงเดือนที่ 10 ประสิทธิภาพจะลดลงอย่างมากโดยที่ความเข้มข้นร้อยละ 1 ไม่ทำให้ด้วงหมัดผักตาย
บทคัดย่อ: ไม่พบข้อมูลจากหน่วยงานต้นทาง
ภาษา (EN): th
เอกสารแนบ: http://dcms.thailis.or.th/dcms/dccheck.php?Int_code=44&RecId=514&obj_id=1635
เผยแพร่โดย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
คำสำคัญ: สารสกัดจากพืช
เจ้าของลิขสิทธิ์: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
รายละเอียด: การทดลองนี้ได้ทำที่สถาบันวิจัยและฝึกอบรมการเกษตรลำปาง ในช่วงเดือนกุมภาพันธุ์ 2541 ถึงเดือนกันยายน 2543 จากการทดสอบประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชพื้นเมือง 47 ชนิด โดยใช้แอลกอฮอล์เป็นตัวทำละลายในอัตราตัวอย่างพืชแห้ง 10 กรัมต่อแอลกอฮอล์ 100 มล. แช่นาน 24 ชั่วโมง ระเหยให้เหลือปริมาตร 10 มล. และนำมาผสมน้ำในอัตรา 1 มล./น้ำ 9 มล. จึงนำไปพ่นบนตัวด้วงหมัดผักด้วยเครื่องทดสอบประสิทธิภาพสารเคมี ผลปรากฏว่า สารสกัดจากรากหางไหลทำให้ด้วงหมัดผักตายทั้งหมดในเวลา 24 ชั่วโมง รองลงมาเป็นสารสกัดจากหนอนตายหยาก ลูกใต้ใบ ดีปลี หญ้าหนอนตาย พริกไทย สารพัดพิษ และผักชีลาว มีอัตราการตาย 94.4 59.3 59.0 48.7 48.4 47.2 และ 45.5 % ตามลำดับ ส่วนสารสกัดจากพืชที่เหลือ ทำให้ด้วงหมัดผักมีอัตราการตายน้อยมาก จากนั้นจึงนำผงรากหางไหลมาศึกษาวิธีการสกัดด้วยน้ำและแอลกอฮอล์เพื่อนำไปใช้ในสภาพแปลง ความเข้มข้นของสารสกัดจากผงหางไหลที่สกัดด้วยน้ำในอัตรา 0.1 0.15 0.25 0.5 0.75 และ 1 กรัม/100 มล. (D1) ทำให้ด้วงหมัดผักมีอัตราการตาย 26.8 50.2 91.8 99.3 100 และ 100 % ตามลำดับ สำหรับการทดสอบสารสกัดจากหางไหลกับด้วงหมัดผักทั้งในสภาพแปลงและห้องปฏิบัติการ ได้กำหนดกรรมวิธีต่างๆดังนี้ D1 D2 D3 คาร์บาริล (Carbaryl) และพ่นด้วยน้ำเปล่า (control) ซึ่ง D2 และ D3 ได้จากการใช้เอทิลแอลกอฮอล์สกัดผงหางไหลในอัตรา 20 กรัม/ 100 ซีซี แช่ 24 ชั่วโมง จากนั้นนำมาเจือจาง 1% (D2) และ 0.1% (D3) ผลการทดสอบพบว่า หลังจากพ่นกรรมวิธีต่างๆไปแล้ว 24 ชั่วโมง ในห้องปฏิบัติการมีด้วงหมัดผักตาย 100 100 26.8 100 และ 0.0 % ตามลำดับ ส่วนในแปลงผักกวางตุ้งพบว่า มีจำนวนด้วงหมัดผักเท่ากับ 24 15.3 51.3 38.8 และ 97.3 ตัว/12 ตารางเมตร ต่อสวิงโฉบ 12 ครั้ง ตามลำดับ จำนวนแผลบนใบที่เกิดจากการทำลายของด้วงหมัดผักมีจำนวนเท่ากับ 147.9 138.1 237.4 179.5 และ 300.1 แผล/ต้น ตามลำดับ สำหรับการศึกษาอายุการเก็บรักษาของสารสกัดพบว่าประสิทธิภาพของ D1 ที่อายุการเก็บหลังการสกัดเท่ากับ 10 20 30 40 และ 50 วัน มีผลทำให้ด้วงหมัดผักตาย 100 100 63.8 18.8 และ 0.0%ตามลำดับ ดังนั้นการใช้น้ำสกัดยังคงมีประสิทธิภาพในการกำจัดด้วงหมัดผักหลังจากเก็บไว้ได้ 20 วัน ส่วนประสิทธิภาพของ D2 ที่อายุการเก็บหลังการสกัดในระยะเวลา 1 ปี พบว่าสารสกัดนี้ยังคงมีประสิทธิภาพในการกำจัดด้วงหมัดผักได้ผลดี(ตาย 100%)ภายในเวลา 8 เดือน ถ้าเก็บไว้นานกว่านี้ประสิทธิภาพของสารสกัดจะลดลงโดยในเดือนที่ 9 ทำให้ด้วงหมัดผักตาย 92.5 % พอถึงเดือนที่ 10 ประสิทธิภาพจะลดลงอย่างมากโดยที่ความเข้มข้นร้อยละ 1 ไม่ทำให้ด้วงหมัดผักตาย
หากไม่พบเอกสารฉบับเต็ม (Full Text) โปรดติดต่อหน่วยงานเจ้าของข้อมูล

การอ้างอิง

อรุณ โสตถิกุล. "ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนิด ในการป้องกันกำจัดด้วงหมัดผักEfficiency of Some Plant Extracts to Control Flea Beetle (Phyllotreta spp.)". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. ม.ป.ป.

อรุณ โสตถิกุล. "ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนิด ในการป้องกันกำจัดด้วงหมัดผักEfficiency of Some Plant Extracts to Control Flea Beetle (Phyllotreta spp.)". มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา. ม.ป.ป.. Print.



TARR Wordcloud:
ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนิด ในการป้องกันกำจัดด้วงหมัดผัก
อรุณ โสตถิกุล
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา
ไม่ระบุวันที่เผยแพร่
ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนิดในการป้องกันกำจัดไรขาวพริก การป้องกันกำจัดเพลี้ยจักจั่นมะม่วงโดยใช้สารสกัดจากพืชบางชนิด การศึกษาเบื้องต้นถึงผลของการใช้สารสกัดจากต้นสาบเสือที่มีต่อการงอก และการเจริญของต้นกล้าพืชปลูก และวัชพืชบางชนิด ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนืดในการป้องกำจัดด้วงหมัดผัก ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชต่อการควบคุมโรคพืชที่สำคัญบางชนิดในสภาพห้องปฏิบัติการและโรงเรือน ผลของการดูดซับสารหนูในดินปนเปื้อนโดยสารธรรมชาติที่มีต่อการเจริญเติบโตของพืชบางชนิด การศึกษาความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของพืชพื้นบ้านที่มีสีม่วง ประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชบางชนิดในการป้องกันกำจัดไรสองจุด (Tetranychus urticae Koch.) ของเบญจมาศ การสกัดเพคตินจากเศษผักและผลไม้หลากชนิด การทดสอบเบื้องต้นเพื่อหาประเภทของสารเคมีในพืช
คัดลอก URL
กระทู้ของฉัน
ผลการสืบค้นทั้งหมด โพสต์     เรียงลำดับจาก
พัฒนาระบบโดยศูนย์ความรู้เฉพาะด้านวิศวกรรมความรู้และวิศวกรรมภาษาDeveloped by Center of Excellence for Unified Knowledge and Language Engineering
สนับสนุนโดยสำนักงานพัฒนาการวิจัยการเกษตร (องค์การมหาชน)Supported by the Agricultural Research Development Agency (Public Organization)
แบบสำรวจความพึงพอใจQuestionair